เรื่อง ตานี ฉบับหอมหื่นชำระความ (Censored)

หมู่ที่๕

"ช่วยไม่ได้เอ็งมันเล่นตัวเองถือว่าสวยไปหลู่เกียรติพี่เจิดเอ็งก็รู้ว่าพี่เจิดเป็นใคร"

"แต่ฉันก็ชดใช้ไปแล้วปล่อยฉันไปตามทางฉันเถิด"

"เอ๊ ! นังชบาพูดไม่รู้เรื่องซะแล้วไอ้พรจัดการเลยดีกว่า”ไอ้พรเมื่อได้สัญญาณก็เข้าโอบกอดข้างหลังของชบาซุกหน้าลงที่ซอกคออย่างคนหื่นกระหาย

"ไอ้-่าพรนี่มันกลางถนนลากเข้าดงกล้วยซีวะ ...เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า"

"โหว ... ไอ้เข้มดึกป่านซะนี้ใครจะผ่านมาถ้ามีเอ็งก็รู้ว่าเราเป็นใครใครจะกล้าแหย็ม"

"นี่มันกลางถนนนะเว้ย"

"ก็เออนะสิ ... ขาวๆอย่างนี้ต้องแสงจันทร์งามนัก ... ลากเข้าป่ากล้วยมีแต่ความมืดเสียของแย่"

"มันก็จริงของเอ็ง ..."

ไอ้เข้มผู้มีแต่ร่างที่ใหญ่โตเห็นงามไปกับไอ้พรคนทมิฬทั้งคู่กำลังจะข่มเหงชบากลางถนนสังเวยพระจันทร์ในคืนเดือนแรม

"ไอ้พรมึงไปตัดใบตองมาปูทับพื้นถนนอีชบาจะได้ไม่ช้ำมาก”

"ทำไมต้องเป็นกูทุกทีเลยวะ ..."

"หรือมึงจะดูกูเอาอีชบาคนเดียวมึงดูอย่างเดียวมึงอย่าลืมนะว่าสิทธิ์ขาดในตัวนังชบาอยู่ที่ตัวกูพี่เจิดอนุญาตให้กูทำตามสมควรตามแต่กูจะเห็นดี"

"ตลอดเลยมึงอ่ะ"ไอ้พรบ่นเดินดุ่มๆเข้าป่ากล้วยไป

"พี่เข้มเห็นแก่ที่เราเรียนโตมาด้วยกันตั้งแต่เล็กปล่อยฉันไปเถอะจ๊ะ"

"เอ็งทำให้ข้าไม่มีทางเลือกถ้าข้าไปมือเปล่าข้าก็โดนพี่เจิดเล่นงานอยู่ดีตอนนี้ข้าไม่อยากทำเอ็งแต่ได้พรมันเอาจริงแน่ๆเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันยังไงเอ็งก็ต้องเป็นเมียพี่เจิดอยู่แล้วนี่"

"พี่เจิดเป็นคนวิปริตนักชอบให้ฉันทำอะไรแปลกๆฉันไม่อยากไป ..."

"เอ็งคิดว่าไอ้พรมันวิปริตน้อยกว่าพี่เจิดเหรอเอ็งคิดดูดีๆนะถ้าเอ็งโดนไอ้พรมันเอาครั้งนี้ครั้งต่อไปเอ็งก็ต้องโดนอีกพี่เจิดก็พาลจะเบื่อเอ็งไม่เอาเอ็งครอบครัวเอ็งแทนที่จะได้สบายเผลอๆนอกจากเอ็งจะไม่ได้พี่เจิดแล้วเอ็งจะต้องเป็นเมียไอ้พรโดยไม่ได้อะไรเลย"

คมแอบฟังอยู่ไม่ไกลนักหลายปีที่ผ่านมาไอ้เจิดคงเป็นผู้กว้างขวางถึงได้เลี้ยงนักเลงไว้รับใช้ตัวเองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าอาจจะเป็นชบาเด็กสาวตัวน้อยที่เขาหลงรักตอนเป็นเด็กเธอโตเป็นสาวแล้วเขาไม่เห็นใบหน้าของเธอชัดเจนนักมีเพียงผิวขาวนวลนอกเสื้อผ้าที่ต้องสะท้อนแสงจันทร์นวลผ่องกับร่างทรวดทรงที่โค้งเว้าสะโพกกลมกลึงหน้าอกใหญ่จนดันเสื้อกมาใครได้เชยชมถือว่ามีวาสนาไม่เสียชาติเกิดไม่แปลกที่ไอ้พรจะแสดงอาการหื่นอย่างออกนอกหน้าขนาดนี้

แต่ที่เขาไม่เข้าใจก็คือในเมื่อชบาเป็นคนรักของไอ้เจิดอยู่แล้วทำไมต้องฉุดกระชากลากถูกขู่จะขืนใจเธอและสร้างเงื่อนไขถ้าเธอไม่ยอมไปก็ยินยอมให้ลูกน้องทำอะไรกับเธอก็ได้โดยไม่มีความหวงแหนคนรักแม้แต่น้อย ...

ไอ้พรเดินออกมาจากป่ากล้วยหอบใบกล้วยมาจำนวนหนึ่งมีดพร้าที่เหน็บไว้ที่เอวแกว่งไปมา

"ข้ารอเวลานี้มาตลอดชีวิตอีชบาในเมื่อเอ็งเลือกที่จะไม่ไปข้าก็จะหยิบยื่นความเป็นผัวให้กับเอ็งที่นี่นึกไม่ถึงว่าข้าจะมีโอกาสนี้"

ไอ้พรพร่ำเพ้อทิ้งก้านกล้วยที่มีใบตองไว้ปูเขี่ยกระจัดกระจายอย่างรีบเร่ง

"ฉันกลัวแล้ว ... ฉันยอมไปแล้วอย่างทำอะไรฉันเลย"ท่าทางหื่นของไอ้พรทำให้ชบารู้แน่ว่าไม่รอดแล้วจึงต้องยอมรับข้อเสนอแรกจริงอย่างที่ไอ้เข้มว่าโดนลูกพี่ของพวกมันเอาดีกว่าโดนคนอย่างไอ้พรผู้มีแต่ความกักขฬะข่มขืน

"สายไปเสียแล้วนังชบาเอ็งมันนังตัวดีปั่นหัวให้ข้าอยากแล้วมาเปลี่ยนใจอารมณ์ของข้าไม่ได้ปรับสั่งได้ตามใจเอ็งปรารถนานะเว้ยยังไงซะคืนนี้ข้าต้องได้ปลดปล่อยไม่อย่างนั้นเอ็งก็อย่าหวังว่าจะรอดกลับไปเลย"

ไอ้พรเริ่มหน้ามืดความดีใจลิงโลดที่จะได้เสพสมกับสาวที่สวยที่สุดในหมู่บ้านของมันทำให้พูดแบบขาดสติโดยไม่สนใจว่าไอ้เข้มมือขวาของลูกพี่ยังอยู่

"น้อยๆหน่อยคนนี้ของลูกพี่ในเมื่ออีชบามันยอมไปแต่โดยดี ...เราก็ไปกันได้แล้ว"

"ได้ยังไงวะไอ้เข้มกูอุตส่าห์ลงทุนไปตัดใบตองมาตามที่มึงสั่งแล้วมาเปลี่ยนใจดื้อๆแบบนี้ไม่สวยนา"

ทั้งคู่เริ่มจะทะเลาะกันเสียเองคมที่รอจังหวะจำต้องปล่อยให้มันทั้งคู่กัดกันเองไปก่อนจะได้ไม่ต้องเปลืองแรงมากไอ้เข้มน่าจะล้มยากดูจากหน่วยก้านสูงใหญ่ปานควายถึกของมัน

"ถ้ามึงเอากับอีชบาแล้วจะบอกกับพี่เจิดยังไงมันเสี่ยงอยู่นะเว้ยมึงอยากตายเหรอเกิดพี่เจิดไม่ยอมให้ ...ดอกนั้นกับเราล่ะ ..."

"มึงก็บอกพี่เขาไปสิว่ามันไม่ยอมเลยต้องสั่งสอนกูกับมึงก็เอากับอีชบาให้สาแก่ใจไปเลยมึงดูหุ่นมันสินมเป็นนมก้นเป็นก้นหน้าตาก็สะสวยมึงเกิดแล้วตายกี่ชาติถึงจะได้แบบนี้ ...อีกอย่างนังนี่มันก็ ..."

"มึงหยุดพูดได้แล้วไอ้พร ! ..."

"ทำไมมึงรับไม่ได้เหรอ ...นังนี่มันยังอยู่ดีนี่ ...ยังไงๆมันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว ...มีอะไรจะเสียอีกวะ"

"พี่เข้มจ๋า ... อย่าทำฉันอีกเลย ... ฮือๆ"เสียงชบาร้องไห้โหยหวนน่าสงสารยิ่งนัก

ชบาคงเห็นว่าไอ้เข้มน่าจะมีจิตใจดีกว่าไอ้พรมากจึงพยายามอ้อนวอนให้มันใจอ่อนเข้มเองก็มีจิตใจดีอยู่บ้างมันครุ่นคิดอยู่สักพักโดยมีไอ้พรเพื่อนหื่นกามของมันรอฟังการตัดสินใจอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง

"ชบา ...ข้าขอโทษเอ็งด้วยข้าเองก็อยากเชยชมเอ็งมาตั้งนานแล้ว ... ยังไงซะถ้าเอ็งได้ข้าเป็นผัวอีกคนก็ไม่ต่างกันหรอกนะ"

"ไอ้พี่เข้ม ... ทำไมใจร้ายกับฉันแบบนี้ฮือๆ"ชบาผิดหวังกับคำตอบของเพื่อนรุ่นพี่วัยเด็กของเธอยิ่งนัก

ไอ้พรเมื่อเห็นว่ามติเป็นเอกฉันท์แล้วจึงเข้าโอบจากด้านหลังของชบาอีกครั้งมือสากปานกระดาษทรายของมันลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อของชบาลูบวนไปมาทั่วร่างขาวแล้วฉกมือเข้าไปที่เต้าใหญ่จับเต้านมสดทั้งที่ยังไม่แกะยกทรงออกชบาทีท่าทีขัดขืนแต่ก็ไม่ได้ส่งเสียงร้องโวยวายเหมือนคราวแรก

"อื๊ม ... !”เธอสะบัดไปมาด้วยอาการสยิวกิ้วสะอิดสะเอียน

"อ๊า ! ขาวหอมนุ่มนิ่มไปทั้งตัวเอยอีชบาเอ้ย ..."ไอ้พรมันเริ่มแล้วไอ้เข้มเห็นว่าหากช้าอาจจะเสียเปรียบเพื่อนจึงรีบถอดเสื้อตัวใหญ่ออกเผยให้เห็นแผนกหน้าอกที่ใหญ่หนามีขนดกดำยังกับหมีควาย ...

"แกะเชือกออกสิจะได้เล่นท่าได้สะดวก"ไอ้พรเห็นว่าเชือกที่ผูกที่ข้อมือเป็นอุปสรรคต่อการเสพสังวาสของมัน

"ไม่ได้ ! เชือกเส้นนี้มัดนังชบาไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้ถ้าแกะออกตอนเผลอมันก็หนีได้ซีวะ"ไอ้เข้มไม่ยอม

"อือก็ดีเหมือนกันเอากับมันคาเชือกมัดไว้อย่างนี้ก็ได้ได้อารมณ์ไปอีกแบบมามะมาให้พี่ชื่นใจหน่อยเถอะขาวผ่องหอมไปทั้งตัวอย่างนี้พี่จะเอาให้ถึงเช้าเลย

ด้วยความที่คมออกจากบ้านมาตั้งแต่เด็กจึงอยากรู้ที่มาที่ไปของที่นี่ทั้งสามเล่าเรื่องส่วนตัวโดยย่อเหมือนผ่านโรงละครที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขาฟังเพลินรู้ตัวอีกทำชบาก็ถูกไอ้พรขยำถันอวบใหญ่เข้าให้แล้วคมคิดว่าคงได้เวลาที่เขาจะออกโรงแล้วก่อนที่ชบาจะโดนจัดหนักมากกว่านี้

"เดี๋ยวก่อน !"ชบาร้องทักทั้งคู่

"อะไรนังชบาเอ็งจะยื่นข้อเสนออะไรปั่นหัวไอ้เข้มก็ไม่สำเร็จหรอกตอนนี้น้องชายของข้าพองจนคับไปหมดแล้วไอ้เข้มก็น้อยซะเมื่อไร"

ชบามองไปที่เป้าของร่างใหญ่ของเข้มถึงกับอ้าปากหวอตกใจในความใหญ่มหึมาที่นูนดันกางเกงโสร่งตัวใหญ่ใต้ผ้าขาวม้าคาดเอวยังกับแขนเด็กก็มิปาน

"ฉันยอมพวกพี่ก็ได้แต่ฉันไม่ชอบโดนรุมทีละหลายคนพี่เอาฉันทีละคนได้ไหมฉันจะช่วยให้ความร่วมมือจนสุดฝีมือเลยอีกคนก็นั่งดูไปด้วยแบบนี้พี่ไม่คิดว่าน่าเร้าใจกว่าหรือจ๊ะ"เธอใช้ปาดน้ำตาออกน้ำตาใช้ไม่ได้กับคนพวกนี้

ข้อเสนอของชบาทำให้โจรปล้นสวาททั้งคู่มองหน้ากันด้วยความลังเลคิดไม่ถึงว่าชบาสาวสวยประจำหมู่บ้านที่หนุ่มๆหมู่บ้านใกล้ไกลต่างก็หมายปองจะมีแนวความคิดเสพสังวาสได้น่าตื่นเต้นขนาดนี้

"กูเอาแบบที่นังชบาว่า ... เกิดมายังไม่เคยลองแบบนี้มาก่อน"ไอ้พรเห็นดีเห็นงาม

"มึงพูดยังกับมึงไม่เคยข่มขืนใครมาก่อนที่บ้านโนนสว่างอีพริ้งเมียไอ้กล้ามึงกับพวกข่มขืนยับก็เห็นยืนสูบบุหรี่ดูหมุนเวียนเทียนกันก็ออกบ่อย"

ไอ้เข้มเล่าวีรกรรมของไอ้พรที่ฉุดอีพริ้งบ้านท้ายห้วยไปข่มขืนระหว่างไปซักผ้าริมน้ำโดยที่อีพริ้งไม่กล้าบอกสามีถือว่าให้ทานแม้ว่าเธอจะโดนรุมครั้งนั้นถึงสี่คนก็ตามเธอรู้ว่าบารมีของลูกน้องไอ้เจิดลูกชายของกำนันคล้ายไม่มีใครกล้าทำอะไรได้ร้องเรียนไปรังแต่จะเดือดร้อนหนักกว่าเดิม

"นั่นมันไม่เหมือนกันตอนนั้นอีพริ้งมันไม่ยอมต้องจับต้องยึดแขนขาแต่นี่นังชบามันยินยอมเองผู้หญิงที่สวยที่สุดในตำบลนี้เลยนะมึง"ไอ้พรวาดภาพสวยงาม

"งั้นข้าขอก่อนล่ะกันเพราะข้าไปเอาใบตองมา"ไอ้พรชิงอยากได้ก่อน

"ไม่ได้ข้าเองก็หวังในตัวนังชบามาตั้งแต่เล็กครั้งนี้ข้าขอก่อน"ไอ้เข้มอยากได้ชบาไม่ต่างกัน

คมสังเกตว่าชบาเหลียวซ้ายแลขวาดูทั้งคู่เถียงกันนี่อาจจะเป็นกุศโลบายเอาตัวรอดของเธอก็ได้ปั่นหัวให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน

"ใครที่เอาชบาก่อนชบาจะปรนนิบัติให้คนแรกสุดฝีปากเลยนะจ๊ะ"เธอพูดอย่างไม่กระดากปากชั่วโมงนี้ต้องทำให้ทั้งคู่อยากจนหน้ามืด

"หา ! ถึงกับใช้ปากให้เลยเรอะ ! ...ข้าเองก็เคยเห็นแต่ในหนังกลางแปลงรอบดึกเรื่องสุดท้ายที่เขาฉายงานฤดูหนาวประจำปียังไม่เคยถูกอมมาก่อนว่าจริงๆแล้วมันรู้สึกยังไงฉุดใครไปก็ไม่กล้าให้มันทำกลัวมันกัด ...ไอ้เข้ม ...ข้าขอก่อนเถอะ"ไอ้พรยิ่งแสดงอาการหื่นหนักกว่าเดิม

"ได้ยังไงต้องข้าก่อนสิ ..."ไอ้เข้มที่มีความได้เปรียบกว่าด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่ยกหัวไหล่ตั้งเชิดเบ่งบ่งบอกว่าพร้อมจะเอาจริงไอ้พรเสียเปรียบที่ตัวเล็กกว่าปล่อยชบาเดินเซถอยหลังเกือบล้มคว้ามีดที่เอวออกมาแกว่งขึ้นลง

"มึงคิดว่าตัวโตกว่าแล้วกูจะกลัวเหรอวะไอ้เข้ม !"

"มึงก็คิดว่าไม้จิ้มฟันที่มึงถืออยู่นั่นจะช่วยอะไรมึงได้เหรอไอ้พร"มีดในมือของมันไม่ได้อยู่ในสายตาของไอ้เข้มแม้แต่น้อย

ไอ้พรมองรูปร่างที่สูงใหญ่และคำนวณดูมีดที่อยู่ในมือของมันดูว่ามันลังเลอยู่ไม่น้อยมันเคยเห็นวัยรุ่นคะนองนา๔-๕คนอาวุธครบมือรุมหน้าล้อมหลังไอ้เข้มเมื่องานปีกลายทำให้ตัวมันเองคิดว่าสู้ไปก็รังแต่จะเจ็บตัวแถมไม่ได้เอากับนังชบาอีกไม่คุ้มที่จะเสี่ยงแน่ๆ

"เออ ...กูขอโทษมึงด้วยที่วู่วามกูอยากได้อีชบามากไปหน่อย"ไอ้พรลดมีดลงวางไว้ข้างทาง

"มึงกับกูเอานังนี่พร้อมกันไปเลยโอเคมั๊ยจะได้จบเถียงกันอยู่ได้ไม่ได้เอาซะที"ไอ้พรยื่นข้อเสนอให้เพื่อนหมีควาย ...แบบที่มันเองก็ยังไม่เสียเปรียบ

"เออก็ได้ ..."ไอ้เข้มก็ขี้เกียจทะเลาะ

"ไม่ได้นะชบาไม่ชอบโดนรุม !” หญิงสาวเป็นฝ่ายโวยวายบ้าง

"อย่าเรื่องมากนักเลยนังชบา ...ขี้คร้านเอ็งจะติดใจข้าไปตลอดชีวิตเชียว”

ไอ้พรที่ถอดเสื้อผ้าล่อนจ้อนไม่รู้ตอนไหนเดินดิ่งท่อนแก่นกายโด่แกว่งไปมาไร้ทิศทางจนมันต้องถือไว้จับตัวชบานั่งคุกเข่าจ่อเข้าไปที่หน้าหญิงสาวอย่างรีบเร่งกลัวว่าเพื่อนหมีควายที่กำลังปลดกางเกงเสร็จจะมาแย่ง

"เอาเลย !"มันออกคำสั่งเร่งชบา ...