เรื่อง เรื่องสั้นแนวให้เมียไปกับคนอื่น

แกร๊ก...

"อ้าว... กลับมาแล้วเหรอวี?"

"ครับ... กลับมาแล้วครับแม่วัน...เอื๊ออก?!"

สวัสดีครับผมชื่อวี เป็นเด็กอายุชายอายุ 15 เพิ่งกลับมาจากโรงเรียน

ส่วนที่ผมต้องกลืนน้ำลายลงคอจนมีเสียง ก็แม่ของผมน่ะสิ

แกกำลังนั่งหวีผมอยู่ตรงโต๊ะข้างๆเตียงโดยสวมเพียงแค่ชุดชั้นในเท่านั้น!

"อะไรมีอะไรรึเปล่าลูกวัน?"

ดึ๋งดั๋ง...!

"อ๊ะ...เปล่าไม่มีอะไรครับ?"

ผมไม่กล้าจะตอบแม่ว่ามีอะไร นอกจากเต้านมขาวใหญ่คัพอีเต็มกำมือของแก

ในบราเซียร์ลายลูกไม้สีเลือดหมูที่แกว่งไกวไปมาตรงหน้าอย่างน่าเสียวใส้นั่น

เว้า...อืยยส์?

และนอกจากนมคู่สวยเต่งตึงแล้วหน้าท้องของแกก็เรียบขาว

แม้เอวไม่คอดมากแต่ก็นับว่าบางรับเข้ารูปสุดๆ

ตรงขาอ่อนก็เนียนสวยชวนให้จินนาการถึงความสวยงามแถวเนินหัวหน่าว

ฮิฮิ...

นอกจากนี้ใบหน้าของแกก็สวยหวาน

คล้ายกับนางเอกหนังโป๊ญี่ปุ่น ยุย ฮาตาโนะ ที่เพื่อนเคยเอาให้ผมดูอยู่บ้าง

คงเพราะว่าแม่มีผมตั้งแต่อายุ 15 เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่แม่ยังสาวๆ

แม่จึงลืมไปแล้วว่าลูกชายตัวเองได้เข้าสู่วัยหนุ่ม มีแต่ผมที่ต้องคอยตกใจและอึ้งๆ

ตูม...อืยส์

ในวัยสามสิบนิดๆแกกำลังสวยอวบอิ่มหุ่นนุ่มนิ่มเต็มไม้เต็มมือ

ทั้งนมทั้งตูดงอนเด้งเป็นลูกนั่งอยู่ในชุดชั้นแบบนี้

ไม่ว่าชายหนุ่มวัยไหนมาเห็นก็ต้องแอบกลืนน้ำลายตะลึงงัน

.

"ไอ้วันมาแล้วเหรอ? มาช่วยตาเปลี่ยนช่องทีวีหน่อยโว้ยย!

อีวันมันไม่ยอมมาเปลี่ยนให้!"

"โอ้ยยย! พ่อ! ก็บอกแล้วไงรอวันแต่งตัวเสร็จก่อน"

"โอ้ยย! แล้วกว่ามึงจะแต่งเสร็จ มวยก็จบพอดี!"

อึ๊ก?

ส่วนเสียงตะโกนที่ดังมาจากอีกห้อง มันเป็นเสียงของตาผม

แกเป็นเกาท์เข่าไม่ค่อยดีลุกเดินเหินไม่ไหว ซึ่งแม่ผมต้องคอยส่งเสียเลี้ยงดูให้

"เฮ่อ... ไปเปลี่ยนให้ตาเขาหน่อยไปลูกไป๊..."

"อ้า...ครับแม่..."

ฉึบๆ... อาห์?

แม่บอกกับผมแล้วหันไปใช้ลิปสติกสวยสีแดงนั้นทาปาก

บ้านของเราเป็นบ้านไม้เก่าๆปลูกมุงสังกะสีเช่าที่ในสลัม มีเพียงแค่สองห้องคือห้องของตา

กับห้องโถงที่รวมห้องนอนของแม่กับผมและห้องครัวเข้าไปด้วย

แม่ถึงได้เคยชินกับการแต่งกายแบบนี้กับผมต่อหน้า

ซึ่งพ่อของผมทิ้งแม่ผมไปตั้งแต่แม่ท้องผม

ทำให้แม่ต้องหาเงินเลี้ยงดูทั้งตาและผม และงานที่ว่าก็คือเป็นเด็กร้านคาราโอเกะ

ทุกเย็นผมจึงเห็นแม่ผมมาเตรียมตัวแต่งตัวสวยแบบนี้จนชินตา

.

บรืนน...

"ส่งแม่ลงตรงนี้แหละลูก"

"ครับแม่?"

ทุกเย็นผมจะขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่งแม่ที่ร้าน ซึ่งมีเหล่าสาวๆโชว์ขาอ่อนนั่งด้านหน้า

"อ้าว? คนสวยมาแล้ว"

"แหม๊! อีผึ้ง!"

ดึ๋งดั๋ง... เอื๊ออก?

และคนสวยๆที่ยืนข้างๆเอ่ยแซวแม่ของผมคือน้าผึ้ง

ทั้งสองคนแต่งตัวด้วยเสื้อสายเดี่ยวตัวเล็กคับเต้านม

นมของน้าผึ้งเองนั้นก็ใหญ่คัพอีเต็มล้นกำมือพอๆกับของแม่ผม

ต่างกันที่ผิวของแม่ผมจะออกขาวผ่องและหน้าหวานกว่า

ส่วนน้าผึ้งนั้นผิวสีน้ำผึ้งหน้าคมออกแซ่บๆ

แม่ผมดูเรียบร้อยขนาดใส่กางเกงขาสั้นเสมอหียังดูมีออร่าแบบผู้ดี

ส่วนน้าผึ้งนี่ซี่...

อูม... ซี๊ดซ์?

กางเกงยีนส์ขาสั้นของแกนี่ยิ่งกว่าเสมอหี

มันมีรูปร่างเว้าโคนขาสูงอย่างกับกางเกงใน และขอบตรงกลางเป้าก็โคตรแคบชิบหาย

มันเห็นเนื้อแคมอูมๆของแก่โผล่มาแพลมๆทำเอาผมเห็นแล้วแทบหัวใจวาย!

"น่าน...แอบดูอะไรจ๊ะพ่อรูปหล่อ?"

"เอ๋? ปะ...เปล่าครับน้าผึ้ง... แหะๆ..."

"งุ้ยย...น่ารักอะ? อยากรู้มะนี่อะไร? เอามะเดี๋ยวน้าสอนให้!"

อะ...เอื๊ออก?

น้าผึ้งพูดไปพร้อมกับใช้มือลูบไปบนเป้าหีอูมใหญ่ของเธอ

"เฮ้ยยย! อีผึ้งพอเลยอย่ามายั่วเดี๋ยวลูกกูเสียเด็ก!

วีก็ไปได้แล้ว จะไปรับของมาขายไม่ใช่เหรอ?"

"คะ...ครับแม่! ไปแล้วครับ!"

บรืนนน!

ผมด้วยความอายสาวใหญ่ ก็รีบบึ่งมอร์เตอร์ไซด์จากมาอย่างสีแดงงี้ขึ้นหู

ปกติผมจะไปรับจ้างเดินขายพวกดอกไม้ ถั่วและขนมอะไรต่างๆในร้านอาหารแถวๆนั้น

ก็เพื่อช่วยเหลือแม่หาเงินค่ากินค่าเช่าบ้านและค่าเรียนหนังสือเกื้อหนุนกัน

.

ดึ๋งดั๋ง...

"อูวว... น้องวันจ๋า...นมใหญ่อีกแล้วนะ..."

สวบบ! ขยำๆ! อื๊ออ? พี่เปี๊ยกอะ!

เอื๊อก?

และเวลาที่ผมหิ้วของไปขายตามร้าน เวลาไปที่ร้านของแม่

ก็จะเห็นแขกล้วงคอเสื้อของแม่ขยำนม บางคนก็ใช้มือบีบก้น

ซึ่งมันเป็นปกติในร้านคาราโอเกะที่เขามาร้องเพลงพลางควักล้วงกัน

"เอ้านี่..."

"แหะๆ ขอบคุณค่ะพี่เปี๊ยก"

พอแขกจับแล้วก็ต้องจ่ายตังค์ให้แม่

แม่บอกว่าถึงแขกจับได้ก็เอาไปไม่ได้แถมยังได้เงินดีอีกด้วย

ซึ่งผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะมันเป็นงานของแม่

ที่แกก็ทำงานเลี้ยงผมมาจนโตมาทุกวัน

.

บรืนน... อื๋ออ?

จนกระทั่งวันหนึ่งที่ผมนั่งสองแถวกลับมาจากโรงเรียน

กลับเจอแม่ผมขี่มอร์เตอร์ไซด์สวนออกมาก่อนแล้ว

ซึ่งมันเป็นอะไรที่ผิดปกติผิดวิสัย มันยังไม่ถึงเวลาทำงานที่ร้าน

และปกติผมก็เป็นคนขี่ไปส่งและไปรับแกเสมอตอนเลิกงาน

ชึ่งง... เอ๋?

และแกก็จอดรถตรงอู่ซ่อมรถ ทว่าผมขี่อยู่ทุกวันจึงรู้ว่ารถของผมไม่ได้เป็นอะไรทั้ง

ออด... อืม?

ผมจึงกดออดให้รถสองแถวจอดแถวนั้นห่างไปไม่ไกลด้วยความสงสัย

.

แกร๊บบ...

และเนื่องจากแถวบ้านผมมันเป็นสลัม อู่ซ่อมรถมันก็เป็นเพิงสังกะสีนี่แหละ

ผมเดินลัดเลาะไปทางข้างทางที่เป็นป่าหญ้า กะว่าจะแวะไปถามแม่ว่ารถเป็นอะไร

แต่แล้ว...

.

จ๊วบบ... อื๊ออ? พี่แคนอะ?

เอ๋?

ยังไม่ทันที่ผมจะเดินไปถึงหน้าอู่ เสียงดูดอะไรสักอย่างก็ดังมา

พร้อมเสียงหวานๆของหญิงสาวที่โคตรจะคุ้นหู!

มะ...แม่ทำอะไร?

จังหวะนั้นด้วยสัญชาติญาญบางอย่าง

มันบอกผมว่าไม่ควรจะรีบเดินเข้าไปแต่ให้หาช่องทางแอบดู?

.

"โธ่... วันจ๋า...อย่าเล่นตัวสิจ๊ะ...ก็ตกลงกันแล้ว"

"ตกลงอะไรอะพี่แคน...ปล่อยวันนะ..."

หมับ...ขยำๆ...อื๊ออ?

เอื๊ออก?

ภาพที่ผมเห็นจากซอกสังกะสีรั้วรอบๆอู่

มันเป็นภาพของสาวสวยหุ่นดี กำลังถูกเจ้าของอู่ซ่อมรถกอดหนึบ

มือล้วงขยำจับโน่นจับนี่อยู่ข้างรถเก๋งสีแดงคันหนึ่งอย่างกับปลาหมึก

จ๊ววบบ! อุ๊ยย!?

ฮี่ฮี่....

นอกจากนั้นมันยังหอมแก้มบ้าง ดูดซอกคอขาวของแม่ผมบ้าง

แม่ผมแม้จะดูดิ้น แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรรุนแรง

ดูแล้วเหมือนแสร้งทำเป็นกระแดะ ราวกับฉากพรอดรักของพระเอกนางเอกในหนังโป๊?

.

"พี่แคนอะขี้โกง ไหนตกลงว่าอม-วยอย่างเดียว

นี่มาทั้งจับนมทั้งจับตูดดูดคอ ถ้าไปร้านนี่โดนหลายพันแล้วนะ!"

เฮืออก!?

และคำที่แม่ผมพูดออกมา ก็ทำเอาผมโคตรตะลึงงัน

แกพูดออกมาเองว่าตกลงมาอมควยให้ไอ้เจ้าของอู่ซ่อมรถซะงั้น?

.

"โธ่วันอย่าดูถูกพี่ซี่ นี่วันนี้พี่ถูกหวยด้วยนะ

แค่อมควยไม่พอหรอกพี่อยากจะเอาหี!"

เฮือกก!?

และคำพูดของฝ่ายชายก็ยิ่งทำให้ผมอึ้งหนักเข้าไปอีก

จากบทสนทนาทั้งหมดมันบ่งชัดเลย

ว่าแม่ผมไม่ได้แค่เป็นเด็กร้านคาราโอเกะแต่ยังขายหี!?

"อุ้ย? ไม่เอาหรอกพี่แคน -วยพี่ใหญ่จะตาย

วันรับแค่อมเท่านั้นแหละ ไม่กล้าให้เอาหีหรอกหีพังหมด"

อึก?

โดยเฉพาะคำตอบของแม่ผมที่แกไม่ได้ดูสะทกสะท้าน

แถมต่อรองเรื่องงานเสียวอย่างเป็นงานเป็นการ ท่าทางโคตรมืออาชีพเลยบอกตรงๆ!

.

"ไม่เอาจริงเหรอ? งั้นพี่ให้สามพันเลยนะ! สองเท่าของปกติเลย!"

"สามพัน!?"

อึ๊ก?

และพอได้ยินมันพูดว่าสามพัน แกก็หูผึ่งซะงั้นเลยแม่ผม

ซึ่งหากมันคือสองเท่าของปกติ แสดงว่าพันห้าก็คือราคาเย็ดหีของแม่ผม?

.

"ไงจ๊ะจะเอาหรือไม่เอา...." ฟึ่บๆๆ...

อึ๊?

ไอ้เจ้าของอู่มันพูดไป ก็เอาแบงค์เทาๆ

มาสะบัดไปสะบัดมาตรงหน้าให้แม่ผมเหล่ตามองตามอย่างสอดส่าย

ฮึ่ม...เอาก็เอา! หมับ! โอ้? ฮ่าฮ่า!

แล้วแม่ผมก็กลั้นใจคว้าเงินของมันมาเก็บเอาไว้

"แต่สามพันค่าเย็ด ค่าอมควยพันนึงที่ตกลงไว้ก็เก็บต่างหากนะคะ!"

"โหยย? อะไรใจร้ายจังเลยน้องวัน แค่อมสดคิดตั้งพันนึง รวมไปกับค่าเย็ดไม่ได้เหรอ?"

"รวมกับค่าเย็ดอะไรล่ะคะ! ตกลงกันแล้ว อมถุงห้าร้อย

อมสดพันนึง แตกปากเพิ่มอีกห้าร้อย!

นี่พี่จะขอเย็ดต่างหากไม่เกี่ยวกับค่าอมด้วย

วันไม่คิดค่ามานอกสถานที่ก็ดีเท่าไหร่แล้วค่ะ! เชอะ!"

...เหอๆ?

ตอนนั้นผมเริ่มเลิกอึ้งแต่หันมาตกใจ

และแอบกลัวในความช่ำชองในการดีลงานของแม่ตัวเองชิบหาย

แต่ก็พอจะเข้าใจ ในเมื่อใช้ตัวเป็นของซื้อของขาย

คงไม่อาจปล่อยให้ผู้ชายมาเอารัดเอาเปรียบได้แบบมั่วๆ?

.

"โอเคๆ...จ้าๆ.... อืยส์...มาเริ่มเลยดีกว่าพี่เงี่ยนมากแล้ว!"

พรืดดด! ผึงงง! ว้ายยย! พี่แคนนน!

เฮืออก!?

และทันใดนั้นเองทั้งแม่ทั้งผมก็ได้เห็นลำ-วยอันยาวใหญ่ของไอ้แคนแบบไม่ทันจะตั้งตัว

มันถลกถอดกางเกงซ่อมรถขายาว จนเห็นลำควยยาวหัวถอกบานอ้วนใหญ่

ขนาดพอๆกับบ้องข้าวหลามขนาดยังไม่แข็ง ห้อยต่องแต่งลงมาเกือบถึงหัวเข่าโคตรน่ากลัว

.

"อื๊ยยส์...ใหญ่ชิบหาย....เปลี่ยนใจดีมั้ยเนี่ย...งื๊ออ?"

ขนาดแม่ผมเองที่ตอนแรกดูมีทีท่าว่าช่ำชอง แต่พอเห็นไอ้กระบองของไอ้แคนมัน

แกก็ถึงกับหน้าซีดตัวสั่น ยืนมองมันหน้าแหยงๆแบบขวัญหาย

"เห้ยย! ไม่ได้นะน้องวัน! เงินก็รับไปแล้วตกลงกันแล้วไง!"

"ระ...รู้แล้วน่าพี่! วันไม่เบี้ยวหรอก! แต่...ไปทำในห้องไม่ได้เหรอ?"

"โอ้ยย? ไม่ต้องกลัวหรอกน้องวัน วันนี้ร้านปิดไม่มีใครมาหรอก!"

เอื๊ออก?x2

ไอ้-่าแคนมันพูดไปเรื่อย และทำเอาพวกเราสองแม่ลูกต่างกลืนน้ำลาย

โดยเฉพาะไอ้ตัวผมเนี่ยโคตรลุ้นชิบหาย เพราะหากว่ามันจับแม่ผมเย็ดตรงนี้

ผมคงสามารถแอบดูได้ง่ายๆ และจะได้เห็นแม่ของตัวเองโดนผู้ชายยัดลำควย?!