เรื่อง เรื่องสั้นแนวให้เมียไปกับคนอื่น

ติดตาม
หลอกเมียให้ถวายร่าง - 81 กินดึก
หลอกเมียให้ถวายร่าง - 81 กินดึก
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

"หืม? ทำไมเหรอมุก?"

ฉึบบ... ว้ายย? ตึง!?

ผมยิ่งรุกขยับเข้าไปใกล้

เมียสาวนมใหญ่หุ่นอวบขาวเอวคอด

ผู้เรือนร่างกลายเป็นที่ระบายน้ำ-วยของสัตว์หน้าขนไปแล้ว

เธอจึงได้แต่รีบถอยกรูดหนีจากตัวผม

ทว่าหลังเธอก็ไปชนกับตู้เย็นทางด้านหลังอย่างหนีไม่รอด

.

"เอ้อ? คือมุกเป็นไข้...กะ...ก็เลยไม่ได้อาบน้ำ

ตะ...ตอนนี้ตัวเหม็นสุดๆเลย...คะ...ค่ะพี่..."

งื๊ออ?

เมื่อไม่มีที่ให้ถอยหนีแล้ว

พนักงานแบงค์สาวจึงอ้อมแอ้ม

พยายามพูดอ้าง

เอาตัวรอดไปด้วยใบหน้าอันอับอายอย่างสุดแสน

เพราะกลัวว่าผมจะได้กลิ่นสาปของหมาขี้เรื้อน

ที่ฝากรอยคาวราคีเอาไว้เต็มทั่วไปหมด

ทั้งร่างกายของเธออันระโหยและโรยแรง

.

ฉึ่งง... อึก? เอื๊อก?

ทว่าความจริงแล้วกลิ่นสาปเหม็นที่ว่า

มันก็ติดคุ้งอยู่ทั่วตัวเธอทั้งเนื้อตัวเผ้าผมหรือเสื้อผ้า

ให้ผมได้กลิ่นอยู่ตลอดตั้งแต่เดินก้าวเข้าบ้านมา

โดยยังไม่ทันได้เฉียดใกล้ห้องครัวแห่งนี้เลยด้วยซ้ำ?

.

"หึหึ...เหม็นอะไรล่ะมุก?

กลิ่นหีกลิ่นตูดมุกยังไม่เหม็นเลย

แค่กลิ่นตัวจะสักแค่ไหนเชียว?"

หมับบ! ว้ายย? พี่ปราชญ์!?

ฟืดด... งื๊ออ?

ผมจึงพูดแหย่มุกไปอีกอย่างสุดสนุก

เพราะรู้ว่าเธอมักจะไปไม่ถูก

กับมุกหยาบๆคายๆราวกับสาวๆใสๆ

ก่อนจะฉวยจังหวะนั้น

สวมกอดร่างกายสุดอวบนิ่มของเมียรักเอาไว้

และซุกจมูกลงหอมหัวหอมผมดำสลวยของเธอ

ที่ต้องบอกเลยว่าตอนนี้เหม็นจัดเสียจนแทบจะอ้วก

จากกลิ่นสาปคาวของน้ำ-วยหมา

ที่แห้งติดเกรอะกรังตรงนั้นตรงนี้ไปตามเส้นผม

และกลิ่นสาปเหม็นอับขนสัตว์แบบสุดๆ

จากกลิ่นตัวความเป็นขี้เรื้อนของพวกหมาจรจัด

ที่ได้ยัดควยอัดหีอัดตูดติดเป้งเธอกันทุกตัว!

.

งื๊ออ? จะรู้มั้ย? พี่ปราชญ์จะรู้มั้ย? งื๊ออ?

แฉะ...มิบๆ... อื๊ยยส์?

โอวว? อืยส์...?

แต่ที่ทำให้ผมได้โคตรสะใจแบบจัดๆ

ก็คงเป็นตอนที่ผมได้ยินเสียงหัวใจของเมียรัก

ว่าเธอเองก็ตื่นเต้นจัดๆจนหีแฉะแอบขมิบไม่หยุดเลย

เมื่อกลัวว่าผัวรักอย่างผม

จะรู้ตัวที่เธอแอบไปติดเป้งผสมพันธุ์กับสัตว์จนลืมผัว?!

.

"แหะๆ... เหม็นจริงๆด้วย?"

เมื่อพอใจแล้ว

ผมจึงเอ่ยพูดเปิดทางให้เธอได้มีโอกาสถอย

.

"งื๊ออ? ก็บอกแล้วไงคะ? พี่ปราชญ์บ้า? งื๊อ?"

อืยยส์?

ทว่าเมียสาวก็ได้แต่หน้าง้ำอยู่ในอ้อมแขนของผม

ที่ดมหัวแล้วก็ยังไม่ยอมปล่อย ด้วยทั้งเงี่ยนทั้งสะใจ

ที่ได้กลิ่นน้ำ-วยหมาขี้เรื้อน

ลอยคุ้งออกมาจากศรีษะของภรรยา

และเรือนร่างที่ผ่านประสบการณ์

การเสพย์กามกับสัตว์เดรัจฉานมาแล้วเรียบร้อย

.

"อืยส์? แต่กลิ่นชวนเงี่ยนดีเหมือนกันนะจ๊ะ?"

"ว้ายย? เงี่ยนบ้าอะไรคะ? พูดอะไรบ้าๆ! พี่อ้า!"

ปั่กๆๆๆ! อุ้ยๆๆ!? ฮ่าฮ่าฮ่า!?

งื๊ออ?

ก่อนที่เธอจะทุบมือเล็กๆ

ใส่อกแน่นของผมอยู่หลายที ที่ผมพูดแหย่เธอแบบนั้น

ซึ่งมันก็เบามากและออกไปทางน่ารักน่าชัง

ส่วนเธอที่ทำได้แค่นั้นก็เอาแต่หน้าง้ำ

กับผัวอย่างผมที่หัวเราะเยาะเธอไปอย่างสุขสันต์

.

"ดมพอแล้วนะคะ มุกจะไปนอนพักต่อแล้ว... โอยย?"

ริกๆ...

โอวว?

และผมก็เพิ่งจะสังเกตุเห็นตอนนั้นเอง

ว่าแข้งขาของมุกมันยังขยับเดินได้ลำบากอย่างแอบสั่นๆ

นั่นก็เพราะการที่รูหีและรูตูดของเธอ

ต้องรองรับการติดเป้งทั้งลำ-วยทั้งเม็ดไข่ของหมา

มันคงเป็นอะไรที่รวดร้าวรูแตดและหูรูดของเธอซะแทบแหกพัง

.

"แหะๆ...จ้าๆ... นอนพักเถอะจ้า

งั้นเดี๋ยวพี่ทำข้าวต้มไปให้กินนะ"

"อืม...เอ่อ? ก็ดีค่า? ขอบคุณค่ะ?"

หึหึ?

คำขอบคุณของเธอมันช่างทำให้ผม

รู้สึกมีความสุขมากกว่าปกติอีกหลายเท่ามากๆ

นั่นก็เพราะเมียสาวของผม ได้ขอบคุณมากว่านั้น

ด้วยร่างกายของเธอมาตลอดตั้งแต่เมื่อคืนวาน!

.

.

.

ฟรี้ๆ... อืออ?

ในคืนนั้นผมรอให้มุกเธอหลับไปก่อน

ซึ่งเจ้าของร่างกายอวบขาว

เธอกินข้าวต้มแล้วก็นอนหลับไปอย่างรวดเร็ว

เพราะเพลียกายที่ต้องรองรับอารมณ์หมาขี้เรื้อนมาข้ามวัน

.

พรึ่บบ... อูมม...แบะ... ปริ๊ดซ์ๆ.... อืยส์?

ก่อนค่อยๆเปิดผ้าห่มแหวกดูช่วงล่างอันอวบใหญ่ของมุก

ถลกเดรสชุดนอนสั้นสายเดี่ยวผ้าเลื่อมลายลูกไม้ของเธอขึ้น

จนได้เห็นสภาพแคมหีและสภาพรูตูดของเธอ

ที่โคตรแหกบานบวมแดงช้ำอย่างชัดๆกับสายตา

ซึ่งข้างในรูเนื้อนิ่มๆแดงๆที่อ้าบานไม่หุบนั้น

มันเต็มไปด้วยน้ำ-วยข้นๆขาวๆคาวๆสาปๆของพวกหมา

แบะ...เยิ้ม... อื๊อซ์?

เอื๊ออก?

ซึ่งมันสร้างทั้งความเงี่ยนง่านและความอยากรู้และอยากเห็น

ผมจึงค่อยๆใช้นิ้วมือยื่นไปสัมผัสกลีบหีและปากหูรูดของเธอ

จนเธอร้องครางในลำคอเบาๆทั้งที่หลับอยู่

จนทำให้ผมยิ่งมีอารมณ์สะใจแบบสุดๆ

ทั้งความเหนียวเยิ้มของน้ำ-วยหมาบนกลีบแตดนิ่มๆของเธอนั้น

และความไวต่อการสัมผัสจนถึงกับครางในลำคอทั้งที่หลับ

เธอไม่เคยเป็นแบบนั้นเลย เพราะผมเองก็อยู่กินกับเธอมาหลายปี

เรียกว่าถ้าหลับแล้วถึงเอานิ้วมือล้วงแยงเล่นเข้าไปในรูหีของเธอ

เธอก็ยังสามารถหลับนิ่งต่อไปได้แบบแทบเป็นตาย

ตื่นเช้ามาผมถามแล้วเธอก็ยังทำหน้าเหรอหราเลยด้วยซ้ำไป

.

แจะๆ... อื๊อซ์ๆ....?

โอวว?

ทว่าตอนนี้แค่ผมรูดนิ้วไปบนกลีบหีและเม็ดแตดของเธอเบาๆ

เมียสาวของผมเธอกลับถึงกับส่ายสะโพกอันนิ่มขาวนิดๆอย่างสู้นิ้ว

และครางอือในลำคอด้วยเสียงแอบกระเส่า?

.

งื๊ออ? ผัวหมาขา? เลียแตดมุกอีกแล้วเหรอ?

เลียเลยค่า... เลียแล้วเอาควยเย็ดด้วยนะคะ!

ติดเป้งด้วย! ขอเงี่ยนๆ! อื๊อซ์!?

.

เอื๊ออก?

และผมก็ต้องอึ้งไปเลย

เมื่อผมได้ยินเสียงความคิดของมุกอย่างชัดเจน

ซึ่งถ้าหากว่ามันเป็นในขณะที่เธอหลับอยู่ตอนนี้

ก็หมายความว่าสิ่งที่ผมได้ยินนั่นก็คือความฝัน?

ซึ่งขนาดในความฝันแบบนี้

เธอกลับกำลังนึกถึงตอนที่โดนหมาเย็ด

คิดดูสิว่าเธอได้ติดใจไปขนาดไหน

ในประสบการณ์ที่ได้ร่วมเพศ

เ-็ดกันจนติดเป้งกับลำควยของสัตว์เดรัจฉาน?

.

หึหึ... มุกจ๋า...มุกของพี่...

พรืดๆ... อื๊ออ?

จุ๊บ...

ผมจึงลูบหัวและจูบเบาที่ศรีษะของเธอ

ก่อนจะนอนกอดเธอหลับไปอย่างโคตรรักและหลงในเมียรัก

เธอกำลังกลายเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากขึ้นไปอีก

ยิ่งกว่าตอนแรกๆที่พวกเราแต่งงานอยู่กินกัน

ถึงแม้ว่าร่างกายและจิตใจของเธอมัน

จะโสมมมากมายยิ่งกว่าเดิม?!

.

.

.

ฟรี้ๆ...

กุกกักๆ...

วู้ววว! อึ๊?

และในกลางดึกคืนนั้นเอง

ผมซึ่งกอดเมียหลับไปบนเตียงเดียวกับมุก

ที่ไม่ได้ล้างกลิ่นน้ำ-วย

หมาขี้เรื้อนออกจากร่างกายของเธอแต่อย่างใด

ก็ต้องสะดุ้งตื่นลืมตาขึ้นมากลางดึก

เพราะอิทธิฤทธิ์ของลึงค์งูขลังอัปปรีย์

ได้ร้องเตือนทำให้ผมต้องกระสับกระส่าย!?

.

กุกกัก...ฉึบบ....

แฉะ...อื๊ยยส์?

โอวว?

และภาพที่มันได้ฉายให้ผมเห็น ก็คือเมียของผมเอง

เธอแอบย่องลงจากเตียงไปตอนไหนไม่รู้

แต่ตอนนี้เธอกำลังคุ้ยหาของกินในตู้เย็นจนแคมหีเปียกแฉะอยู่?!

แน่นอนว่าสิ่งที่เธอเปิดหาในตู้เย็น

ก็คือกล่องไอติมที่เต็มไปด้วยน้ำ-วย

ของไอ้พวกลูกจ้างต่างด้าวแขกพม่ายะไข่

ที่รีดใส่เอาไว้ เพราะไม่ต้องการเย็ดสดแตกใน

รูเสียวของอีหมาหีเน่าอย่างเธออีกแล้ว!?

.

แกร๊ก... ฟืด...

อื๊อซ์? กลิ่นดีจริงๆ...ชอบมากเลย? งื๊ออ?

เอื๊ออก?

ผมดูใบหน้าของภรรยาที่ฟินสุดๆ

หลังจากเปิดฝากล่องน้ำ-วยออกมาดม

ก็ให้โคตรสุดตื่นเต้น?

.

"งื๊ยส์? พวกมันจะไม่เย็ดเราแล้ว?

แล้วเราจะไปหาน้ำควยพวกนี้มาจากไหนอีก?

อ่าห์...อยากแดก...

แต่ถ้าแดกหมด? จะไปหาจากไหน? งื๊ออ?"

โอวว?

คำพูดที่มุกรำพึงรำพันออกมา

มันช่างทำให้ผมทั้งตกใจและอารมณ์ขึ้นเป็นอย่างมาก!

จากที่ทั้งหยามเหยียดและรังเกียจ

ตอนนี้เธอแทบจะอยู่ไม่ได้เสียแล้ว

หากว่าขาดน้ำควยของพวกคนหยาบและชั้นต่ำ!

.

จ้วก...อ้ำ! งื๊ออ?

และเธอก็ตักน้ำ-วยของพวกมันขึ้นมากินเสียหนึ่งช้อน

ด้วยใบหน้าอันสุดฟินอย่างพวงแก้มสุดแดงก่ำ!

อื๊ยส์...

แกร๊ก...

เสร็จแล้วก็ปิดกล่องไอ้ติม เก็บยัดเข้าไปในตู้เย็น

.

ต๊อกๆ... งื๊อ? อื๊ยส์?

แกร๊กก! อั้มๆๆๆ!

โอวว?

แต่แล้วก็อดไม่ได้กลับไปเปิด

เอามันออกมากินเรื่อยๆอีกหลายคำ!

งื๊ออ? ไม่ไหว? อร่อย?

แฉะ...อื๊ยส์? กินแล้วเงี่ยนมาก? ฟินมากเลย? งื๊ออ?

.

ปริ๊ดซ์ๆ...อืยส์?

ภาพที่เธอกินน้ำ-วยไปและน้ำเงี่ยนหยดไหลจากรูแตด

มันช่างทำให้ผมสะใจจนน้ำ-วยไหลตามออกมาเป็นตาน้ำ

น่าเสียดายที่น้ำควยของผม

คงไม่สามารถเติมเต็มความต้องการของเมียรัก

.

งื๊ออ... จะไปหาน้ำควยพวกต่ำๆแบบนี้ได้ที่ไหน?

อื๊ยส์...ไปขออีเบญได้มั้ย? งื๊ออ?

โอวว?

นั่นก็เพราะน้ำควยที่เธอต้องการ

คงต้องเป็นของพวกหมาขี้เรื้อนหรือพวกคนชั้นต่ำกว่าเท่านั้น!

ซึ่งความจริงแล้วตัวผมนั้น

ก็ไม่ได้อยากให้เธอได้แดกน้ำควยของผมเลย!?


ตอนต่อไป
หลอกเมียให้ถวายร่าง - 82 วังวน

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา