เรื่อง เรื่องสั้นบ้างยาวบ้าง ตัวเอกหญิง 18+
หลังจาก้าได้ิผัวใ่ในืนั้น
ัเหมือนกับได้เติมเต็ม
รสชาติความเงี่ยนัส์ของ้าจนถึงฝั่ง
สติ้ากลับมาเป็นคนเดิมหลังจากนั้น
แต่ว่าพลัน...
.
"เจอกันอีกแล้วนะแม่นางเล้ง!"
"เจ้าธรรมจักรทอง!?"
.
พวกเราเป็นเหมือนกับคู่เวรหรือคู่กรรม?
ัมาช่วยนักพรตจมูกควายและนักพรตหนุ่มหนีจาก้า
โดยต้องการจะได้พันทมิตรเป็นเจ้าสำนักชวนจินก่า
.
้าต้องประมือกับัและในที่สุดก็หนีมาได้
ด้วยการเรียนวิชาสองมือขัดแย้งจากจิวแป๊ะทง
หนึ่งในห้ายอดคนแห่งยุค
ทำให้้าสามารถใช้วิชาประสานกระบี่ด้วยตัวคนเดียว
โดย้าสมมุติเอี้ยก้วยขึ้นมาแทนอีกครึ่งหนึ่งของใจ้า
เพื่อที่ว่าเขาจะได้อยู่เคียง้าง้า
ตลอดไปแม้เพียงในใจก็ยังดี
.
และนั่นกลายเป็นว่าวิชานี้
เมื่อ้าใช้คนเดียวกลับควบคุมง่ายกว่า
และทรงอานุภาพมากกว่าเดิมเสียอีก!
เพราะอย่างไรทั้งสองมือ
ก็คิดท่าวิชาจากคนเดียวกันแบบนี้!
.
"คารวะท่านเจ้าสำนักคนใ่!!"
.
นักพรตหนุ่มได้รับตำแหน่ง
เพราะเป็นศิษรักประพฤติดีทุกอย่าง
เหล่าอาจารย์ของเขาจึงหนุนหลัง
.
"ช้าก่อน!!!"
.
แต่พวกลามะจักรทองก็ไม่เลิกรา
เขาพาพวกมองโกลมาบีบคนของชวนจินก่า
้าตามมาดูเหตุการณ์ เพราะยังไม่อาจปล่อยวาง
เรื่องเจ้าสองนักพรตนั้นได้
.
แคล้งงง!!
"มะ...แม่นางเล้ง! เจ้าช่วย้าทำไม?"
"ชีวิตเจ้าเป็นของ้า!!"
.
ในช่วงเวลาคับขัน
้าเผลอช่วยเหลือนักพรตหนุ่มที่เกือบตาย
ทำให้้าต้องต่อสู้กับพวกมองโกล
ช่วยฝ่ายนักพรตไปเสียได้
.
้าปราบพวกลิ่วล้อได้อย่างสบาย
แต่ถึง้าจะเคยหนีลามะจักรทองมาได้
ทว่าหากต้องปะทะกันซึ่งๆหน้า
้าก็ยังมีพลังวัตรที่ด้อยกว่า
.
พอ้ามุ่งตามนักพรตจมูกควายออกมาภายนอก
ก็พบว่าเจ้าธรรมจักรทอง
ถล่มถ้ำปิดทางออกของพวกผู้อาวุโสชวนจินก่า
ทำให้้าต้องดวลวิชากับัเพียงลำพัง
.
ฉึก!!! โอ๊ยย!
.
นะ...นางประสานกระบี่เอง
เก่งกว่าตอนประสานกับเจ้านั่นเสียอีก!"
.
กระบวนท่า้านั้นเหนือกว่าเจ้าลามะไปแล้ว
แต่พวกลูกน้องัก็กรูกันรุมเ้ามา
เมื่อ้าอ่อนแรงก็หวังเพียงได้ฆ่านักพรตบ้า
.
ตูมมมม!!
.
พลันพวกเจ็ดนัดพรตอาวุโส
ก็สามารถทลายหินทางออกถ้ำฝึกวิชา
พวกเขามากับวิชาใ่
ทว่าพอเห็น้ารับมือกับสามยอดฝีมือมองโกล
ด้วยตัวคนเดียวได้ก็ต้องตะลึง!
.
พวกเขามัวแต่นึกถึงว่าตัวเองสู้้าไม่ได้
ปล่อยให้้าสู้ต่อไปอย่างอ่อนแรง
และในที่สุด้าก็หมดแรง ถูกซัดจนกระบี่หลุดมือ
รู้ตัวอีกที้าก็ยืนอยู่บนพื้นที่ตรงที่มีดอกไม้บาน
ทำให้้านึกถึงยามที่เปลือยกายฝึกวิชากับก้วยยี้
ยามนี้้าคิดแต่เพียงว่าหากตัวเองตายไปเสีย
ก็คงเพียงแค่หมดทุกข์เท่านั้นเอง
.
"แม่นางเล้ง! ใช้กระบี่้า!"
.
จังหวะนั้นเองนักพรตหนุ่มก็มุ่งมาช่วย้า
เขายื่นกระบี่วิเศษของเขาให้้า
ทว่าเจ้าธรรมจักรทองก็ตามโจมตีไม่ลดละ
้าไม่ทันรับกระบี่เสร็จจึงไม่อาจรับมือ
และ!!
.
ฉึกกก! อ๊ากกก!
.
นักพรตหนุ่มจึงใช้ร่างบังธรรมจักรให้้า
แถมยังโดนดาบของตัวเองที่ส่งให้้าเสียบ
เพราะแรงกระแทกที่ดันมา
.
"เจ้าทำแบบนี้ทำไม?"
.
ในจังหวะนั้น้าถามอย่างสงสัย
นอกจากเอี้ยก้วยแล้ว
้าไม่คิดว่าจะมีใครอีกที่ยอมตายเพื่อ้า
.
"แม่นางเล้ง...
้าขอโทษ...ได้โปรดอภัยให้้า..."
.
เมื่อใกล้ถึงที่ตาย
ผู้ชายคนนี้ก็ยังคงร้องขอการอภัย
แต่ไม่เลย...้าไม่เคยอภัยให้เขา
ที่ให้เขาเย็ดซ้ำไปก็เพื่อลงโทษเขาที่จิตใจ
ในเมื่อเขามาหาที่ตาย!!
.
ฉึกกก! อ๊ากก!
.
้าก็แทงกระซวกซ้ำใส่เขาทะลุใส้!
.
อีกด้านหนึ่งพอเห็นศิษรักโดนเจ้าธรรมจักรทองทำร้าย
พวกนักพรตก็ไม่สามารถอยู่กันติดได้
จึงเ้ามาร่วมยำใหญ่
และใช้ยอดวิชาประสานเจ็ดดารา
ที่แอบฝึกมากันในถ้ำนั่นเป็นไม้ตาย
พลังวัตรของนักพรตอาวุโสรวมพลัง
ทำให้เจ้าธรรมจักรทองไม่อาจประมาทได้!
.
ตูมมม!! อ๊ากกกก!!
.
้าที่มัวพะวงเพราะแทงนักพรตหนุ่มล้มลง
แต่กลับไม่ได้รู้สึกว่าแค้นหาย
ก็ถูกเจ้าธรรมจักรทองดึงไปเป็นโล่ห์
และต้องอยู่ตรงกลางระหว่างเขากับนักพรต
ที่อัดท่าไม้ตายใส่กันผ่านตัว้า
จนร่างแทบจะแยกออกเป็นสองเสี่ยง!
.
อ้อกกก...
.
้าตายแล้วหรือ...?
ในขณะที่ร่างลอยไปไกลจากการปะทะ
สมอง้าเบลอใกล้จะจากไปทุกขณะ
หัวใจ้าเพียงคิดว่า
หากได้เห็นหน้าก้วยยี้อีกสักครั้งก็ยังดี...
.
วูบบบบ!!! เหวอออ!!!
.
พลันสายลมวูบหนึ่งที่พัดมา
ก็เปลี่ยนเป็นก่อตัวเป็นพายุ!
ทั้งนักพรตและมองโกล
ต่างคิดว่าเป็นกำลังเสริมของอีกฝ่าย
ทว่าคนที่โผล่มานั่นไม่ใช่ใคร!
.
"เอี้ยก้วย!!!"
.
ทั้งสองฝ่ายต่างตกใจเพราะนั่นไม่ใช่มิตรของใครทั้งนั้น
.
"ท่านอา! ท่านอา!"
.
ผู้ที่มานั้นคือมิตรของ้า
เสียงเรียกท่านอานั้นทำให้้านึกว่าฝัน!
.
"ท่านอา...้ามาช้าไปก้าวหนึ่ง...ฮึก..."
.
ก้วยยี้พูดกับ้าน้ำตาไหล
เมื่อเขาจับดูชีพจรลมปราณของ้า
ก็รู้ว่า้าบาดเจ็บสาหัสใกล้ตาย
.
"ก้วยยี้? แขนเจ้า!"
.
้าเองก็ตกใจเมื่อพบว่าแขน้างหนึ่งเขาหายไป
.
"ไม่เป็นไรท่านอา
แขน้าย่อมถูกคนอื่นตัดขาด
แต่้ายังมีแขนอีก้างใช้โอบกอดท่านได้"
.
หนุ่มน้อยลูกศิษที่รักของ้า
เขากลับมาครั้งนี้นอกจากแขนที่ขาด
ท่าทางของเขายังเยือกเย็นและเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก
.
"ก้วยยี้...้าขออะไรอย่างได้มั้ย...
ตอนนี้้าใกล้จะตาย...
เจ้าอย่าเพิ่งไปหาแม่นางก๊วยพู้
ช่วยอยู่รอให้้าตายเสียก่อน..."
.
ยามเป็นตาย้าใช้มารยาครั้งสุดท้ายอย่างออดอ้อน
.
"ท่านอา...ก๊วยพู๊นางเป็นคนตัดแขน้า
คนที่้ารักมีแต่ท่านอา นางเกี่ยวอะไรด้วย?"
"หา...ก๊วยพู๊ตัดแขนของเจ้า?"
.
ตอนนั้นเองที่้าได้รู้ว่าตัวเองนั้นโง่เง่า
มีแต่้าที่รักเขาและเขาที่รัก้า
ตลอดมา้าเอาแต่ตัดสินอะไรไปก่อนโดยไม่ถามเขา
สุดท้ายแล้วจึงต้องมารู้ความจริง
เอาตอนที่ใกล้ตายอย่างน่าเศร้า...
.
"เจ้าศิษเนรคุณ! วันนี้ล่ะ้าจะจัดการสั่งสอนเจ้า!"
.
นักพรตจมูกควายเห็นว่า้าใกล้ตายและก้วยยี้แขนขาด
เขาจึงเ้ามาหาเรื่องพวกเราอย่างอุกอาจ
แต่ว่าก้วยยี้กลับใช้เพียงแขนเสื้อ้างที่แขนขาดฟาด!
.
ตูมมม!! อ๊ากกก!!!
.
คนรักของ้าที่มีเพียงแขนเดียวกับกระบี่หนัก
ฟาดฟันปราบปรามทั้งนักพรตเลว
และพวกธรรมจักรทองจนชนะขาด!
้าภูมิใจเหลือเกินที่เขาเก่งกาจสามารถ
แต่ว่า...
.
"้าอยู่นี่แม่นางเล้ง..."
.
้าเรียกนักพรตหนุ่มนั่นมาเพื่อสารภาพ
เรื่องที่้าโดนเขาเย็ดในืนั้นไม่ใช่ก้วยยี้
และเขาก็รับสารภาพอย่างโดยดีก่อนฆ่าตัวตาย
ทำให้พวกนักพรตผู้อาวุโสน้ำท่วมปาก
ยอมเลิกราความแค้นที่พวกเรามีต่อกัน
และปล่อยให้พวกเราจากไปโดยดี
.
"ก้วยยี้...้าไม่คู่ควรกับเจ้าแล้ว"
"ท่านอาพูดอะไร? ไม่ว่าท่านจะผ่านอะไรมา!
้าก็จะรักท่านตลอดไปไม่เสื่อมคลาย!"
"ก้วยยี้!!"
.
ลูกศิษหนุ่มของ้าไม่เคยเปลี่ยนไป
มีเพียงแต่้าที่ทำตัวน่ารังเกียจรับหลังเขาอยู่ได้
จากวันนี้้าจึงสาบานกับตัวเอง
ว่าจะไม่ทำอะไรให้เขาต้องเสียใจ
โอบกอดคนรักพร้อมตระหนัก
ว่า้าอาจอยู่ได้อีกไม่ถึงวันด้วยซ้ำไป...
.
"พวกเจ้าอย่ามาพรอดรักกันในเขตอาราม!
จะทำก็ไปทำที่อื่น!"
.
ก่อนที่พวกเราจะจากไป นักพรตหญิงผู้หนึ่ง
ซึ่งถูกเอี้ยก้วยหักหน้าครั้งชุมนุมชาวยุทธ
ก็ได้จุดชนวนให้บุรุษผู้ไม่เกรงฟ้าไม่กลัวดินของ้า!
.
"ก่อนนี้พวกอาจารย์ยายและเฮ้งเต็งเอี๊ยง
ไม่ได้แต่งงานกันเพราะธำเนียมบ้าๆนั่น!
วันนี้้าจะขอแต่งงานกับท่านอา
ที่ตำหนักเฮ้งเต็งเอี๊ยงเพื่อแก้แค้นให้อาจารย์ยาย!!!"
"ก้วยยี้..."
"เจ้า!!"
.
เอี้ยก้วยพูดคำไหนคำนั้นและทำจริง
เขาจับนักพรตหญิงเป็นตัวประกัน
และพา้าไปกราบไหว้ฟ้าดินแต่งงานกัน
หน้ารูปนักพรตเฮ้งเต็งเอี๊ยงที่อาจารย์ยายเป็นผู้วาด
ซึ่งถูกแขวนอยู่ในตำหนักเต็งเอี๊ยงอย่างประชดประชัน
.
คิกคิก...ฮะฮะ...
.
พวกเราต่างแอบขำ เพราะธรรมเนียมสำนัก
คนเ้าสำนักต้องถ่มน้ำลาย
ใส่รูปภาพอีกอันที่เหมือนกันนั่น
้ากับก้วยยี้ได้แต่งงานกันในที่สุดและกลับสู่สุสานโบราณ
.
แอ๊...แอ๊...
.
ระหว่างทางก่อนมาหา้า
เอี้ยก้วยเผอิญไปแก้แค้นก๊วยพู้
จึงได้พาน้องของนางติดมือมาระหว่างทาง
ยิ่งเห็นเด็กทารก้าก็ยิ่งรู้สึกปวดใจนัก
.
้าอยากจะอยู่กับเขาให้นานๆจนกระทั่งมีลูกกับเขา
วิชาลับสุสานโบราณมีวิชาปิดผนึกอู่มดลูก
แม้้าจะถูกเย็ดมาตลอดทาง
แต่หาก้าไม่คลายผนึกนั่น้าก็จะไม่ท้อง
แต่ตอนนี้้าคงไม่มีโอกาสได้ใช้วิชานั้น...
.
พลัน้าที่อยากแต่งสวยเป็นครั้งสุดท้าย
จึงขอให้เอี้ยก้วยเอาลัง
ชุดเจ้าสาวของอาจารย์ยายออกมา
พวกเราพบว่านอกจากชุดเจ้าสาวแล้ว
ยังมีจดหมายที่เฮ้งเต็งเอี๊ยงส่งให้อาจารย์ยาย
.
เอี้ยก้วยว่าหากเอาจดหมายรักพวกนี้
ไปให้พวกนักพรตดูคงอกแตกตาย
เพราะอาจารย์ทวดของพวกเขาหลงรักอาจารย์ยาย้า
จนตั้งสำนักพรตบวชพระเฝ้าสุสานโบราณไม่จากไปไหน
.
ตอนแรก้าห้ามก้วยยี้
ไม่ให้เปิดอ่านเพราะกลัวเสียมารยาท
แต่อย่างไรความเผือกก็ยังเป็นฝ่ายชนะ?
พอเปิดอ่านกลับพบว่าพวกเขาเป็นคู่รักที่สุดแสนจะทิฐิมานะ
จดหมายของเฮ้งเต็งเอี๊ยงมีแต่เพียงเรื่องบ้านเมืองเรื่องรบ
ไม่มีคำว่ารักแม้สักคำหนึ่ง
เอี้ยก้วยถึงกับบ่นว่าน่าน้อยใจแทนอาจารย์ยาย
.
แต่้ากลับคิดว่าอาจารย์ยายต้องดีใจ
เพราะขนาดมีศึกรบกัน
เขายังหาเวลาเขียนมาหานางตลอด
.
"โอ๊ะนี่ั!!"
"เจ้าจะบอกว่า้าสามารถหายได้หรือ!!!"
.
พวกเราพบว่าหนึ่งในจดหมาย
บอกว่าเตียงหยกเหัต์นั้น
ทำจากหินที่เฮ้งเต็งเอี๊ยง
นำมาให้เพื่อรักษาอาการของอาจารย์ยาย
ตอนแรก้าบอกว่าไม่น่าใช่
ไม่งั้นยายชุนต้องบอกวิธีใช้รักษาอาการของนางแล้ว
.
ทว่าก้วยยี้ยังคงแสดงความฉลาดเป็นกรด
เขาพบว่าที่ศิษสุสานโบราณใช้ไม่ได้
เป็นเพราะพลังสาวหยกเป็นพลังร้อนนอกเย็นใน
หากเดินลมปราณบนเตียงหยกที่เย็นกลับยิ่งอันตราย
แต่เขานั้นเรียนวิชาคัมภีร์นพเก้าทวนทิศ
จากอาวเอี๊ยงฮงพ่อบุญธรรมของเขา
.
จึงได้ความคิดว่าหากใช้วิชาสาวหยกทวนทิศ
พลังเย็นก็จะกลายเป็นพลังร้อน
และ้าก็สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของ้าได้
้าได้ยินดังนั้นก็ดีใจนักที่รอดตาย
จากตรงนั้นเราก็เริ่มรักษาอาการบาดเจ็บของ้าให้ได้
.
"ก้วยยี้...เจ้าบอกว่ารับได้ทุกอย่างที่้าเป็นใช่ไหม?"
"ได้สิครับท่านอา..."
"งั้นถ้า้าบอกว่า้าโดนเจ้าสำนักฝ่ามือเหล็ก
เย็ดจนหลงควยเขาล่ะ?"
"ห๊าาา!!"
คิกคิก...
.
้าขำมากเมื่อเห็นอาการอ้าปากค้างของเขา
.
"ท่านอา! ท่านอย่าล้อ้าเล่นซี่!"
"้าไม่ได้ล้อเล่น... ไหนเจ้าว่า
้าเคยผ่านอะไรมาเจ้าก็รับได้ไง?"
.
้าเอ่ยกับเขาอย่างยิ้มละไม
เพราะรู้ว่าอย่างไร...
.
"รู้แล้วน่าครับ!
้าไม่โกรธท่านอาอยู่แล้ว!
ไม่ว่าอย่างไร้าก็รักท่าน!"
.
จุ๊บ! อุ๊ย? ฮิฮิ...
.
เขาพูดอย่างจริงใจ
ก่อนกอด้าแล้วจูบเบาที่แก้มบางใส
.
"แล้วถ้า้าบอกว่า
้าเคยไปให้เจ้านักพรตเย็ดอีกรอบล่ะ?"
"ห๊าาาา!!"
"แถมด้วยให้พวกทหารมองโกลรุมเย็ดพร้อมกันิคนด้วย!"
"ห๊าาาาาาาาา!!!!"
คิกคิก!!!
"ท่านอ๊าาาา!! ต่อไป้าจะดูแลท่านไม่ให้ห่าง้าเลยคอยดู๊!!!!"
.
และนั่นก็เป็นเรื่องราวของเสียวเหล่งหนึ่ง
สตรีผู้หนึ่งที่มีลูกศิษหนุ่มผู้รักนางปักหัวใจ
เรื่องราวภาคพิศดารนี้ก็ขอจบลงตรงนี้
เพราะไอ้คนเขียนัคิดฉากเย็ดกันอื่นๆไม่ออกแล้ว
และเริ่มรู้สึกว่าัจะบานปลาย
ส่วน้าขอลาไปเย็ดกับก้วยยี้ให้หายเงี่ยนก่อนนะคะ
อิอิ...
.
----
ขออนุญาตตัดจบตรงนี้นะครับ เพราะเริ่มจะยาวแล้ว
และอีกอย่างนี่ัเป็นนิยายชุดที่กะว่าจะเน้นแต่เรื่องเสียวสั้นๆ
แต่ผมดันเขียนัส์มือไปหน่อยเหอๆ...
เรากลับมาเขียนเรื่องที่เ้าใจง่ายๆ เ-็ดกันอย่างเดียว
นางเอกโดนจับเย็ด โดนรุมเย็ด เหมือนเดิมดีกว่าเนาะ...
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??