0.00 
0.00 
เรื่อง กรุงเทพกระหายเลือด 18+
- ปรับสีและขนาดตัวอักษร
-
-
-
-
กินข้าวเสร็จแล้ว็ลุกเดินไป
เตรียมจะขึ้นเรียนคาบบ่าย
แต่แล้วใบหน้าที่คุ้นเคย็ปรากฏ
"เฮ้ย!! นั่นมึงจริงๆด้วยเหรอวะเก่ง!"
ไอ้จุลนั่นเอง มันเดินมาทักอย่างไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเองเ่าไ่
"กูว่าไม่ใช่แค่เมาค้างแล้วมั้ง มีอะไรเล่ามาให้หมดเลยนะ!"
ใช่...กับคนอื่น แม้จะเปลี่ยนแปลงไปมาก
แต่็พวกเขา็ไม่ได้สังเกตเ่าไ่นัก
เพราะคนก่อนหน้านี้นั้นธรรมดา
และแสนจืดจางเกินกว่าที่จะมีใครมาสนใจ
มีแต่เจ้าจุลเท่านั้น ที่รู้ทันทีที่เจอหน้า
จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง
โดยข้ามส่วนที่เกี่ยวกับการเย็ดรักษาพี่แป้งไป...
แม้ใจอยากจะอวดเพื่อนรักอยู่ไม่น้อย็ตาม!
"อืม.... จะบอกว่าไม่เชื่อมึง็ไม่ได้ล่ะนะ
เล่นสูงขึ้น 10 เซ็นกล้ามบิ๊กเป็นคริส อีสวู๊ดแบบนี้
แถมไอ้ดั้งโด่งๆ กับนัยตาสีฟ้าข้างสีทองข้างนั่นอีก
แล้วอย่างงี้มึงจะเอาไงต่อไปวะ?"
"็ไม่เอาไงหรอก กู็มาเรียนปกติแหละ
ดีรอสโซ่บอกว่าให้ใช้ช่วงเวลาที่ดีนี่ให้พอ
เพราะจะมีด้านที่โหดหินอย่าง
ต้องสู้เสี่ยงตายกับปีศาจแบบเมื่อวานอีกแน่!"
"แล้วเรื่องสาวๆล่ะ?"
"ไอ้-่า มึง็สนแต่เรื่องแบบนี้ทุกที"
"เอ้า!! อุตส่าห์หล่อลากขนาดนี้ทั้งที
ถ้าไม่หาปี้หญิง ็ไม่คุ้มสิวะเพื่อน!!"
"ถุย!! ไอ้ทุเรศ แต่ถ้ามีแบบที่ชอบเข้ามากู็ไม่ขัดนะ!"
"555 กูว่าละ"
พวกเราุกันเฮฮาเหมือนเดิม
โล่งใจนิดหน่อย กลัวว่าเพื่อนรักจะรับไม่ได้
เห็นว่าเป็นตัวประหลาดเหมือนในหนังการ์ตูน!
พอุกันเสร็จ็ได้เวลาคาบเรียนอันน่าเบื่อหน่าย
"อิศรา อิศราอยู่ไหนน่ะ?"
"ครับ?"
"ไม่ใช่ครูเรียกอิศรา เอ้ย!
นั่นเธอจริงๆเรอะ?
นี่ไปแอบศัลยกรรมมาเมื่อไหร่นั่น"
ครูผู้ชายแก่ๆคนหนึ่ง
ที่ปกติไม่เคยสนใจนักเรียนชายด้วยซ้ำเอ่ยถาม
"แหมครูขา ศัลย์แล้วหล่อ็ดีแล้วนี่คะ ฮิฮิ"
ฮิ้ววววววววววว!
เสียงโห่ฮาจากกลุ่มสาวๆในห้องดังเกรียวกราว
จนแอบเขินอยู่เหมือนกัน
ที่กลายเป็นจุดสนใจเป็นครั้งแรก!
การเรียนจบลง
โดยที่เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องนัก
ด้วยเอาแต่ดักฟังคำวิจารย์ความหล่อของตัวเอง
และลอบฟังสาวๆในห้องเมาท์กับเพื่อนว่า
หากได้เอากับคงจะฟินอย่างงั้นอย่างี้
แรกๆมัน็แฮปปี้ดีหรอก
แต่พอฟังเยอะๆ็เริ่มเบื่อเหมือนกัน
ซึ่งมัน็ดี เพราะหากไม่เลิกฟัง
สงสัยจะได้ตกหลายวิชา็คราวนี้....
"เก่ง!"
เสียงใสๆเสียงหนึ่งเรียกที่ำท่าจะลุกกลับหอ
"อ้าว ิ!"
เรียกคล้ายอุทานด้วยนึกอะไรขึ้นมาได้
"ทะ...โทษที พอดีคาบเช้าเราไม่สบาย
็เลยไม่ได้มาช่วยพรีเซนต์น่ะ!"
"แหมไม่สบายจริงเหรอ?
ดูเก่งสบายกว่าทุกวันซะอีกนะ!"
เธอโกรธหน้านิ่ว
เพราะเบี้ยวพรีเซนต์ตอนเช้าด้วยความเพลีย....
แถมยังโผล่มาเรียนคาบบ่ายแบบหน้าใสกิ๊งอีกต่างหาก!
"เอาเถอะ ครูฝนเขาเลื่อนให้มาพรีเซนต์พรุ่งนี้แทนแล้ว
เธอเตรียมข้อมูลเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย?"
หญิงสาวก้มหน้าพูดอย่างอุบอิบ
ความจริงแล้วิจัดว่าหน้าตาดี น่ารักได้เลย
ถ้าไม่ติดว่าเธอชอบแต่งตัวเฉิ่มๆ...
ไว้เฉิ่มๆ...
ไม่ทันสมัยแบบสาวๆคนอื่น
แม้จะแอบคิดเช่นนั้น
แต่็คิดว่ามันเป็นสไตล์็เหมาะกับเธอดี
ถ้าเธอชอบที่จะแต่งแบบนั้น
เสื้อตัวใหญ่โคล่ง
กระโปรงพีซยาวกรอมเท้า
แกละถักด้วยกิ๊บหลายสิบอันติดหนังหัว
บางที็สงสัยว่าเธอติดมันทั้งหมดได้อย่างไร
แว่นตากรอบเหลี่ยมๆนั่น
เป็นความดีงามอย่างเดียว
ที่ช่วยให้เธอไม่ำตัวเองพังไปมากกว่านี้
ด้วยโครงหน้าดั้งเดิมเธอน่ารักไม่น้อยอยู่แล้ว
การเสริมแว่นตา็ช่วยดึงความโมเอะออกมาไม่น้อย
แม้จะเฉิ่ม็เฉิ่มแบบน่ารักน่าชัง คิดเช่นนั้น!
"เก่ง! ตกลงำพรีเซนต์เสร็จหรือยัง?"
เธอถามย้ำด้วยความเป็นห่วง
ซึ่งรู้ดีว่าเธอไม่ได้ห่วงว่าเกรดเธอจะตก
แต่เธอห่วงจริงๆ เพราะรายงานกลุ่มนี้
เราเริ่มำคู่กันตั้งแต่หลังมิดเทอม
ำให้รู้จักนิสัยใจคอ
ความมีน้ำใจของเธอเป็นอย่างดี
"เอ้อ... คือเคยหาไว้คร่าวๆแล้ว แต่คือ...
ความจริงยังไม่ได้ำเลยอะ"
"เฮ่อ...งานเลี้ยงรับน้องสินะ
็บอกแล้วว่าอย่ากินเยอะ
เดี๋ยวจะกลับมาำไม่ไหว!"
"อื้อ ใช่ๆ!"
เออออห่อหมกไป
เพราะคงเล่าเรื่องเสียวหรือปีศาจนั่น
ให้เธอฟังไม่ได้เหมือนไอ้จุล....
"เอางี้เดี๋ยวเราไปำ้ัที่ร้านเนทดีกว่า
เพราะวันนี้คนพรีเซนต์ก่อน
โดนครูฝนจวกซะเละไปหลายกลุ่มเลย
ิ็อยากจะปรับแก้อยู่เหมือนกัน
จะได้ช่วยแก้ข้อมูลของเก่งด้วย!"
ท่าทางที่เอาจริงเอาจังของเธอ
มันดูมีเสน่ห์ไม่น้อย
โดยเฉพาะที่ชูกำปั้นขึ้นมายิ้มให้
เหมือนจะบอกว่าเราำได้แน่
ที่เป็นท่าประจำตัวของเธอนั่น!
"อ้า.... ไม่ต้องไปร้านเนทหรอกเปลืองตังค์
ไปำที่หอเก่ง็ได้ เรามีคอมตัวเก่า
กับโน๊ตบุ๊คพอดี
มีเน็ท มีแอร์เย็นๆ
มีเครื่องปรินท์อะไรครบ"
"อะ...เอ๋?"
ใช่แล้ว...แม้บ้านไม่ได้ฐานะดีอะไรนัก
แต่็มีพอที่จะซื้อคอม โน๊ตบุ๊ค เครื่องปรินท์อะไรครบชุด
ไม่ให้ลูกต้องลำบากเรื่องการศึกษา
(ถึงส่วนใหญ่จะใช้เล่นเกม็เถอะ)
แต่ประเด็นที่ลืมคิดให้ถี่ถ้วนจนมานึกได้
เมื่อเห็นสาวแว่นโมเอะก้มหน้าเอียงอาย
พวงแก้มขาวใสแดงระเรื่อ
ชิบหาย!...ชวนเธอเข้าห้องนี่หว่า!
คือถ้าเป็นเพื่อนสนิทอะไรกันกว่านี้็คงจะไม่แป
แต่กับินอกจากำรายงาน้ั
เรา็ไม่ไดุ้กันเ่าไ่ด้วยซ้ำ
"อะ...เอ้อ....งั้นไปร้านเนทกันดีกว่าเนอะ ฮะฮะ..."
หัวเราะแก้เก้อรีบหันจะเดินไปอย่างอายตัวเอง
แต่แล้ว...
กึก!
ต้องหยุดเดินเมื่อสาวแว่นดึงชายเสื้อเอาไว้
"ระ...เราว่าไปห้องเก่ง็ได้ มัน็สะดวกดี
ละ...และ็เป็นส่วนตัวดีเนอะ..."
เธอก้มหน้าอ้อมแอ้มพูดด้วยหน้าตาแดงก่ำ
พอรู้ว่าเธอขี้อาย
แต่แดงขนาดนี้็แอบน่ารักจนน่าขำ
"ฮะฮะฮะ เอาน่าเราต้องำได้!!"
หันมาแล้วหมุนกำปั้นจากข้างล่าง
ขึ้นมาชูล้อเลียนเธอเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
"นะ...นี่ล้อเลียนฉันเหรอ!"
เพี๊ยะ!
เธอเอาแฟ้มตีลำแขนแกร่งแน่นของ
อย่างเขินอาย แต่็หายหน้าแดง
จากบรรยากาศแปๆเมื่อกี้แล้ว!
ขณะที่บรรยากาศกำลังดี
พวกเรากำลังยิ้มๆให้กันอยู่นั่น
ไอ้ตัวคั่นโฆษณา็โผล่มา!
"เฮ้ย! เก่งเล่นบาสป่าววะ?"
ไอ้จุลตัวดีร้องทัก
"เอ้อคือกูต้องำรา..."
"เฮ้ยย!! ไม่ต้องๆ คนครบพอดีเลยว่ะกูลืมไป
ำให้ได้ำให้เสร็จนะเพื่อน!"
"ไอ้สัดนี่!"
ขยำกระดาษแถวนั้นปาหัวมัน
ที่พูดทะเล้นอย่างรู้ความหมาย
มันมองเห็นอยู่กับิยิ้มๆให้กัน
็เลยคิดว่าจะเริ่มแผนการฟันสาวอะไรแน่ๆ...
ไอ้เพื่อนเลว...นี่ กูไม่ได้จะเอาใคร็ได้นะเว้ย!
"ไปรึยังเก่ง"
เสียงหวานๆของิเอ่ยเรียก
พอหันไป็เห็นิถือแฟ้มกับกระเป๋าแนบอก
ไม่รู้ำไมหน้าของเธอที่ดูมีความสุขและยิ้มๆนั่น
ำให้เธอดูน่ารักกว่าปกติขึ้นอีกหลายเท่า
ที่เริ่มใจเต้นตึกตัก
กำลังเดินนำเธอไปยังหอพัก
ที่เราน่าจะำรายงานให้เสร็จให้ได้!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
Review/Comment
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??