เรื่อง กรุงเทพกระหายเลือด 18+

ติดตาม
กรุงเทพกระหายเลือด -20 ทางที่สวนกัน
กรุงเทพกระหายเลือด -20 ทางที่สวนกัน
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

​สาวแป้งคนสวยที่ชิ่งหนีออกมาก่อนนั้น

ตอนนี้กำลังเดินใจลอยนึกย้อนถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น

มันเป็นเพราะเธอเอง ที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้...

เพราะผมถูกเธอปฏิเสธรัก

ผมก็เลยไปเย็ดพิม

แล้วก็มาเกิดเรื่องกับครูดาว

จนเกือบเอาตัวไม่รอด

ถ้าครูดาวไม่โดนเย็ดจนเปลี่ยนนิสัย

ก็ไม่รู้เรื่องราวจะจบไม่สวยสักแค่ไหน

เธอคิดเชื่อมโยงสะระตะแบบสาวคิดมาก

ที่ชอบโยงเรื่องนี้เรื่องนั้น

มารวมกันให้ปวดหัว

ฉับพลัน!

"Call me baby!!"

เสียงริงโทนวงไอดอลชายที่เธอชอบก็ดังขึ้น

ขัดขวางการคิดโทษตัวเองของหญิงสาว

"แป้ง! แป้งอยู่ไหนน่ะ

หายไปเข้าห้องน้ำแล้วก็หายไปเลย?"

...

..

"แป้งตอบหงส์หน่อยอย่าเงียบสิ

หงส์เป็นห่วงรู้มั้ย?"

..

"แป้ง?"

...

"เก่งมันทำอะไรแป้งอีกรึเปล่าเนี่ย?"

..

"เก่งเหรอ...อื้อ...ทำสิ"

หญิงสาวเผลอละเมอพูดออกมา

เพราะเธอกำลังคิดเรื่องของผมอยู่

...

"ว่าแล้วเชียว!

เดี๋ยวหงส์จัดการให้เอง!

แป้งไม่ต้องเครียด

พวกนี้มันต้องเจอคนจริงแบบหงส์!"

...

"หงส์... แค่นี้ก่อนนะ..

พี่วินมาน่ะ"

""เดี๋ยวสิแป้ง!"

"แป้ง....ตู๊ด...ตู๊ดด..คดด"

...

..

.

ที่พี่แป้งต้องวางสายไปนั้น

เป็นเพราะไอ้พี่วินมาดักรอเจอเธอที่หลังตึก

มันขับรถสปอร์ตคันหรูสีขาวครีม

พร้อมสูทขาวทั้งตัวและช่อดอกไม้ใหญ่

มีวงดนตรีของตัวเองมาด้วย

แถมในมือก็ถือกล่องเล็กจุ๋มจิ๋ม

ที่ใครเห็นก็คงจะเดาออกว่าข้างในมันคืออะไร

"แป้งครับ วินขอโทษที่เอาแต่ใจ

ที่พยามบังคับแป้งตลอดมา

แต่ว่าวินรักแป้งจริงๆ

วันนี้วินมาขอแสดงความจริงใจให้แป้งเห็น"

พูดจบไอ้พี่วินสุดหล่อก็คุกเข่าลง

วงดนตรีเล่นเพลงเพราะๆซึ้งๆ

ตามที่เตรียมมา

พี่แป้งน้ำตาไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้

ไม่มีสาวคนไหนทนได้หรอก!

"แต่งงานกับผมนะครับ"

สายตาที่เว้าวอนของไอ้พี่วิน

และทุกสิ่งที่มันทำให้

ทำให้รุ่นพี่คนสวยยากที่จะตอบปฏิเสธ

"ค่ะ!"

ไอ้พี่วินยิ้มอย่างมีความสุข

ประครองมือสวยเรียวงาม

ที่เพิ่งล้วงหีนึกถึง-วยผมไปหมาดๆ

แต่มันไม่รู้...

สอดแหวนเพชรเม็ดโตสวมให้ที่นิ้วนาง

พี่แป้งน้ำตาไหลออกมาอีก

ใช้มืออีกข้างเช็ดน้ำตาพลางยิ้มอย่างปลื้มปริ่ม

แล้วทั้งสองก็เดินไปขึ้นรถสปอร์ตขับหายออกไปไม่กลับมา

...

...

..

ส่วนผมน่ะเหรอ....

ก็เรียนหนังสือตามปกติโดยไม่รู้อะไรเลยน่ะสิ!

กว่าจะเลิกก็เย็นมากแล้ว

จึงรีบกลับหอด้วยความเพลีย

ตอนแรกพิมทำเป็นหยอกว่าจะกลับมาด้วย

แต่เห็นผมหน้าเสียจริงจัง

ก็เลยบอกว่าล้อเล่น

"พิมเห็นแล้วล่ะว่าเก่งเหนื่อย

พิมจะให้พักนะ อิอิ"

หลังจากอาบน้ำอะไรเสร็จเรียบร้อย

นอนหลับไปตื่นนึง

ผมก็กลับมาสดชื่น

ดูเวลาก็ปาไปเกือบ 4 ทุ่มแล้ว

ลุกไปล้างหน้าแปรงฟัน

แต่ก็ยังขี้เกียจทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

ตอนนี้ผมก็เลยนอนเล่นอยู่บนผ้าปูที่นอน

ชุดใหม่ที่เพิ่งเปลี่ยนออกไปซัก

คิดถึงเรื่องราวต่างๆวันนี้

เกือบซวยไปเหมือนกันนะเนี่ยกู...ผมคิด

ดีนะที่ครูดาวเป็นสาวเงี่ยน

ไม่งั้นคงลำบากวุ่นวายแน่

อ้า...แต่เย็ดหีครูดาวมันส์ชะมัด...

แถมยังสวยน่ารักมาก พอโดนควยเข้าไปแล้ว!

กลิ้งตัวคิดไปมาก็เจ็บแปล๊บ

เพราะหัว-วยที่แข็งโด่ค้ำกับที่นอน

มันเจ็บจุกไม่น้อยจนผมต้องงอตัวขึ้น

ด้วยความยาวของมัน...

ปึง! ปึง! ปึง!ๆๆๆ

โอ๊คคค!!

อ๊าาาก!!

อู้ยย...

เสียงเคาะประตูอย่างรัวแรง

อย่างกับโกรธแค้นกันมาหลายสิบปี

ทำเอาผมตกใจ

ทิ้งร่างที่คุดคู้ลงบนเตียง...

ลงจินตนาการดูว่า-วยยาวใหญ่เกือบศอกก็จริง

แต่ตัวใหญ่ยังกับกับตันเมการ่วงทับเป็นยังไง!

ไอ้เหี้ย!

ควยแทบหักกลาง!

ผมชักดิ้นชักงออยู่นาน

กว่าจะลุกไปเปิดประตูได้

ทำเอาคนที่มาเคาะยิ่งโกรธเป็นไฟหนักขึ้นไปอีก!

"พี่หงส์?"

เพี๊ยะ!!!!

ยังไม่ทันตั้งตัวดี

ผมก็โดนสาวสวยคม

ผิวขาวอมน้ำผึ้ง

ตบจนหน้าหัน!

ตามด้วยผลักอกอย่างแรงจนผม

เซถลาไปข้างหลังหลายก้าว

"นะ...นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?"

ผมถามขึ้นด้วยความเซ็ง

ที่อยู่ๆก็โดนตบ

อย่างน้อยก็บอกกันก่อนมั้ยว่าเรื่องอะไร?

"ยังจะมาถามอีก

มึงไปทำอะไรแป้ง?

วันนี้แป้งหายออกไปเข้าห้องน้ำ

แล้วหายไปเลย

มึงข่มขืนแป้งอีกใช่มั้ย?

ตอนเที่ยงกูโทรหาแป้ง

ถามว่ามึงทำไรมันมั้ย

มันก็บอกว่ามึงทำ!

แล้วก็ไม่รับสายกูอีกเลย

มึงมันไอ้โจรชั่วข่มขืน!"

"หาาาา?"

ผมร้องยาว

ด้วยเธอรัวมาเป็นชุดแบบไม่หยุด

แต่ก็พอจับประเด็นได้

ถึงผมจะเพิ่งข่มขืนผู้หญิงไปอีกคนก็จริง

แต่ไม่ใช่พี่แป้งแน่ๆ!

และอะไรที่เธอบอกว่าพี่แป้งบอกว่าผมทำ

แต่ก่อนอื่นคงต้องปฏิเสธเรื่องข่มขืนพี่แป้งซ้ำก่อน!

"เดี๋ยวก่อน!

พี่หงส์เข้าใจผิดแล้ว

ไม่มีเรื่องข่มขืนซ้ำอะไรทั้งนั้นแหละ

วันนี้ผมยังไม่ได้เจอพี่แป้งเลยด้วยซ้ำ"

ผมยกมือส่ายไปมา

พร้อมพูดอย่างจริงใจ

แม้ว่าพี่แป้งจะอยู่ห้องน้ำข้างๆ

โดยที่ผมไม่รู้ก็เถอะ...

พลั่กๆ!

เธอผลักผมแรงอีกหลายที

ก่อนจะพูด

"มึงไม่ต้องมาตีหน้าซื่อ

โกหกกูอีกเลยไอ้เก่ง!

วันก่อนมึงก็บอกกูว่าไม่ได้ทำ

ไม่ได้ทำงี้แหละ!

ทั้งที่กลิ่นน้ำเงี่ยนไอ้แป้งคุ้งเต็มห้อง

แถมเสื้อผ้าหลักฐานยังวางอยู่ตรงหน้าด้วยซ้ำ!

ถ้ายังความเป็นผู้ชายอยู่บ้าง

ก็ยอมรับมาแมนๆดีกว่าว่ะ!!!"

"เอ้า!

ก็คราวนี้ผมไม่ได้ทำ

จะให้ผมยอมรับอะไรเล่า?!!"

ผมเริ่มแค่นเสียงสู้

กับการโหวกเหวกโวยวายไม่หยุดของเธอ

"มึงไม่มีปัญญาจะยอมรับเรื่องที่มึงทำดีๆใช่มั้ย

ได้...ได้...

กูนี่แหละจะไปแจ้งตำรวจ

กูอัดเสียงมึงเอาไว้แล้ว!

เดี๋ยวก็รู้ว่ามึงจะต้องนอนคุกมั้ย!"

"เดี๋ยวดิพี่หงส์ อัดเสียเรื่องอะไร"

ผมหน้าถอดสี ถ้าเป็นอย่างที่คิด

"ใช่!

ที่มึงสารภาพกับกับกูวันก่อน

ว่าข่มขืนไอ้แป้งไง"

เธอพูดอย่างยิ้มเยาะ

"อ้าว!

ไหนพี่บอกว่าจะไม่เอาเรื่อง

เพราะพี่แป้งไม่อยากเอาเรื่องไง!"

ผมรีบทวงคำพูดเธอ

"สถานการณ์มันเปลี่ยนไปแล้ว

เพราะมึงข่มขืนไอ้แป้งอีกวันนี้

ไอ้โจรชั่วข่มขืน!!"

พูดจบเธอก็สะบัดก้นจะเดินจากไป

ปึง!!!

ว้ายยยย!

โครมม!

พี่หงส์สะดุ้งสุดตัว

เมื่อผมเดินไปผลักประตูปิดก่อนที่เธอจะไปถึง

เสียงดังลั่นไปทั้งชั้น!

ก่อนจะผลักร่างงามเธอไปติดที่ประตู

แล้วยืนคร่อมด้านหน้าของเธอไว้!

"กะ....แกจะทำอะไรไอ้โจรชั่วข่มขืน!"

เธอยังคงปากดีอย่างไม่รู้ว่า

กำลังจะเจออะไร!

"ได้สิ...

อยากยัดเยียดให้ผมเป็น

โจรชั่วข่มขืนนักใช่มั้ย!

ได้เจอแน่!!"

คว่าาาากกกก!!!

กรี๊ดดดดด!!!

หลังจากแค่นเสียงคำรามก้อง

ผมก็ฉีกเสื้อนักศึกษารัดเปรี๊ยะนั่น

ของเธออออกเป็นเสี่ยงๆด้วยแรงแขน!

พี่หงส์หน้าเสีย หลังจากกรี๊ดไปก็ตัวสั่น

พร้อมนิ่งอย่างพูดไม่ออก

ด้วยใบหน้าอันหล่อเหลานุ่มลึกของผม

ในตอนนี้มันบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธ

อย่างน่ากลัว!

ใช่แล้ว...

คนเราพอได้ทำเหี้ยไปสักครั้ง

ครั้งที่สองครั้งที่สามมันก็ตามมา

ถ้าไม่อยากทำเหี้ย

จงอย่าทำมันแต่แรก!

ตอนนี้ผมขาดสติยั้งคิด

มีแต่ความโกรธผู้หญิงตรงหน้า

ที่ไม่ฟังความจริงอะไรเลย

อยากให้กูเป็นโจรข่มขืน

กูก็จะข่มขืนที่ตัวมึงนี่แหละ!

ผมคิดอย่างเกรี้ยวกราด

ก่อนจะเริ่มฟัดที่ซอกคอนวลเนียนของพี่หงส์

ฮื่มมมมมม!

เสียงคำรามในลำคอของผมดังขึ้น!

"อ๊ายย! หยุดนะ!"

ผัวะๆๆๆๆ

เธอพยามกรี๊ด

ทั้งฟาดกำปั้นที่เธอภาคภูมิใจ

จากการไปลงยิมมวยไทยมา

ลงไปบนหน้า บนไหล่ บนอกของผม!

คงเพราะไอ้การฝึกนั่น

เธอเลยมั่นใจว่าจะป้องกันตัวเองได้

แต่นั่นเป็นความมั่นใจที่ผิดมหันต์​!

หากไม่อยากโดนคนเลวทำร้าย

วิธีที่ดีที่สุดคืออย่าไปข้องแวะกับมัน

การหนีให้พ้นนั่นได้ผลที่สุด!

หมัดน้อยๆของเธอ

มันก็ไม่ต่างจากมือของเด็กน้อยที่ทุบพ่อแม่

กล้ามเนื้อที่แกร่งแน่นของผม

ไม่ได้รู้สึกสะเทือนเลยสักนิด

โดยเฉพาะตอนที่ความโกรธอย่างคึกคะนอง

ได้เข้าครอบงำผมแบบนี้!

อื๊อออ!! อ๊าาซ์!!

เธอร้องครางเนื่องจากเนินนม

ถูกผมตะโบมบีบคลึง

แล้วดูดเลียด้วยริมฝีปาก

เนินหีในกระโปรงสั้นเบื้องล่าง

ก็ถูกผมบี้คลึงอยู่นอกกางเกงในแบบสปอร์ตนั่น!

"อ๊ายยยย! อย่านะ ตรงนั้นมัน อ๊าา!!"

พี่หงส์ร้องลั่นมือผมล้วงควักเข้าไปเจอเนินหีแท้

ในการเกงในตัวจิ๋วนั่น

มันไม่ได้ฉ่ำเยิ้มเหมือนตอนครูดาว

แต่ผมไม่สน!

ฉึก!!

"โอ๊ยย! ไอ้เหี้ย กูเจ็บหี เอานิ้วมึงออกไป โอ๊ยยยส์!!"

สาวหน้าคมทั้งร้องทั้งดิ้น!

ฟาดหน้าฟาดหัวผมรัวๆ

แต่ไม่มีทางทำอะไรผมได้

แฮ่ก...แฮฺ่ก...ฮือ ฮือ

อ้า อ้า...

เธอเริ่มเหนื่อยที่จะสู้

ปล่อยให้ผมดูดเลียพวงเต้าคัพซีอย่างเมาส์มันส์

นมที่แข็งเด้งอย่างสาวออกกำลังกายนั่น

เด้งหนึบติดปากติดลิ้นดีนัก

พอโดนจู่โจมที่เต้านมไปเรื่อยๆ

หีที่เคยแห้งก็เริ่มมีน้ำเยิ้มออกมา

ผมจึงเริ่มชักนิ้วเข้าออกได้คล่องขึ้น

อ้า อา...อ้า

เสียงเธอครางเสียว

อย่างช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ดังขึ้น

น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาเต็มสองแก้ม

เธอเริ่มสำนึกในความผยองของตัวเอง

ที่พาร่างงดงามหนั่นแน่นมาให้โจรข่มขืน

ข่มขืนตัวเองถึงในห้องของมันแบบนี้!!!

ตอนต่อไป
กรุงเทพกระหายเลือด -21 ซาดิสม์...

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา