เรื่อง นายท่านครับ ช่วย XXX สัตว์เลี้ยงอย่างผมได้ไหม (3P)
ึเย่ถานจะไม่ได้นับอย่างละเอียด แต่ก็รู้ว่ามีอยู่อย่างน้อยสิบ่าคน ดังนั้นเย่ถานึไม่ได้ทักทายกู้เฟิง การพบเจอคนรู้จักในสถานี่แบบนี้ไม่ใช่เื่น่าอวดหรือน่ายินดีแม้แต่น้อย กู้เฟิงเองก็ดูจะจำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ เพียงเหลือบมองเขาเล็กน้อยแล้วหันกลับไป โดยไม่แม้แต่จะเลิกคิ้วขึ้น เย่ถานไม่รู้ว่ากู้เฟิงจำเขาไม่ได้หรือไม่อยากรู้จักเขากันแน่ แต่นั่นไม่ประเด็น ประเด็นคือ เนื่องจากเขากับกู้เฟิงมาึในเวลาไล่เลี่ยกัน ดังนั้นเขาึนอนติดกัน เตียงี่นี่เป็นเตียงสองชั้นี่อัดแน่นติดๆ กัน ี่นอนเขากับกู้เฟิงอยู่เรียงกัน นั่นหมายความว่าเขา้นอนเคียงข้างกัน
คือุี่เข้ามาในห้องนั้น ยกเว้นบัตเ์้เปลือยกายทั้งหมด ไม่ใ้เหลือเสื้อผ้าสักชิ้น แม้แต่กางเกงชั้นใน เย่ถานเองกลังจากเข้ามาในห้องนี้ ก็ูสั่งใ้ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดเช่นกัน แม้แต่บัตเ์เองก็สวมใส่เสื้อผ้าแนว SM ี่ไม่ได้ช่วยปกปิดร่างกายนัก ได้แก่กางเกงชั้นในหนังรูปตัว T แะสายเอี๊ยมหนังี่ไม่รู้ว่ามีประโยชน์อะไร
เข้าขั้นเงียบสงัด คนสิบ่าคนมีสีหน้าแตกต่างกันไป บางคนขมวดคิ้ว บางคนตัวสั่นเทา บางคนนั่งยองๆ อยู่มุมห้อง...แตุ่เงียบกริบอย่างไม่้สงสัย ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ จากนั้น บัตเ์ถือแส้ยาวเส้นหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง ไม่นานนักก็มีคนอีกสองคนเดินเข้ามา บัตเ์ึเริ่มเอ่ยอย่างเป็นทางการ
คนครบแล้ว" บัตเ์ยืนถือแส้ยืนกลางห้อง แล้วสั่งใุ้ยืนขึ้นก่อนจะเอ่ย "นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายทั้งสิบเจ็ดคน้ฝึกฝนอยู่ี่นี่เป็นเวลาสามเดือน ในสามเดือนนี้ นาย้อยู่้ั กิน้ั ฉันหวังว่านายจะอยู่้ัดีๆ ทำตามเื่ี่ฉันสั่งใ้ดี ถ้ามีใครขัดขืน หรือทำไม่ตามคำสั่งฉันไม่ได้ แส้ในมือฉันมันไม่มีลูกตา" พูดจบเขาก็สะบัดแส้ยาวในมือดัง 'เพียะ' เป็นการสาธิต
ึหันไปมองกู้เฟิงโดยไม่รู้ตัว แต่กลับพบว่ากู้เฟิงดูเฉยเมยราวกับไม่ใช่เื่ตัวเอง ผมี่ยาวรังรังัคงปรกหน้าเขา ทำใ้ผู้อื่นมองไม่เห็นว่าสีหน้าเขาเป็นอย่างไร คนี่ขี้ขลาดี่สุดในาสิบ่าชีวิตในี่นี้ กลับใกับเื่แค่นี้ฉี่ราด นี่ก็น่าประหลาดใจไม่แพ้กัน
แล้วเดินเข้าไปลูบไล้ใบหน้าเด็กคนนั้น "นายนี่มันเป็น M โดยกำเนิดจริงๆ เห็นท่าทางแบบนี้นาย คนก็อยากรังแกแล้ว"
บัตเ์ึไม่้การทำใุ้ใกลัว ดังนั้นึไม่ได้ลงโทษเด็กคนนั้น เพียงแต่พาเจ้าตัวไปจัดการทำความสะอาด จากนั้น บัตเ์ึแจกเลขรหัสใ้แต่ละคน เลขรหัสนี้เป็นเลขประจำเตียงใครมัน ในช่วงฝึกอบรม ุไม่มีชื่อ ้เรียกกันตามเลขรหัส รหัสกู้เฟิงคือ 14 เย่ถานเป็น 15
ึ่การอาบน้ำในครั้งนี้นอกจากจะแปลกประหลาดแล้ว ัน่าอายมากอีกด้วย
สิ่งแรกี่บัตเ์สั่งใุ้ทำคือการจับคู่ การจับคู่ี่ว่า คือการแบ่งคนออกเป็นสองกลุ่มนั่นเอง อย่างไรก็ดี การจับคู่ครั้งนี้ก็ค่อนข้างแปลก บัตเ์ใุ้ยืนเรียงตามความสูง จากนั้นจับคู่คนี่สูงี่สุดกับคนี่เตี้ยี่สุดอยู่้ั คนี่อ้วนี่สุดอยู่กับคนี่ผอมี่สุด อะไรทำนองนี้...เดิมทีกู้เฟิงแะเย่ถานไม่มีทางจับคู่กันได้อยู่แล้ว เพราะมีคนี่ส่วนสูงใกล้เคียงกันอยู่ประมาณ 4-5 คน ึเย่ถานจะสูงพอๆ กับกู้เฟิง แต่ก็ตัวหนา่ากู้เฟิงนิดหน่อย แต่คนี่เด็กีู่บัตเ์เรีย่า M โดยกำเนิดกลับูบัตเ์แยกตัวออกไปต่างหากด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำใ้เย่ถานจับพลัดจับผลูมาคู่กับกู้เฟิง
บัตเ์กล่าวเช่นนี้
ึ่แต่ละกลุ่ม้อาบน้ำ้ั นั่นหมายถืงกู้เฟิงอาบน้ำใ้เฉิงเย่ถาน แะเฉิงเย่ถานก็อาบน้ำใ้กับกู้เฟิง
ก็ใ้คนแปลกหน้ามาทำความร่างกายกันแะกัน ดังนั้นคนส่วนใหญ่ึยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน แต่เพียงเสียงสะบัดแส้วูบเดียวบัตเ์ ุก็ลูบไล้ร่างกายฝ่ายตรงข้ามเป็นพัลวัน
เมื่อน้ำอุ่นไหลลงมากระทบร่างกาย เย่ถานก็ใทันที เขาอยากจะบอ่าเขาจัดการเองได้ แต่พอนึกึคำสั่งแะแส้บัตเ์ เขาก็ได้แต่กัดริมฝีปาก ห้ามคำพูดตัวเองเอาไว้
นายจะอาบใ้ฉันก่อนก็ได้นะ" กู้เฟิงเปิดน้ำรดศีรษะเย่ถาน พลางกระซิบเอ่ยถามข้างหูเขา
เย่ถานอ้าปากค้าง พยายามจะยกมือขึ้นหลายครั้ง แต่สุดท้ายเขาก็หุบปากอย่างขี้ขลาดแล้วหลับตาลงดื้อๆ
แล้วหยิบแชมพูละเลงไปี่ศีรษะเย่ถานโดยตรง
เสียงบัตเ์ก็ดังขึ้น "นาย้ทำตัวใ้ชินกับการี่คนอื่นมาสัมผัสตัวนาย แะการี่นาย้สัมผัสตัวคนอื่นด้วย ถ้าแค่อาบน้ำัทำไม่ได้ จะไปทำอะไรอย่างอื่นได้ัไง? อย่าลืมสถานะนายล่ะ นายมาี่นี่เพื่อขายตัว ไม่ได้มาเพื่อทำตัวสุขสบายเป็นคุณชาย อีกอย่างเวลาอาบน้ำ อาบใ้มันสะอาดทุกซอกทุกมุม ทั้งรักแร้ เป้า แล้วก็รูก้นด้วย เดี๋ยวฉันจะไล่ตรวจ ถ้ามีตรงไหนี่ไม่สะอาด ฉันจะใ้อาบใหม่ อาบ่าจะสะอาดหมดจด ถ้าอาบไม่เป็น แส้ฉันจะสอนนายใ้เอง..."
รู้สึกึฝ่ามือี่เต็มไปด้วยฟองสบู่กู้เฟิงเคลื่อนไปตามร่างกาย ตั้งแต่ลำคอ ไหปลาร้า หน้าอก รักแร้ เอว หน้าท้อง แผ่นหลัง...เย่ถานไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองเป็นความรู้สึกไวเช่นนี้ ึจะรู้ตัวมาตลอดเื่ความผิดปกติทางรสนิยมตัวเอง แต่ก็ไม่คิดว่าสัมผัสเพียงนี้ก็ทำใ้เขามีปฏิกิริยาได้ แม้จะไม่ึขั้นแข็งตัว แต่ความแข็งขืนแะความร้อนผ่าวก็หลอกใครไม่ได้ ดังนั้นเขาึสั่นไหวราวกับใบไม้ปลิดปลิวไปตามสายลม
กู้เฟิงใ้เขาหันหลังออกสู่ภายนอก แะหันหน้าเข้าหาฝักบัวตลอด ดังนั้นความอึดอัดเขาึไม่มีใครสังเกตเห็นนอกจากกู้เฟิง แต่สิ่งี่เย่ถานรู้คือฝ่ามือกู้เฟิงกำลังกอบกุมส่วนลับเขาอยู่ พลางส่งเสียงกระซิบทุ้มต่ำข้างหู "ไม่้กลัว ผ่อนคลายไว้" เสียงนั้นทุ้มต่ำแะชัดเ ราบเรียบราวกับพูดว่า 'สวัสดี' แต่กลับบรรเทาไฟี่ลุกโชนในใจแะความกระอักกระอ่วนเย่ถานลงไปได้ไม่น้อย แม้ว่าเย่ถานจะอยู่ในสภาพกึ่งแข็งตัวจากการลูบไล้กู้เฟิง แต่ก็ไม่มีเื่น่าอายอะไรเกิดขึ้นกับเขา ต่างจากรหัส 11 M โดยกำเนิดี่ึจุดสุดยอด แะร้องไห้ฟูฟาเมื่อูบัตเ์อาบน้ำใ้
ไม่เพียงแต่ทำความสะอาดตามพื้นผิวแะภายในเท่านั้น แต่ัทำความสะอาดถุงอัณฑะแะดอกเบญจมาศสะอาดเอี่ยมอ่อง แต่สิ่งี่ทำใ้เย่ถานดีใจคือ กู้เฟิงมือไวแะมั่นคง ไม่มีความรู้สึกเร้าอารมณ์ขณะี่เขาสัมผัสร่างกายตน ตอนี่เขาทำความสะอาดช่องทางหลัง ก็ไม่ได้ล้วงเข้าไปข้างใน เพียงแต่ขัดถูภายนอกใ้สะอาดเท่านั้น แม้แต่ส่วนี่เล็กี่สุดอย่างใบหูแะซอกเล็บ กู้เฟิงก็ขัดล้างใ้อย่างระมัดระวัง ทำใ้เย่ถานรู้สึ่าในขณะี่ทำความสะอาดส่วนเหล่านั้นใ้ เขาก็ทำความสะอาดใ้กับตัวเองด้วยเช่นกัน
เย่ถานกลับเขินอายขึ้นมา สระผมัพอัได้ แต่พอสระผมเสร็จ มือเย่ถานี่ถือขวดเจลอาบน้ำัคงสั่นเทา
เมื่อใบหน้าเขาูเปิดเผยหมดจด เขาก็ไม่สามารถซ่อนดวงตาตนได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม สายตาเขาใเาี้ไร้ึ่ความเี แต่ัเจือด้วยรอยยิ้มจางๆ
จากนั้นจับมือทั้งสองข้างเขาขยี้ใ้เกิดฟอง แล้วนำมือเย่ถานวางทาบลงบนทรวงอกตัวเอง "เอาสิ นายกลัวอะไรกัน?"
จะขยับก็ไม่กล้า จะอยู่เฉยก็ไม่ได้ เขาได้แต่ขบริมฝีปากตนเอง ใบหน้าสั่นเทาขาวซีด
กู้เฟิงคว้าข้อมือเย่ถานใ้เคลื่อนไปตามร่างกายตนลงไปหยุดี่ส่วนล่าง ตรงจุดอ่อนไหวคนทั่วไป "ฉันไม่มีปฏิกิริยาใ้นาย้อึดอัดหรอกน่า ดูสิ ฉันไม่มีจุดอ่อนไหวด้วยซ้ำ"
เย่ถานค่อยกล้าี่จะลืมตามองกู้เฟิงด้วยความประหลาดใจเป็นครั้งแรก
"สบายใจแล้วใช่ไหม? มันซื่อสัตย์มากนะ"
เพราะเขากำลังจับ 'ไอ้นั่น' คนอื่นอยู่ แถมนี่ัเป็นครั้งแรกี่เขาได้สัมผัสตัว 'ผู้ชาย' คนอื่นนอกจากตัวเอง แต่เป็นเพราะความซื่อตรงมัน แะความตรงไปตรงมากู้เฟิง ทำใ้เย่ถานปัตัวได้อย่างรวดเร็ว แม้จะอดรู้สึกอึดอัดไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ทำภารกิจี่เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าจะทำได้ใ้ผ่านฉลุยไปอย่างราบรื่น
…
ตลอดสองชั่วโมงนี้กู้เฟิงไม่หาโอกาสคุยกับเย่ถานเลยสักครั้ง หรือ้บอ่ากู้เฟิงไม่คุยกับใครเลย รวมึคนี่สอบผ่านตามหลัง แะคนี่เข้ามาพูดคุยกับเขา ถ้าไม่เคยได้ยินเสียงพูดเขามาก่อน เฉิงเย่ถานคงอดสงสัยไม่ได้ว่ากู้เฟิงเป็นใบ้หรือเปล่า
เมื่อการอาบน้ำรวมสิ้นสุดลง ุก็หิวไส้กิ่ว บัตเ์ึนำุไปัสถานี่ัประาาา
?" ถ้าเป็นในยามปกติ เย่ถานคงไม่มีทางพูดประโยคนี้ออกไป เพราะศักดิ์ศรีมันค้ำคอ แต่ตอนนี้เป็นช่วงเวลาี่ไม่ธรรมดา ทุกอย่างดูแปลกแะน่ากลัว คนสนิทคนเดียวี่เขาเหลืออยู่คือกู้เฟิง ยิ่งไป่านั้นกู้เฟิงัเป็นพาร์ทเนอร์เขา เป็นคนี่แตะ้ร่างกายเขาี่ไม่เคยูผู้ใดสัมผัาก่อน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??