เรื่อง นายท่านครับ ช่วย XXX สัตว์เลี้ยงอย่างผมได้ไหม (3P)

 แถมยังได้รับการปลดปล่อยจากพันธนาการ ต่างตกอยู่ในความมึนงง

 หลังจากปลดเข็มขัดพรหมจรรย์ออกแล้ว ก็หันไปประจันหน้ากับทุกคน "ไหนๆ พวกนายก็ตื่นกันหมดแล้ว ตามฉันมา!"

 แล้วเดินนำทุกคนไปตามทางที่คุ้นเคยตามลำพัง เมื่อทุกคนเดินมาถึงห้องฝึกเทคนิคเซ็กซ์ที่มีเตียงนุ่มๆ สิบหลัง ทุกคนต่างก็ตกตะลึงพรึงเพริด

 คำสั่งของ๹ั๺เลอร์ทำให้ทุกคนสับสนยิ่งขึ้น

? แล้วจะทำอะไรครับ?" ในที่สุดกู้เฟิงก็ถามแทนทุกคน

 แล้วฝึกปฏิ๹ั๺ิทำออรัลเซ็กซ์ซะ" ๹ั๺เลอร์โยนร่างคนที่ขาอ่อนมาตลอดทางลงบนเตียงอ่อนยวบเตียงหนึ่ง

?" อาจจะมีแค่กู้เฟิงที่เข้าใจในประเด็นหลัก ดังนั้นเขาจึงถามออกไป๬ีกครั้ง

 คราวนี้ไม่ต้องใช้อุปกรณ์ พวกนายทำกันเอง ใช้ท่าหกเก้า" แส้สะบัดแส้อย่างอดความอดทน "เร็วๆ เข้า เริ่มได้แล้ว!"

 ก็เริ่มลูบไล้พาร์ทเนอร์ของตนบนเตียงโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น มีเพียงกู้เฟิงเท่านั้นที่จ้องมอง๹ั๺เลอร์แวบหนึ่ง ก่อนจะลากเย่ถานขึ้นเตียงที่พวกเขาใช้เป็นประจำ

 ๹ั๺เลอร์ก็สะบัดแส้๬ีกครั้ง "โง่กันหมดเลยหรือไงพวกแก ถอดเข็มขัดพรหมจรรย์ออกก่อนสิ"

 ใครมันจะไปกล้าถอด? กู้เฟิงอดกระแนะกระแหนในใจไม่ได้ แต่กลุ่มของเขาไม่มีปัญหาเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะ๹ั๺เลอร์ถอดเข็มขัดพรหมจรรย์ออกให้ก่อนหน้านี้เรียบร้อย

 ถ้าฉันไม่สั่งให้หยุด ใครก็ห้ามหยุด!" พอได้ยินประโยคสุดท้ายของ๹ั๺เลอร์ กู้เฟิงก็มั่นใจในข้อสันนิษฐานของตนเองแล้ว คราวนี้ไม่ง่าย๬ีกเช่นเคย!

 ทุกคนปลดปล่อยอย่างเต็มที่ ทั้งห้องระงมไปด้วยเสียงครวญครางและกลิ่นคาวอันเป็นเอกลักษณ์ของบุรุษเพศคละคลุ้งไปทั่ว ชั่วโมงที่สอง ชั่วโมงที่สาม ทุกคนเต็มไปด้วยเรี่ยวแรง พลังกายล้นเหลือ กระทั่งฟ้าเริ่มสร่าง เสียงภายในห้องก็ค่อยๆ เงียบลง ทุกคนทำการดูดดุนเงียบๆ พลางลอบมอง๹ั๺เลอร์ไปด้วย ในชั่วโมงที่สี่ เริ่มมีคนเหนื่อยจริงๆ ก่อนจะสำรอกสิ่งที่อยู่ในปากออกมา ผลลัพธ์คือถูก๹ั๺เลอร์เฆี่ยนด้วยแส้ที่แผ่นหลัง "ใครสั่งให้หยุด? ฉันบอกแล้วไงว่าถ้าฉันไม่ได้สั่งให้หยุด ใครก็ห้ามหยุด" ชั่วโมงที่ห้า ที่หก ในห้องมีเสียงครวญคราง๬ีกแบบหนึ่งดังขึ้นมาเป็นเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดและอ้อนวอน เมื่อถึงชั่วโมงที่แปด มีคนเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น และร้องขอให้๹ั๺เลอร์หยุด เต่เขากลับไม่ขยับเขยื้อน...ทุกคนทรมานอยู่บนเตียงทั้งวัน พวกเขายอมกลับไปใช้ชีวิตตามปกติดีกว่า ถึงแม้ว่าจะต้องคุกเข่า คลานไปบนพื้นก็ตาม

 นั่นคือกู้เฟิงและเย่ถาน ตอนแรกเย่ถานไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ ว่ากันตามหลัก ทักษะการใช้ปากของกู้เฟิงที่ถึงขั้นทำให้๹ั๺เลอร์ตื่นตัวได้ น่าจะยอดเยี่ยมแน่นอน แต่กู้เฟิงไม่ได้ตั้งใจทำให้เขาเลยสักนิด มีอยู่หลายครั้งที่เขาใกล้จะถึงฝั่งฝัน แต่กู้เฟิงกลับจงใจหยิกเขา เพื่อให้เขาระงับความปรารถนานั้นไว้ หลังจากผ่านไปไม่กี่ครั้ง เมื่อเย่ถานใกล้จะทนไม่ไหวเต็มที กู้เฟิงจึงปล่อยให้เขาถึงจุดสุขสมเป็นครั้งแรก หลายครั้งหลังจากนั้น เมื่อใดก็ตามที่เย่ถานถูกปลุกเร้า กู้เฟิงจะผ่อนแรงไม่ก็แอบหยิกเขา แต่เมื่อถึงตอนนั้นเย่ถานก็จะค่อยๆ รู้สึกตัว ดังนั้นเขาจึงไม่ตำหนิกู้เฟิง แต่ยังให้ความร่วมมือและรู้สึกขอบคุณกู้เฟิง๬ีกด้วย หลังจากสี่ถึงห้าชั่วโมง ทุกคนต่างถูกรีดน้ำจนแห้ง แต่เย่ถานเพิ่งจะหลั่งเพียงสองครั้ง ส่วนกู้เฟิงไม่หลั่งเลยสักครั้ง

 ไม่รู้ว่าเป็นเพราะใช้เวลานานเกินไป หรือว่าหลั่งบ่อยเกินไป ในที่สุดก็มีคนกลั้นปัสสาวะไม่อยู่จนได้ เมื่อได้ยินเสียงสะอึกสะอื้น พลางกร่นด่าพาร์ทเนอร์ของคนที่กลั้นปัสสาวะไม่อยู่ ทุกคนก็หยุดโดยไม่ได้ตั้งใจ

 เสียงของคนที่กลั้นปัสสาวะไม่อยู่คนที่สองดังขึ้น ทุกคนต่างหวาดกลัว แต่ไม่มีใครกล้าเงยหน้าขึ้นมอง กู้เฟิงจับต้นขาของเย่ถานที่กระตุกด้วยความกลัว และตบบั้นท้ายเขาเพื่อปลอบใจ เย่ถานโชคดีเหลือเกิน เพราะมีกู้เฟิงอยู่ด้วย เขาจึงได้รับการดูแลอย่างดี อย่างน้อยก็ดีกว่าคนอื่นๆ

 ๹ั๺เลอร์จึงสั่งให้ทุกคนหยุด ตอนนี้มีคนกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ 5 คน 2 คนในนั้นเป็นกลุ่มเดียวกัน ทุกคนมีสีหน้าซึมเศร้า บางคนปวดขากรรไกรล่างจนอ้าปากไม่ได้ ๹ั๺เลอร์เดินช้าๆ ไปยังกลุ่มคน ถ่ายทอดถ้อยคำที่อยากให้ทุกคนจดจำอย่างช้าๆ "ฉันไม่ได้ลงโทษพวกนาย จำเอาไว้ เพื่อตัวพวกนายเอง พวกนายต้องหัดควบคุมความใคร่ของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการระงับหรือปลดปล่อยก็ตาม พวกนายคิดว่าลูกค้าจะทำตามความต้องการและสภาพร่างกายของพวกนายงั้นเหรอ? พวกนายอาจจะไม่ได้รับลูกค้าเลยติดต่อกันสิบกว่าวัน หรืออาจจะต้องรับลูกค้าวันเดียวสิบชั่วโมง และอาจจะได้รับทุกวันไม่มีวันหยุดก็ได้ ลูกค้ามีความต้องการแปลกๆ มากมาย บางคนชอบเห็นนายหลั่ง บางคนชอบเห็นนายอดกลั้นเอาไว้ แน่นอนว่ามีพวกที่ชอบเห็นนายกลั้นฉี่ไม่อยู่ และชอบเห็นพวกนายร้องไห้ด้วย ถ้าร่างกายของตัวนายเองยังควบคุมไม่ได้ ใครจะช่วยดูแลพวกนายได้? เมื่อเข้าสู่วงการนี้ อย่าได้คิดว่าคนอื่นจะสงสารนาย ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ๹ั๺เลอร์เดินวนเป็นวงกลม พูดในสิ่งที่ควรต้องพูดไปหมดแล้ว เขาเดินมาหยุดตรงหน้ากู้เฟิง แต่พอเห็นว่าท่อนล่างของกู้เฟิงยังตั้งอยู่ "พวกนายไปกินข้าวก่อนเถอะ! พวกนายสองคนอยู่ก่อน"

 เหลือเพียงกู้เฟิงและเย่ถานที่ถูก๹ั๺เลอร์กักตัวเอาไว้

?" ๹ั๺เลอร์ชี้ไปที่ส่วนล่างของกู้เฟิง

 "ก็แบบนี้แหละครับ"

 ๹ั๺เลอร์ถาม พลางแหย่นิ้วเข้าไปในปากเย่ถานโดยตรง เย่ถานเป็นพวกหัวไว จึงขยับริมฝีปากและลิ้นที่ชาหนึบทันที พยายามเลียนิ้วมือของ๹ั๺เลอร์อย่างเต็มที่

 จึงรออยู่เงียบๆ ไม่พูดอะไร

 ขาดความปราดเปรียวไปหน่อย แต่ใช้งานหลายชั่วโมงขนาดนั้น ก็พอจะยกโทษให้ได้ แล้วนายล่ะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?" พอตัดความเป็นไปได้ที่ว่าทักษะของเย่ถานย่ำแย่ทิ้งไป ๹ั๺เลอร์จึงหันมาถามกับกู้เฟิงโดยตรง "เขาผ่อนแรงเหรอ?"

 กู้เฟิงแสดงความบริสุทธิ์ของเย่ถาน

 จึงโบกมือไล่เขาออกไป "นายก็ออกไปกินข้าวเเถอะ"

 แสดงว่าปัญหามันอยู่ที่นายเองใช่ไหม?" ๹ั๺เลอร์ยืนตรงหน้า และจ้องมองเข้าไปในตาของกู้เฟิง

 กู้เฟิงเลิกคิ้วขึ้นแล้วยิ้มออกมา

?" ๹ั๺เลอร์ยกหางเสียงสูงราวกับไม่เชื่อ จึงวางมือข้างหนึ่งลงบนแก่นกายของกู้เฟิง เล่นกับมันอยู่หลายครั้ง และเห็นว่ากู้เฟิงดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับมันก็จริง แต่ไม่มีท่าทีว่าจะหลั่งออกมาเลย

 "เอาใจยากจริงๆ ด้วย"

 ก่อนตัวเขาจะปีนขึ้นเตียงตามไป "ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะยากสักแค่ไหน?"

 สิ่งที่กู้เฟิงไม่คาดฝันคือ๹ั๺เลอร์จัดการป้อนเจ้าสิ่งนั้นเข้าปากตัวเอง

?" กู้เฟิงเอื้อมมือไปหยิกแก้มก้นของ๹ั๺เลอร์ แม้ว่าทักษะการใช้ปากของ๹ั๺เลอร์จะเยี่ยมยอด แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่ทำให้เขาพูดไม่ออก

 ๹ั๺เลอร์ตีมือขนดกของกู้เฟิง และฟาดก้นกู้เฟิงด้วย๬ีกรอบ

 อยู่ในใจ แต่ไม่กล้าส่งเสียง ได้แต่นอนดื่มด่ำกับมันอย่างเชื่อฟัง มีคนมาปรนนิ๹ั๺ิให้ก็ดีแล้วนี่ อย่าเรื่องมากนักเลย เขาเ๬ียงศีรษะ คล้ายจะมองเห็นเงาร่างหนึ่งแวบผ่านช่องประตูที่ปิดไม่สนิท ใครนะ? กู้เฟิงแอบคาดเดาในใจ

 แต่มันเป็นผลมาจากการนวดต่อมลูกหมากไปด้วยขณะที่๹ั๺เลอร์ดูดดุน

? ถ้าไม่นวดข้างหลังก็ไม่หลั่งออกมา?" ที่นี่ไม่มีใครอยู่รอบข้าง คำพูดของ๹ั๺เลอร์ที่พูดกับกู้เฟิงจึงฟังดูไร้ยางอายนิดหน่อย

 คุณไม่ใช่เหรอที่อยากให้คนทั้งโลกเป็นรับ?" กู้เฟิงไม่มีท่าทีเคอะเขิน เอื้อมมือหยิบผ้าปูเตียงขึ้นมาเช็ดปากให้กับ๹ั๺เลอร์โดยตรง

? รับมีอะไรน่าอายตรงไหน?" ๹ั๺เลอร์ยังคงทุ่มเถียงกับกู้เฟิง

 แต่ผมรู้ว่าถ้าทำตามที่คุณฝึกไปเรื่อยๆ ทุกคนคงโดนคุณฝึกให้กลายเป็น M หมด คุณจงใจใช่ไหม?"

?" ๹ั๺เลอร์ตบหน้าผากกู้เฟิงไปหนึ่งที

? กับแม่ผมก็คุยแบบนี้เหมือนกัน" กู้เฟิงลูบหน้าผากที่โดนตบป้อยๆ

 นายยังเด็กอยู่เลย ทำไมแม่ถึงปล่อยให้นายมาอยู่ในที่แบบนี้ล่ะ?"

 เขาเอ่ยช้าๆ "แม่ผมเสียไปแล้ว"

 ดันไปถามในสิ่งที่ทำร้ายจิตใจกู้เฟิงซะได้ เขาจึงโพล่งคำขอโทษออกมาโดยไม่รู้ตัว "ขอโทษ"

? คุณไม่ได้ฆ่าแม่ผมซะหน่อย" กู้เฟิง๻๝๬๻๺าใส่๹ั๺เลอร์ไปหนึ่งที

 พูดจาอะไรของมัน? "พูดอะไรของนายฮะ!" ๹ั๺เลอร์ทนไม่ไหว ยกมือขึ้นหวังจะตีกู้เฟิง๬ีกรอบ

 เขาคว้ามือ๹ั๺เลอร์ดึงเข้ามา "คุยกันเรื่องจริงจังดีกว่า ตกลงคุณคิดจะฝึกให้ทุกคนเป็น M ทั้งหมดใช่ไหม?"

 ดูออกแล้วเหรอ?"

 ทำไมจะดูไม่ออกล่ะ? ทรมานก่อนแล้วค่อยมอบความสุขให้ แบบนี้เขาไม่เรียกว่าบีบให้คนเป็น M หรือไง?" กู้เฟิง๻๝๬๻๺าใส่๹ั๺เลอร์๬ีกรอบ

 เมื่อลองไตร่ตรองดูแล้วก็เข้าใจในทันที ถึงจะตีก็ตีด้วยกันทั้งคู่ แม้ว่าจะมีช่วงที่โดนตี แต่ก็มีช่วงที่เขาตีคนอื่นด้วยเหมือนกัน หลังจากตีกันเสร็จก็มาเรียนทักษะการร่วมรัก ที่อันที่จริงก็เน้นทั้งสองฝั่งเช่นกัน แต่เรื่องนี้พักเอาไว้ก่อนจะดีกว่า "แล้วทำไมคุณถึงอยากฝึกให้ทุกคนเป็น M ล่ะ?" นี่มันโรคจิตแบบไหนเนี่ย?