เรื่อง สาวใช้ตีท้ายครัว

   ตกดึก...

   ใบหน้าจิ้มลิ้มและเรือนร่างอวบอิ่มของกระถินทำให้คุณประยนต์นอนไม่หลับ ชายแก่ลุกขึ้นจากเตียงมาเดินเล่นที่สระบัวหลังคฤหาสต์ธรรมชาติทำให้สมองที่เต็มไปด้วยตัณหาผ่อนคลายลงบ้าง ชายเฒ่าไม่คิดเลยว่าตัวเองจะคิดอกุศลกับหญิงสาวที่ชุบเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กได้

   แต่กลิ่นกลายของเธอตอนที่กระถินเข้ามาใกล้...มันช่างเย้ายวนใจให้คึกคะนองจริงๆ

   “แก่ขนาดนี้แล้ว ไม่ปลงสักที”

   คุณประยนต์พูดกับตัวเองพร้อมกับหัวเราะในลำคอ ร่างสูงเดินไปตามพื้นหญ้าและสูดดมกลิ่นอายลมช่วงค่ำคืน ระหว่างทางก็นึกถึงสมัยหนุ่มๆวัยกลัดมัน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่แท่งลำไม่เคยได้หยุดพัก อดีตที่เคยเป็นเสือมืดดับตั้งแต่ถูกจับคลุมถุงชนกับภรรยาคนปัจจุบันนับตั้งแต่นั้นชีวิตที่มีสีสันก็จืดชืดไปในชั่วพริบตา

   จนกระทั้งเด็กสาวบ้านนาเข้ามาปลุกไฟในตัว!

   ตุ้ม โจกกก...

   “หือ เสียงอะไร”

   ท่านประยนต์เดินเลียบมาทางพุ่มไม้สูงใหญ่ก่อนจะชำเลืองสายตาไปทางสระบัว แสงไฟจากศาลาริมน้ำทำให้เห็นทุกอย่างชัดเจน เลือดชายแก่สูบฉีดจนหัวใจให้เต้นแรงผิดปกติ หญิงสาวที่กำลังเปลือยกายลอยน้ำอยู่นั้นคือกระถินไม่มีผิด!

   “มาทำอะไร…ตอนนี้”

   ชายหัวหงอกพึมพก่อนจะพาตัวเองย่องเข้าไปใกล้กว่าเดิม...

   แผ่นหลังขาวเนียนกำลังลูบคลำน้ำในสระไปตามเรียวแขน ทันทีที่ร่างระหงลอยตัวขึ้น เต้านมลูกใหญ่ก็ฟูเหนือน้ำเป็นลูกราวกับลูกโป่งขนาดใหญ่ จุกสีชมพูสดๆประดับอยู่บนยอดเต้า เรือนร่างเปียกน้ำตั้งแต่หัวจรดเท้าทำเอาไม้เท้าแข็งเป็นลำชี้ไปด้านหน้า!

   “ก…กระถิน อูยย”

   เจ้าของบ้านแอบซุ่มมองอยู่หลังพุ่มไม้โดยไม่ละสายตาแม้แต่วินาทีเดียว ปกติแล้วตอนเด็กๆกระถินมักจะแอบมาเล่นน้ำที่สระบัวแห่งนี้เป็นประจำ วันเวลาผ่านไปไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยสาวบ้านนาได้เท่าไหร่นัก เธอยังคงชอบแอบมาอาบน้ำริมสระ

   เพียงแต่ครั้งนี้...ท่านประยนต์จะไม่เข้าไปห้ามปรามเหมือนวัยเด็ก!

   “อาาา สดชื้นดีจัง”

   เสียงหวานกล่าวกับตัวเองพร้อมกับเอามือนวดคลึงหน้าอกลูกใหญ่ ผิวขาวใสถูกจับจ้องไม่ละสายตา ความกระหายของชายแก่ทำให้เดินย่องเข้าไปใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ สัญชาตญาณความเป็นชายถูกปลุกขึ้นมาโดยไม่สนอะไรแล้วทั้งนั้น!

   แกรก...

   “อ๊ะ นั่นใครคะ!”

   “….”

   “หนู…หนูถามว่าใคร”

   “….”

   “ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”

   เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลอาบลงขมับ ท่านประยนต์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก่อนจะค่อยๆเดินออกไปประจันหน้า เมื่อกระถินเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นเจ้าของบ้าน เธอจึงรีบเอามือปิดหน้าอกลูกโตๆของตัวเอง แต่สายตายังคงจ้องมองร่างสูงหนาที่ค่อยๆเดินเข้ามาอย่างไม่มีพิษไม่มีภัย

   “ฉันเอง กระถิน”

   “คุณท่าน”

   “ฉันมาเดินเล่นแถวนี้น่ะ ไม่คิดว่าเธอจะอยู่ด้วย”

   “หนูขอโทษนะคะ…พอดี…คิดถึงสระบัวที่เคยเล่นไปหน่อย”

   “ตามสบายเถอะ ฉันจะไปแล้ว”

   “เดี๋ยวสิคะคุณท่าน”

   กระถินร้องเรียกก่อนที่สายตาจะหันมามองร่างเปลือยเปล่าในสระอีกรอบ

   “คุณท่านช่วยช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวให้หนูได้มั้ยคะ…มันอยู่ใกล้เกินไป”

   “….ได้สิ”

   ชายแก่เดินตรงไปยังศาลาพร้อมกับหยิบผ้าขนหนูสีขาวส่งไปให้หญิงสาวที่กำลังเกาะอยู่บันได เมื่อกระถินรับผ้าขนหนูมาได้เธอก็กล่าวขอบคุณตามมารยาท แต่สิ่งที่ทำให้ดวงตากลมโตต้องเบิกกว้างก็คือเป้าคุณผู้ชายที่มันแข็งชี้เป็นลำขนาดใหญ่...

   คุณท่านกำลังเตรียมตัวเข้านอน...

   ดังนั้นกางเกงผ้าขากว้างที่ใส่อยู่ตอนนี้จึงไม่ได้ใส่กางเกงในแต่อย่างใด!

   “ค…คุณท่าน ตรงนั้น”

   “ม…มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ”

   “….ค่ะ”

   เมื่อชายเฒ่าก้มลงไปมองลำเอ็นแข็งขืน มือหนาก็รีบรุดมากุมปิดเอาไว้ด้วยความตกใจ สมองของคุณประยนต์เอาแต่สั่งให้จ้องมองร่างระหงในสระบัว จนลืมความรู้สึกแข็งตัวด้านล่างไปอย่างส้นเชิง และดูเหมือนมันจะไม่ยอมหดลงง่ายๆเสียด้วย!

   “เธอก็รีบขึ้นมาได้แล้ว เดี๋ยวจะไม่สบาย”

   “ค่ะคุณท่าน”

   สิ้นเสียงตอบกลับ ชายแก่ร่างสูงใหญก็มุ่งตรงกลับเข้าไปในบ้านทันที ปล่อยให้หญิงสาวรุ่นลูกเดินขึ้นมาจากน้ำตัวคนเดียว รอยยิ้มบนใบหน้าหวานสวยฉีกกว้างจนเห็นฟันทุกซี่ กระถินเปลื้องผ้าเช็ดตัวอยู่บนศาลาราวกับว่าเธอทำอย่างนี้เป็นประจำ

   คฤหาสต์หลังใหญ่ที่ชุบเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก...อีกไม่นานคงกลายเป็นของเธอแค่คนเดียว!

   “แบบนี้….ฉันก็จะชนะแกไปครึ่งทางแล้วสิ….อีแก่”

   ธาตุแท้ของสาวบ้านนาเผยตัวตนที่แท้จริง...

   ความใสซื่อที่ท่านประยนต์ได้เห็นมาตลอดชีวิต...เป็นเพียงเปลือกนอกที่เธอเอาไว้ใช่หลอกล่อเหยื่อให้ตายใจเท่านั้นเอง!