ชาเขียวมะลิ

หากไร้วาสนาต่อกัน..ชาเขียวคงไม่ได้พบมะลิ

     ฝนหนาเม็ดขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบมองไม่เห็นทาง รองเท้าผ้าใบสีขาวเปื้อนมอมแมมไม่แพ้เจ้าของ เพิงสังกะสีเก่าคร่ำคือเป้าหมายที่เขาต้องไปให้ถึง ใช้หลบความบ้าคลั่งของพายุฤดูร้อนที่อยู่ ๆ ก็เทกระหน่ำไม่ลืมหูลืมตา

 ‘บ้าฉิบ’

 เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกชุ่มแนบผิวจนแทบปกปิดอะไรไม่ได้ ปกติเขาขับรถไปทำงานแต่เมื่อสองวันก่อนเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อยจนต้องส่งเข้าศูนย์ จึงเลือกใช้บริการรถไฟฟ้าเพื่อความสะดวก ใครจะคาดคิดว่าฝนตกในหน้าร้อนที่สามารถทอดไข่สุกได้แค่วางตากแดด

 บรรยากาศรอบตัวมืดสลัวน่ากลัว แสงฟ้าสว่างแปลบปราบ ยิ่งทำให้เหมือนอยู่ในหนังสยองขวัญหรือหนังผีเกรดต่ำสักเรื่อง ชานนท์หันมองรอบตัว จำได้ว่าเพิงสังกะสีต้นซอยเป็นศูนย์รวมของวินมอเตอร์ไซด์รับจ้าง คงไม่มีใครมาฆ่ากันตายอยู่แถวนี้หรอกมั้ง

 “งะ แงง แวว”

 ชานนท์หันขวับ เสียงอะไรวะ หรือว่าหูแว่วพยายามตั้งใจฟังอีกครั้ง ได้ยินเพียงเสียงฟ้าฝนดังแข่งกันโดยไม่มีทีท่าจะหยุด เมื่อเดินไปต่อไม่ได้เขาจึงเลือกนั่งลงบนแคร่ไม้ไผ่เก่า ๆ ด้านหลังมีกล่องกระดาษถูกทิ้งสุมเอาไว้คล้ายกองขยะ

 โทรศัพท์มือถือถูกล้วงออกจากกระเป๋ากางเกง หน้าจอบอกเวลาเกือบสามทุ่ม คิดจะกดเรียกแท็กซี่ก็กลัวโดนด่าเพราะระยะทางจากตรงนี้ไปบ้านไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตรด้วยซ้ำ

 “แง้ว ว ว” เสียงแหบแห้งดังขึ้นด้านหลังพร้อมกล่องลังร่วงลงมาทำให้ชานนท์กระโดดไปยืนริมฟุตบาท หัวใจเต้นกระหน่ำแข่งกับสายฝน

 ผะ..ผีหลอกหรือไงวะ

 จับจ้องไปที่ความมืดเบื้องหน้าเหมือนสิ่งมีชีวิตกำลังเคลื่อนไหว ทันใดนั้นเขาก็เบิกตากว้างขึ้นเมื่อแสงสว่างจากสายฟ้าทำให้เขาได้พบกับต้นเสียงสั่นประสาทเมื่อครู่

 แมวสีเทาดำตัวใหญ่ดูแข็งแรงเดินมาพันขาคล้ายออดอ้อน กระพรวนที่คอของมันส่งเสียงเรียกให้แมวสีขาวอีกตัวหนึ่งวิ่งตามออกมา ขนมแมวเลียถูกยื่นให้มันทั้งคู่ ชานนท์มองแล้วอมยิ้มไม่คิดว่าเจ้าชาเขียวจะเปิดใจรับคู่ชีวิต แมวสีเทาดำตัวใหญ่ที่ใคร ๆ ก็อยากได้เป็นพ่อพันธุ์ แต่มันไม่เคยให้ความร่วมมือเลยสักครั้ง แม้ว่าแมวสาวหลายตัวจะสวยดูดีแค่ไหน มันทำแค่มองนิ่ง ๆ แล้วหันหลังเดนหนี จนเขาเริ่มถอดใจไม่พามันไปดูตัวที่ไหนอีก ปลอบใจตัวเองว่าชาตินี้คงไม่มีวาสนาจะได้อุ้มหลานเหมือนบ้านอื่นแน่

 กระทั่งวันที่ฝนตกหนักวันนั้น ฟ้าก็ส่งเจ้ามะลิมาให้เขา สภาพของมันในวันนั้นแตกต่างจากแมวสีขาวขนฟูตัวนุ่มในวันนี้อย่างสิ้นเชิง ถ้าหยิบรูปถ่ายของมันตอนเด็กออกมาประจานลงโซเชียล รับรองได้ว่าขายไม่ออก เหมือนเจ้ามะลิจะรู้ว่ากำลังบูลลี่มันเงยหน้าขึ้นมองส่งเสียงประท้วงไม่กี่คำก็ก้มหน้ากินต่อ รอจนมันอิ่มแล้วเดินไปนอนในตะกร้าด้วยกัน

 ชานนท์ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดถ่ายวีดีโอที ภาพที่เห็นทำให้เขาอมยิ้มได้ทั้งวันเหมือนคนบ้า เจ้าชาเขียวกำลังเลียทำความสะอาดหัวให้มะลิ แววตารักใคร่ของมันทำให้เจ้าของที่เลี้ยงมันมาตั้งแต่เกิดไม่เคยเห็นชาเขียวสนใจแมวตัวไหนเท่ามะลิมาก่อน เสียงประตูร้านเปิดออก ได้ยินเสียงพนักงานต้อนรับรับออเดอร์จากลูกค้า

 เจ้ามะลิวิ่งไปยังลูกค้าที่เข้ามาใหม่ จงใจออดอ้อนพันขาเรียวสวยนั่น ไม่ใช่แค่ขาที่สวย เธอสวยทั้งตัวจนเขายืนตะลึงไปพักใหญ่จนเจ้าชาเขียวร้องเตือน

 “แง่ว ว ว” มันคงกำลังบอกว่า...ป๊าให้เบาหน่อย 

 ชาเขียวเดินตามไปสมทบกับมะลิที่กำลังออดอ้อนสาวสวย ดูแล้วเจ้าหล่อนคงรักแมวไม่น้อย ไม่เช่นนั้นคงไม่เลือกมาซื้อกาแฟที่คาเฟ่แมวแห่งนี้

 “ขอโทษแทนเจ้ามะลิกับชาเขียวด้วยครับ น้องกวนลูกค้าหรือเปล่า”

 “ไม่หรอกค่ะ น่ารักทั้งคู่เลย” เธอเงยหน้าส่งยิ้มให้ “ชื่อชาเขียว/มะลิเหรอคะ”

 “ชาเขียวมะลิที่ลูกค้าสั่งได้แล้วนะคะ”

 เธอเงยหน้ามองผมอีกครั้ง ก่อนที่เราทั้งคู่จะหัวเราะออกมาพร้อมกัน คงเป็นบุพเพอาละวาดโดยมีเจ้าสองตัวเป็นกามเทพแน่แล้ว

......................................