เรื่อง สินกำเด็กป่วนกวนหัวใจนายวิศวะ
สามหนุ่มใสๆเม้ามอย
"ไ้่"
"ห๊ะห๋า"ผมทำหน้าตาเหรอเมื่อี่ี่เรียก
"ท่าทางแต่ละคนีพิรุธนะเนี่ย"ี่ี่เดินวนรอบๆตัวผมสามคนที่นั่งกระจุกกันบนโซฟาตัวยาวพวกเรารีบงอแข้งงอขาขึ้นมาวางมันโซฟาเอาไว้
"ะไรเล่าไม่ีหรอกี่ิไปเอง"ผมปฎิเสธเสียงแข็งเรื่องะไรจะให้ี่ี่รู้ละั่าผมเสียเอกราชไปแ้น่ะี่ี่หรี่ตาท่าทางสงสัยเต็มที่
"แ้แกเป็ะไรเ็เดินกระย่องกระแย่งออกมาไ้ไผ่ีคนำ่าหมดเี่หมดแรง แต่่ายังีหนุ่มน้อยหน้ามนของี่ไ้บู่อยู่ยังเฟรชอยู่"ี่ี่มันเดินมาจับคางไ้บู่หันไปมา
"มะ..ไม่ีะไรจริงๆั"ไ้บู่รีบตอบผมัไ้ไผ่หันไปมองจิ้งจกบนฝ้าเพดานราวัวางมันีสองหางสองหัว
"จริงเหรอ"
"สาบานแ้ี่ไม่รีบกลับบ้านเหรอแม่ห่วงแย่แ้"ผมรีบบอก
"เออจริงด้วยแ้แกล่ะ่จะกลับพร้อมกันเหรือเปล่า"
"ผมกลับด้วย"ผมรีบบอกแ้ขยับตัวลุกขึ้น
"จะไปไหน"เสียงขรึมดังมาจากประตูเล่นเอาพวกเราสะดุ้งโหยง
"โอ๊ยแกไ้เพลิงมาทำไมไม่ให้เสียงตกใจหมด"ี่ี่ร้อง
"ขืนบอกแกก็พาน้องๆเค้าหนีน่ะสิ"ี่เพลิงยักไหล่
"แ้นี่พวกแกทำไมหน้าแหกกันมาไปตีัใครมาล่ะสิเดี๋ยวนะทำไมการที่ชั้นจะเอาน้องกลับบ้านคือการพาหนี"ี่ี่เปลี่ยนเป้าหมายจากพวกผมกลายไปเป็พวกี่เพลิงมันแทนนั่นสิัแต่ละคนหน้าตาเขียวช้ำกันมาเชียว
"นิดหน่อยเจอพวกกวนส้นตีน"ี่วินยักไหล่เดินไปหยิบแก้วน้ำออกมาแ้รินน้ำใส่เผื่อเพื่อนีสองคนด้วยทุนจงใจละเคำาของี่ี่ั
"แ้ข้าวพวกเราล่ะ"ี่ี่ทวงของทันทีนั่นสิท้องผมร้องจ๊อกๆแ้เนี่ย
"โน่นไ้ธันมันกำลังหิ้วมา"ี่วินบุ้ยปาก
"แหมพวกแกนี่สามารถเน๊ะกินคนละอย่างแต่ก็ได้มา
"ก็ไม่เ็ยาก"ี่เพลิงบอกเสียงขรึมเดินไปนั่งโซฟาเดี่ยวปล่อยให้ี่วินัี่ธันจัดแจงข้าวปลาอาหารสาวคนเดียวในหมู่ชายล้วนกลับไม่ทำะไรนอกจากกระดิกเท้าไล่มองหน้าพวกเราทีละคน
"เอาล่ะได้เวลาชดใช้แ้"ี่ี่สรุปพวกผมได้แต่มองหน้ากันแบบงงๆ
"ตอนนี้พวกแกดูเหมือนคลับวายมากเบรรยากาศได้มากฝั่งคนี่โหดฝั่งคนน้องใสพวกแกไม่ต้องเกร็งไม่ต้องจัดท่านะชั้นจะเอาแบบธรรมชาตินี่แหละอยากกินหรืออยากทำะไรทำเ
"แต่่า"ผมำ่าจะแย้ง
"แกกล้าหือัี่เหรอฟิกเกอร์....."ี่ี่หยุดลากเสียงผมนี่ผวาเั
"โอเคๆไม่เ็ต้องขู่เ"ผมบ่นอุบพวกี่เพลิงยักไหล่แ้เดินไปที่โต๊ะอาหาร
"มากินข้าวได้แ้"ี่ธันบอกเสียงเย็นตามแบบี่แกั่แะแต่คนที่ผวามากที่สุดคือไ้บู่ไม่รู้มันจะกลัวี่เค้าทำไมนักหนาดูอย่างผมัไ้ไผ่สิสายตาผมไปปะทะร่างไ้ไผ่ที่เดินก้าวสั้นๆ
"เอ๋!!!"ผมร้องขึ้นมาทำเอาสายตาแปดคู่หันมาดูผมกันทุน
"ีะไร"ี่เพลิงทำเสียงหงุดหงิดผมเม้มปากแน่นหนอยได้กันแ้ก็กะจะทิ้งเสินะไ้ี่เลวฟันแ้ทิ้งนี่ห่าไ้นิสัยไม่ดี
"เปล่า"ผมตอบสั้นๆค่อยๆก้าวเพราะแผลข้างหลังแ่เดินแต่ละทีสะเทือนถึงสันหลังะัฮื่อผมล่ะอยากให้ทุนมาลองเป็ผมซะจริงๆ(ตามสบายเลูก่เอ้ยอิแม่ขอผ่าน)
"น้องๆมันเป็ะไรไปะเดินยังกะคนเจ็บดาก"ี่วินที่กำลังยกแก้วน้ำถึงัสำลักพรวดออกมา
"เหี้ยสกปรกมึง"ี่ธันแหกปาก
"โทษๆ"ี่วินบอกเบาๆแ้รีบวางแก้วเอาทิชชู่มาให้ี่วินซับน้ำออกจากเสื้อให้
"ปากนี่นะแกอย่าลืมสิ่าเป็ผู้หญิง"ี่วินเ็เข้าให้แ่ี่ี่ีญาณิ์ป่าวะ ต่อไปคงต้องเรียกี่ญาณิ์แน่ๆคนะไรทายแม่น
"พวกกูบังคับน้องมันออกกำลังกายเพราะเดี๋ยวก็ต้องเข้าฐานแ้"ี่ธันตัดบท
"อ๋อ"ี่ี่ตอบรับมือก็จับกล้องถ่ายพวกเราไม่หยุดนี่กะจะเอาพวกผมไปลงนิตยสารหรือไงัเนี่ย
"ยืนบื้ออยู่ีมากินข้าวสิ"ี่เพลิงทำเสียงแข็งี่วินก็ไม่ต่างกันเัจ้องหน้าไ้ไผ่เขม็งจนไ้ไผ่ต้องเปลี่ยนจากก้าวสั้นๆเป็ก้าวยาวๆมานั่งลงแ้มันก็สะดุ้งสุดตัวเหงื่อแตกเต็มหน้า
"เป็ะไระมึง"ผมาด้วยความสงสัย
"เปล่าๆกูไม่เป็ไรเมื่อกี้กูรีบเดินเหมือนเส้นจะพลิก"
"ห่าระวังมั่งดิะ"ผมบ่นไ้บู่เดินหง๋อตัวลีบมานั่งข้างๆผม
"ะที่พวกมึงอยากกินๆซะ"ี่ธันดันของตรงหน้ามาให้พวกผมโอโหได้ครบหมดเจริงๆด้วย
"ไ้เพลิง"
"ห๊ะ"ี่เพลิงเงยหน้าขึ้นจากแซ่จากใหญ่แช่น้ำแข็งเย็นเจี๊ยบมามองหน้าี่ี่
"เอามือกอดคอน้องหน่อยดิ"โห๊ยไม่ต้องเกรงใจผมหรอกัไม่ต้องเกาะก็ได้
"อือ"นั่นี่เพลิงเอ้ยบอกไม่มั่งก็ได้เหะบางทีี่เพลิงมันเอาแขนมาพาดไหล่ผมีมือก็คีบแซล่เข้าปาก
"อันนี้ไม่ต้องกินมันีกุ้ง"ี่ธันบอกเสียงเรียบไม่ีคำขึ้นต้นไม่ีคำลงท้ายแต่พวกเราก็รู้กันั่าหมายถึงใคร
"คระ ั"สายตาี่ธันที่มองไ้บู่นี่ยังไงๆก็อ่านไม่ออกให้ตายสิี่มันเ็เงียบๆแบบนี้แต่ใจดีนะัผม่าก็ดูสิตักส้มตำเขี่ยๆเอากุ้งออกให้หมดวางลงในจานไ้บู่
"กินดีๆ"
"ไ้ธันนี่มึงีลูกแ้เหรอ"ี่ี่าผ่านหลังกล้องี่ธันทำหน้างง
"ลูกไหน"
"ก็ไ้บู่ไงนี่ถ้าแกไม่ีแฟนเป็ผู้หญิงชั้นก็นึก่าแกชอบไ้น้องบู่มันแ้นะเนี่ย"ี่ี่แซะี่ธันทำหน้าเฉยก่าเดิมแต่ไ้บู่นี่ไอหน้าดำหน้าแดงถึงขั้นเส้นมะละกอออกมาจากจมูกไปแ้ล่ะั
"อี๋หยะแหยง"ี่ี่ร้อง
"แกก็พูดเรื่อยเปื่อย"ี่ธันบอกเสียงเฉยมือก็ตักน้ำตกวางลงในจานไ้บู่ตามเดิม
"ไม่เป็ไรัผมตักเองได้"
"ชิ้ง"เสียงสายตาี่ธันัมองทีฟาดฟันมากบาดไ้บู่จนเลือดซิบแ้กันเหะ
"กินไป"ผมนี่ถึงัซี๊ดเเพราะเสียวแทนไ้บู่มัน
"่"
"ห๊ะหือ"ผมละสายตาจากไ้บู่หันไปมองี่ี่!
"ะไร"
"คีบปลาป้อนเพลิงมันหน่อยสิ"ผมนี่อ้าปา้างเัรีบหันไปมองหน้าี่เพลิงก็เ็ี่มันทำหน้าเฉยหนักก่าี่ธันี
"ี่ี่นี่น้องเอง่ไงจำได้มั๊ย่านี่่ ทำไมสั่งให้น้องไปตายล่ะี่"ผมชี้นิ้วเข้าอกตัวเองกลัวี่ี่ลืม่าเราเป็ี่น้องกัน
"ป้อนสิจะได้จบๆเหนื่อย"ี่เพลิงบอกเสียงเย็นผมแอบกลืนน้ำลายเอาค่อยๆคีบปลาจุ่มซอสแ้ก็วาซาบิเตรียมส่งเข้าปากให้
"ดีๆเอาล่ะั่แะสวยเ โอเคพอจบชั้นกลับละนะง่วงนอน่าจะไปงีบซักหน่อยแ้ค่อยปล่อยของ"ี่ี่บอกทุนอย่าิไกลัที่ี่ี่ปล่อยของก็คือรูปที่ี่เค้าถ่ายพวกผมนี่แหละี่ๆพยักหน้าลาี่ี่โดยไม่ีเสียงพวกผมสามคนยกมือไหว้ปล่อยี่ี่เดินลอยชายออกไปจากห้องและแ้ภายในห้องก็ีแต่ความเงียบ
"พวกมึงสามคนห้ามออกไปไหนขอพวกกูนอนก่อนแปปตื่นมาค่อย่ากันเข้าใจหรือเปล่า"ี่เพลิงขยับตัวลุกขึ้นยืนี่ีสองคนก็ทำตามพวกเรารีบพยักหน้าแ้ปล่อยพวกี่มันแยกย้ายไปนอนห้องใครห้องมัน
"ไ้่"
"หือ"ผมขานรับไ้ไผ่ที่เรียก
"มึงีะไรจะบอกกูมั๊ย"
"ไม่ี๊ ไม่ีะ"ผมรีบส่ายหน้า
"แ้มึงะ"ผมากลับ
"ไม่ี"ไ้ไผ่บอกเบาๆ
"อือ"เอ๊ะทำไมผมไม่เซ้าซี้ทั้งๆที่มันแปลกๆจริงๆนะัผม่าเพื่อนผมสองคนนี่ต้องีะไรปิดบังผมแน่ๆ
"เอาล่ะพวกมึงจำคำสาบาญของพวกเราได้มั๊ย"ผมเปิดประเด็นตอนที่ค่อยๆย้ายสังขารที่บอบช้ำมาที่โซฟาด้านนอกแทนไ้ไผ่ัไ้บู่ทำหน้าแหยงๆขึ้นมาทันทีนั่นไงชัวร์พวกมันีความลับชัวร์
"มึงไม่ีเเน๊าะไ้่"ไ้บู่สวนผมนี่กริบเั
"แหะๆ"ผมเกาหัวเบาๆ
"เอาล่ะมาโอวาแป๊ะกันใครจะเล่าก่อน"ไ้ไผ่ออกไอเดีย
"ตามนั้น"จากนั้นพวกเราก็โอวาแป๊ะจนในที่สุด
"มึงเไ้ไผ่เล่ามา"ผมร้องลั่นไ้บู่ต้องเอามือมาปิดปากผมเอาไว้
"เดี๋ยวพวกี่ๆมันก็ออกมาฆ่าหรอก"ไ้บู่เ็ให้
"ขอโทษๆ"ผมยกมือไหว้
"คือกู"ไ้ไผ่มองหน้าผมัไ้บู่สลับกันไปมา
"เล่าดิ๊กูลุ้น"ผมบอกีรอบ
"คือกูนอนัี่วิน"ก๊า...ก๊า.....ก๊า....เสียงการ้องแทนผมัไ้บู่ที่ทำตัวแข็งเป็หินไปแ้
"เออพวกกูก็นอนัี่มันแ้ยังไง"ไ้บู่โพล่งขึ้นมาหลังจากมันิได้่าเงียบนานเกินไปแ้
"ไ้บู่แ่"ผมร้องก็มันขัดบรรยากาศหมดไ้ไผ่ที่ำ่าจะเล่าต่อมันก็เงียบไปเฉยๆ
"กูหมายถึง"คราวนี้ไ้ไผ่หน้าแดงแปร๊ดเั
"มึงได้เสียัี่วินแ้เหรอะ"ผมอดใจไม่ไหวัตรงๆกันไปเละกัน
"เชี่ยเสือกพูดทำไมะ"ไ้ไผ่ด่าผมไ้บู่นี่หน้าซีดไปเั
"มะ..มึงกดี่วินเหรอะ"ไ้บู่คราง
"โอโหเพื่อนกูิได้เน๊าะไ้ไผ่เนี่ยนะกดี่วินี่วินเหะที่กดมันน่ะ"ผมอยากจะเคาะกะโหลกไ้บู่จริงๆให้ตายสิ
"ถึง่ามึงเดินเหมือนหนีบะไรเอาไว้"ไ้บู่ร้องหงิงเมื่อเข้าใจสถานะการณ์
"หนีบะไรล่ะ"ไ้ไผ่อายจนหน้าแดงไปหมดผมแอบกลืนน้ำลายลงคอทันที
"ก็กูไม่รู้นี่เจ็บมากเหรอะ"ไ้บู่ทำตัวเป็คนสืบสวนแ้ัตอนนี้
"อือก็เจ็บ"
"กูกลัวแฮะี่มันไม่ใช่ตัวเล็กๆนะเว้ย"โว๊ยไ้บู่มึง่ามันมึงากูนี่ากูสิผมได้แต่สะท้อนในใจ
"ก็เออ"แ้ไ้ไผ่มันก็เงียบไปัคราวนี้สองตาหันมามองผมมั่ง
"ะ...ะไร"
"มึงไม่ต้องะไรพูดมา"
"มันใช่ตากูที่ไหนเป่ายิงฉุบดิอย่าโกง"ผมไม่ยอมั
"ก็ได้ๆ"ไ้บู่ทำปากจู๋ไม่พอใจแ้ไงะใครสนเราเป่ายิงฉุบกันัผมชนะอยู่ดี
"ะมึงเล่า"
"กูไม่ีะไรเล่าง่ะ"
"ได้ไงมึงห้ามโกงเ"ผมัไ้ไผ่โวยวายพร้อมกัน
"ก็จริงนี่นา"ไ้บู่ำ่าิไปแปปนึงแ้มันก็ดีดนิ้ว
"อ๊ะจริงด้วย"
"ะไรๆ"พวกเราขยับตัวเข้าไปใกล้ไ้บู่มากขึ้น
"ี่ธันให้นอนบนเตียง"มันบอกทำสีหน้าแบบโลกนี้ีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้น
"แปลกตรงไหน"ผมเบ้ปาก
"นั่นดิปรกติป่ะ"ไ้ไผ่เ็ด้วย
"ไม่นะทุกทีกูต้องนอนพื้นง่ะ"
"ห๊าี่มันให้มึงนอนพื้นเนีส่ยนะ"ผมร้อง
"อือไง"
"ะไระตอนแรกกูนึก่าี่ธันนิ่งเฉพาะหน้าแต่นี่นิสัยก็นิ่งด้วยเหรอะ"
"อือ"ไ้บู่อือีรอบ
"แค่เนี้ยแค่ยอมให้มึงนอนเตียง"ไ้ไผ่สรุป
"เปล่า"คราวนี้ไ้บู่ทำหน้าพิลึก
"แ้ยังไง"ผมาซ้ำ
"ี่มันนอนกอดกูไม่ปล่อย"
"เหยดดดดดดดดดด"ไ้ไผ่ลากเสียงผมนี่อ้าปากน้ำลายไหลย้อยเั
"มึงแน่ใจเหรอี่มันไม่ละเมอแน่นะ"ผมย้ำ
"ตอนแรกก็นึก่าี่เค้าละเมอแต่พอกูลุกไปฉี่กลับมาี่มันก็กอดเหมือนเดิมะ"ไ้บู่ตอบหน้ามึนๆผมัไ้ไผ่หันมามองสบตากัน
"ี่เค้าอาจเอ็นดูก็ได้"ผมสรุป
"อือตามนั้น"ไ้ไผ่เ็ด้วยพวกเราสองคนแอบสบตากันโดยที่ไม่ให้ไ้บู่รู้เรื่องนี้มันต้องนอกรอบั
"เอาล่ะตามึงแ้ไ้่"คราวนี้ผมถึงันั่งบิดไปบิดมาไม่อยากเล่า
"ไว้ต่อพรุ่งนี้ได้มะ"ผมหาทางเลี่ยง
"มึงจะพูดไม่พูด"ไ้ไผ่ข่มขู่
"เออๆๆก็ได้กูนอนัี่เพลิง"
"อ๋อเหมือนกูเ"ไ้บู่พยักหน้า
"ว๊อยไ้บู่แ่ไ้ไผ่มึงเอาเพื่อนมึงไปเก็บเไป"ผมอยากจะบีบคอมันจริงๆก็นะมันไม่รู้เรื่องแบบนี้ผมก็ต้องอธิบายไงเรื่องแบบนี้มันน่าอายนะเว้ยแทนที่จะพูดแค่่านอนด้วยกันแ้จบเะทุนต้องเข้าใจกันแ้ไงพ
"ฮ่าๆๆๆๆ"ไ้ไผ่หัวเราะขำไ้บู่แถมเยาะเย้ยผมไปในตัวด้วยเ
"คือกูเหมือนไ้ไผ่"ผมหลับหูหลับตาพูด
"ห๋ามึงกดี่เพลิงเหรอ"ผั๊ะ!! โป๊!!ผมัไ้ไผ่เข็กกะโหลกไ้บู่พร้อมกันเั
"มึงดูสารรูปเพื่อนมึงก่อนสรุปเหะ"
"เออแหะๆกูลืมิไปก็พวกเราเป็แมนกันนี่ห่านึก่ากดี่เค้าะดิ"
"เออัิแบบนั้นก็ได้จะได้สบายใจ"ผมทำเสียงปลง
"แ้ไงะ"ไ้ไผ่จับน้ำเสียงไม่สบายใจของผมได้
"ไม่แ้ไง"
"ไ้่"มาแ้ัน้ำเสียงคาดคั้น
"เออๆบอกก้ได้กูิ่าี่มันฟันแ้ทิ้ง"
"เห้ยทำไมิงั้น"ไ้ไผ่ัไ้บู่าพร้อมกันเ
#นั่นสิทำไมิง๊านละน้อง่ไม่เอาน๊าอย่าิเยะ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??