คุณานนท์ กำราบหัวใจเด็กดื้อ

ตอนที่ 1 ยังจำกันได้ไหม

“น้องคุณ”

“รอพี่ด้วยสิ พี่เหนื่อยแล้วนะวิ่งไล่ตามน้องไม่ทันแล้ว ชานนท์ได้วิ่งไล่ตามสาวน้อย สาวน้อยแสนสวยนามว่า “คุณานันท์“ ได้ก้มลงเก็บดอกไม้ในสวน ใต้ต้นไม้ใหญ่ อยู่ใจกลางสวนแห่งนี้ สายตาของหญิงสาวได้หันมายิ้มให้กับชานนท์และชายหนุ่มได้ยิ้มตอบรับ

“พี่ชานนท์ พี่ชานนท์ “ หญิงสาวหันหลังไปแค่แปปเดียวชายหนุ่มก็ได้หายไปแล้ว

“ พี่ชานนท์ไปไหนมา” ชายหนุ่มได้ปรากฏกายตรงหน้า 

“ พี่หายไปไหนมาน้องตกใจแทบแย่ ”

อ๊ะ! “ พี่เอานี้มาให้”ชายหนุ่มได้ยื่นลูกโป่งลูกใหญ่ให้หญิงสาว

“ พี่ให้ลูกโป่งน้องทำไมเหรอคะ”

“โป๊ะ!!” 

ชานนท์ได้เอาเข็มเจาะลูกโป่งใบใหญ่ให้แตกออกมา พลัน กลีบดอกไม้สีต่างๆได้ปลิวล่องลอยลงมาส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั่ว ร่วงใส่หญิงสาวทั่วทั้งตัว 

“ว้าว! มันสวยจังเลย “ หญิงสาวรู้สึกมีความสุขมากๆ สวนแห่งสุขนี้ มันช่างสวยและมีความสุขสมชื่อจริงๆด้วย หญิงสาวได้ปรายตาไปมองรอบๆ สวนแห่งนี้ ที่รายล้อมไปด้วยภูเขาน้อยใหญ่ อากาศที่แสนจะเย็นสดชื่น ทั้งสองต่างจ้องมองหน้าซึ่งกันและกัน

หญิงสาวได้ลืมตาตื่นนอนมา กลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับความฝันในครั้งนี้ มือทั้งสองข้างได้จับแก้ม รู้สึกมีความสุขกับความฝันครั้งนี้เสียเหลือเกิน

พรึบ! หญิงสาวได้ลุกขึ้นจากเตียงนอน พร้อมบิดขี้เกียจไปมา บ้านหลังน้อยแห่งนี้หญิงสาวได้ใช้ชีวิตที่มีความสุขร่วมกับคุณพ่อของเธอ สาวสวยที่กำลังจัดแจงร่ายกายของตัวเองอยู่หน้ากระจก สาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้ม สูง 160 ซม ผมยาวหยักศกสีทอง เปียผมไว้ข้างหลังอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยด้วยชุดนักศึกษา 

คุณานันท์ ธนาสกุล “ชื่อเล่น คุณ “สาวสวยสุดฮอตคณะบัญชี ได้ยืนจ้องมองตัวเองสักพัก แล้วได้เอามือไปสัมผัสกับสร้อยข้อมือของตัวเอง พลิกซ้าย พลิกขวา แอบยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ อยู่หน้ากระจก

“พ่อคะ เป็นอะไรคะตื่นเช้ามา แล้วมานั่งขมวดคิ้วแบบนี้ล่ะคะ เช้า ๆ อากาศดีแบบนี้ มีความสุขหน่อยสิคะ” หญิงสาวได้เดินลงมาจากห้องนอนของตัวเอง แล้วได้เดินมานั่งใกล้ๆ กับพ่อซึ่งกำลังนั่งทานกาแฟและโจ๊กเป็นอาหารเช้าอยู่ 

ฮึ!“ จะไม่ให้พ่อหน้าตาเหมือนคิ้วผูกโบได้ยังไงละ นี่แกดูผลงานของแก โต๊ะกินข้าวเต็มไปด้วยอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด”

คุณปกรณ์ได้สายหัวไปมา 

“ตอนนี้ พ่ออยากให้หนูให้ความสำคัญกับการเรียนก่อนนะลูก แล้วนี่อะไรกันของขวัญเต็มโต๊ะไปหมด เข้ามหาลัยได้ไม่เท่าไหร่ มีหนุ่มๆมาตามรุมจีบแกเพียบไปหมดแบบนี้ ไม่รู้ที่บ้านหนุ่มๆพวกนี้ มีตุ๊กตาขายกันหรือไงนะ “

หญิงสาวได้หัวเราะในลำคอเบาๆ 

“พ่อก็อย่างบ่นไปเลย พ่อต้องภูมิใจในตัวหนูสิถึงจะถูก ที่มีลูกสาวฮอตได้ขนาดนี้ “ ฮ่า ฮ่า หญิงสาวได้ก้มหน้าลงกินโจ๊กต่อ แต่ส่วนคุณพ่อก็ยังหน้านิ่วคิ้วขมวด ดึงการ์ดที่หนุ่มๆ เขียนข้อความต่างๆมาเปิดอ่านดู 

“ คุณทำให้ใจผมสั่น “ พ่อได้อ่านการ์ด แล้วนั่งถอนหายใจ “พ่อบอกไว้เลยนะ ว่าพวกผู้ชายเนี่ยมันไว้ใจไม่ได้ ที่พ่อรู้เพราะว่าพ่อเคยเป็นมาก่อนไง พ่อเลยบอกหนูไว้ ว่าอย่าไปไว้ใจพวกมัน”

“ค่าพ่อ หนูได้ยินคำนี้จากพ่อมาเป็นร้อยเป็นพันรอบแล้วนะคะ เอาน่า พ่อไม่ต้องเป็นห่วงคุณหรอก หนูดูแลตัวเองได้จริงๆ พ่อก็รู้ว่าหนูเป็นคนที่รักคนยากจะตายไป ไม่ชอบใครง่ายๆหรอกค่า”

“แน่นะ!”

“ค่า”

แต่สายตาพ่อนั้นก็ก้มไปยังถังขยะที่บรรจุไปด้วยการ์ดของลูกสาว การ์ดทุกใบพ่อจับทิ้งถังขยะหมดไม่เหลือแม้แต่ซากให้เห็น

“งั้นหนูขอตัวไปมหาลัยก่อนดีกว่านะคะ“

สายตาพ่อกลับมองลูกสาวด้วยความเหนื่อยหน่าย

“ เฮ้อ! มีลูกสาวสวย ก็โทษใครไม่ได้สินะ “

หญิงสาวรีบลุกลี้ลุกลน เก็บข้าวของยัดใส่กระเป๋าสะพายปากก็เต็มไปด้วยโจ๊ก ส่วนมือนั้นก็ขย้ำผลไม้เต็มสองมือ เร่งรีบที่จะไปขึ้นรถ

“แล้วจะรีบไปไหนเนี่ย นั่งกินให้เสร็จก่อนสิลูก”

“ไม่ ไม่ ไม่ค่ะ ไปดีกว่า “

“ถ้างั้นเย็นนี้รีบกลับบ้านละกัน พ่อรอกินข้าวนะ”

 หญิงสาวหน้าตาเลิกลัก เอ่อ!

“ คือพ่อคะ พอดีหนูมีนัดกับเพื่อนที่มหาวิทยาลัย จะไปติวหนังสือกับเพื่อนค่ะ ไปก่อนนะคะพ่อ”

หญิงสาวได้รีบหิ้วกระเป๋าเดินออกจากบ้านไป 

 เสียงเพลงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว หญิงสาวคนนึงได้เดินเข้ามาในผับแห่งนี้ จากหญิงสาวเมื่อเช้าที่แต่งกายด้วยชุดนักศึกษาอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่ตอนนี้กลับใส่เสื้อเอวลอยสีขาว เห็นเอวน้อยๆ ขาวนวล ปล่อยผมหยักศกฟูฟ่อง สวมหมวกปิดบังใบหน้าขาว กับกระโปรงยีนส์ที่สั้นจู๋ 

“ยายคุณ!” (เสียงลากยาว) เพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งในโต๊ะดริ๊งก์ด้านหน้าได้เรียกหญิงสาวที่กำลังเดินเข้ามา

 “นี่! ยายอาร์ตี้ ชั้นบอกว่าอยู่ที่นี่อย่าเรียกว่า”คุณ” เฉยๆ ให้เรียกว่า เอลลี่ ไงละ”

“แกก็!”

“ คุณ “ วันนี้ชั้นขอบใจเธอมากนะที่มาเป็นดีเจเปิดเพลงให้งานวันเกิดชั้น”เจนเพื่อนสาวสุดซี้ประจำกลุ่ม

“วันเกิดเพื่อนเจน ทั้งที มันก็ต้องมาอยู่แล้ว”

“วันนี้ชั้นมีความสุขมากๆเลยพวกแก วันเกิดชั้นปีนี้ ได้เพื่อนรักอย่าง คุณ สาวสวยสุดฮอตมาเปิดเพลงให้ แล้วก็ยังมีหนุ่มหล่อ คณะวิศวกรรมการบิน มาเป็นแขกในงานของชั้นด้วยแหละแก”

“ว้าย! ใช่พี่ชานนท์ มั้ยอ๊ะแก” อาร์ตี้ได้เอ่ยถาม เจนเพื่อนสาวเจ้าของวันเกิด 

“งั้นดิชั้นต้องขอตัวไปเช็คเรตติ้งก่อนละกันนะ พวกแกรออยู่ที่โต๊ะนี่แหละ “ หนุ่มน้อยหน้าใส่ได้ลุกออกไปจากโต๊ะ พร้อมโยกย้ายส่ายสะโพกไปมา เสียงเพลงที่มันดังกึกก้องทำให้แต่ละคนต้องตะโกนกันคุยเสียงดัง

บนเวทีกลางผับใหญ่ สาวสวย กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาพร้อมเปิดเพลงให้กับแขกทั้งหลายที่ได้เข้ามาร่วมในงานวันเกิดของเพื่อนสาว เสียงเพลงที่สนุกสนานทำให้แขกทุกคนร่วมทั้งอาร์ตี้และ เจน ต่างโยกย้ายกันอย่างสนุกสนาน 

“เฮ้ย พวกมึง! ดู ดีเจ ข้างบนเวที อย่างน่ารักเลย ตัวเล็กๆ ผิวขาวผ่องเชียว”ชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งได้ตะโกนบอกให้เพื่อนๆ ในกลุ่มหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่กลางเวที 

“กูว่าน่าจะจีบยากอยู่นะ ไม่น่าจะง่ายว่ะ “ พัฒน์หนุ่มในกลุ่มได้พูดออกมา

“ ได้ข่าวมาว่าคนเนี่ยะ มีคนตามจีบเยอะอยู่นะ แต่กูไม่เห็นจะเล่นด้วยสักคนเลย “

“ มึงว่ามั้ย ไอ้นนท์!”

ชานนท์ วิรุฬห์เมธา หนุ่มสุดฮอต หน้าตาหล่อเหลา สูงโปร่ง คิ้มเข้ม จมูกโด่งคมเป็น จ้องมองไปยังหญิงสาวที่อยู่บนเวที สายตาจับจ้องเอาเรื่อง กำลังมองหญิงสาวที่ได้พูดคุยอยู่กับนักดนตรีบนเวที รอยยิ้มที่ละมุมของหญิงสาวกลับทำให้ชายหนุ่มด้านล่างสนใจไม่น้อย

ฮึ!“ของแบบนี้มันต้องพิสูจน์ดูว่ะ” สายตาชายหนุ่มได้จับจ้องไปหาหญิงสาวที่อยู่บนเวทีอย่างไม่ละสายตา

พลันสายตาของหญิงสาวได้หันมาสบตาชานนท์เข้าอย่างจัง ทั้งสองต่างจ้องมองกันอย่างไม่ลดละสายตา 

คุณานันท์ สาวสวยที่กำลังยิ้มให้ชายหนุ่มด้านล่างตอนนี้กลับคิดว่า ชานนท์คงจำตัวเองได้เป็นแน่ ถึงยิ้มให้ตัวเองแบบนี้ 

ชานนท์ได้ลุกออกจากโต๊ะดื่มเหล้า เดินไปหาหญิงสาวหน้าเวที สายตาที่ยิ้มให้กลับกรุ้มกริ่ม 

“เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าครับ?”

ชายหนุ่มได้เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้า 

เอิ่ม!

“ ใช่ค่ะ “ หญิงสาวพยักหน้ารับพร้อมยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจที่ชายหนุ่มจำตัวเองได้

เพื่อนๆของชานนท์ที่โต๊ะกลับชอบใจในสิ่งที่ชานนท์ทำ

“ กูว่าติดชัวร์ ว่ะ “

ด้วยความเจ้าชู้ของชานนท์

“พี่ว่าพี่มองตาน้อง เหมือนเราเคยเจอกันมาแน่ ๆ เลย ใช่มั้ยครับ”

คุณานันท์ รู้สึกดีใจ ที่หนุ่มตรงหน้า คนที่เธอคุ้นเคยมาแต่เด็ก กลับเข้ามาทักทายเธอ หญิงสาวยิ้มด้วยความเขินอาย หน้าชา มือเย็นเฉียบไปหมดแล้ว 

“เราหูดับไปใช่มั้ยเนี่ย ทำไมเราไม่ได้ยินเสียงเพลงอะไรเลย หรือมีใครปิดเพลงไปแน่”สายตาก็เอาแต่จ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าไม่ลดละ

“น้องชื่ออะไรครับ?”

ชานนท์ ได้เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าขึ้นมาทันที

อึก ! หญิงสาวรู้สึกหน้าชา

“นี่เขาจำเราไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?”

“ เอ่อ ... พี่ว่าไงนะคะ”

“พี่ถามว่าน้องชื่ออะไร?”

หญิงสาวทำหน้าเหยเก “คุณไม่รู้จักชั้นจริง ๆ เหรอ?”

“ทำไมพี่จะไม่รู้จักน้องล่ะ คนดังของมหาวิทยาลัยไงคับ ใครๆ ก็รู้จักน้องทั้งนั้นแหละคับ แต่ว่าพี่แค่อยากรู้จักชื่อจริง ๆ ของน้องมากกว่านะ “

หญิงสาวก็รู้สึกนอยด์ไม่น้อย ที่คน ๆ นี้ กลับจำเธอไม่ได้เลย

“ขอโทษนะคะพ่อไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้า”

ชานนท์รู้สึกเสียหน้าอย่างมากที่สาวน้อยข้างหน้าไม่เล่นด้วย ชายหนุ่มที่แสนจะฮอตฮิตที่สุดในมหาวิทยาลัย มีแต่สาวๆรุมล้อมขอเบอร์กันอย่างเนืองแน่น แต่สาวน้อยคนนี้กลับไม่ให้รู้จักแม้กระทั้งชื่อ ชายหนุ่มหน้าชา...

”ผมว่าคุณอย่าเล่นตัวดีกว่านะ เสียเวลาเปล่าๆ แค่คุณมองตาผมตะกี้ ก็รู้แล้ว ว่าคุณมีใจให้กับผม”

“ชั้นคิดยังไงกับคุณเหรอ ไหนว่ามาสิ ?”

“ก็คุณสนใจผมไง?”ชายหนุ่มสู้อย่างไม่ลดละ เพื่อที่จะเอาชนะหญิงสาวตรงหน้าให้ได้

ฮึ! “คุณหลงตัวเองไม่หรือเปล่าคะ?”

“ปากเก่งนะเรา สรุปน้องชื่ออะไรคับ?”

สายตาที่ดุดันกลับจะเอาชนะให้ได้

“คุณอยากรู้ไปทำไมไม่ทราบ!“

“ดื้อรันจังเลยนะคุณ” ชายหนุ่มได้เหลือบไปเห็นแก้วน้ำที่หญิงสาวดื่ม

“ผมนึกว่าคุณจะแน่ มาเที่ยวผับ แต่กลับกินแค่น้ำเปล่าเนี่ยนะ

“ คออ่อนไปมั้ยคุณ สงสัยท่าจะเมาแย่นะคืนนี้”

นี่!“เอาแก้วคืนมาเดี๋ยวนี้นะ มาวุ่นวายอะไรกับแก้วน้ำชั้นไม่ทราบ ถ้าคุณเมามากก็กลับโต๊ะคุณไปซะ!”

ชายหนุ่มได้ดึงมือหญิงสาวขึ้นมา 

“ผมไม่มีเวลามานั่งเล่นใบ้คำกับคุณทั้งคืนหรอกนะ”

ชานนท์ได้เขียนอะไรบางอย่างใส่มือนุ่มๆของหญิงสาวและได้ดึงตัวหญิงสาวเข้ามากระซิบข้างๆ หู จนลำตัวทั้งสองต่างแนบชิดติดกัน 

“พร้อมเมื่อไหร่ก็โทรมาหาผมได้นะครับ!”

เสียงนุ่มลึก กระซิบที่ข้างหูหญิงสาว

หญิงสาวกลับโมโห ผลักชายหนุ่มตรงหน้า ออกไปให้ห่างจากตัว

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับสาวสวย”

ชายหนุ่มได้ดึงมือที่นุ่มนิ่มนั้น จุ๊บเบา ๆ ที่หลังมือ หญิงสาวพยายามสะบัดมือหนานั้นออก ด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจเป็นที่สุด ที่โดนขโมยจูบอย่างไม่ทันได้ระวัง 

ชานนท์ได้เดินกลับไปยังโต๊ะที่เพื่อนๆกำลังนั่งมองการสนทนาของทั้งคู่ ทุกคนต่างหัวเราะชอบใจกับการกระทำของชายหนุ่ม 

อ๊ะ!“พวกเราปรบมือให้หนุ่มฮอตของเราหน่อย” (ทุกคนต่างส่งเสียงโห่ร้องออกมาพร้อมหัวเราะชอบใจ) 

หญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าเวทีกลับไม่พอใจกลุ่มชายหนุ่มด้านล่าง

โห่! “กูล่ะยอมมึงจริงๆเลย ไอ้นนท์ ไม่ทิ้งลายเพลย์บอยเลยนะ “

“ไม่มีไรมากหรอก แค่ไปทำความรู้สึกเฉยๆ“

เฮ้อ!“เมื่อไหร่มึงจะหยุดทำแบบนี้กับสาว ๆ สักที” ธนา เพื่อนอีกคนของชานนท์ได้เอ่ยออกมา

“มึงก็มีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

“แพนเค้ก ไง “

“แพนเค้กไหนว่ะ ?”

“ ไม่เห็นรู้จักชื่อนี้เลย คืนนี้พี่โสดคราบ “

“ ถ้าโสดแบบนี้ พี่ก็ต้องออกล่าเหยื่อกันหน่อยสิว่ะ”

 “มา ๆ ชนแก้วกันดีกว่า” เย้

 “ กูว่านะ น้องคนสวยนี้ มึงน่าจะจัดการได้ไม่เกิน 5 วัน มึงเชื่อกูมั้ยละ “

 “ไม่ต้องถึง 5 วันหรอกว่ะ พรุ่งนี้ก็เรียบร้อยและ “

 อ๊ะ!“ ใครเห็นด้วยชนแก้วกันหน่อยเร็ว” จากเสียงส่วนใหญ่คิดว่าชานนท์น่าจะจัดการหญิงสาวตรงหน้าได้ แต่มีเพื่อนอีกคนนึงที่คิดว่าไม่มีทาง

 “ กูว่า...ไม่ว่ะ มึงไม่น่าจะจัดการคนนี้ได้ กูว่ามึงแพ้ผู้หญิงคนนี้แน่นอน 100%” ธนาเพื่อนของชานนท์ได้พนันไว้

 “ไม่มีทาง คนอย่างกูไม่เคยพลาด ไม่เชื่อมึงคอยดูละกัน”

 หญิงสาวได้แบมือของตัวเองออกมาดูว่าสิ่งที่ชานนท์ได้เขียนไว้มันคืออะไร“เบอร์โทรศัพท์ของตัวเอง”

“โอ้ย! หงุดหงิด “

 “เป็นอะไรค่า มาหงุดหงิดอะไรแถวนี้มิทราบ”

“ เธอก็ดูคนที่แสนดีของพวกเธอสิอยู่ดี ๆ ก็มาจับมือชั้น แล้วดันยัดเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ชั้นอีก ไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน คิดว่าคนอื่นอยากได้เบอร์ตัวเองมากนักหรือยังไง”

 “ใครอ๊ะ! “เธอกำลังหมายถึงใครเหรอ หนุ่มฮอตประจำมหาวิทยาลัยเราหรือเปล่านะ คนที่สูง ๆ หล่อๆ คิ้วเข้มๆ “ 

ยายอาร์ตี้และเจน เพื่อนสาวต่างมองหน้ากัน

 กรี๊ด!! ใช่ พี่ชานนท์หรือเปล่าอ๊ะแก !

 เออ!

 เสียงน้ำสาดกระเด็นมาตรงมือหญิงสาว” คุณ” สาวสวยกำลังจะล้างรอยเลอะเทอะตรงมือออก พยายามถูเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออก 

“เธอไม่ต้องคิดที่จะลบมันออกเลยนะ เอาเบอร์มาให้ชั้นดีกว่า”

อาร์ตี้ยิ้มอย่างมีเลศนัย

 “ฉลาดจังเลยนะพ่อหนุ่มคนนี้ ดันเอาปากกว่าที่ลบไม่ออกมาเขียนให้ด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจนเพื่อนของหญิงสาวหัวเราะชอบใจ

 ฮือ ๆ “พวกแก ดูสิชั้นอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอพี่เค้ามาตั้งเป็นหลายปี แทนที่เจอหน้ากันจะจำกันได้ เปล่าเลย กลับยังจะมาเจ้าชู้ใส่ชั้นอีกต่างหาก“ ฮือ ๆ หญิงสาวโวยวาย”

“ เมื่อก่อนพี่ชานนท์ไม่เป็นแบบนี้นี่น่า พูดจาสุภาพมาก ๆ แต่ทำไมโตมาถึงเป็นแบบนี้ไปได้”

 “แกก็ เวลาสิบ ๆ ปี มันก็เปลี่ยนใจคนไปได้ปะว่ะ”

เฮ้ย!“ นี่แกอย่าบอกนะว่า พี่ชานนท์ หนุ่มฮอตของเรา เป็นพี่ชายที่แสนดีของแกเมื่อสมัยเด็กๆน่ะเหรอ“

 “อือ “

 ว้าย ! “ตายแล้ว จริงเหรอนี่ พี่ชายที่แสนดีของแก ตอนนี้กลับกลายเป็นเพลย์บอยประจำมหาวิทยาลัยไปซะงั้น...“

 “ คงคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะง่ายใช่มั้ย คอยดูละกันชั้นจะเอาคืนให้สาสม “

อ๊ะ!“งั้นเอาเบอร์โทรศัพท์พี่เค้ามาให้ชั้นก่อนละกัน”

อาร์ตี้เพื่อนสาวยืนกรานที่จะขอเบอร์ให้ได้

 “ไม่! เธอต้องให้ชั้นนะยายคุณ เพราะวันนี้วันเกิดชั้นนะ”

ทั้งสองเพื่อนสาวต่างแย่งกันขอเบอร์โทรศัพท์หนุ่มฮอตประจำมหาวิทยาลัย