เรื่อง ทะลุรักไปหักหลังพระรอง
Episode
|5|
กลับไปเถอะนะเกรซ NC
*ฉาก NC ในตอนนี้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ ผู้เขียนไม่สนับสนุนการกระทำรุนแรงทุกชนิด
07:30 น.
“เฮ้อออ.. ขี้เกียจไปทำงานจังเลย.. อยากลาหยุดสักสามสิบเอ็ดวันต่อเดือนจัง”
สาวสวยในชุดทำงานเรียบร้อยเอ่ยอย่างหมดอาลัยตายอยากู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เกรซพ่นลมหายใจออกมาไม่รู้ตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เจ้องมองตัวเองในกระจกู่สักพัก ก่อนจะเลื่อนแววตามองไปทางข้อมือที่มีพลาสเตอร์แปะแผลติดู่
ก่อนความคิดในหัวจะผุดขึ้นมาเรื่องหนึ่ง ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เหวนคิดถึงตั้งแต่เมื่อคืนก่อนผล็อยหลับไป
‘แกหลับไปนานมากเลยนะเกรซ เมื่อวานพวกป้าแม่บ้านเห็นแกเป็นลมู่ตรงสนามหญ้าอะ กว่าแกจะตื่นก็ข้ามวัน พวกฉันคิดว่าแกจะตายไปซะแล้ว เฮ้อ..’
ประโยคที่แฮนน่าพูดกับเด้วยความโล่งใจ มันเหมือนกับว่าถ้าเได้กลับมาู่ในโลกนี้.. โลกอีกใบก็จะไม่มีเู่
“ถ้าฉันมาู่ที่นี่.. แล้วในโลกนั้นฉันก็จะไม่มีีิงั้นเหรอ แต่ก่อนที่ฉันจะเข้าไปู่ที่นั่น ตัวละครเกรซก็มีีิของเนี่หน่า อะไรกันเนี่ย มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว หรือฉันควรจะเอาเรื่องนี้ไปออกโหนกระสือดี รับรองว่าดังแหงๆ”
เยังคงพึมพำู่อย่างนั้นก่อนจะเอื้อมมือคว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมา เกรซเปิดประตูเดินลงไปยังชั้นล่างเพื่อไปกินข้าวเช้าเหมือนกับทุกครั้ง
ใบหน้ายิ้มแย้มที่ดูอารมณ์ดี แววตาสดใสเหลือบมองลงไปยังโต๊ะทำงานของนัาชื่อดัง พี่สาวของเก็จะต้องนั่งวาดการ์ตูนบนโต๊ะนั้นทุกวัน ทำงานหามรุ่งหามค่ำจนไข้ขึ้นเสมอ
ตึกๆๆๆ
“พี่กวางงงง มอนิ่งจ้าาา~ ได้ทำข้าวเช้าเผื่อหนูไหม อุ๊บ!!”
ปึ้งๆๆๆ!!!!
“เปิดประตูสิวะ!!! กูบอกให้พวกมึงเปิดประตู!!!”
กึก
แต่ทันใดนั้นเองเหตุการณ์ที่เกรซไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น เมื่อเสียงดังๆจากหน้าบ้านตะโกนโวยวายเข้ามา พร้อมกับแรงกระแทกประตูไม้อย่างแรงกล้า ก่อนร่างของเจะถูกใครบางคนพาตัวไปหลบหลังกำแพง ฝ่ามือนุ่มของพี่กวางปิดปากเไว้แน่นหนา
“อึ่ก..!! อะอี้อ๊างงง!! (พี่กวาง!!)”
เกรซตาเบิกตาโพลงโดยที่จ้องมองพี่สาวด้วยความตกใจ เรู้ได้ไม่ยากว่าต่อจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น
“เกรซ! ชู่ววววว เกรซฟังพี่นะ”
“พี่กวาง ฮึก.. น..นี่มันอะไรกันคะ ไอ้พวกนั้นมันกลับมาขู่เราอีกแล้วเหรอ ฮึกๆๆ เราโทรเรียกตำรวจมาดีไหม”
้าคนเล็กว่าแบบนั้นด้วยความหวาดกลัว หลังจากที่กวางยอมปลดปล่อยเให้เป็นอิสระ เกรซก็แทบยืนไม่ติดที่ เพราะความทรงจำในอดีตได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง
แก๊งเจ้าหนี้นอกระบบมันมาชำระแค้น เพราะตอนที่พ่อแม่ของพวกเมีีิู่ พวกเขาได้ไปติดหนี้การพนันนั่นเอง แถมญาติฝั่งแม่ก็ยังเอาชื่อครอบครัวเไปใช้กู้เงินมากมาย นั่นจึงทำให้คนที่รับเคราะห์กรรมต้องเป็นเกรซกับกวาง
“ถ้าเราโทรหาตำรวจมันก็จบแบบเดิม ฮึก..จำไม่ได้เหรอเกรซ ไอ้ตำรวจนั่นมันเป็นพวกเดียวกันกับเจ้าหนี้พวกนี้”
และคำตอบนั้นก็ทำให้เกรซแทบล้มทั้งยืน เพราะเจำเรื่องนั้นได้อย่างแม่นยำเลยทีเดียว
“ตอนนี้พี่กำลังถ่ายทอดสดไปในเพจของพีู่่ แฮ่กๆๆ เรื่องน่าจะไปถึงแฟนคลับของพี่ บุคคลภายนอก และก็ตำรวจที่ไม่ใช่พวกของไอ้เลวนี้แล้ว”
“จ..จริงเหรอพี่กวาง”
“จริงสิ! เกรซรีบหนีออกไปด้านหลังบ้านก่อนเร็ว!! เก็บของให้เยอะที่สุดแล้วรีบหนีไปเดี๋ยวนี้เลย!!”
“พ..พี่กวาง!! แล้วพี่ล่ะ!!”
“เดี๋ยวพี่จะถ่วงเวลาล่อพวกมันไว้เอง พี่อยากให้มันสารภาพความเลวระยำให้กับคนในสังคมได้รู้”
“ว่าไงนะ!”
“ทำตามที่พี่บอกเกรซ พี่ขอร้อง”
คำสั่งขั้นเด็ดขาดของพี่สาวก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับล้มทั้งยืน เพราะเไม่สามารถทิ้งให้พี่สาวรับชะตากรรมู่ที่นี่คนเดียวได้ เทิ้งพี่กวางไปไม่ได้จริงๆ
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา..เกับพี่สาวก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมาโดยตลอด
“ม..ไม่ ฮึก หนูจะไม่ทิ้งพี่กวาง ไม่มีทางที่หนูจะทำแบบนั้นแน่!”
“เกรซ”
ปึ้งงงงงงงงง ! ! ! !
“เฮ้ยยยยย!!! อีเวรเอ๊ยยยย!!!!”
แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองสาวจะได้พูดคุยกันไปมากกว่านี้ ประตูไม้บานใหญ่ก็ได้ถูกพังทลายเข้ามา ก่อนจะปรากฏถึงผู้ชายร่างใหญ่ท้วมที่มีรอยสักเต็มตัว ใบหน้าของเขานั้นน่ากลัวเหมือนกับพวกปิศาจ เขาตะโกนเรียกเกรซกับกวางเสียงดังลั่นไปทั่วทั้งบ้าน
ก่อนที่กวางจะพา้าเข้าไปหลบด้านหลังตัวเอง เเดินออกไปยอมจำนนต่อเหล่าชายฉกรรจ์พวกนั้นอย่างไม่มีทางเลือก
“หึ.. กูเรียกพวกมึงตั้งนานแล้วนะ ทำไมไม่ยอมออกมาเปิดประตู ห๊ะ!!!”
“ฮึก..”
“ไหนเงินล่ะ!? อีกห้าล้านเอามาใช้คืนได้หรือยัง”
“ฉ..ฉันมีู่แค่เจ็ดแสน พวกแก..เอาไปก่อนได้ไหม เพราะหนี้นั้นฉันกับน้องก็ไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วย อีกอย่าง..ญาติฝั่งแม่ที่กู้เงินพวกแกไปก็ใช้ชื่อของครอบครัวฉัน”
“หึๆๆๆ นี่มึงจะปฏิเสธหนี้ของญาติมึงหรือไง ไอ้พวกนั้นก็ครอบครัวมึงนี่ เห็นแต่ก่อนสนิทกันฉิบหาย”
หัวหน้าแก๊งอันธพาลยิ้มเย้ยหยันให้กับคำอธิบายของกวาง ก่อนที่แววตาคมนั้นจะฉายชัดถึงความโรคจิตบางอย่าง เหล่าลูกน้องที่มีแต่รอยสักน่ากลัวประมาณห้าคนเริ่มหันมามองหน้ากัน
“ถ้าพวกมึงไม่มีปัญญาใช้หนี้ ก็เอาตัวเข้าแลกสิวะ หึ..”
กึก
“ให้้าคนสวยของมึงมาก่อนเลยมา เผลอๆถ้าทำให้กูกับลูกน้องติดใจได้ บางที..กูก็อาจจะให้ส่วนลดหนี้กับพวกมึงสองพี่น้องก็ได้นะ”
“ฮ่าๆๆๆๆ!!!”
ประโยคต่ำทรามที่เอ่ยออกมาจากสัตว์นรกนั้นทำให้เกรซกับกวางถึงกับน้ำตาไหลพราก พวกเหันมามองหน้ากันด้วยความหวาดกลัว เพราะเรื่องราวอันเลวร้ายนี้มันเกินควบคุมได้แล้ว
แกร๊ก..
แต่ทว่า
“หึ..แน่จริงพวกมึงก็เข้ามาสิ”
พี่สาวที่รักน้องตัวเองยิ่งกว่าอะไรดีได้หยิบปืนพกออกมาจากกระเป๋าเสื้อโค้ช เเล็งปลายกระบอกปืนไปยังหัวหน้าแก๊งนั้นพร้อมกับกัดฟันตัวเองแน่น ดวงตาแดงก่ำฉายชัดถึงความไม่ยอม
“พ..พี่กวาง ฮึก..”
“คิดว่ามี-วยอันเดียวแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอวะ หึ! ถ้าให้เกียรติเพศแม่ตัวเองไม่ได้ ก็อย่าคิดมีลูกเลยนะีินี้ เพราะกูสงสารเด็กที่จะมีพ่อแบบพวกมึง”
“อ..อีเวรนี่!!!”
สิ้นสุดคำด่าอันเจ็บแสบของกวาง มันก็ทำให้หัวหน้าแก๊งอันธพาลนั้นเลือดขึ้นหน้าเข้าไปใหญ่ เขาเลยเอื้อมมือไปแย่งปืนมาจากลูกน้อง ก่อนจะเตรียมตัวยิงพี่สาวคนโตของบ้าน แต่..
ปั้งงงงง ! ! ! !
เฮือก!!!
กวางก็เล็งที่หัวของไอ้สารเลวคนนั้นและจัดการลั่นไกอย่างรวดเร็ว นั่นจึงทำให้หัวหน้าแก๊งอันธพาลล้มตึงไปกองกับพื้น เลือดสีแดงฉานไหลรินออกมาอย่างน่ากลัว แต่เหตุการณ์ที่ทำให้เกรซถึงกับช็อกยังไม่จบลงแค่นี้
“อ..อีนี่!! มึงยิงลูกพี่กูเหรอวะ!!”
ปั้งงงงง ! ! ! !
วินาทีที่ทางฝั่งชายฉกรรจ์ยิงสวนเข้ามา คนที่ไม่อยากให้้าของตัวเองเป็นอะไรไปก็รีบคุ้มกันน้อง กวางจัดการยิงปืนไปที่อีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว เพยายามไล่ยิงพวกนั้นจนกระอักเลือดตายคาบ้าน ภาพที่ถูกถ่ายทอดสดทั้งหมดเป็นหลักฐานสำคัญว่ากวางเป็นฆาตกร
ก่อนที่เสียงของรถตำรวจจะดังขึ้นมาจนแทรกแซงเสียงปืน เหล่าชาวบ้านต่างก็วิ่งมามุงดูยังหน้าบ้านที่เกิดเหตุ ทุกอย่างภายในบ้านหลังเล็กนี้นองไปด้วยเลือด
ตึกๆๆๆ!!!
“เฮ้ย! หยุดนะ!!”
“อึ่ก..”
หนึ่งในลูกน้องแก๊งทวงหนี้ได้วิ่งหนีอย่างทุลักทุเลออกไปยังด้านนอก สภาพของเขามีแต่เลือดแดงฉานเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด ไม่กี่วินาทีพวกเขาก็ถูกตำรวจด้านนอกคุมตัวไว้ ยกเว้นเพียงแต่สองพี่น้องที่นั่งู่ในบ้านพร้อมกับศพชายฉกรรจ์ทั้งสี่คน
“ฮึกๆๆๆ กรี๊ดดดดดดดด!! ม..ไม่ๆๆๆ พี่กวาง!!”
ทางด้านในบ้านมันเต็มไปด้วยเสียงร้องไห้อย่างบ้าคลั่งของเกรซ เพราะตอนนี้นัาชื่อัี่ปกป้อง้าสุดีิไดู้่ใน้ของเ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??