เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนที่ 7 ปะทะีโป่ง่า
ฝนเริ่มตกริิมาา ชายั้ห้าไ้เดินุ่ตรงเ้าู่ป่า
ึลัดเลาะิลำธาร้ขึ้นู่ยอดเา ั้กลุ่มไม่ใ่จะุกันะ
เพราะ้ากับ่าทุกคน ้าทำให้าิของ
ที่ไ้รับมานั้นสำเร็จลุล่วงอย่างรวดเร็ว
บรรยากาศเย็นยะเยือกมันเีแเข้าไป
ใรูุขนของทุกคน ด้วย่าฝนตกไม่หยุดเาั้ห้า
เอาเสื้อกันฝนมาใส่ ใืือาวุธู่กาย
แ้รีบเดินตรงไปู่เป้าหมายอย่างเร่งรีบ
"เจ้านายัผม่าเราต้องหาที่พักแๆนี้แ้ะั!!"
จ่าดำบอกเขื่อนเพชร
"ใ่นี่็จะพบ่ำแ้เจ้านายัด้านาืนี้
เดินปะาสักี่ินาที็จะึต้นไม้ใญ่
ที่เราจะาาพักไ้ะัผมมาล่าสัตว์พักแนี้บ่อยๆ
ี่ั่มีต้นไม้ต้น มีโงอยู่ด้านบนเราาาเข้าไปพักไ้
สักสามคนและอีกคน็พักที่อีกต้นใกล้ๆด้านนั้นั!!"
พรานสินบอก
"พรานสินรีบนำพวกเราไป"
เขื่อนเพชรร้องบอกหัวหน้าพรานล่าสัตว์
ที่เาจ้างมานำทางให้เดินนำหน้า
เดินไ้ปะาเกือบี่ินาที
็ึต้นไม้ใญ่เขื่อนเพชรสังเกต่า
ใต้ต้นไม้ใญ่นั้นไม่มีต้นหญ้าขึ้นเลย
เพราะใบไม้ที่หนาบังแสงแดด
ทำให้ต้นไม้เล็กๆไม่าาเกิดขึ้นไ้
"ต้นนี้แหละั"
พรานสินชี้ไปที่ต้นไม้ด้านซ้ายมือ
"ต้นนี้มันมีโงไม้ใญ่ผมมาพักบ่อยๆ
มันใญ่มากพอจะพักไ้ด้วยเพื่อความปลอดภัย
เดี๋ยวผมจะขึ้นสำรวจดูก่อนะัเผื่อมีสัตว์ร้าย
มาอาศัยอยู่จะไ้ไล่พวกมันไปก่อนั"
พรานสินพูดจบ็ใช้ความชำนาญใการขึ้นต้นไม้
ขึ้นไปสำรวจอย่างรวดเร็วพักใญ่ๆพรานสิน็ไ้ตะโกนลงมา
"ปลอดภัยัขึ้นมาไ้"
เขื่อนเพชรตอบ
"พรานสินพาลูกน้องขึ้นไปพักเถอะ
ผมกับจ่าดำจะขึ้นพักที่ต้นไม้าืนั่น"
"ผม้าให้มีการเฝ้ายามกันเพราะป่าแถบนี้
มันอันตรายมากโดยเฉพาะพวกีโป่ง่ามันมีเยอะมากๆ
แถบนี้ไม่มีใครเข้ามาพักอาศัยส่วนมากมาึที่นี่
็จะรีบกลับไปพักป่าแถบนู้นที่เราผ่านมาเพราะที่นี่ถือ่า
เป็นป่ารอยต่อระห่างป่าขวดน้ำมันกับป่าพญาโขมด
ซึ่งใคร็ไม่อยากจะเข้าไปพรุ่งนี้เช้าพวกผมจะส่งนาย
อีกสักระยะหนึ่งเพราะ่ามันจะพ้นป่าขวดน้ำมัน
แ้เ้าู่เขตของป่าพระยาโขมดพวกผมจะต้อง
ขอรับค่าจ้างและกลับก่อนะั!!"
พรานสินมองหน้าเขื่อนเพชรแ้พูดต่อ
"พวกผมจะมารออยู่ที่ป่าขวดน้ำมันแนี้
และจะมาพักรอเจ้านายที่นี่ถ้าเจ้านายไม่กลับมา
ภายใวัน!!?พวกผม็จะกลับบ้านะั!!!"
เขื่อนเพชรไ้เลือกต้นไม้ใญ่ที่พอจะคนกับจ่าดำไ้
"จ่าดำคืนนี้อย่าประมาทะแนี้มีีป่ากับีโป่ง่าด้วย
สังเกต่าที่นี่จะไม่มีสัตว์ใญ่จำพวกลิง่าเลย
เพราะ่าสัตว์ประเภทนี้จะถูกีโป่ง่าดูดเลือดกิน
จึงน่ากลัวสำหรับคนที่เข้ามาพักโดยไม่ระวังตัว
ต้นไม้ต้นอยู่ไม่ห่างกันะถ้ากระโดดไป
็าาไปึกันไ้หรือวิ่งลัดเลาะข้ามกิ่งไม้ไปหา
อีกต้นหนึ่ง็ไม่ถือ่าลำบากมาก"
เขื่อนเพชรไ้กินอาหารง่ายๆ
และให้จ่าดำก่อน เาถือโอกาสั่กรรมฐานฝึตบะาิ
พรานสินั่หลับนกอยู่ให้ลูกน้องั้คน
เฝ้ายามเพราะหลังเที่ยงคืนไปแ้พรานสินจะลุกขึ้นมา
เฝ้ายามเองเวลาผ่านไปความสงบเงียบวังเวง
ไ้เข้าครอบงำรอบบริเวณที่กลุ่มเขื่อนเพชรไ้พักอยู่
สิงสาราสัตว์ต่างๆที่ส่งเสียงเป็นระยะไ้เงียบหายไป
เขื่อนเพชรลืมตาขึ้นจากการทำาิเารู้สึก่า
มหานิลแก้วดำมันร้อนกระตุกขึ้นเป็นระยะระยะเหมือนมีชีวิต
เาไ้อยู่กับของวิเศษนี้มาสักระยะหนึ่งแ้ทำให้เารู้ว่า
อันตรายกำลังเข้ามาึเาเอื้อมมือสะกิดจ่าดำ
ลูกน้องผู้สัตย์ซื่อค่อยๆชะโงกหน้าลุกขึ้น
จากที่กระชับปืนลูกซองใมือ
ตบที่อกเสื้อมีช้องหมูป่าเป็นเครื่องคุ้มกันรักษาตัว
เขื่อนเพชรนึกสังหรณ์ใจเารีบถีบตัวทะยานไปต้นไม้
อีกต้นหนึ่งเหยียบกิ่งไม้ไปที่พักของพรานั้สาม
ตามติดด้วยจ่าดำไฟฉายใมือสาดส่องไปที่พรานั้สามพักอยู่
'โอ้แม่จ้าว!!!'
สิ่งที่เขื่อนเพชรเห็นคือร่างของลิง่าสามตัว
กำลังก้มดูดเลือดที่นิ้วโป้งเท้าของพรานั้สาม
อสูรกายีป่าีโป่ง่าหันมาแสยะยิ้ม
หน้ามันเหมือนคนแก่สักร้อยปีตาแดงก่ำ
ปานเปลวเพลิงเขี้ยวแหลมคม
มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากั้ข้าง
ผมของมันรุงรังสูงใญ่ก่าลิง่าเล็กน้อย
"ค๊อกๆๆ..เจี๊ยกๆ!!"
มันเดือดดาลที่เขื่อนเพชรมาขัดขวางการกินอาหารของมัน
เร็วปานสายฟ้าฟาดมันพุ่งทะยานเข้าหาเขื่อนเพชร
อย่างกระหายเลือดเขื่อนเพชรผงะหงายท้องทิ้งตัวหลบ
"อ่ะ!!"
ู วาบ!
เพราะเายืนอยู่บนกิ่งไม้ไม่าาหลบหลีกไปไหนไ้
ทันไดนั้นเาใช้ขาข้างซ้ายเกี่ยวกลับกิ่งไม้ที่เหยียบ
แ้สะบัดตัวหมุนกลับขึ้นมาอีกด้าน
ู!!
หมับ!!
กระชับมีดลืมงอไว้ใมือขวาศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์
สะบัดผ่าท้องของีโป่ง่าตัวหลังสุด
ฉับ!!
เจี๊ยกกกกก!!
เสียงกรีดร้องโหยหวนดังสนั่นป่าแทบหูจะแตก
ตัวแรกและตัวที่พลาดเป้าจากเขื่อนเพชรที่ทิ้งตัว
หลบอย่างว่องไวมันเตลิดเข้าขบกัดจ่าดำ
หมับๆ!!!
เปรี้ยง!เปรี้ยง!
เสียงปืนลูกซองดังสนั่นแต่มันพลาดเป้า
เพราะี่าโปร่งเข้ากระโดดกัดข้อมือและหัวไหล่ซ้าย
ของจ่าดำอย่างรวดเร็วแต่เหมือนปาฏิหาริย์
เสื้อของจ่าดำขาดกระจุยด้วยแรงเขี้ยวของปีศาจร้ายั้
แต่มันไม่าาสัมผัสเนื้อหนังของจ่าดำไ้
มันเป็นพลังฤทธิ์อำนาจของช้องหมูป่าที่จ่าดำพกติดตัวไว้
ทำให้เนื้อหนังคงกระพันร่างเาตกจากกิ่งไม้
เขื่อนเพชรคว้าแขนข้างขวาของจ่าดำมีดใมือฟันฉับ
ฉับ!!
อ้ากกกกก!!
ไปที่คอของีค้างโปร่งที่กัดไหล่ด้านซ้ายของจ่าดำ
หัวมันกระเด็นเลือดกระฉูดตกหายไปเขื่อนเพชร
ดึงตัวจ่าดำสะบัดขึ้นบนกิ่งไม้อีกครั้ง
ปั๊ก!!
จ่าดำฟาดีโป่ง่าใส่ต้นไม้เสียงดังสนั่น
มันปล่อยฟันที่แหลมคมออกจากข้อมือเา
เขื่อนเพชรเห็นมันถีบตัวทะยานหนี
ฉึก!!
เจี๊ยกกก..อ้ากกกก!!
ชายหนุ่มชิงขว้างมีดลืมงอปักฉึกเข้ากลางลำคอมัน
เลือดพุ่งกระฉูดตรึงติดกับต้นไม้ตายทันที
เพียงแค่พริบตาเดียวทุกอย่าง็คืนู่ความสงบ
เขื่อนเพชรเงยหน้าขึ้นมองไปปลายยอดไม้ต้น
ที่เายืนอยู่เห็นดวงตาสีแดงก่ำปานเปลวเพลิงใญ่
เหมือนไข่ห่านร่างของมันสูงก่าเจ็ดฟุตแม้มองไกลๆ
ใเงามืดเหมือนมันจะู้ั ถีบตัวทะยานพร้อมกับร้อง
โหยหวนเสียงแหลมเล็กเสียดใแก้วหู
เย็นยะเยือกหายไปใป่าึอย่างรวดเร็ว
เียก! เียกกกก !!
((((โปรดติดตามตอนต่อไป)))
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??