เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ี่ 20แสงระวีเจอทั้งกลัวทั้งเสียว
กฤษณะพันธ์โดนเสือสมิงคาบหายไปในป่า
ัาคำสั่งให้ติดตามกฤษณพันธ์ไปทันที
เได้ส่งแมภูคำองครักษ์ประจำตัวนำ้า
และป้องกันหลังให้ัทีมเดินป่าจึงำให้เขา
หายความกังวลมากหมวดฮันนี่ถือปืนไรเฟิล
สำหัล่าสัตว์นำ้านายคุ้มกันด้านหลัง
กระชับไรเฟิลคู่ืัาและพรรคพรานป่า
และลูกหาบอยู่ตรงกลางคอยระวังซึ่งกันและกัน
ฝนยังตกพรำพรำทั้งหมดแกะรอยเสือไปอย่างระมัดระวัง
แต่ก็หวาดกลัวเกาะกลุ่มกันไปอย่างช้าๆจนเกือบตีสอง
นายพรานสดพูดััา
"นายคั่าเราต้องหาที่พักสักแห่งหนึ่งะคั
เราเดินมาทั้งคืนไ่พบรอยเลือด
คาด่านายผู้ชายยังไ่เป็นอะไรคั!!!"
ัา้านายพราน
"ฉันกังวลใจมากกฤษณะอยู่ในเงื้อมืเสือสมิง
มันอาจจะำร้ายเขาถึงชีวิตก็ได้ถ้าเราไ่พยายามตามไป!!"
เลูกทีมเห็นความเหนื่อยล้าจึงใจอ่อน
เราพักทานอะไรกันสักนิดแล้วค่อยเดินทางตามหาต่อก็ได้คะ
ุคนพยายามหาที่กำบังจากกำแพงโขดหิน
เพื่อไ่ให้เป็นที่โจมตีจากเสือสมิงได้ง่าย
!!!!!!กอยยยยยยยยยยยย!!!กอยยยยยย!!!กอยยย!!"
พรานป่าสะดุ้งเฮือกพร้อมัลูกหาบุคนน่าถอดสี
"ผีกองกอย!!!"
ุคนร้องขึ้นมาพร้อมกัน
"นายผู้หญิงเราต้องรีบหนีเร็วฝูงผีกองกอยมันใกล้เ้าาแล้ว!!"
นายพรานสดรีบบอกด็อกเตอร์ัาอย่างตื่นตระหนก
"ีะคัที่เราไ่ได้พักผ่อนมันมาก่อน
ถ้าเรานอนจะหลับต้องโดนเวทมนต์ผีกองกอยแน่
มันร้ายกาจมากมันจะกล่อมให้เราหลับ
แล้วมันจะใช้ฟันมันดูดเลือดเราจนหมดตัว
มันเป็นผีดิบชนิดหนึ่งคันายผู้หญิง"
เขาอธิบายพร้อมัสั่งให้ลูกหาบและุคนในทีม
เดินทางตรง้าัเสียงผีกองกอยทันที
ทีมดอกเตอร์ัาถอยร่นหนีผีกองกอยอย่างหวาดกลัว
"เราจะหนีผีกองกอยแล้วเราจะตามพี่กฤษณะกันยังไงหรอคะ!!?"
ัาถามพรานสดขณะาัเขาไปอย่างกระชั้นชิด
"ตอนนี้เราต้องเอาตัวรอดก่อนคัถ้าเราไ่รอด
คุณกฤษณะก็ไ่รอดเหืนกันคั"
เขาบอกเหตุผล
"กอย!!!!!!!กอยยยย!!!!กอย!!!
เสียงผีกองกอยกระจายล้อมเขาเป็นวงกลม
"นายคัเราถูกมันล้อมไว้หมดแล้วำยังไงีคั"
ัาหยิบแู่คำา ส่งมันไป่้าฝูงผีกองกอย
"ทางนั้นมี่าอยู่คัเราเข้าไปทางนั้นีก่า!!!"
นายชี้ืไปทาง่าเลี้ยวลดคดเคี้ยว เ็ๆทอดลําธารอยู่ข้างล่าง
หมวดฮันนี่พาแีวิ่งาั นายไปทันทีร้องเรียกัา
"ัาตามมาเี๋ยวนี้ทางนี้ปลอดภัย"
นายพรานสดได้วิ่งตามไปตามทางคดเคี้ยว
เป็นทางลาดเจาะลึกถึงลำธารน้ำไหลเอื่อยๆ
ผ่านถ้ำเ็ๆเป็นอุโมงค์ชะง่อนหินยื่นาปกริมทาง
"เี๋ยวจะไปดูก่อนะคั ่าสามารถจะ้าไปอีกฝั่นึงได้หรือเปล่า"
นายหย่อนตัวไปในลำธารน้ำไหลเอื่อยๆ
มุดน้ำ้าไปอีกฝั่ลอดเข้าถ้ำไป
หันกลับมาตะโกนเรียกุคนให้้ามาเข้าถ้ำ
พรานสดรีบบอกนายผู้หญิงคุณัาทันที
"เราหลบอยู่ในถ้ำนี้ีก่าะคัน่าจะปลอดภัย
มันมีทางเข้าทางเียวถ้ามันตามมา
เราสามารถต้านมันได้จนถึงรุ่งเช้า"
ฮันนี่บอกใหุ้คนเข้าไปหลบในถ้ำ
หมวดฮันนี่กระชับปืนไรเฟิลเี๋ยวฉันจะป้องกันหลังเอง
ุคนเข้าไปข้างในให้หมดุคนในทีม่ายน้ำ
้าไปอีกฝั่มุดเข้าถ้ำมืดมืดใช้ไฟฉาย
ส่องนำทางไปอย่างหวาดกลัว
เพราะเสียงผีกองกอยมันตีวงล้อม
ใกล้ขนาบมาุทีเสียงซู่ซู่ในถ้ำดัง
!!!ซู่ซู่!!!
นายส่องไฟฉายไปทางเสียง
ที่ีเป็น่าสามแยกคุณพระช่วย
ผีกองกอยตาแดงก่ำแยกเขี้ยว
เต็ม่าดักรอเขาอยู่
"ก๋อยยยยย!"
ปืนไรเฟิลนายระเบิดขึ้นใส่ผีกองกอยทันที
"เปรี้ยง!!!"
ไ่ต้องดูผลอีกตามเคยนายกระโดดหลบ
ไปอีกทางอย่างรวดเร็วแล้วรีบตะโกนบอกุคนในทีม
"เราหนีไปทางนี้เร็วถ้ำนี้เป็นถ้ำ
ผีกองกอยเราหเ้าาในถ้ำมันแล้ว!!"
นายคว้าืแสงระวีวิ่งไป
ไปทางแยกด้านซ้ายือีกครั้งหนึ่ง
ที่ตรง้าัฝูงผีกองกอยทะลักเ้าาโจมตีเขา
!!!!ก๋อย!!!
"เปรี้ยง!!!"
ปืนในืฮันนี่ก็ระเบิดใส่ผีกองกอย
แล้วร่างเก็ดึงัาตามแสงระวีไปติดติด
ทิ้งให้พรานสดและลูกหาบยืนต่อสู้ฝ่าฟัน
ัผีกองกอยเพราะ่าทางที่เขาทั้งสี่
วิ่งหนีไปมันคับแคบเสียงร้องโหยหวนลูกหาบ
และผีก้องก้อยผสานกันเป็นระยะระยะ
!!!โอ๊ยโอ๊ย!!
!!!อ้ากกกกกอ้ากกกก!!!
ทางที่เขาหนีไปเป็นลำธารที่ทอดยาว
เป็นทางเ็ๆลัดเลาะขนานไปด้วยกัน
ทันใดนั้นนายก็ได้ยินเสียงผีกองกอย
แว่วๆมาข้าง้าที่เขาำัวิ่งหนีไป
"มันดักเราแล้วคัเราจะำยังไงี!!!?"
แมภูคำัาก็ไ่รู้อยู่ที่ไหน
มันคงถูกผีกองกอยำลายแล้ว
"เราจะำยังไงีคะฮันนี่
แสงกลัวมากเราจะตายกันไหมค่ะ!!!"
แสงระวีร้องขึ้นอย่างตกใจหมดหวัง
เพราะเรู้ี่าเถูกล้อมไว้ทั้ง้าทั้งหลัง
ด้วยฝูงผีกองกอยกระหายเลือด
นายได้หย่อนตัวข้างลำธาร
มุดศีรษะเข้าใต้ชะง่อนหิน!หัวเขาหลบ
อยู่ใต้ทางเดินทันทีถ้าใครไ่สังเกตีๆ
จะไ่รู้เ่ามีคนแอบอยู่ใต้ลำธาร
แสงระวีรีบตามนายไปทันที
ัาเรีบตามแสงระวีไปเราจะไปที่หลัง
เราเองจะคอยคุ้มกันให้ัเเอง
ฮันนี่พูดััาเพื่อนรักใหุ้คน
ยืนเรียงแถวกันในน้ำเอาครึ่งหัวโผล่ขึ้นเหนือน้ำ
ให้จมูกหายใจได้แล้วมุดหัวอยู่ใต้ชะง่อนหิน
หลบผีกองกอยสภาพยืนเรียงแถวชิดชิดกัน
ผู้หญิงทั้งสามอยู่ในอาการกลัวและหวาดเสียว
ัสิ่งที่ำัจะเกิดขึ้นแต่ไ่อาจจะหนีไปได้
แสงระวีเอาืปิดปากแทบจะกลั้นหายใจ
เมื่อผีกองกอยทั้งสองด้านค่อยๆเดิน
ร้องส่งเสียงมาใกล้ๆัที่เได้หลบซ่อน
บั้นท้ายแสงระวีได้เบียดเข้าัห่างขานาย
สะโพกผายกลมกลึงขนาดเหมาะืเบียดเสียด
ัแท่งเนื้อที่หดเหี่ยวนายอยู่ไปมา
นายกลั้นหายใจฟังเสียงผีกองกอย
ที่เดินมาเป็นระยะระยะแต่สักพักหนึ่งเขารู้สึกผิดปกติ
ที่แท่งเนื้อเขามันเิ่แข็ง ักางเกงาอย่างไ่รู้ตัว
'เฮ้ยมึงจะมีอารมณ์อะไรตอนนี้
ไอ้สันดานื่มึงไ่หายเะ
ขนาดหวาดเสียวใกล้ความตายขนาดนี้
มึงยังจะมาแข็งให้กูทรมานอีก'
นายพึมพำอยู่ในใจเขาสังเกต่า
ทั้งสามสาวหวาดกลัวใจจ่ออยู่ัเสียงที่ใกล้เ้าา
นายค่อยๆเอื้อมืไปกอดเอวแสงระวีอย่างเนียนเนียน
เหืนั่าตัวเองำัปกป้องแสงระวีอยู่
ดึงตัวแสงระวีเ้าาชิดัท่อนลำแล้วัขึ้น
ตามร่ะโ!แสงระวีไ่รู้ตัวเ่า ตัวเองำัถูกา
ร่างเแนบชิดันายโดยที่เไ่รู้สึกตัว
นายใช้แขนซ้ายโอบกอดรัดสองเต้า!
แล้วใช้ืขวาสอดตะปบเนินเต่าตัวเคื่อง
มีขนรำไรพอสากืแสงระวี
หล่อนเิ่รู้ตัว่ามีอะไรมารุกล้ำเต่าตัวงามเ
จากกอดกระชับร่างเไว้แน่นแนบอกเขา
าาหันมานายในาื เห็น้าลางๆมัน
แต่เก็ไ่กล้าขยับหรือส่งเสียงโวยวาย
เพราะ่าผีกองกอยได้เ้าาใกล้อยู่บนหัวเ
ที่ซ่อนอยู่หมวดฮันนี่และดอกเตอร์ัา
เสียวเกร็งกลับการเ้าาผีกองกอย
แม้แต่การหายใจก็ค่อยๆหายใจแผ่วเพราะกลัวมัน
จะจับได้่าเหลบซ่อนอยู่ใต้ชั้นก้อนหินแสงระวี
ไปทางซ้ายและขวาเห็นผีกองกอย
ตาเป็นสีแดงฉานส่งเสียงร้องโหยหวน
!!!ก๋อยยยยยย!!!!!
แสงระวีกลั้นหายใจเอาืปิดปากผ่อนลมหายใจเบาเบา
เท่าที่จะำได้ด้วยความหวาดกลัวแต่นายจอมื่
มันเิ่ลูบไล้เต่าตัวงามแล้วพยายามสอดนิ้วื
ควานหาบางอย่างในช่องหลืบเืซ้าย
เิ่กอดรัดด้านบนล้วงเข้าไปในชายเสื้อ
บีบเค้นสองเต้าอย่างมันืในใจแสงระวี
สาปแช่งไอ้แต่ไ่กล้าจะพูดอะไร
'ไอ้นรกมาำอะไรตอนนี้ฉันกลัวจะบ้าตายอยู่แล้ว'
เอยากตะโกนาดังๆใส่้ามัน
แต่สิ่งที่เำได้ตอนนี้ืได้แค่คิด
'โอ๊ยยย..ไอ้บ้ามันพยายามปลดตะขอกางเกงเรา'
เทั้งกลัวผีกองกอยข้างบนทางเดิน
พยายามบิดสะโพกเบาเบาไ่ให้นาย
ดึงกางเกงเเคิดในใจ
'เป็นเวรกรรมอะไรเำไม?
จะต้องมาเจอสภาพแบบนี้กลัวใจแทบขาด
ยังจะมาถูกาอีก'
เคิดในใจ่าถ้าเหลุดไปได้เจะเอาปืน
กรอกปากมันแล้วยิงให้สื่ๆมันกระจายไป
ในที่สุดไอ้ก็ปลดกางเกงเ
รูดกางเกงเพร้อมทั้งกางเกงใน
มันใช้ืขวาดึงเอวเขึ้น!
เพยายามเกร็งขาขัดขืน แต่ไ่อาจต้านทานแรงไอ้ได้
และการขัดขืนเไ่อาจจะำรุนแรง
เพราะกลัว่าผีกองกอยมันจะรู้่าเแอบซ่อนอยู่ที่นั่น
เจึงยอมัสภาพที่ไอ้หยิบยื่นให้ทั้งแท่ง
เป็นเพราะน้ำลำธารหรือความเสียวซ่านการา
ไอ้หรือความตื่นเต้นเพราะความกลัวก็ไ่อาจจะรู้ได้
ลำยาวไอ้ก็แทงเข้าด้านหลังกลีบอวบหนา
ปานหลังเต่าเมุดหายไปทั้งลำในความกลัวนั้น
มีความเสียวซ่านเกิดขึ้นภายในมันขับน้ำอย่างสุดกลั้น
เป็นรสชาติที่อธิบายไ่ได้เเกร็งสั่นสะท้าน
กัดริมฝีปากส่งเสียงซี๊ดไปในลำคอ
"!!ซิ๊ดส์!!"
มันแผ่วเบาจนแทบจะไ่ได้ยินเสียงผีกองกอยที่อยู่บนหัว
กลับหยุดนิ่งไ่ส่งเสียงร้องพร้อมกันเหืนั่ามัน
ได้ยินเสียงอะไรผิดปกติสักอย่างในาื
แสงระวีแทบจะกลั้นลมหายใจและกลั้นใจตาย
ัสิ่งที่เกิดขึ้นัหล่อนความกลัวเ
ำให้ร่างกายเสั่นสะท้านขึ้นมา
เพยายามผ่อนคลายุอย่างปล่อย
ให้มันเไปตามเวรตามกรรมปล่อยให้นาย
สอดใส่แท่งเนื้ออันยาวเข้าไปจนมิดด้าม
แล้วชักเข้าชักบดอย่างแผ่วเบา
สวบ!!
บึกๆๆ!!
คราวนี้เไ่กล้าแม้จะหายใจแรงๆ
ยืนแอ่นสะโพกรองัการกระำนาย!
แบบไ่ให้มีเสียงเล็ดลอดมาผีกองกอยที่หยุดชะงัก
เิ่ส่งเสียงดังสอดส่ายาาอันแดงก่ำมัน
หาเขาในริมธารน้ำและตามซอกหิน
มันเิ่กระจัดกระจายกันัไปทางที่มันมา
เสียงค่อยๆห่างไปเรื่อยๆนาย
กดบดสะโพกเบาๆแต่ด้วยความหนักหน่วง
ืล้วงเต่าตัวงามบดบี้ปล่อยน้ำรักเข้าช่องลึก
จนสุดลำนายได้ัเสียวซ่านยังไ่เคยพบพานมาก่อน
แสงระวีกลืนไ่เข้าคายไ่เทั้งเสียวซ่าน
และขัดเืงใจที่ถูกกระำจากนาย
นายค่อยๆดึงแท่งลำยาวๆ
แล้วดึงกางเกงแสงระวีขึ้นรูดซิปใส่ตะขอ
คาดเข็มขัดัสู่สภาพปกติ
ในาืไ่มีใครกล้าส่งเสียง
ปล่อยให้เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง
เสียงกองกอยหายจางไปในาื
คนที่มีความสุขมากที่สุดในความกลัว
และความเสียวจากผีกองกอยครั้งนี้
ืไอ้จอมื่นั่นเอง
((((โปรดติดตามตอนต่อไป))))
เอิ๊กๆืลูกผู้ชายัิต้องื่ไดุ้สถานที่เ้เ้เอิ๊กเอิ๊ก
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??