เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนี่ 22 ฮันี่เสียวซ่านยอดไม้
กฤษณั์เดินุกับเื่เพชราเหมือนคน้า
ูเตอบเตลอดเวลาเารู้ึกเหมือนตัวเ้ายังไงไู่้
'หรือ่าเราเป็นคน้า'
เาคิดในใจ
"คุณทำยังไงถึงทำใ้ผมไ่สาารถััตัวเไ้"
เื่เพชรถามด้วยความแปลกใจ
"ไู่้จริงๆัอยู่ๆผมก็สาารถัตัวเไ้"
กฤษณั์ตอบ่างงงงวย
แล้วผมจะาคุณไปหาเครือเาหพันปีไ้ยังไง
้าผมไ่สาารถััร่างกายนี้ไ้
"ไู่้สิัคุณก็บอกผมสิ่า จะไปทางไผมจะาคุณไปเ?"
เาเริ่มหิวมองซ้ายมองขวาหาอะไรกินั่าง
มองไกลๆเป็นต้นไม้ใหญ่ลูกสีแดงๆ
ดูมันน่าจะกินไ้เาจึงเดินทางไปหาต้นไม้ั้
เาไปถึงต้นไม้ั้จึงรู้่ามันเป็นต้นชมพู่
ลูกเท่ากำปั้นสีแดงสดน่ากินเาก้มหยิบไม้
ฟาดผลชมพู่ใ้ตกาหยิบลูกชมพู่
ขึ้นากัดกิน่างกะหาย เื่เพชรูขึ้น
"ก็หวานอร่อยดีนะ"
กฤษณั์ขมวดคิ้วถาม
"อ้าวคุณรู้รสชาติด้วยไ้ด้วย?"
ทั้งสองก็ไ้ยินเสียงร้องขอความ่เหลือาไกล
"ว้าย....่ด้วย!!!"
เาไ้ยินเสียงดังาจากผาด้านล่าง
ใต้ต้นชมพู่กฤษณั์ตกตะลึงาหนุ่มจำไ้่า
เสียงั้เป็นเสียงแสงระวีเาดีใจี่ไ้ยินเสียงเ
ั้หายความ่าพวกเยังปลอดภัยอยู่
"ไปไ้แล้วพวกเอยู่ในัตราย
คุณจะายืนทำอะไรอยู่นี้ไป่พวกเเดี๋ยวนี้"
เื่เพชรออกคำสั่งกฤษณั์ตื่นจากตกใจ
รีบค่อยๆวิ่งไต่เถาวัลย์ไปด้านล่างด้วยความยากลำบาก
"เร็วๆสิเชื่องช้า่างนี้จะไป่ใไ้
เาร่างืาเดี๋ยวผมจะไป่เ"
เสียงเื่เพชรบ่น่า่างไ่พอใจ
ี่กฤษณั์ค่อยๆไต่เถาวัลย์ไป
"่างนี้จะไป่อะไรใเาไ้ ืร่างกายาใ้ผมเดี๋ยวนี้"
กฤษณะั์เริ่มโมโห
"ก็เาไปสิ!้านายเ่ก็ไป่พวกเา ใ้ทันเาร่างฉันไป"
กฤษณะั์กลั้นใู่เฉยๆ เื่ต้องการืร่างใ้กับเื่เพชร
"อ้าววว..หยุดทำไม?เร็วสิเดี๋ยวก็่พวกั้ไ่ทันก"
เื่เพชรรีบสั่ง
"ก็ผมจะืร่างใ้คุณคุณก็เาไป
่พวกเาสิเร็วๆเข้าาเาร่างไป"
เื่เพชรรีบู
"ก็ผมาาแล้วมันัอะไรไ่ไ้
ตั้งแต่ไ้ขวานฟ้าาอยู่ในมือผมก็ััร่างนี้ไ่ไ้เลย!
ไู่้มันเป็นอะไรผมนึก่าคุณรู้
แล้วไ่ยอมบอกผม?ต้องการยึดร่างนี้"
กฤษณั์ปฏิเสธ
"ไู่้จริงๆัอยู่ๆมันก็ััขึ้นไ้าเ
ัแขนัาหัวเราะไ้เ ผมไ่ไ้ทำอะไรั่าง"
เื่เพชรไ่สนใจอะไรี้ ห่วงี่ขอความ่เหลือ
"่าูากไป่เดี๋ยวเื่นี้ ุกันีัจะไ่ทัน่พวกเา"
กฤษณั์ไต่เถาวัลย์าด้วยความยากลำบาก
แล้ววิ่งไปตามเสียงี่ไ้ยินโผล่พ้นป่าเา
เห็นซอกหินผาสองฝั่งสูงใหญ่เหมือนตึกตั้งตระหง่านคู่กัน
มีใยแุขนาดั์ถักทอยึดทั้งสองผาไว้ตรงกลาง
ี่น่าตกใจคือเห็นร่างคนสี่คนติดอยู่ตาข่ายใยแุ
สองเท้าตะกุยตะกายเหนือพื้นนิดหน่อยและี่สำคัญ
มีแุตัวใหญ่มหึาี่เาไ่เคยเห็นา่
มันใหญ่เหมือนถัง้ำห้าพันลิตรค่อยๆ
หย่อนตัวาคล้ายกับ่ามันจะจับทั้งสี่กินเป็นอาหาร
"ใช้ขวานฟ้า่เาเดี๋ยวนี้!!!"
เื่เพชรออกคำสั่งกฤษณั์ใ้ใช้ขวานฟ้า
ยิงเจ้าแุั์ตัวั้ าู้ี่ถูกสั่ง
ถามขึ้นด้วยความสงสัยลนลาน
"ยิงยังไงัอะไรคือขวัญฟ้า"
เื่เพชรมึนหัวตึบ
"โอ๊ย!จะ้าตายก็อยู่ี่แขนขวาคุณนั่นไง
มันเป็นปลอกแขนบางๆนั่นแหละ
เาเรียกขวานฟ้าอาวุธศักดิ์สิทธิ์ใช้มันเลย"
แสงระวีเหลือบไ่เห็นกฤษณะั์ออกาจากช่องหิน
จึงร้องขอความ่เหลือ่างมีความหวัง
"คุณกฤษณะ่แสงด้วยแุั์มันจะกินแสงแล้ว!!"
กฤษณะพันยืนเก้ๆกังๆมองหาเไ้ัท่อน
เาไ้เไ้ขนาดเหาะมือยาวประาณสองฟุต
หายจะเาไปไล่ตีแุั์
"คุณจะ้าเจะเาเไ้ ไปตีแุั์คุณหาี่ตายัๆ"
เื่เพชรร้องสั่ง
"รวบรวมสาธินึกถึงคันธนูและลูกธนูอยู่ี่มือขวา
ภาวนาจิตแล้วป่ลูกธนูไส่เจ้าแุั์เดี๋ยวนี้"
กฤษณั์ทำตามี่เื่เพชรบอกสั่ง
ในสมองรวบรวมสาชิกนึกถึงคันธนู
และลูกธนูี่มือแล้วป่ออกไป
"ไป!ออกไป!ไปลูกธนูออกไป"
เสียงกฤษณั์ร้องสั่ง่างี่เื่เพชรบอก
แต่อนิจจาทุก่าง่างเปล่าไ่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่จะถือ่าเสียประโยชน์เปล่าก็ไ่ใช่เพราะการทำ!
ปากยิงลูกธนูกฤษณะั์ทำใ้เจ้าแุั์
ัาสนใจเามันป่ตัวดิน่างรวดเร็ว
ไต่ย่างสามขุมเข้าหากฤษณั์ัีพัดชาตะโกนบอก
"กฤษณะูอะไรกับตัวเไ่เห็น แุมันกำลังจะไปหาคุณแล้ว"
าหนุ่มัไปดูแุั์ หลังจากี่กำลังเถียงกับเื่เพชร!
ตาเหลือกลานเาถอยหลังสะดุดกิ่งไม้ล้มหงายไป
ไ่ทันี่เาจะตั้งตัวอะไรเจ้าแุั์
ก็กระโดดคร่อมร่างาหนุ่มตัวเาอยู่ใต้ท้องมัน
ใยัใหญ่ี่อยู่ก้นแแมัน
พุ่งใยสีาวสีเหลืองาวเท่ากับเืมะลิลา แปะตัวเาไว้กับก้อนหิน
"โอ๊ยยยย!!"
เสียงกฤษณั์ร้องดังลั่นด้วยความตกใจ
ไยเหนียวๆมันเหมือนกาวก้อนใหญ่ๆ
ยึดเาไว้กับก้อนหินไ่สาารถจะัท่อนล่างไ้เลย
"ใช้มือข้างขวาคุณตัดใยกาวออกไปเดี๋ยวนี้"
เสียงเื่เพชรร้องสั่ง่างร้อนรน
กฤษณั์เามือขวาจับี่ใยแุ
ก้อนเหนียวเหนียวแล้วดึงไปา
"ละลายละลาย"
เสียงเาร้องสั่งละล่ำละลักด้วยความกลัว
ไ่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเสียงซู่ซู่ดังอยู่เหนือหัวเา
!!!!ซู่!!!!ซู่!!!!
เจ้าแุั์แยกเขี้ยว้ำเหนียวเหนียวในปากมัน
ไหลตัวเาเป็นหยดใหญ่ๆ
เหมือนมันกำลังจะกินเหยื่อด้วยความกระหาย
"โอ๊ย!!ทำอะไรั่างสิผมจะาตายง่ายๆ่างนี้ไ่ไ้นะ"
เสียงเื่เพชรคร่ำครวญ
"ก็ผมทำตามคุณทุก่างแล้วไ่เห็นมันมีอะไรเกิดขึ้นเลย
อาวุธในตำนาน้าบออะไรคุณเี่ย"
กฤษณั์ร้องตอบด้วยความท้อแท้
สองเขี้ยวงองุ้มอ้ากว้างเหมือนปากรถตักดินแม็คโคร
ค่อยๆหย่อนางับตัวกฤษณะั์ด้วยความตกใจ
เายกแขนขวาขึ้นบัง!เขี้ยวทั้งสองข้างมันคี
บเข้าระห่างกลางลำตัวเาเ็คำ
"โอ๊ย!โอ๊ย!"
าหนุ่มทั้งสองในร่างเดียวกันร้องขึ้นพร้อมกัน
ด้วยความเจ็บปวดเหมือนตัวเาจะาด
ออกจากกันเขี้ยวแแตรงเข้าาเจาะลำตัว
"ใ้ผมออกไปจัดการมัน"
เื่เพชรร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด
่างี่ไ่เคยเป็นา่การี่เาถูกฟ้าผ่าครั้งั้
ก็ไู่้ึกเจ็บมันเหมือนวูบไปทีเดียว
แต่ครั้งนี้มันเจ็บปวดเหมือนตัวจะาดออกจากกัน
"ดอกเตอร์กฤษณะั์โดนแุกินแล้ว"
เสียงหมวดฮันี่ร้องบอกทุกคนด้วยความตกใจ!
สติี่เืาด้วยความเจ็บปวดเื่เพชรร้องคร่ำครวญ
"คุณกฤษณะั์ใ้ผมออกไปจัดการมันผมเจ็บจะตายแล้ว"
ทันใดั้เหมือนปาฏิหาริย์แขนาเื่เพชร
สาารถมีกำลังขึ้นาไ้เาสาารถควบคุม
ร่างกายนี้ไ้ในบัดดลเางอตัวดึงแขนซ้าย
ตัวเาถลกแขนเสื้อใช้มือขวา
กำี่ข้อแขนซ้ายแล้วรวบรวมสาธิ
ธนูี่ัแขนซ้ายเื่เพชร
กลับาส่างวาบร่างกฤษณั์
ส่องประกายเป็นสีทองทันใดั้
เสียงคำรามเื่เพชรดังกัมปนาทขึ้น
"จงืสู่สุคติ!!!!"
อำนาจขวัญฟ้าศักดิ์สิทธิ์อาวุธในตำนาน
เป็นประกายดังสายฟ้าฟาดลูกธนูพุ่งออกจากแหล่ง
มือซ้ายเื่เพชรเข้ากลางลำตัวเจ้าแุั์
ระเบิดเป็นเสี่ยงๆ้ำสีาว้แกระจาย
ไปั่บริเวณั้ัี เื่เพชรในร่างกฤษณั์
ดีดตัวตีลังกาเามือยันพื้นโดดขึ้นก้อนหินใหญ่
เหนือคนทั้งสี่ี่ถูกใยแุั์พันธนาการอยู่
เาตวัดมือแสงวาบสีแมทับก็ตัดใยแุาด
เป็นทางยาวทั้งสี่ร่วงดินถึงพื้น
เาเห็นู้หญิงทั้งสามคนเกือบจะเปลือยกาย
มีแต่ชุดชั้นในคนละชุดเท่าั้กับาอีกคนหนึ่ง
นอนห่อหุ้มด้วยใยแุั์
"เาทั้งหมดเป็นเื่นผม"
เสียงกฤษณั์บอกเื่เพชรมีหัว
'สวยกันทุกคนเลยนะ'
เสียงเื่เพชรูออกคล้ายคนละเมอ
เารู้ึกร้อนวูบวาบถุงมือขวานฟ้ายังไงไู่้
ธาตุปรอทศักดิ์สิทธิ์มีความต้องการอีกแล้ว
เารู้ึกเสียวและร้อนท้องน้อยขึ้นาัี
เากระโดดไปหาทั้งสี่แล้วใช้มือลูบใยแุ
ด้วยมือมือขวาด้วยอิทธิฤทธิ์ขวานฟ้า
ทำใ้ใยแุเปื่อยยุ่ยออกจากร่างคนทั้งสี่
ทุกคนเหนื่อยล้าอ่อนแรงมองดูกฤษณั์ด้วยความยินดี
"คุณกฤษณะค่ะขอบคุณากนะคะี่า่พวกเราทัน"
พัดชาูด้วยเสียงอ่อนหวานด้วยความดีใจ
ี่กฤษณั์ี่เห่วงหารอดกลับาไ้
ฮันี่เป็นี่แข็งแรงี่สุดในกลุ่มู้หญิง
ลุกขึ้นหายจะพยุงแสงระวี
ค๊อกกกก!!!!!
"ว้ายยยยยย!!"
โดยี่ไ่ทันตั้งตัวเสียงญาโขมดดง
โหนเถาวัลย์จากหน้าผามือขวากำเถาวัลย์
ไว้แน่นมือซ้ายเกี่ยวเอวหมวดฮันี่ลอยละลิ่ว
ขึ้นไป่างรวดเร็วโดยี่ไ่มีู้ใดไ้ทันตั้งตัว
หมวดฮันี่ตกใจใช้ศอกถองี่ใบหน้าญาขโมดดง
แต่มันไ่สะทกสะท้านอะไรกลับใช้แขนี่ทรงพลัง
มันโหนกิ่งไม้ลอยตัวจากต้นหนึ่ง
ไปสู่ต้นหนึ่ง่างรวดเร็ว เื่เพชรทะยานตาม
ญาโขมดโหนกิ่งไม้ขึ้นไปปลายยอด่างรวดเร็ว
รวบรวมสาธิใช้ธนูมือยิงออกไปด้วยอิทธิฤทธิ์
พลังขวานฟ้าพุ่งตรงเข้าใส่ร่างญาโขมดดง
แต่เหมือนมันตั้งใจหนีกระโดดม้วนตัว
หลบซ้ายขวาหายไปในป่าัมืดมิด
"่ด้วยยยยยยยย!!!!"
เสียงฮันี่ร้องด้วยความหวาดกลัวค่อยๆจางหายลับไปในป่า
เื่เพชรตัดสินใจจะตามไป่ก็เป็นห่วงคนทั้งสาม
ี่อยู่ข้างล่างจะไ่ปลอดภัยจึงกระโดดกลับา
หาคนทั้งสามแล้วค่อยติดตามู่้หญิงคนั้อีกที
้าเมีชีวิตอยู่ ญาผีขโมดดงมันาร่างฮันี่ี่สลบไสล
ด้วยความกลัวและความตกใจตลอดชีวิตี่ไ้รับการฝึกฝนา
ไ่เคยเจอเื่น่ากลัวและสยดสยองเหนือธรรมชาติขนาดนี้
หัวใจจะแกร่งเป็นาทอมู้นี้ ก็ไ่อาจกับสถานการณ์นี้ไ้
หมวดฮันี่ค่อยๆฟื้ืสติขึ้นา ใน้แเจ้าผี้า
เไู่้เลย่ามันมีจุดประสงค์อะไรลักาตัวา
เรวบรวมสติทำเป็น่ายังสลบอยู่เื่รอจังหวะจะหนี
ร่างสูงใหญ่มันประาณเจ็ดฟุตค่อยค่อย
วางเคว่ำหน้าคบไม้ใหญ่เหมือนเตียงสามฟุต
สูงขึ้นาจากดินประาณตึกหนึ่งชั้น
มันขึ้นคร่อมร่างเข้างหลังใช้มือัใหญ่โตบีบ
ี่ต้นแขนกดติดคบไม้เรู้ึก่า าเใเถูกฉีกาดัี
"ว้าย่ยยย..ด้วยยยยยย"
เร้องด้วยความตกใจเรู้แล้ว่า
มันลักาตัวเาทำไม?เิ้สุดกำลัง
ร่างกายเี่ใหญ่โตแข็งแรงวันนี้
เหมือนเด็กู้หญิงเล็กๆในอุ้งมือญาผีขโมดดง
มันไ่มีความหายอะไรเลย มันาาี่จะ่าาเออก
เิ้่างสุดกำลัง!สภาพเืัลิงตัวู้
าใญ่ข่มขืนลิงตัวเมียตัวเล็กกระจ้อยร่อย
เาาิ้ใ้หลุดแต่ญาโขมด
กัดเข้าไหล่ี่เมันจับแท่งหัวแดงฉาน
ปลายแกดเข้าไปในกลีบั ฮันี่่างไ่ปรานีปราศรัย
สวบ!!
เฮือก!!
"โอ๊ยยยยยย"
อ้ากกก!!
เร้องด้วยความเจ็บปวด เหมือนกลีบเจะฉีกาดออกจากกัน
"โอ๊ยป่ฉันเจ็บาฉันเถอะ ่าทำฉันเลยโอ๊ยยยยย"
เจ้าสัตว์้าเหมือนมันไ่เข้าใจภาษาอะไรทั้งสิ้น
มันซอยกระแทกยิกยิกครองออกาในลำคอ
ตับๆๆๆ!!
"ฮือ!!!!ฮืออออออ!!!!ค๊อกกกกค๊อก!!"
โอ๊ยๆๆๆ..อ้าๆๆๆ!!
ฮันี่รู้ึกคับแน่นในช่องลึกเไ่เคยพบานา่
มันใหญ่โตจนอัดแน่นจุกเ็ท้องน้อย
เบิดกายด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่าละคนกัน
"ซิ๊ดดดดดซ์..โอ๊ยยยยย..เจ็-บ..เจ็บบบบบ!!
เครวรคางหลุดปากออกา่างไู่้ตัว
"่าทำฉันฉันเจ็บ่าาาาาา!!!"ซู๊ดดดดซ์!!"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ญาโขมดมันซอยเอวมัน่างไ่ปรานีปราศรัย
กดกระแทกเ็แรงเท่าี่มันจะทำไ้
!!!โครม...โครม!!!โครม....โครม!!!โครม!!!
กิ่งไม้าใญ่ี่มันกดกระแทกฮันี่
เป็นจังหวะ่างรุนแรงเืั่า กิ่งไม้ัใหญ่ั้จะฉีกาดไป
"อ้าาาาาซ์..อ้ารรรรรซ์..!!!
มันเสียวซ่านร้องคำรามโหยหวนลั่นป่า
กดกระแทกแช่ท่อนลำัใหญ่โตคาไว้
ในร่องกลีบป่้ำขุ่น้ออกาเ็ร่องัซันี่
เฮือกกกก!!
ปรี๊ดๆๆๆๆ!!!!
"ว้ายยยยย..อุ๊ยยยยยยย..สะ..เสียววววว..โอ๊ยยยย!!!"
เเสียวเกร็งสุดชีวิตตัวสั่นสะท้านไ่เคยไ้รับ
ความสุขสม่างนี้กับสาวคนไเลยมันคือี่สุด
ชีวิตเจริงๆี่ถูกสัตว์ป่าเถื่อน
ข่มขืนกิ่งไม้ตาเหม่อลอยสติดับวูบไป
(((((((((((โปรดติดตามตอนต่อไป))))))))
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??