เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนที่ 26 เริ่มบุกสวาทแดนสนธยา​18+

กลางน้ำตกที่ไหลเย็นชุ่มฉ่ำเข้าไปในทรวงของคนทั้งสองที่ดื่มด่ำ​ความสุขของกันและกัน

"เสียวจังเจ้านายขาข้ารู้สึกเสียวซ่านใน​คันยิบยับไปทั่วเลยข้าเป็นอะไรนี่​"

'ซูดดดดดดดดดดดดด!!!!!!เสียว"

รูปร่างคุณสวยงามมาก​ผมแทบจะกลั้น​น้ำไว้ไม่ไหวแล้ว​

"โอ๊ยยยยยยยเสียวจังงงงงงงง"

ชายหนุ่มร้อง​อดกลั้น​ความรู้สึก​ที่มันเสียวซ่านเต็มหัวใจ​

"ซีดดดดดดดดดดดนายขาาาาาาเสียว"

หญิงสาว​ร้องครวญครางท่ามกลางสายน้ำ​ตก

"อุยยยยยยยยยย!!!!!อ้าาาาาาาาา"

มันสุดจะกลั้น​เขาจึงเร่งสปีด​กระแทกดันสะโพก​อย่างหื่นกระหาย​

'ปั๊บบบบบบบบบบบบบบ!!!!!!

เสียงท่อนลำวิ่งเข้ารู​ดังเพลงอันไพเราะ​ในความรู้สึกของหญิงสาว​

"สะเสียวววววว....อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆ"

นางองครักษ์เสือสมิงพึ่ง​สูญเสียพรหมจรรย์ให้กับชายหนุ่มผู้ที่เป็นที่รักเทิดทูนของนายหญิง​รู้สึกภูมิใจ​ที่นางได้เป็นตัวแทน​ของนายหญิง​สองแขนโอบกอดคอรับการกระแทกอย่างชื่นบาน

"โอ๊ยยยยยยยยยเสียวจังเลยค่ะ"

เขาอุ้มเธอไปที่ม่านน้ำตกที่ไหลเอื่อยๆสายน้ำกระทบกันเป็นละอองฟุ้งกระจายเหมือนดั่งอยู่ในสวรรค์วิมานก็ไม่ปานแต่ก็หาที่จะดับไฟกะหายในทรวงทั้งสองลงได้เขากระซิบที่ข้างหูของเธอ

"ผมมีความสุขมาก​คุณเป็นผู้หญิงที่วิเศษจริงๆ​"

ชายหนุ่ม​ก้มลงจูบ​ปากเธอ​กัดริมฝีปากเบาเบาแล้วดันลิ้นเข้าไป​พันกับลิ้นที่นุ่มนวลของเธอ​

"จ๊วบบจ๊บบบบบบบ"

"อ้าเสียวจังเลย​ค่ะเจ้านายขา"

เธอถอดปากออก​พูดละล่ำละลัก​ทนกับความเสียวซ่านที่เขามอบให้กับเธอจนเธอ​หายใจจะไม่ทัน​

"ซูดดดดดดดผมก็เสียวจังมีความสุขไหมครับ

แล้วใช้ปลายลิ้นที่นุ่มนวลแหย่เข้าไปในรูหูองครักษ์เสือสมิงนางสยิวกายสั่นสะท้าน

"อู๊ยยยยยยยเสียวเสียว"

นางขนลุกชัน​

"ท่านอย่าทำอย่างนี้ถ้าจั๊กจี้"

ชายหนุ่มหัวเราะ​

"ไม่ชอบเหรอแบบนี้ครับ"

หญิงสาว​หยุดนิ่งมองตาเขา​ด้วยความเคลือบเคลิ้ม​

"นายผู้ชายก็พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่องชอบสิคะขนลุกไปทั้งตัว"

ชายหนุ่มจับเอวองครักษ์นางเสือสมิงหันหลังแล้วกดให้เอามือยันโขดหินไว้ท่อนล่างของทั้งคู่จนอยู่ใต้น้ำเธอบิดสะโพกไปมาจัดท่าทางไม่ถูก

เพราะความไม่เคยเขาพยายามกดสะโพกของเธอไว้ด้วยสองมือทำให้สะโพกผายของนางแอ่นโด่งเห็นรอยแยกเป็นกลีบหนาชายหนุ่มค่อยๆ​แทงเสียบเข้าไปใน​ช่องรักของเธอค่อยค่อยโยกเอว​กระแทก​เน้นๆ​

!!!!ปั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!

จนน้ำในลำธาร​กระเพื่อม​เป็นคลื่น​

"อ้าาาาาาาาาาแนนชิบ!!!!"

กัดกรามแน่น​ด้วยความเสียวซ่าน​มันช่างฟิตแน่น​เป็นความฟิตแน่น​ที่รัดตอด​เป็นระยะระยะ​

"ซีดดดดดดดดดด!!!!เสียว!!คับมากคนสวย!!!!"

มันเป็นความเสียวซ่าน​ที่เกิดขึ้นในร่องสวาท​นาง​องครักษ์​คนเสือสมิง​

"โอ๊ยผมทนไม่ไหวแล้ว​แตกๆๆๆๆๆแล้ว​"

หญิงสาวร้องครวญครางตามชายหนุ่มอย่างไม่หยุดแล้วเกร็งตัว​เสร็จสมด้วย​กัน

"อ๊าาาาาาาาเมียเสียวโอ๊ยยยยยยย"

ชายหนุ่มซบหน้าลงบนหลังของนาง​องครักษ์เสือสมิง​อย่างมีความสุขสมในอารมณ์​

พัดชา​ยืนแอบมองคนทั้งสองร่วมรักกัน​อย่างมีความสุข​!ในใจของเธอเจ็บ​ปวด​เธอหลงรักชายผู้นี้​ทำไมเขา​ถึงไม่เคยสนใจใส่ใจความรู้สึกของหล่อน​

เธอพยายามให้ท่าเขามานานแม้แต่ปลายนิ้วก้อยก็ไม่​​สัมผัส​ด้วยใจเสน่หา​แต่กับผู้หญิงพวกนี้ทำไมเขาจึงหื่นกระหาย

​เธอก้มดูร่างกายของเธอก็ไม่ได้แตกต่าง​กับผู้อื่น​มีความเต่งตึงสวยงาม​ไม่หย่อนคล้อยเลย​เหมือนเธอกำลังตกอยู่ในภวังค์​ค่อยๆก้าวลงน้ำ​ตก​เหมือนคนต้องมนต์สะกด​ ฉับพลัน​เหมือนมีมือมาจับข้อเท้าของเธอไว้​พัดชา​มองลงไปในน้ำ​ตื่นตระหนก​สิ่งที่สายตาของเธอมองเห็น​เป็นผม​ยาวสยาย​เหมือนสาหร่าย​เต็ม​ธารน้ำตกตรงหน้า​เธฮหวีดร้อง​สุดเสียง​

"กรี๊ด​!!!!!!!!ว้ายยยยยยยยช้วยด้วววววววว"

มือเล็บเรียวยาว​สีดำ​กระชาก​เธอลงใต้น้ำทันที​

"โอ๊ยยยยยยยยยยยกฤษณะช่วยพัดชาด้วย​"

กฤษณาพันธ์​ที่กำลังซบอยู่บนหลัง​นางองครักษ์เสือสมิง​พุ่งตัวเข้าหา​พัดชาที่ริม​ตลิ่ง​ข้างน้ำตก​ทันที​เขาจับมือของเธอไว้ได้​ออกแรงดึง​ให้เธอขึ้นมาบนฝั่ง​

"มันเป็นผีพรายน้ำ​!!!?"

เสียงนางองครักษ์เสือสมิงตะโกนดังลั่น​ชายหนุ่มพยายามดึง​ตัวพัดชาให้หลุดจากการชุดกระชาก​ตัวของเขากับไถลลื่นลง​ไปในสายน้ำตก​ข้อเท้าของเขา​เหมือนมีใคร​กระชาก​จมดิ่ง​สู่สายน้ำลึก​

"คุณแปลงร่างเดี๋ยวนี้​"

เสียงเขื่อนเพชรร้องดังลั่น​ในหัวกฤษณพันธ์​เขาเหมือนหายใจจะไม่ออก​คล้ายคนจะตาย​กฤษณพันธ์ดิ้นรน​เอาชีวิตรอด​อาวุธศักดิ์สิทธิ์เกาะศักดิ์สิทธิ์จงออกมา​เสียงเขาคร่ำครวญ​ในใจ​ชายหนุ่ม​แต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่มีความหมายอะไรกับเสียง​เรียกแทบขาดใจ​

"คุณกฤษณะพันธ์ผมจะตายอยู่แล้ว​"

เสียงของเขื่อนเพชร​ร้องดังสุดเสียง​เพราะว่าขาดอากาศหายใจ​ทันใดนั้นเขื่อนเพชร​ก็รู้สึก​ว่าตัวเองสามารถบังคับร่างนี้ได้แล้ว​

บิดตัว​เป็นเกลียว​ม้วนตัวลง​รวบรวมสมาธิเพ่งกระแสจิต​มือก็กลับกลายเป็นขวานฟ้าศักดิ์สิทธิ์​ส่องแสงวาบใต้น้ำ​ฟันฉับ​เสียงกรีดร้องโหยหวน​ดังก้องกังวาน​ทั่วใต้น้ำ​

!!!!!!!กรี๊ด!!!!!!!

เขื่อนเพชรพุ่ง​ทะยานขึ้นเหนือน้ำ​สูดอากาศหายใจเต็มปอด​

"ระยำ​"

เขาก็พุ่งทะยาน​ขึ้นสู้โขด​หินเหนือน้ำทันที​ด้วยความโกรธ​ร้องคำราม​

"พวกแกเป็นใครจงออกมาเดี๋ยวนี้​ไม่อย่างนั้นข้าจะระเบิดสายน้ำนี้ให้แหลกลาญ​ด้วยฤทธานุภาพของขวานฟ้าศักดิ์สิทธิ์ในตำนานเล่มนี้​'

มีสองร่างค่อยๆผุดขึ้นมาจากลำธารน้ำ​ผมยาวสยาย​หน้าตาซีดเซียว​แต่แฝงด้วยความสวยงาม​เลือดทะลัก​สีเขียวเขียว​ออกมากจากต้นแขนนางหนึ่ง

"พวกท่านมาบุกรุก​ดินแดนของเรา​ยังจะมา​ยังจะมาทำร้ายเราอีก​"

หญิงซีดเซียว​คนที่สองพูดขึ้น​ด้วยความโกรธแค้น​ที่พวกพ้องของนางโดนทำร้าย​

"พวกท่านทำร้ายเราก่อน​ท่านจะดึงพัดชาไปไหน​"

ชายหนุ่มย้อนถามด้วยความโมโห​

"เราต้องการดึงนางไปเป็นอาหารเพราะจิตใจของนางกำลังปวดร้าวและ​โศกเศร้าเป็นเลือดอันโอชะที่เรากระหายอดใจไม่ไหว​​​​"

หญิงผู้ที่ได้รับบาดเจ็บยอมรับ​สารภาพ​

"ถ้าอย่างนั้นเราเป็นฝ่ายผิด​เราต้องขออภัยท่าน​"

หญิงสาวคนที่สองกล่าวขึ้น​

"ทำไมเราต้องขอโทษเขาด้วยล่ะ​ท่านผู้หญิง​เขาบุกรุก​ทางเข้า​แดนสนธยาของเรา​"

หญิงผู้ที่รับบาดเจ็บ​หันกลับไป​ถาม​นายผู้หญิงของนาง​

"เจ้าไม่รู้จริงๆหรือว่า​พวกเราสู้เขาไม่ได้​และอีกอย่างเราไม่ต้องการ​ให้แดนสนธยาของเราไปเกี่ยวพันกับ​พวกเขา​และพญามาร​"

นางองครักษ์เสือสมิง​ได้ยินคำว่าแดนสนธยา​รีบบอกเขื่อนเพชรทันที​

"นายท่าน​แดนสนธยา​มีเครือเขาหลงพันปีที่นั่น​นายผู้เฒ่าของข้าท่านเคยบอกนายหญิง​ไว้​"

ชายหนุ่มขมวดคิ้ว​

"เครือเขาหลงไม่ได้อยู่ในดินแดนป่าพิศวงเหรอ​"

หนังองครักษ์เสือสมิง​รีบกล่าว​

"มันไม่อยู่ที่นั่นหรอก​มันอยู่ระหว่าง​ป่าพญาโขมด​กับป่าพิศวง​ที่เป็นรอยต่อกันมัน​คือ​ที่นี่แหละนายท่าน​ที่จริงมันเป็นดินแดน​ซ่อนอยู่ใต้น้ำ​ตก​แห่งนี้​"

ผู้หญิงคนที่สองพูดขึ้น​

"เจ้าพญาคนเสือสมิงเฒ่า​​รู้ดีจริงนะ​"

นายหญิงของ​นางผีพราย​พูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ​

"เราบอกพวกท่านแล้วว่าดินแดนของเราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับ​การแย่งชิงอาวุธศักดิ์สิทธิ์​และเครือเขาหลงพันปี​ของดินแดนเราก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์เลย​!

!ไม่ได้เกิด​ผลดีผลเสียกับการแย่งชิงอาวุธนั้น​พวกท่านมาถามถึงเครือเขาหลงพันปีในดินแดนพิศวง​ของเราทำไม​!!!?"

กฤษณะพันธ์ดีใจที่ได้ยินเรื่องราวของเครือเขาหลงจึงบอกในหัวของเขื่อนเพชรว่าให้ขอ​ขอเอาเครือเขาหลงพันปีกับนาง​

"ผมขอโทษ​ที่ทำร้ายคนของคุณแค่ป้องกันตัวและผมต้องการเครือเขาหลงพันปีไปรักษาคนผู้หนึ่ง​​​."

ชายหนุ่มกล่าวกับหญิงสาว​หน้าซีดเซียว​ผู้นั้นหญิงสาวหัวเราะร่า​

"ฮ่าๆท่านมีปัญญาหายใจในน้ำ​ลงไปตัดเอาเครือเขาหลงพันปีได้​เราก็ยินดีอนุญาต​เราให้ท่านเข้าดินแดนสนธยาของเรา​"

นางหัวเราะอย่างสะใจ​และ​รู้ว่า​ชายหนุ่ม​ดำน้ำลงไปสู่ดินแดนสนธยาของนางไม่ได้​

"ฮ๋าๆและอีกอย่างหนึ่ง​ท่านต้องเอาชนะคนยักษ์เฝ้า​​​เครือหลงนับพันปีมาแล้ว​ไม่มีใครเอาเครือเขาหลงพันปีนี้​ออกมาได้​แม้แต่พวกเรา​"

เขื่อนเพชรหัวเราะสนั่น​ป่า​

"ก็ไม่แน่หรอก​"

ชายหนุ่มหยิบเอา​ของที่อยู่กองเสื้อผ้า​ขึ้นมา(อ้าวแก้ผ้าอยู่นี่หว่า​)

มันคือเขากวางคุดสิบสองยอดของพญากวาง​ที่ในหนึ่งพันปีมีอันเดียว​กำไว้ในมือซ้าย​แล้วกดมือขวา​ไว้บน​เขากวางเพ่ง​​จิตรวมสมาธิ​ทันใดนั้นสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น​

!!!!!ซู่ซู่!!!!!!

ธาตุศักดิ์สิทธิ์ทั้งหกก็หลอมละลาย​เขากวางคุดสิบสองยอด​ไหลเยิ้ม​ขึ้นไปบนหน้าผาก​เป็นวงจางๆคล้ายรอยสัก​รอบหัว​เขื่อนเพชรทันที​

!!!!!!!!!อ้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!

เขารวบรวม​กำลังจิตอีกครั้งหนึ่ง​ฉับพลันร่างกายของเขา​เกิดปลอกแขน​สองข้าง​และเกราะป้องกันอกพร้อมกับ​​หมวก​สีดำเหลืองอ่อน​คล้าย​ดั่งทองวาววับ​มันคือหมวกศักดิ์สิทธิ์​​เขากวางคุดสิบสองยอด​ในตำนาน​

หญิงผู้เป็นนายของผีพรายน้ำ​ตะลึงลาน​

"ท่านมีของสิ่งนี้​ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมุดน้ำลงไปไม่ได้​นอกจากมันจะแข็งแกร่งดั่งหินผา​มันยังสามารถฟอกน้ำให้​ให้เป็นออกซิเจน​ให้ท่านหายใจในน้ำได้อย่างสบาย​"

เธอกล่าว​อย่างท้อแท้​เพราะ​คําพูดท้าทายของ​กับชายหนุ่ม​อย่างเย่อหยิ่ง​ทำให้ดินแดนสนธยาของนางเข้าไปเกี่ยวพันกับศึกครั้งนี้แล้ว​

((((((((โปรดติดตามตอนต่อไป​)))))

​