เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนที่ 49 สอยมารดาพญาครุฑได้นางกันตาเป็นเมีย18+
"ท่านเป็นใครท่านมาในห้องข้าได้ยังไง"
นางวินตาหันมาเห็นเขื่อนเพชรนางตกใจยิ่งนักรวมหลายร้อยปีไม่เคยมีใครเข้ามาในที่พักของนางเลยเขื่อนเพชรกลัวนางจะไม่ไปกับตนจึงแกล้งหลอกนาง
"ข้าเป็นสหายบุตรของท่านพญาครุฑแอบลงมาช่วยท่านออกไปจากที่คุมขัง"
นางกันตาไม่เชื่อที่ชายหนุ่มรูปงามพูด
"ท่านมีหลักฐานใดที่ว่าท่านเป็นสหายของบุตรชายข้า"
เขื่อนเพชรได้จำแลงกายเป็นพญาครุฑนางวินตาสุดแสนดีใจที่เห็นเขื่อนเพชรเป็นพญาครุฑจึงเชื่อว่าเขาเป็นพงษ์พันธ์เดียวกับบุตรชายของตน
"ท่านเป็นครุฑเหมือนกันหรือบุตรชายของข้าเป็นอย่างไรบ้าง"
นางตรงเข้ากอดเขื่อนเพชรทันทีกล่าวด้วยน้ำตาไหล
"บุตรชายของข้าเขาสบายดีไหมเขาเป็นอย่างไรทำไมจึงไม่ลงมาหาข้า"
กิริยาของเธอทำให้เขื่อนเพชรรู้สึกสงสารนางถูกทรมานมานานคงจะเหงาและว้าเหว่ทุกข์ทรมานใจอยู่ผู้เดียวคิดถึงบุตรเป็นธรรมดา
"ท่านใจเย็นๆเขาสบายดีตอนนี้เขาขึ้นไปเอาน้ำอมฤตบนสรวงสวรรค์และต่อสู้กับพระอินทร์เขายังไม่สามารถต่อสู้เอาชนะพระอินทร์ได้จึงไม่สามารถเอาน้ำอมฤตมาไถ่ตัวท่านจากพวกพญานาคได้"
นางทรุดตัวนั่งลงที่เตียงร้องไห้สะอื้น
"ข้าพเจ้าเข้าใจดีเมื่อข้าพเจ้าแพ้พนันน้องสาวของข้าข้าก็จำเป็นจะต้องอยู่ที่นี่จนกว่าบุตรชายของข้าจะเอาน้ำอมฤตมาไถ่ตัวข้าออกไปคำสัตย์สัญญาย่อมมีในผู้รักษาศิล"
นางร้องไห้ยอมรับชะตากรรมของตนเขื่อนเพชรตรงเข้าปลอบใจ
"ท่านอย่าเสียใจไปเลยค่ามารับท่านขึ้นไปแล้วข้าจะพาท่านขึ้นไปหาพญาครุฑเอง"
นางมองหน้าชายหนุ่มด้วยความซึ้งใจเขาช่างเป็นผู้ชายที่ดีจริงๆนางไม่ได้รับการสัมผัสและการปลอบประโลมอย่างนี้มาแสนนานทำให้หัวใจของหญิงสาวหวั่นไหว
"สหายของบุตรชายข้าเอ๋ยถ้าไม่อาจตามท่านไปได้หรอกข้าต้องรักษาสัจจะวาจาทำตามสัญญาที่ตั้งไว้ข้าจะรอบุตรชายของข้าเอาน้ำอมฤตมาไถ่ตัว"
จริงๆอย่างกับพี่นางการุได้บอกกับเขื่อนเพชรไว้จริงๆว่าพี่สาวของนางจะไม่ตามเขื่อนเพชรไปแน่นอนถ้าไม่ได้น้ำอมฤตมาให้แก่พญานาคราช
"ข้าเห็นท่านถูกโบยตีข้าสงสารท่านอยากให้ท่านพ้นจากความทุกข์โศกนี้"
นางวินตาเข้ากอดเขื่อนเพชรร้องไห้อย่างสะอื้น
"ข้าเป็นคนมีกรรมต้องชดใช้กรรมของข้าข้าไม่โกรธเคืองน้องสาวของข้าหรอกสักวันข้าต้องพ้นจากการทุกข์ทรมานนี้ขอบคุณท่านมากที่มีเจตนาดีลงมาช่วยข้า"
เขื่อนเพชรสงสารนางจับใจกอดนางตอบเอามือลูบไล้เส้นผมของนางนางสั่นสะท้านด้วยความสุขด้วยว่าไม่ได้ต้องมือชายมานาน
"ถึงแม้ว่าข้าไม่สามารถไปกับท่านได้ข้าอยากให้ท่านช่วยอะไรสักอย่างจะได้หรือไม่"
หญิงสาวเว้าวอนเงยหน้าขึ้นมามองตาชายหนุ่มด้วยสายตาที่ว้าเหว่อยากได้รับความอบอุ่นสักครั้งหนึ่งในรอบหลายร้อยปี
"ข้าอยากให้ท่านนอนกับข้าสักคืนจะได้ไหมหลายร้อยปีมานี้ข้านอนคนเดียวมาตลอดรู้สึกว้าเหว่ยิ่งนัก"
ชายหนุ่มกอดกระชับหญิงสาวไว้ในอ้อมอกรู้สึกสงสารและเห็นใจนางเหลือเกินร่างกายผ่ายผอมบอบๆของนางยังคงไว้ความงดงามอยู่ตัวเล็กๆกะทัดรัด
อยู่ในอ้อมอกที่ใหญ่โตของเขื่อนเพชรในร่างครุฑจำแลงเขาดึงร่างหญิงสาวลงบนเตียงกลับกลายร่างเป็นมนุษย์ตามเดิมนอนกอดนางวินตา
"สหายของบุตรข้าท่านช่างงดงามหล่อเหลาสะอาดสะอ้านยิ่งกว่าชายใดที่ข้าพบในโลกหล้า"
เขื่อนเพชรดึงร่างของนางขึ้นไว้บนอกใช้มือกดศีรษะมาประทับจูบริมฝีปากทั้งสองบดบี้กันสร้างความซาบซ่านให้แก่นางยิ่งนักชายหนุ่มใช้ปลายลิ้นแหย่เข้าไปในโพรงปากของนาง
"จ๊วบ..!!"
"อุ๊วยส์...ท่านช่างมีรสจูบที่หวานหอมยิ่งนักข้าไม่เคยรับรสจูบแบบนี้มาตลอดชีวิตของข้าท่านช่างสร้างความเสียวซ่านในหัวใจให้ข้าเหลือเกินสามีที่รัก..ซู๊ดส์..!!"
ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าของนางออกทั้งหมดพลิกกายนางลงแล้วขึ้นทับร่างใช้หน้าซุกไซร้ไปที่สองเต้านมที่งดงามกลมกลึงเหมือนลูกชมพู่ใช้ลิ้นตวัดเลียหัวนมไปมา
!!แผล็บๆ!!จัวบ!!
"ท่านทรมานข้าจังเลยทำไมท่านถึงมีรสสวาทที่ตรึงใจข้าเช่นนี้ดูดปทุมค่าแรงๆข้าเสียวยิ่งนัก"
ชายหนุ่มใช้มือจับเนินโหนกเอามือนิ้วมือแยงเบาเบาปลายนิ้วลูบไล้ติ่งเนื้อทำให้น้ำใสใสกลีบแคมร่องไหลเยิ้มออกมาชายหนุ่มต้องการให้นางมีความสุขมากๆ
"ซี๊ดส์...เสียวจังผัวขามันลูบไล้ตรงนั้นทำให้ข้าเสียวที่สุด..ซู๊ดส์..!!!"
ชายหนุ่มเลื่อนหน้าลงไปแลบลิ้นเลียสองแคมใช้ปลายลิ้นแทนนิ้วไล้เลียปุ่มกระสันทำให้เธอบิดกายไปมาน้ำไหลเยิ้มออกเต็มไปหมดเขื่อนเพชรลุกขึ้นนั่งตรงหว่างขาของนางวินตาจับหัวบานเขี่ยติ่งเสียว
"ซู๊ดส์...สองแคมของท่านแดงระเรื่อติ่งตรงกลางเหมือนเม็ดละมุดมันสั่นริกเมื่อโดนหัวแท่งของข้าที่รักก้มหน้าดูสิมันช่างน่ารักที่สุดเลย..เสียววว..!!!"
หญิงสาวมองการกระทำของชายหนุ่มเธอเบิกตากว้างเมื่อเขาดันท่อนเอ็นใหญ่แทรกไปเบาๆจนมันสุดลำแท่ง
"โอ๊ยส์...คนสวยรูสวาทของท่านฟิตดูดท่อนเอ็นข้าซู๊ดส์...มันเสียวววว!!!!"
ชายหนุ่มประกบตัวลงบนร่างเล็กๆโยกสะโพกกระแทกท่อนลำเข้าออกด้วยความนุ่มนวลสร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาว
!!!แจะๆๆๆๆๆ!!!
"อ้าๆๆๆๆๆๆๆเสียววววซู๊ดส์..!!"
หญิงสาวครวญครางออกมาตามเสียงจังหวะการกระแทกของของเขื่อนเพชรช่างนุ่มนวลสร้างความสุขเข้าไปในก้นบึ้งของหัวใจเสียวซ่านร่องรูจนตัวสั่นระริกเกร็งกระตุกเสร็จคาท่อนเอ็นกอดชายหนุ่มไว้แน่น
"ซู๊วย์.....ข้าเสียวววไม่ไหวแล้ว..โอ๊ยว..ผัวขา..!!"
ชายหนุ่มเร่งการกระแทกมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวเกร็งสุขสมโหมกระหน่ำจนเธอร้องครวญครางอีกครั้งเขาก้มลงดูดนมของเธอกดกระแทกท่อนลำปล่อยน้ำกามอุนนุนเข้าไปในร่องสวาทจนไหลเยิ้มทะลักออกมา
"ซู๊วส์...อร้าาาาาาาาา...!!"
เสียงครางอย่างกะเสาร์ของเขื่อนเพชรก็รู้ได้ว่าร่องกลีบสวาทของนางวินตามันช่างดูดมีพลังจนชายหนุ่มสุขสมกลั้นน้ำกามไวไม่อยู่
"โอ๊ยที่รักข้าเสียวจริงๆข้าทนไม่ไหวแล้ว..ผัวขา...!!"
นางกันตาเสร็จไปติดติดกันอีกครั้งมือจิกหลังชายหนุ่มอย่างมีความสุขทั้งสองกอดก่ายกันนอนลูบคลำร่างกายตลอดทั้งคืนชายหนุ่มมอบความสุขให้หญิงสาวอีกสี่ครั้งอย่างอย่างดูดดื่มกอดก่ายกันจนสว่าง
"ข้าสามารถพาท่านไปได้ไปพบบุตรชายของท่านท่านไม่อยากพบบุตรชายหรือ"
เขื่อนเพชรถามนางกันตาด้วยความสงสารหล่อนหญิงสาวยิ้มเศร้าๆข้ามิอาจผิดคำสัญญาได้ขอท่านไปแจ้งข่าวกับบุตรชายของข้าว่าไม่ต้องเป็นห่วงข้าสุขสบายดี
นางพูดจบก็หลั่งน้ำตาไหลเพราะความจริงนั้นอยู่ที่นี่ด้วยความทุกข์ระทมเขื่อนเพชรเข้าไปปลอบต่อไปน้องสาวของท่านสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่ทำร้ายท่านอีก
"ท่านพบนางแล้วหรือทำอย่างไรท่านจึงขอร้องนางได้"
ชายหนุ่มยิ้มไม่อยากบอกว่าเขาใช้ท่อนเอ็นกำราบนาง
ก็ไม่มีอะไรข้าให้สัญญากับเขาว่าจะหาทางช่วยพญาครุฑนำน้ำอมฤตมาให้แก่บุตรของนางหญิงสาวยิ้มด้วยความยินดีและขอบคุณในน้ำใจของชายหนุ่ม
"ท่านเป็นบุรุษที่ช่างมีน้ำใจข้าหลงรักท่านเสียแล้วสามีของข้า"
หญิงสาวเข้ากอดชายหนุ่มหอมแก้มเขาอย่างรักใคร่
"ท่านรู้หรือไม่ว่าเต่าหน้าคนอยู่ที่ไหน"
เขื่อนเพชรพึ่งนึกออกจึงอยากถามนางเพราะว่าเขาเชื่อว่าพญานาคราชต้องรู้ที่ซ่อนของเต่าหน้าคนแน่นอน
"ท่านถามถึงเจ้าตัวต้วมเตี้ยมนั้นทำไมท่านมีอะไรจะถามมัน"
หรือชายหนุ่มฉงน
"ทำไมท่านรู้ว่าข้าต้องถามอะไรกับเขา"
หญิงสาวยิ้มแล้วตอบ
"เต่าหน้าคนเป็นผู้รอบรู้ในป่าหิมพานต์นี้มีอายุยืนยาวกว่าผู้ใดไม่มีอะไรในป่าหิมพานต์ที่เจ้าตัวต้วมเตี้ยมจะไม่ล่วงรู้"
ชายหนุ่มประคองนางมาหอมแก้มอย่างเอาใจ
"ตกลงฉันรู้หรือไม่ว่าเต่าหน้าคนอยู่ที่ไหน"
หญิงสาวยิ้มแล้วตอบชี้ลงไปที่ใต้น้ำข้างถ้ำ
"ถ้าท่านมุดน้ำลงไปตรงนี้จะไปโผล่อีกฝั่งหนึ่งของถ้ำเจ้าตัวต้วมเตี้ยมมันถูกพญานาคราชจำจองไว้ที่นั่น"
จริงอย่างที่เขื่อนเพชรคิดพญานาคราชซ่อนเขาไว้จริงๆ
"หญิงงามของข้าถ้าท่านไม่ต้องการไปกลับข้า!วันหน้าข้าจะกลับมาหาท่านวันนี้ข้าต้องไปหาเต่าหน้าคนข้ามีภารกิจเร่งด่วนต้องไปทำ"
หญิงสาวกอดชายหนุ่มแน่นกระชับน้ำตาของนางเริ่มไหลริน
'ท่านต้องกลับมาหาข้าจริงๆนะอย่าปล่อยให้ข้าเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย"
ชายหนุ่มลาหญิงสาวอยู่นานพอสมควรก็ขอไปตามหาเต่าหน้าคนหญิงสาวร่ำไห้แต่ก็ต้องยอมให้เขาไปโดยดีขอเพียงให้เขาสัญญาว่าจะกลับมาหานางเขื่อนเพชรใช้ศิลาข้ามภพข้ามเวลาไปหาเต่าหน้าคนอีกฝั่งทันที
"ฮ่าๆๆข้ารอท่านนานแล้วบุรุษในอนาคตสุดท้ายท่านก็มาถึงข้าจนได้"
((((((((((((((((((((โปรดติดตามตอนต่อไป))))))))))))))))
ไรท์ขอขอบคุณรีดทุกคนที่ให้การสนับสนุนและติดตามตลอดมาไรท์อยากแต่งเรื่องนี้นานๆหลายๆตอนแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นแนวที่คนส่วนมากอ่านกันหรือเปล่าอยากขอคำแนะนำจากรีดที่ติดตามจะได้เป็นแนวทางการแต่งต่อไปมันมีสาระหรือNCมากเกินไปทำให้ผู้อ่านปวดหัวก็บอกได้นะครับ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??