เรื่อง ทายาทจักรพรรดิ (NC18+)
"หาาา"
"คะ คู่หมั้น 5 เดี๋ยวนะ แปลว่าผมต้องแต่งกับ1ใน5หรอ ผมไม่มีสิทธิเลือกเองหรอ"
"อืมมม อธิบายแบบนี้ดีกว่า ที่คุณปู่คุณเลือกให้จะมีฐานะที่สูงกว่าอื่น ส่วนคุณจะรักใครชอบใครคุณ็เลือกแต่งเพิ่มเองได้เลยไม่มีปัญหาอะไร"วิสอธิบายให้ออสฟังช้าๆ
"ฮะ"พอได้ฟังออส็อดยิ้มด้วยสีหน้าแปลกๆไม่ได้ นี่มันเส้นทางสู่ฮาเร็มชัดๆเลย แต่ว่าผู้หญิงอื่นจะยอมให้เขามีหลายจริงๆหรอ
"แล้วผมจะรู้ตอนไหนว่าปู่เลือกใคร"
"ไม่รู้เหมือนกันครับแต่คงไม่นานหรอกครับ ้ากำหนดได้แล้วเดี๋ยวพ่อบ้านชุนคงมาบอกคุณเอง"วิสตอบกลับก่อนจะหยิบผลไม้แบบเดียวกับที่ผู้เฒ่าชุนให้ออสกินตอนแรกที่เจอกันออกมาส่งให้ ก่อนจะหยิบอีกลูกขึ้นมากินเอง
"ปู่คุณปลูกไว้ผม็ไม่รู้ว่าผลอะไรเหมือนกันแต่อร่อยดีนะครับ"
พอวิสพูดจบออส็รับผลไม้มาก่อนจะกัดเข้าปากไปคำใหญ่
"ผมจะออกไปเดินเล่นนะครับ แต่คุณกับกายไม่ต้องตามไป็ได้"
"เข้าใจแล้วครับ ้ามีอะไรโทรหาผมทันทีนะครับ"วิสลังเลอยู่เล็กน้อยแต่็ปล่อยให้ออสออกไป ้ามีเค้าตามไปด้วยตลอดคงทำให้ออสอึดอัด
พอพูดจบออส็เดินออกจากบ้านไป ไหนๆมีเงินแล้วเขาเลยจะไปเดินช้อบปิ้งซักหน่อยเริ่มจากเสื้อผ้าก่อนเลย เรามักจะดูจากการแต่งกายภายนอกเสมอๆเพราะงั้นออสเลยจะเปลี่ยนการแต่งตัวซักหน่อย
ขณะเดียวกันบ้านเดี่ยวขนาดใหญ่หลังหนึ่งในเมือง
พงศ์็เดินเข้ามาในห้องทำงานของพ่อด้วยสภาพเขียวเป็นจ้ำๆทั้งตัว ตาบวมช้ำอย่างเห็นได้ชัด
"แกไปมีเรื่องกับใครมา"พอเห็นสภาพลูกตนเองพัฒน์็ถามขึ้น ด้วยสภาพร้อนรน เมื่อคืนลูกเขาออกไปงานเลี้ยงของโรงเรียนแล้วทำไมถึงกลับมาสภาพเป็นแบบนี้
พอได้ยินพงศ์็รีบเล่าทุกอย่างให้พ่อฟัง
"แกแน่ใจนะว่าฝีมือไอ้ออสอะไรนั่น"
"แน่สิผมได้ยินชัดเจนมามันพูดกับไอ้ตี๋ว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้ออสอีก"พงศ์รีบตอบยืนยันสิ่งที่ตัวเองรู้มา
"มันน่าจะพึ่งจะได้เงินก้อนใหญ่มาจากไหนไม่รู้ พวกผมเดาว่าพ่อที่เป็นวิศวะของมันที่ตายไปแล้วอาจจะตั้งเงื่อนไขว่าต้องเรียนจบถึงจะรับมรดกได้อะไรทำนองนั้นพอมันเรียนจบเลยพึ่งได้เงินมา ผมเลยคิดว่ามันเอาเงินไปจ้างพวกนักเลงจากที่อื่นมาเอาคืนที่พวกผมแกล้งมันตลอด2-3ปีที่ผ่านมา"
นักเลง? ใส่สูทสีดำเหมือนกันหมด มีสัญลักณ์แปลกๆเหมือนต้นไม้ไม่เคยได้ยินแฮะ พวกแก๊งมาเฟียต่างถิ่นหรอ?? แต่ไม่ใช่นักเลงกระจอกๆแน่ๆ แต่มันเล่นลูกเสี่ยป้องด้วยไอ้นั่นมัน็คงไม่อยู่เฉยเหมือนกัน
"พ่ออย่าเงียบสิทำอะไรซักอย่าง ผมไม่ยอมให้ไอ้กระจอกนั่นมันเล่นผมอยู่ฝั่งเดียวแน่" จริงๆพงศ์อยากจะมาเพื่อนบุกไปเอาคืนมันตอนเช้าเลยด้วยซ้ำแต่็ยังกลัวๆว่าพวกสูทดำจะยังอยู่แล้วจะซวยเลยกลับมาปรึกษาพ่อเขาแทน
"ลูกไอ้เสี่ยป้อง็โดนด้วยมันคงไม่อยู่เฉย เพราะงั้น..."
"พ่อจะบ้าหรอถึงไอ้ตี๋จะให้พ่อมันไปเอาคืนแต่มัน็ไม่เหมือนกัน ้าพ่อไม่ทำจะอะไรผมโดนพวกมันดูถูกพอดี"
"ฟังให้จบก่อน แกคิดว่าฉันจ่ายเลี้ยงตำรวจไว้ทำไมตั้งหลาย รอบนี้แกเป็นโดนกระทำนี่ งั้นเราแจ้งความกันจะว่าไปไหนๆ็จะจับแล้ว เพิ่มข้อหาเบาๆให้มันซัก4-5ข้อหาไปด้วยเป็นไง ถึงจะข้อหาเบาๆแต่้าเยอะๆเข้ามัน็ไม่เบานะ"
พอได้ยินพงศ์็แสยะยิ้มทันทีเพราะมันรู้ว่าออสไม่อยากมีคดีติดตัวไม่งั้นมันคงไม่ควักเงิน2แสนจ่ายทันทีแบบนั้นแน่ๆ ้ามีคดีทำร้ายไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม็ตาม มันจะทำงานเกี่ยวกับการบริการไม่ได้อีกเลย
ห้องทำงานในบ่อนหลังอู่รถของเสี่ยป้อง
"โอยเจ็บๆ เบาๆสิวะ"เสียงโวยวายของตี๋ระหว่างที่ลูกน้องพ่อเขานึงทำแผลให้
"อย่าสำออยหนะ แกไม่มีอะไรแตกหักซักหน่อย"ป้องพูดอย่างหงุดหงิด
"เล่ามา"
พอได้ยินตี๋็รีบเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดแถบยังพูดยุพ่อตัวเองไปซะเยอะ ว่ามีนอกล้ำถิ่นเข้ามาแน่ยอมไม่ได้เด็ดขาด
ตอนแรกป้องเอง็คิดแบบนั้นแต่พอได้ยินสัญลักษณ์ที่ลูกชายเห็น มัน็เปลี่ยนสีหน้าเป็นเคร่งเครียดทันที แม้แต่ลูกน้องของป้องที่ได้ยิน็ลุกขึ้นแล้วหันมองมาที่ตี๋เป็นทางเดียว
"อะไรทำไมต้องทำหน้าเครียดกันขนาดนั้น"ตี๋ที่เห็นท่าทางผิดปกติ็ถามขึ้น ในห้องนี้มีแต่ลูกสนิทของพ่อมันทั้งนั้นแต่ละ็แบ่งเขตกันคุมแต่ละพื้นที่ ทั้งเปิดบ่อนย่อย เ็บค่าคุ้มครอง มีบางเปิดซ่องขายตัวอยู่ขอบๆเมืองด้วย แต่ละมีลูกน้องในมืออยู่ละหลายสิบ ทำไมต้องทำสีหน้าเครียดกันขนาดนั้น
"แกอธิบายสัญลักษณ์ที่ว่าอีกทีเอาละเอียดๆเลย"ป้องถามลูกชายอีกครั้ง พอตี๋อธิบายอย่างระเอียดอีกที แถมรอบนี้ยังบอกข้อความที่กายฝากมาที่ตอนแรกเขาไม่บอกอีกด้วย พอฟังจบป้อง็กุมขมับทันที
"จะฉิบหายกันหมดมั้ยวะพี่"ลูกน้องนึงถามขึ้น พอได้ยินทุก็คิดถึงเรื่องเมื่อ3ปีก่อน ก่อนจะมีสีหน้าซีดลงเล็กน้อย
"ไม่หรอก้ามันจะเล่นจริงลูกกูคงตายไปแล้ว"พอพูดจบป้อง็รีบหยิบโทรศัพท์ โทรออกไปหาเด่น อดีตลูกน้องที่เคยเป็นมือขวาของเขาทันที
"พี่ลูกของพี่มันทำบ้าอะไรวะเนี่ย ไปฉลองเรียนจบ็ฉลองไปจะไปหาเรื่องอื่นทำไม"พอปลายสายรับโทรศัพท์็โวยวายทันที
พอได้ยินป้องกลับรู้สึกโล่งใจ เพราะ ้ายังโวยวายได้แบบนี้เรื่อง็น่าจะไม่ใหญ่มาก ้าเรื่องใหญ่ น้ำเสียงคงเครียดไปแล้ว
"เออโทษที แล้วตกลงเรื่องมันใหญ่แค่ไหน ไหงถึงได้ส่งมากระทืบลูกกูเป็นสิบๆเลยวะ"ป้องถามกลับ
"พี่จำ3ปีก่อนได้มั้ย ที่องค์กรส่งู้ำับ้าเลือดนั่นเข้ามาล้างบางพวกค้ายา แถมยังส่งมาแทรกแทรงเมืองนี้อีกหลายอย่าง"
"ใครจะไปลืมวะ"
"แล้วพี่จำได้รึป่าวว่าเพราะอะไรองค์กรถึงทำแบบนั้น"เด่นถามอีกครั้ง
ป้องพยายามคิดแต่็จำรายละเอียดไม่ได้ พอเห็นป้องเงียบไปนานเด่นเลยพูดทบทวนความจำให้
"มีทายาทสำคัญที่หายไป แล้วมาเจอที่เมืองนี้ไง"เด่นพูดแล้วเว้นจังหวะไปพักนึงก่อนจะพูดต่อ
"แล้วลูกของพี่็แม่งดันไปหาเรื่องทายาทที่ว่านั่น หลังจากที่ผู้นำขององค์กร ยกทรัพย์สินแล้ว็กำลังทั้งหมดของอิกดราซิลในประเทศนี่ให้ทายาทที่ว่านั่นแค่วันเดียว"
"เชี่ย"ป้องเผลอสบดออกมาทันทีที่ได้ยิน
"แล้วนี่ต้องทำไงต่อ กูต้องพาลูกไปคุกเข่าขอโทษรึป่าว จะว่าไปตี๋มัน็หาเรื่องไอ้เด็กนี่ตอนเรียนมาตลอดนี่หว่าทำไมมันพึ่งมาเอาเรื่องวะ"ป้องรีบถามด้วยความร้อนรน
"ไม่ต้องทำอะไรพี่แค่คุมลูกพี่ให้ดีดีอย่าให้ไปก่อเรื่องอีก็พอ พี่ต้องไปขอบคุณู้ำัสน ้าเค้าไม่่พูดให้ลูกพี่เป็นไอ้ด้วนไปแล้ว พ่อบ้านชุนตอนแรกสั่งให้ตัดแขนลูกพี่สั่งสอนด้วยซ้ำ ส่วนที่ว่าทำไมพึ่งมาเอาเรื่องเห็นว่าพวกข้างบนมีข้อตกลงอะไรซักอย่างกันที่ว่าจะไม่ไปยุ่งกับคุณออสก่อนเรียนจบ เอาจริงผม็ว่าจะไปเตือนพี่เรื่องนี้อยู่ แต่ไม่คิดว่าลูกพี่มันจะก่อเรื่องไวขนาดนี้"
"เข้าใจแล้ว เดี๋ยวจะคุมมันอย่างดีเลย ฟู่ววว"พอพูดจบป้อง็เป่าลมออกมาอย่างโล่งอก พอเห็นดังนั้นลูกน้องหลายๆ็พลอยโล่งอกไปด้วย
ก่อนจะเรียกลูกชายตัวดีมาสั่งสอนแล้วเล่าเรื่องเมื่อ3ปีก่อนให้ฟัง ยิ่งได้ฟังตี๋็ยิ่งอยากจะถอยห่างออสมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว็ได้แต่คิดในใจว่า มันคงไม่ได้จะมาแก้แค้นเรื่องเก่าๆนะ
สถานีตำรวจ
"เฮ้ออ ว่างสักที"ู้ำัสนกำลังเอนตัวลงไปกับเบาะเก้าอี้ หลังจากทำเอกสารเสร็จกะว่าจะงีบสักหน่อย
หืออ
ู้ำัหันไปเห็นว่าลูกน้องตน2กำลังจะออกไปไหนเลยตัดสินใจลุกขึ้นออกไปถาม
"จะไปไหนวะไอ้ผู้กอง"
"คุณพัฒน์โทรมาบอกว่าลูกโดนซ้อมครับ เห็นว่ามีปากเสียงกับเพื่อนที่โรงเรียนแล้วอีกฝ่ายไปพามารุมแก้แค้น ผมเลยว่าจะไปเรียกมาคุยซักหน่อย"
ชัดเลย -่าดีนะลุกขึ้นมาถาม ู้ำัคิดในใจ
"ไม่ต้องไป แกเอาไม่อยู่หรอกเดี๋ยวข้าจัดการเอง แกคิดว่าอย่างไอ้พัฒที่ใช้งานก่อสร้างอย่างกับใช้นักเลงทำไมให้ตำรวจอย่างแกเคลียร์ให้วะ ไหนจะมีลูกไอ้ป้องอีก"พอพูดจบ นายตำรวจ2็มองหน้ากันก่อนจะเดินกับไปนั่งที่โต๊ะ
"แล้วไปจะบอกคุณพัฒน์ยังไงเนี่ยพี่"ตำรวจอีกถามขึ้น
"ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าลูกเสี่ยป้องโดนด้วย แปลว่าู้ำัรู้อยู่แล้ว แถมท่ีู่้ำัพูด็น่าคิด ้าลูกไอ้เสี่ยป้องโดนด้วยจะมาใช้พวกเราทำไมวะ จับมือกันไปกระทืบไอ้เด็กนั่นเลย็จบพวกมันทำได้อยู่แล้ว เนี่ยนๆไปแล้วอย่ายุ่งดีกว่า เดี๋ยวู้ำั็จัดการเอง"
ู้ำัที่เห็นสองนั้นกลับไปนั่งที่แล้ว็กำลังจะเดินกลับไปงีบในห้องแต่ว่า....
"ลูกพี่ งานเข้า งานใหญ่ด้วย"
มีตำรวจหน้าใหม่นึงที่เค้าพึ่งสั่งให้ไปส่งเอกสารที่สำนักงานเมืองวิ่งโวยวายเข้ามา
"อะไรอีกวะ"
"เมื่อคืนมีอุบัติเหตุที่ช่องเขา ทางจะไปเมืองJรถชนกัน5-6คันมี3คันที่ตกลงไปที่เนินข้างทาง"
"แล้วไงวะเรื่องใหญ่ที่ไหน็อุบัติเหตุธรรมดา"ู้ำัตอบกลับด้วยความหงุดหงิด สำหรับตำรวจอุบัติเหตุแบบนี้เจออยู่แทบตลอดเวลาไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไรเลย
"็กู้ภัยใช้เวลาช่วยนานมากเพราะต้องกู้รถที่ตกไปในเนิน เลยทำให้รถติดเป็นกิโลเลย แล้วเช้านี้ช่วง30นาทีที่ผ่านมาเนี่ยทั้งๆที่ช่วยกับกู้รถขึ้นมาได้หมดแล้ว อยู่ดีดีดินบนภูเขามัน็ถล่มลงมาเฉยเลย ตอนนี้ที่ติดอยู่ในนั้น มีรถไม่ต่ำกว่า50คัน มีรถบัสด้วยที่ติดอยู่ไม่น่าต่ำกว่า200ครับ ยันยันว่ามีตายแล้วอย่างน้อย10" ตำรวจหนุ่มรีบตอบเร็ว
"เชี่ยย วันสองวันนี้แม่งอะไรวะมีแต่เรื่อง เดี๋ยวนะแล้วกู้ภัยติดอยู่ด้วยแล้วใครช่วยอยู่วะ"
"็กู้ภัยที่ไม่ได้เข้าเวรเมื่อคืน แพทย์ พยาบาลจากในเมืองที่ว่างอยู่ ็ลงพื้นที่ไปช่วยดูเจ็บแล้วครับ กู้ภัยจากเมืองJ็พยายามช่วยจากอีกฝั่ง ทางสำนักงานเมืองเลยให้ผมมาบอกลูกพี่ เพราะไม่พอ"
ยังไม่ทันทีู่้ำัจะได้พูดอะไรต่อ็มีเจ้าหน้าที่วิ่งลงมาจากชั้นสอง
"ู้ำัที่ช่องเขางานช้างแล้วครับ มีแจ้งมาว่า..."
"เออรู้แล้ว บอกพวกจราจรให้ไปช่วยเคลียร์รถ ใครออกเวรแล้ว็ไปลากกลับมา แก แก แก อยู่เฝ้าที่นี่ ส่วนที่เหลือใครไม่มีงานด่วนตามมาให้หมด"ู้ำัรีบสั่งงานเร็วจี๋แล้วรีบคว้ากุญแจรถมอเตอร์ไซค์ิออกไปเป็นแรก
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??