จางไห่จู ราชินีโจรสลัด The Story of Pirate Queen 張海珠 海盜女神的故事

ในรัชสมัยจักรพรรดิเจียชิ่ง ( ค.ศ.1796-1820) ทะเลจีนแถบกวางตุ้งมีโจรสลัดชุกชุม หนึ่งในจำนวนนั้นมีกองเรือธงแดงของเจิ้งอี้รวมอยู่ด้วย คอยปล้นสดมภ์เรือของราชสำนักและเรือสินค้าทั่วไป เป็นที่หวาดกลัวของคนเดินเรือแถบนั้นเป็นอย่างยิ่ง ต่อมาเจิ้งอี้ได้ไปจับเด็กชายอายุ 15 ชื่อจางเป่ามาจากหมู่บ้านชาวประมง เพื่อเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม แล้วเรียกเขาว่าจางเป๋าจ่าย และสอนให้เป็นโจรสลัด โดยเจิ้งอี้นั้นมีภรรยาชื่อสือเซียงกู แต่ชาวโจรสลัดเรียกว่า เจิ้งอี้เส่า คอยเคียงคู่ในการออกปล้นมาตลอด

เมื่อจางเป่าเติบโตขึ้นอายุ 23 เจิ้งอี้ ได้เสียชีวิตจากพายุไต้ฝุ่นสูญหายไป ภรรยาของเจิ้งอี้จึงรับตำแหน่งแทนและแต่งงานกับลูกบุญธรรมตัวเอง 

จางเป๋าจ่ายกับภรรยาได้เป็นโจรสลัดต่อมาจนทางราชสำนักร่วมกับกองทัพโปรตุเกสนำกองเรือล้อมเขาไว้ในอ่าวเกาะลันเตา จางเป๋าจ่ายและพวกยอมจำนน ทางการได้แต่งตั้งเขาเป็นทหารคอยปราบปรามโจรสลัด

ต่อมาทางการเข้มงวดปราบปรามพวกลัทธิกู้หมิงต้านชิง ซึ่งหงซุ่นอดีตพ่อตาของจางเป๋าจ่ายเป็นผู้นำคณะงิ้วเรือแดง ก็มีเบื้องหลังคิดโค่นล้มแมนจู จางเป่าจึงรีบไปบอกพ่อตาให้พาหงเสี่ยวเหลียน อดีตภรรยาของเขาพร้อมลูกชายชื่อจางฉวนหนีไปยังเมืองสยาม

จางฉวนไปโตที่เยาวราช เมืองบางกอก ประกอบอาชีพเล่นงิ้ว แต่งงานมีลูกหลายคน ลูกคนหนึ่งนั้นชื่อจางสุ่ย

จางสุ่ยโตขึ้นมีลูกชายชื่อจางเต๋อหมิง

จางเต๋อหมิงมีลูกชื่อ จางเต๋อเหวิน และจางไห่จู นางเอกของเรา

เมื่อปี 1908 ดร.ซุนยัดเซ็นมาปราศัยหาเสียงที่เยาวราช เพื่อเรี่ยรายเงินจากคนจีนโพ้นทะเล ไปก่อการปฏิวัติที่เมืองจีน ซึ่งจางเต๋อหมิงก็ให้การสนับสนุนเงินทุน และเป็นสาเหตุให้ทางราชสำนักต้าชิงส่งคนมาลอบสังหารเต๋อหมิงเสียชีวิต

เมียของเต๋อหมิงได้พาลูกอพยพไปอยู่สิงคโปร์ แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น ขณะนั้นจางไห่จู อายุเพิ่งจะ 4 ขวบ

10 ปีผ่านไป จางไห่จูโตเป็นสาวรุ่น สวยน่ารัก จึงได้รับบทเป็นนางเอกงิ้ว มีหนุ่ม ๆ มาติดพันมากมาย ในจำนวนนั้นมีหวังเกา ลูกเศรษฐีเมืองมะละกาที่มาตื้อไม่หยุด แต่ไห่จูไม่เล่นด้วย เพราะหล่อนมีใจให้พระเอกงิ้วที่ชื่อว่านเสียงจื่ออยู่แล้ว และหลังจากนั้น ก็มีเหตุให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

เนื้อเรื่องจะดำเนินไปอีกมากมาย เช่นการปราบกลุ่ม 7 โจรสลัดอันดามัน

ตอนจบของเรื่องจะไปบรรจบกับตอน เงาทมิฬ ของนิยายเรื่องยอดรักเลือดกบฎ และเรื่องตำนานบุหรงลายัง ที่ผู้เขียนแต่ง คือตอนที่จางไห่จูกับไมตรี ต่อสู้กันบนเรือ

คาแลคเตอร์ตัวละคร เรื่อง จางไห่จู ราชินีโจรสลัด The Story of Pirate Queen 張海珠海盜女神的故事

จางไห่จู 張海珠ชื่อของเธอแปลว่า มุกทะเล เป็นทายาทรุ่นที่สี่ของจางเป๋าจ่าย 張保仔ราชาโจรสลัดแห่งน่านน้ำกวางตุ้ง เธอเกิดในเมืองสยามที่เยาวราช แต่เมื่ออายุ 4 ขวบ ก็ต้องลี้ภัยไปอยู่สิงคโปร์ และเติบโตในโรงงิ้วที่นั่น ด้วยความสวยน่ารักสดใส จึงได้รับบทเป็นนางเอกงิ้ว มีหนุ่ม ๆ มาติดพันมากมาย ต่อมามีเหตุพลิกผันให้เธอต้องตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าคนตาย จึงต้องหลบหนีไปอยู่กับพวกโจรสลัดแถบอันดามัน และผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ จนกลายเป็นราชินีแห่งโจรสลัดแห่งน่านน้ำอันดามันในที่สุด

จางเป๋าจ่าย 張保仔ราชาโจรสลัดแห่งน่านน้ำกวางตุ้งสืบต่อจากเจิ้งอี้ที่เป็นบิดาบุญธรรม โดยเจิ้งอี้รับเขามาเลี้ยงดูตั้งแต่อายุ 15 ปี จนได้เป็นมือขวาของเจิ้งอี้ ต่อมาเจิ้งอี้ตกทะเลตายในเหตุพายุไต้ฝุ่น ภรรยาเจิ้งอี้ได้สืบทอดตำแหน่งและแต่งงานกับจางเป๋าจ่าย แต่ก่อนหน้านั้นเขาเคยมีเมียลับ ๆ ชื่อหงเสี่ยวเหลียน ลูกสาวของหงซุ่น หัวหน้าคณะงิ้วเรือแดง มีลูก 1 คนชื่อจางฉวน ภายหลังจากแต่งงานกับเจิ้งอี๋เส้า เขาได้รับแต่งตั้งจากราชวงศ์ชิงให้เป็นขุนนาง เขาจึงแอบบอกให้หงซุ่นพาเสี่ยวเหลียนและจางฉวนหนีไปเมืองสยาม เพราะหงซุ่นเป็นพวกขบวนการกู้หมิงต้านชิง เขาไม่อาจละเว้นที่จะไม่ปราบปรามตามหน้าที่

เจิ้งอี้鄭一หรือชื่อเดิมเจิ้งเหวินเซียน鄭文顯อดีตราชาโจรสลัดกองเรือธงแดงในน่านน้ำกวางตุ้ง ซึ่งครอบครัวของเขาเป็นโจรสลัดมาหลายชั่วคน ทั้งเขาเองและโจรสลัดคนอื่น ๆ เคยเป็นทหารรับจ้างให้ราชวงศ์เตยเซินของเวียดนาม

เจิ้งอี๋เส้า 鄭一嫂หรือชื่อเดิมว่าสือหยาง石陽หรือสือเซียงกู石香姑หรือ สือสื่อ(石氏)ภรรยาของเจิ้งอี้ อาชีพเดิมเคยเป็นโสเภณีในสถานนางโลมบนเรือที่อ่าวฮ่องกง ต่อมาได้มาแต่งงานกับเจิ้งอี้ จึงมาเป็นโจรสลัดด้วยกัน เมื่อเจิ้งอี้เสียชีวิตในทะเล นางจึงให้ลูกบุญธรรมของสามีคือจางเป๋าจ่ายมาแต่งงานด้วย เพื่อสืบทอดกิจการโจรสลัดร่วมกันต่อไป

จางฉวน張船ลูกชายของจางเป๋าจ่ายที่เกิดกับหงเสี่ยวเหลียน ลูกสาวของหงซุ่น หัวหน้าคณะงิ้วเรือแดง เมื่ออายุ 20 ได้อพยพลี้ภัยราชสำนักชิงมาเมืองสยาม และสืบทอดคณะงิ้วจากหงซุ่นผู้เป็นตา โดยเดินสายไปเล่นงิ้วตามที่ต่าง ๆ ระหว่างบางกอกกับสิงคโปร์ แต่ความจริงเบื้องหลังคือไปติดต่อเคลื่อนไหวการกู้หมิงต้านชิงอย่างลับ ๆ เขามีลูกชายชื่อจางสุ่ย

จางสุ่ย 張水ลูกชายของจางฉวน สืบทอดกิจการคณะงิ้วเรือแดงจากบิดา และยังตั้งโรงงิ้ว โรงเจ ศาลเจ้าในเมืองไทยอีกหลายแห่ง บั้นปลายก็เลิกเร่ร่อนลอยเรือไปเล่นงิ้ว ตั้งหลักปักฐานอยู่ที่เยาวราชจนตลอดชีวิต โดยใช้โลโก้รูปเรือแดง เป็นเครื่องหมายการค้าของโรงงิ้วของเขา จางสุ่ยมีบุตรคือ จางเต๋อหมิง

จางเต๋อหมิง 張德明เขาสืบทอดกิจการโรงงิ้วจากบิดา และยังสนับสนุนเงินทุนให้ ดร.ซุนยัดเซน ระหว่างที่มาปราศัยหาเสียงระดมทุนที่เยาวราช เพื่อไปดำเนินการโค่นล้มราชวงศ์แมนจู และด้วยเหตุนี้เอง มันจึงนำภัยร้ายมาสู่ตัวเขาในที่สุด จางเต๋อหมิงมีบุตรชาย 1 คน คือจางเต๋อเหวิน และบุตรสาว 1 คน คือ จางไห่จู

จางเต๋อเหวิน 張德文ลูกชายของจางเต๋อหมิง และเป็นพี่ชายของจางไห่จู อาชีพนักแสดงงิ้ว ชอบเล่นบทตัวโกง เช่นโจโฉ เขาเติบโตมาในโรงงิ้วที่สิงค์โปร์ หลังจากที่ลี้ภัยมาจากเยาราชในวัยเด็กพร้อมแม่และน้องสาว

ว่านเสียงจื่อ 萬祥子 เป็นพระเอกงิ้วคณะเรือแดง เป็นคนสุภาพอ่อนน้อม อัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส จึงทำให้จางไห่จู ซึ่งสนิทสนมกับเขามาตั้งแต่วัยเด็ก ต้องตกหลุมรักเขา แต่เบื้องหลังของเขานั้นคือxxx

หวังเกา 王高ลูกชายเศรษฐีในเมืองมะละกา และมีอิทธิพลในสิงคโปร์ มาชอบพอติดพันจางไห่จู แต่นางไม่เล่นด้วย 

ฮาซัน สุไลมาน ทายาทของเจ้าเมืองพัทลุง ที่สืบเชื้อสายจากสุลต่านสุไลมาน ชาร์ แห่งรัฐซิงกอรา คาบสมุทรสะทิงพระ เป็นคนเชื้อสายมลายูผสมชวา รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลา แบบแขกขาว เป็นคหบดีมีฐานะร่ำรวย แต่มีจิตใจเมตตา อ่อนโยนสุภาพ ให้เกียรติผู้หญิง หลงรักจางไห่จู เขาให้การช่วยเหลือจางไห่จู ตอนที่หนีมาจากสิงคโปร์

คนในครอบครัวของฮาซัน

โต๊ะเมาะ มารยัม (มาเรียม) ย่าของฮาซัน เจ้ายศเจ้าอย่าง 

มะ ซากีนา แม่ของฮาซัน ใจดี

ก๊ะ ลาฟีนา พี่สาวของฮาซัน เป็นคนใจดี 

เด๊ะ ลีนะห์ น้องสาวของฮาซัน เย่อหยิ่ง ขี้อิจฉา

ชิงหลิ่วซือไท่青柳师太นักพรตหญิงในลัทธิเต๋า สำนักฉวนเจี๋ย หลีกหนีความวุ่นวายทางการเมืองในจีนสมัยสงครามกับ 8 ชาติมหาอำนาจ มาอาศัยอยู่บนเกาะไผ่เขียว ทะเลอันดามัน เป็นผู้ถ่ายทอดวิชากำลังภายในให้จางไห่จู ก่อนจะละสังขาร

หลินเสี่ยวอิง (林小英หลิ่มเสี่ยวเอ็ง) ปรมาจารย์สำนักฉวนเจี๋ย (純潔教สุ่งเก๊กก่า หรือสำนักพิสุทธิ์ คู่แข่งกับสำนักฉวนเจิน ( 全真教) หรือช้วนจินก่าของปรมาจารย์เฮ้งเต็งเอี๊ยง หรือหวังฉงหยาง (王重陽) ตามประวัติกล่าวว่า เดิมหลินเสี่ยวอิงหลงรักเฮ้งเต็งเอี๊ยง พยายามหาวิธีแต่งงานกับเขา แต่เขาติว่าหล่อนหน้าอกเล็ก จึงไม่ยอมแต่งงานด้วย และหนีไปบวชเป็นนักพรตจนก่อตั้งสำนักช้วนจินก่า ทำให้หลินเสี่ยวอิงโกรธแค้นมาก จึงคิดค้นวิชาที่เอาชนะเคล็ดวิชาของสำนักช้วนจิน แต่ยุทธภพก็ไม่ยอมรับสำนักนี้ หาว่าเป็นพวกนอกรีต เป็นวิชามาร เนื่องจากอานุภาพของพลังฝ่ามือ”กระเบนพรากวิญญาณ” สามารถฆ่าคนได้โดยไม่ต้องสัมผัสร่างกายโดยตรง ศิษย์ของสำนักนี้ส่วนมาก เป็นสตรีที่ผิดหวังในความรัก หรือสูญเสียคนรัก เป็นแม่ม่าย หรือยังเป็นเด็กสาว ไม่เคยมีความรัก (แต่พวกสำนักช้วนจินเรียกคนในสำนักนี้ว่า”นางมารไร้รัก” 無情惡魔บ่อเช้งอั๊กหมอ)

ชิงเหลียน 青蓮 ศิษย์พี่อาวุโสสุดของสำนักฉุนเจี๋ย นิสัยโอบอ้อมอารี มีเมตตา

ชิงหวินหรือแชฮุ้ง 青雲 ศิษย์รองของอาจารย์ชิงหลิ่ว มีฝีมือวรยุทธล้ำเลิศกว่าศิษย์ทั้งปวง อยากจะได้รับการถ่ายทอดวิชาพลังฝ่ามือกระเบนพรากวิญญาณ แต่อาจารย์ไม่ยอมสอนให้ เพราะรู้นิสัยของแชฮุ้งที่เป็นคนเย่อหยิ่ง ขี้อิจฉา จิตใจคับแคบ

7 โจรสลัดอันดามัน คือกลุ่มโจร 7 พี่น้อง ที่แข็งแกร่งที่สุด ครอบครองน่านน้ำอันดามันตั้งแต่ตะโกลา ภูเก็ต สตูล ช่องแคบมะละกา ลงไปถึงปลายสุดแหลมมะลายาที่สิงคโปร์ มีพฤติกรรมที่โหดร้าย ปล้น ฆ่าเจ้าทรัพย์ รวมทั้งข่มขืนเหยื่อที่เป็นผู้หญิง พี่น้องกลุ่มนี้ประกอบด้วย

 ไฟซอล (Faisal) พี่ชายคนโต มีความสุขุม ใจเย็น วางแผนเก่ง บริหารปกครองลูกน้องได้ดี

 รออีด (Raed) น้องคนรอง เก่งในการรบเชิงรุก รบแบบกองโจร ใช้ปืนสั้น มีด ดาบ กริช เป็นอาวุธที่ชำนาญ

 บิลเลาะห์ ( Billah ) น้องสาม มีนิสัยมุทะลุ อารมณ์ร้อน ชำนาญในการใช้ปืนใหญ่ถล่มเรือของศัตรู

 กอเซ็ม ( Qasim ) น้องสี่ ตัวเล็กแต่ใจใหญ่ ชำนาญพิชัยสงคราม แสร้งถอย เพื่อปิดล้อมโจมตี เป็นกุนซือให้พี่ใหญ่

 ซุฟัร ( Sufar ) น้องห้า ชำนาญการรบใต้น้ำ ใช้พลรบดำน้ำไปขึ้นเรือศัตรูแบบจู่โจม หรือดำน้ำไปเจาะใต้ท้องเรือให้รั่ว วางระเบิดใต้น้ำ ชำนาญการดูทิศทางดวงดาว ดูกระแสลมมรสุมต่าง ๆ

 อิสมัต ( Esmat ) น้องหก ชำนาญการรบบนบก ขี่ม้า ยิงธนู ปล้นแล้วเผาบ้านเมืองของเหยื่อ

 ยาซิม (Yasim) น้องเล็กสุดท้อง หนุ่มหน้าสวย บางครั้งปลอมตัวเป็นผู้หญิง เพื่อกระทำภารกิจจารชน

ทั้ง 7 คนนี้ คือกลุ่มโจรที่จางไห่จูต้องเอาชนะ เพื่อครองบัลลังก์เจ้าแห่งโจรสลัดอันดามัน