เรื่อง รักใหม่ของไข่ข้าว

[ไข่ข้าวเล่าเรื่อง]

“ตรงนี้เขียวช้ำมากเลยนะคะ เจ็บหรือเปล่า เกิดอะไรขึ้นคะ น้องวิน”

เสียงจากพี่สันทนาการถามไอ้วิน ที่ยืนหน้าหล่อ ปากแตก อยู่ข้างผม เป็นธรรมดาที่เหล่ารุ่นพี่จะสนใจ คนหน้าหล่อ หุ่นนักกีฬาที่มีกล้ามสวยๆ แน่นไปทุกส่วน ก็แม่งหล่อระดับชาติเบอร์นี้ ใครเห็นก็ต้องหลงอยากได้ อยากจีบกันทั้งนั้น

ไอ้วินเอาแต่จับรอยแตกมุมปากเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม ไม่พูดมากตามฟอร์มของมัน พี่พุฒที่เดินตามหลังมาจึงเข้าไปช่วยเคลียร์อีกแรง

“ไปมีเรื่องกับไอ้หอยอีกเหรอมึง”

หึหึ เข้าแผนผมจริงๆ ผมอ่านข้อความไลน์กลุ่มมัธยมของผมแล้ว เลยรู้ว่าไอ้วินมันห้าวจนโดนใครต่อยมา ผมแกล้งเหล่สายตาใส่ร้ายไอ้หอยที่ยืนหน้าโง่ๆ อยู่ข้างๆ พี่พุฒจึงหันมองไอ้หอยด้วยสายตาเอาเรื่อง

“เหี้ยวินรีบพูด!กูไม่เกี่ยว ถ้ารอยนั่นเป็นฝีมือกู กูจะดีใจมากครับ อีกอย่างนะพี่พุด ผมชื่อธนาครับไม่ใช่ หอย!”

ไอ้หอยรีบปฏิเสธ พร้อมกระชากคอเสื้อไอ้วินอย่างร้อนตัว ดูยังไงก็ผิดเต็มประตู ผมเลยแกล้งเติมไฟ

“ไอ้หอยขมปากแบบนี้ไง ถึงได้โดนไอ้วินต่อยเมื่อวาน”

“ทำไม ไอ้ไข่ขาวหรือมึงจะเอา จัดเลยไหม ?!”

แค่เห็นรอยยิ้มยียวนของไอ้หอย ผมก็อยากจะเขวี้ยงรองเท้าใส่หน้าแล้ว ใครจะไปทนอยู่กับคนแบบนี้ได้

“เหอะ กูไม่ตาต่ำเอามึงหรอก อย่างมึงให้เอาฟรีกูยังคิดดูก่อนเลย”

“หยุดเว้ย รุ่นพี่ยังยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้พูดอะไรเกรงใจกันบ้างดิ ใจเย็นกันหน่อย ไงไอ้วิน ตกลงที่ปากแตก แก้มช้ำขนาดนี้ ไปสะดุดตีนใครมา”

“ตีนเฮดว้ากครับ”

“เป็นไงล่ะไม่ใช่กูครับ สมน้ำหน้าแล้ว”

ไอ้หอยยังไม่หยุด ผมปลายตามองแรงหมั่นไส้สุดๆ เลยด่ากลับไปอีกยก กำลังตีฝีปากกับไอ้หอยอย่างเมามัน จู่ๆ เฮดว้ากปีสาม ที่ไอ้วินพูดถึง ชื่อว่าพี่เลย์ก็เดินเข้ามา เอาผ้าจากไหนไม่รู้มาผูกมัดข้อมือผมกับไอ้หอย แถมประกาศิตว่า

“ต่อไปมึงสองคน ห้ามแยกจากกัน1อาทิตย์ ถ้าผ้าที่กูผูกให้ที่ข้อมือพวกมึงหลุดออกจากข้อมือของพวกมึงสองคนเมื่อไหร่ กูสั่งซ่อมยกรุ่น!!”

ผมยืนช็อกไปครึ่งวินาที แล้วหันหาพี่พุฒมองด้วยสายตาอ้อนวอนสุดๆ แถมทำน้ำตาคลอด้วยเหมือนโลกกำลังถล่ม

... ♡…

“พี่พุฒช่วยผมด้วย ให้ผมอยู่กับไอ้หอยแค่นาทีเดียวผมก็จะขาดใจตายอยู่แล้ว พี่พุฒฒช่วยด้วยครับ”

“เชี่ยกูไม่ใช่คาร์บอนมอนอกไซด์ที่อยู่ใกล้แล้วจะไม่มีอากาศหายใจนะมึง” ไอ้หอยตอกกลับ ผมรำคาญเสียงมันจริงๆ

“ยัง ยังไม่หยุด เดี๋ยวโดนจัดหนักกว่านี้อย่าว่าพี่ไม่เตือนนะครับ แบบนี้ก็ดี จะได้เรียนรู้ทำความรู้จักอีกฝ่ายให้มากขึ้น เป็นเพื่อนรักเพื่อนตายกันเลยไง”

ไอ้หอยนิ่งไปคงได้สติคิดอะไรได้มากขึ้น

“เพื่อนรักเพื่อน เออ จะว่าไปก็น่าสนนะไอ้ไข่ขาว มึงว่าไง”

“สัดเอาคำว่า ตาย!! ไปคำเดียวเถอะมึง!!”

“พี่ดูมันดิผมไม่เอานะครับไม่อยากได้แค่คำว่าตายคำเดียว”

ไอ้หอยแกล้งทำท่ากระตุ้งกระติ้งดีดดิ้นจนน่าโดน (ตรีน)

“ผมก็ไม่เอา แค่นี้ผมก็จะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว ให้อยู่กับมันผมตายเลยดีกว่า”

มันทำได้ ผมก็ทำได้ แต่ว่านอกจากไม่ได้ช่วยอะไรแล้วผมยังถูกด่าและถูกคาดโทษกลับมาอีก ไอ้วินเพื่อนชี้ชวนตายของผม แม่งก็ไม่คิดช่วย-่าอะไร ซ้ำยังตบบ่าผมแปะๆ พูดด้วยเสียงนิ่งๆ เหมือนผีน้ำแข็งว่า

“ถ้าพวกมึงสองตัวทำให้กูโดนพี่เลย์เกลียด พวกมึงไม่ได้ตายดี”

ไอ้เพื่อนเลว พูดจบแม่งก็เดินไปออเซาะเฮดว้ากหน้าด้านๆ ปล่อยผมยืนนิ่งวิญญาณออกจากร่าง คอยดูเหอะ ถึงทีผมเมื่อไหร่ไอ้อัศวิน ต้องโดนผมจัดหนักแน่นอน ผมได้แต่คิดแค้นในใจ

แล้วอย่าคิดว่าปีใหม่ฟ้าใหม่ ความซวยของผมจะจบแค่นี้ เพราะต้องติดกับไอ้หอยน่าชัง 7 วันตลอด 24 ชม ผมจึงต้องนอนคู่กับไอ้หอยหรือไอ้ธนา โดยมีพี่ตูนช่วยคุมและช่วยจัดเตียงใหม่ให้นอนข้างกันได้

ชีวิตนรกของผมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!

... ♡…

ผมทั้งเกลียดทั้งรำคาญไอ้ตัวพูดมาก ไอ้หอยแม่งไม่ได้พูดโม้ธรรมดา แต่ยังหยอดมุกคล้ายจะจีบผม แต่เอาจริงๆ แม่งก็จีบไปทั่ว เดินไปที่ไหนมันต้องปล่อยมุกเสี่ยวตลอด จีบไปหมดทั้งผู้หญิง ผู้ชาย ทั้งคนในคณะ นอกคณะ ผมล่ะรำคาญสุดๆ

จนผมทนไม่ไหวจริงๆ แถมผมกับไอ้หอยก็เรียนกันคนละสาขา ผมลงโยธา ส่วนไอ้หอยเรียนอุตสาหกรรมภาคเดียวกับไอ้คุณติณห์ พี่ตูนเลยช่วยผ่อนคำสั่งของเฮดว้ากให้ โดยเปลี่ยนจาก 24 ชม. เป็นช่วงเวลา 2 ทุ่มถึง ตี 5 ผมเลยไม่ต้องทนบ้าตายตัวติดกับไอ้หอยทั้งวันจริงๆ

ธนาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ผมด้วยสีหน้าเหมือนคนหมดแรง

“ไอ้ไข่... ช่วยกูหน่อย กูจะตายอยู่แล้ว!”

“ตายอะไรของมึง?” ผมเลิกคิ้วหันไปมองมันด้วยความสงสัย

“กูไม่ไหวแล้ว ปวดไปหมด... ทั้งตัว...” ธนาโอดครวญ พลางทำหน้าเว่อร์เหมือนคนใกล้สิ้นใจ แต่จู่ๆ มันก็ดันขยับเข้ามาใกล้จนผมสะดุ้ง

“เฮ้ยๆ! ไอ้หอย มึงจะเข้ามาใกล้กูทำไม!” ผมตะโกนพร้อมดันตัวมันออกไปห่างๆ

“ก็จะให้มึงช่วยนวดไง เพื่อนกันช่วยนวดหน่อยสิ!” มันยิ้มแหยๆ ทำหน้าอ้อนขอความช่วยเหลือ

“นวดตีนมึงก่อนเถอะ!” ผมถีบมันล้มกลิ้ง แล้วคว้าผ้าห่มโยนใส่มันเต็มแรง

“ไอ้ไข่ ช่วยกูหน่อย กูไม่ไหวแล้ว ปวด อยากอ่ะ”

ตาเหลือกไปสิ!!

“สัด ไปชักในห้องน้ำโน่น!!”

ผมรีบแกะผ้าที่ข้อมือแล้วรีบคว้าโทรศัพท์วิ่งออกจากห้องทันที ด้วยด้วยความตื่นตระหนก

... ♡…

“เกิดอะไรขึ้น เสียงดัง”

จังหวะเดียวกับที่ไอ้ติณห์หน้าหล่อเกาหลีเปิดประตูห้องตรงข้ามออกมาเหมือนกัน มันกำลังจะไปหาที่สูบบุหรี่ ผมเลยทำหน้าบึ้งใส่แต่ไม่ได้ตอบ เพราะอารมณ์ค้างจากไอ้หอยยังอยู่ เลยไม่มีอารมณ์ดีๆ จะพูดกับใคร

“สักตัวไหม”

ไอ้ติณห์ยื่นซองแดงๆ ให้ผมที่กำลังเครียด

“ไม่ กูเกลียดกลิ่นบุหรี่ ได้กลิ่นละปวดหัว มึงจะดูดก็ไปไกลๆ กูเลย กูยิ่งหงุดหงิดไอ้หอยอยู่”

“อ่อ ผัวเมียทะเลาะกัน”

“ผัวเมียเชี่ยอะไร! แม่ง เสี่ยนจะให้กูช่วย ถีบแม่งเข้าห้องน้ำไปละ”

“ทำไมล่ะ ก็แค่ช่วยเอง”

ไอ้ติณห์ทำสายตาแปลกๆ เอียงคอมองเป็นหมาน้อยขี้สงสัย

“มึงประสาทหรือไง! ต่อให้เพื่อนสนิทกัน มันก็ต้องมีเรื่องที่ทำไม่ได้อยู่หรือเปล่า ไปดูดบุหรี่ตรงโน้นไม่ต้องมายุ่งกับกู”

ผมหงุดหงิดพาลใส่มันซะเลย เพราะกิจกรรมรับน้องผ่านมาหลายวันแล้ว เลยทำให้ผมกับไอ้คุณติณห์พูดคุยกันบ่อยขึ้น จนผมลืมตัวพูดกูมึงอย่างสนิทปากไป

... ♡…

????คุยกันจ้า!????

นอกจากจะมีหอยที่เป็นคู่กัด หนุ่มหล่อเกาหลีอย่างติณ์ ยังพร้อมจะกวนประสาทไข่ข้าวด้วยเหรอเนี่ย ชีวิตนรกจริงๆน้า ไข่ข้าว

แต่ใครจะรู้ล่ะว่าความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากความกวนตรีน อาจกลายเป็นอะไรที่ลึกซึ้งขึ้นในอนาคตก็ได้.. ว่าแต่ วิน นายเจอหัวใจของตัวเองแล้วใช่ไหม? แต่ถึงขนาดยอมปากแตก จะทุ่มทุนเกินไปหรือเปล่า (หากทุกคนอยากรู้เรื่องของนายวินอย่างละเอียดล่ะก็ ติดตามอ่านได้ใน เรื่อง รักใหม่หัวใจเดิม นะคะ )

ติดตามกันต่อในตอนหน้านะคะ ฝากกดติดตามกันไว้ด้วยนะ จะได้ไม่พลาดตอนใหม่ ขอบคุณค่ะ 

... ♡…