เรื่อง ดับฝันองค์ราชัน
ฤดูฝ
้ฟ้าคำรามั่ สายลมัหยดน้ำฝแตกเป็ละอองฝ แสงสว่าง้าเป็สายาเมฆาพาดสู่ืิ
บังเกิดื่น้ำใบึงัปั่นป่วนาัผืนุยามะเคลั่ง เ็ญิวัยเ้าขวบปียืนั้าท้าฟ้าดิน ใืกำไ้กระบองา
เบื้องหน้าืแม่ทัพใญ่แห่งแ้หลิน ึจะาุใกล้ิปีแต่ัเปลือย่บนักำยำน่าเกรงขาม ใืถือเีกระบองไ้ไผ่
"เข้ามาสิ หรือกลัว กุ๊ก! ๆ ๆ ๆ" ชายชาตรีหยอกล้อเ็ญิรุ่นลูก าัว่าทั้งสองสนิทสนมกันมากใชั่วปีเดียว
"ไม่ออมืหรอกนะ" เ็ญิตัวเล็กตะโกนก้อง
เปรี๊ยง! สายฟ้าฟาดบนผืนน้ำ ร่างเล็กาก้าวกระโดดอยู่ริมตลิ่ง สองื้าไ้เหนือหัวหวังฟาดร่างท่านแม่ทัพให้ขาดแบบผ่าครึ่ง
ฟ้าว! ยอดนักรบกลับกระโจนหนีขึ้นไปยืนบนยอดไ้สูงใชั่วพริบตา าัว่ามีวิชาตัวเบาัสูงส่ง
ย๊ากกกก! เ็ญิวิ่งเ็ปานสายลม ้าเท้าเะต้นไ้ัโค่นด้วยพละกำลังที่ประมาณมิได้
โครมมม! ไ้สูงัโค่น ทว่าชายชาตรีกลับกระโดดไปยืนกลางสระั
"กลัวเหรอ ทำไมเอาแต่หนี" เ็ญิไร้หัวนอนชี้หน้าดุ
"เ้ามีแต่พละกำลังทว่าไร้ปัญญา จะเอาชนะข้าได้คงต้องฝึกอีกร้อยปีเป็อย่างต่ำ ฮ่า! ๆ ๆ ๆ" แม่ทัพหัวเราะั่
ตูม! เ็ญิจับต้นไ้โยนน้ำ มันกลายเป็สะพาน่ซุงทอดไปักลางสระั กร่อด! ๆ นางขบฟันจนหน้าสั่นก่อนจะวิ่งกำหมัดเล็กๆเข้าไปหายอดขุนพล
ซู่มมมม! ชายชาตรีฟาดไ้ไผ่กับผิวน้ำ บังเกิดเป็ื่ท่วมหัวพุ่งเข้าใส่เ็ญิสาดร่างเล็กๆกระเด็นตกน้ำดังตูม!
"ประลองกันแล้ว ๆ หมีาประลองแล้ว ๆ" เสียงทหารยามร้องขานกันเป็ทอดๆ เหล่านักรบเกราะเหล็กต่างวิ่งมายืนล้อมรอบบึงัจ้องมองแม่ทัพกับเด็กประหลาด
ฮิ! องค์หญิงน้อยใตำหนักเจ็ดสววรค์ฉีกยิ้ม นางวิ่งออกทางหน้าต่างชั้นเจ็ดเพื่อย่ำเท้าบนหลังคาชั้นที่หก ค่อยๆปีนาหลังคาตำหนักชั้นที่หกมาย่ำบนชั้นที่ ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง แล้ววิ่งบนขอบกำแพงไปัสระัสีเขียวมรกต
อึ๊บ! ร่างเล็กๆใชุดคลุมลายมังกรสีแดงขึ้นมานั่งบนกิ่งไ้ริมรัว ตากลมแป๋วมองไปเห็นหญิงวัยเดียวกันกำลังว่ายน้ำจ๋อมแจ๋มเหืนลูกหมาตกน้ำ
"เล่นสกปรก" หมีาลอยคอมาเงยมองเท้าแม่ทัพที่ย่ำบนใบัยักษ์
"เล่นอะไร ข้าเอาจริง"
"ถ้าเป็สนามรบเ้าโดนห่าฝธนูยิงพรุนไปแล้ว"
"เอาอีก" เ็ญิปีนขึ้นมายืนย่ำบนดอกับานที่ใญ่เท่าตัวคน กำหมัดและย่อเข่ารอตั้งรับ
"จู่โจม" เสียงชายชาตรีดังั่ปานฟ้าร้อง ่ไ้ไผ่ฟาดฟันเข้าใส่ร่างเ็ญิ ปึ่ก! ๆ ๆ นางปัดป้องด้วยแขนเล็กๆแต่ก็โดนฟาดจนช้ำบวม
ซู๊ด! ๆ ๆ ใบหน้าเล็กๆเงยขึ้นฟ้า ปากอ้าดูดน้ำฝเข้าปากจนแก้มป่องพอง ขณะที่สองแขนัปัดป้องกระบองไ้ไผ่ที่หวดเข้ามาทุกกระบวนท่า
หึ! แม่ทัพยิ้มก่อนจะฟาดปลายกระบองหมายหวดขาเ็ญิให้หล่นาดอกั
ถรุย! ปากสีชมพูบ้วนน้ำลายปนน้ำฝใส่หน้าแม่ทัพใญ่ ฟิ้ว! ร่างเล็กๆกระโจนสวนกับปลายกระบอง กำปั้นน้อยเสยหน้าท้องหนุ่มรุ่นราวคราวพ่อ
ตูมมมมม! ร่างกายกำยำกระเด็นไปไกลหลายสิบก้าวก่อนจะหล่นใแม่น้ำสีมรกต
"หมีา! ๆ ๆ ๆ" เหล่าทหารร้องเชียร์เ็ญิ
"จู๋โจม" จู่ๆแม่ทัพก็ขึ้นมายืนริมตลิ่ง เอาไ้กระบองฟาดหินและกรวดบนพื้นพุ่งเข้าหาหมีาด้วยความเ็สูงดั่ง-่ากระสุน
ฟ้าว! ๆ ๆ ๆ นางดำน้ำ มองขึ้นมาบนบกและกระโดดพุ่งขึ้นมาเหืนปลา ตูม! หน้าผากาโขกหน้าอกแม่ทัพล้มไปนอนหงายตึง เ็ญิก็นอนทับบนตัวของเขาเช่นกัน
"แฮ่ก! ๆ ๆ ยอมั ยอมั"
"ยอมอะไร เ้าแพ้แล้วหมีา" หนุ่มใญ่ตอบและเอามีดสั้นจี้คอเด็กน้อย
"แม่ทัพ! ๆ ๆ ๆ" เสียงเชียร์เปลี่ยนฝั่งมาทางผู้ชนะ
ฮือ! ๆ ๆ ๆ เ็ญิตัวเล็กพลิกาอกแม่ทัพมานอนหงายร้องไห้งอแงกลางสายฝ
"พรุ่งนี้ไปเรียนตำราก่อนนะ ัไม่ต้องมาฝึกกระบี่กระบอง เ้าัเขลานัก ตอนเด็กถ้าข้ามีพลังเท่าเ้าในะ ป่านนี้ทลายกองโจรบนภูเขาได้หมดแล้ว" แม่ทัพเอ่ยแล้วเดินาไป
ฮือ! ๆ ๆ เด็กน้อยันอนร้องไห้งอแง องค์หญิงวัยเดียวกันปีนาต้นไ้ วิ่งมานั่งยองๆข้างกาย
อึก! เ็ญิประหลาดรีบกลืนน้ำลายและปาดน้ำฝกลบน้ำตา "วันนี้สวยจัง องค์หญิง"
"ข้าก็เหืนเดิมทุกวันนะ เ้าเจ็บมากไหมหมีา" องค์หญิงน้อยเอ่ยและเอาขี้ผึ้งแก้ฟกช้ำปาดทาแขนเล็กๆที่บวมแดงทั้งสองข้าง
"ไม่เจ็บหรอก แค่นี้สบายมาก ัที่จริงถ้าข้าน้อยไม่กลัวพ่อบุญธรรมดายคาื ข้าชกท้องเขาทะลุก็ัได้"
"ฮิ! ๆ ๆ "พละกำลังของเ้าทำได้ขนาดนั้นเลยหรือหมีา จริงไหมที่เา่าเ้าเป็ยักษ์แคระตนสุดท้าย"
"เป็ไม่รู้หรอก แต่ว่าข้าจะเป็องครักษ์ทองของเ้าให้ได้ องค์หญิง" หมีาลุกนั่งมองตากับหญิงสาวตัวน้อย
"เ้าจะเป็คนปกป้องข้าให้ได้เลยหรือ"
"ใช่ แน่นอน"
"แล้วถ้ามีคนเก่วกว่าเ้ามาสมัครล่ะ"
"ข้าเก่งขึ้นทุกวัน พรุ่งนี้ข้าก็เก่งขึ้นอีก ฤดูหน้าข้าก็เก่งขึ้นอีก ให้ข้าดูแลท่านนะองค์หญิง"
"ก็ได้ สัญญาสิว่าเ้าจะสอบเป็องครักษ์ได้ได้"องค์หญิงยกนิ้วรอเกี่ยวก้อย
"สัญญา" หมีาเกี่ยวก้อยกับองค์หญิงขณะที่นั่งยองๆมองหน้ากันและกัน
"ข้าสัญญาว่าจะปกป้องท่านตลอดไป หากใครคิดทำร้ายทำลายองค์หญิงของข้ามันต้องพินาศไป ต่อให้ต้องฆ่าคนทั้งโลกนี้ข้าก็จะทำเพื่อปกป้องท่าน"
ฮิ! ๆ ๆ องค์หญิงน้อยหัวเราะชอบใจ.
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??