เรื่อง บริษัท​ใน​ฝัน​

พี่ขอโทษพี่ลืมตัวจนกัดเธอซะเลือดออกเลยพี่ขอโทษนะคะ เจ็บมากมั้ยคะ" เอกส่ายหัวแล้วตอบกลับมา "ไม่เป็นไรหรอกครับพี่อ๊อดไม่เท่าไหร่อหรอก

"พูดพลางเอกก็ค่อยๆดึงมือที่ล้างอยู่ในบราตัวนั้นออกมาวรรณภัทรสะดุ้งนิดนึงแล้วคว้ามือเธอขึ้นมาจับมือข้างนั้นของเอกไว้เหมือนไม่อยากให้ดึงงมืออก

แต่เมื่อนึกได้ว่ามือข้างนั้นเกาะกุมอยู่บนเต้านมของเธอจึงรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงนั่งก้มหน้าอยู่อย่างนั้นโดยไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปเอกก็แช่มืออยู่อย่างอย่างรู้สึกเสียดายครู่หนึ่งจึงตัดสินใจดึงมือออกพ้นจากเนินนมนุ่มมอนั้นอย่างแสนเสียดาย

วรรณภัทรมองตามมือข้างนั้นอย่างเลื่อนลอยแล้วสายตาเธอก็เหลือบไปเจอกับท่อน-วยอวบที่เริ่มจะอ่อนตัวลงบ้างท่อนนั้นแต่คราวนี้เธอจับจ้องมองมันเหมือนถูกมนต์สะกดความรู้สึกแปลกๆบางอย่างก่อตัวขึ้นอีกครั้งซึ่งเธอก็บอกไม่ถูก

ว่ามันคืออะไรแต่ร่างกายเธอกลับมีการตอบสนองร่องหีเธอขมิบตัวสองสามทีอย่างที่เธอเองไม่สามารถควบคุมได้รู้สึกหวิวๆเลื่อนลอยมือของเธอยกขึ้นช้าๆเลื่อนเข้าหาท่อน-วยนั้นด้วยความรู้สึกที่อยากจับต้อง

ลูบคลำและอยากทำอะไรกับมันอีกหลายอย่าง อย่างสุดห้ามใจ เอกเองก็แปลกใจในอาการของเธอแต่เขาไม่ต้องการให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้แล้ว

เขาตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวอีกครั้งเหลียวหลังกลับไปปลดกลอนประตูออกแล้วหันกลับมาบอกกับเธอ "พี่อ๊อดครับพี่แต่งตัวให้เรียบร้อยในนี้ก่อนแล้วกันนะครับ ผมจะออกไปรอข้างนอก"

นั่นเองจึงทำให้วรรณภัทรรู้สึกตัวเหมือนถูกน้ำเย็นราดรดศรีษะ เอกก้าวออกจากห้องน้ำนั้นและไม่ลืมที่จะดึงประตูกลับมาปิดให้เธอด้วย ปรัชญาเดินออกมาจนถึงอ่าล้างหน้าจัดการเก็บ-วยเข้ากางเกงเรียบร้อยแล้ว

จึงเปิดน้ำที่อ่างวักน้ำขึ้นลูบหน้าเมื่อปิดน้ำแล้วเขาก็เอามือทั้งสองเท้าแขนที่ขอบอ่างจ้องหน้าตัวเองในกระจกนึกทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นพยายามหาคำตอบให้ตัวเองว่าทำถูกหรือผิด

วรรณภัทรเดินออกมาจากห้องน้ำด้านในหยุดยืนที่ด้านหลังของปรัชญาถามเสียงแผ่วเบาขึ้น "เอก...เอ่อ...เป็น...เป็นอะไรมากมั้ยคะ...เอ่อ...ที่แขนน่ะค่ะ.."

ปรัชญาตอบโดยไม่กล้าเหลียวหน้ากลับมาเพราะเขาไม่ต้องการสบตากับเธอโดยตรง "อ๋อไม่เป็นไรมากหรอกครับพี่อ๊อด สบายใจเถอะครับแผลแค่นี้เดี๋ยวมันก็หาย"

วรรณภัทรยังพูดอ้อมแอ้มตะกุกตะกักออกมา "แต่...แต่พี่เห็นมันมีเลือดออกด้วย....พี่...พี่ว่าไปโรงพยาบาลทำแผละซะหน่อยดีมั้ยคะ" ปรัชญาหัวเราะอย่างอดขำไม่ได้ "พี่อ๊อดครับ

ถ้าไปหาหมอแล้วเค้าถามว่าไปโดนอะไรมา เราจะตอบว่าไงได้ล่ะครับ??" วรรณภัทรยืนก้มหน้านิ่งเงียบอย่างจำนนต่อเหตุผลแล้วอยู่ไม่อยู่อย่างที่คาดคิดไม่ถึงเธอก็ผวาเข้ากอดปรัชญาไว้จากด้านหลังพร้อมกับซบหน้าลงไปบนแผ่นหลังแล้วปล่อยสะอื้นออกมาทันที

ปรัชญารู้สึกได้ทันทีถึงก้อนอวบหยุ่นค่อนข้างแข็งทั้งสองนั้นที่ตอนนี้มันบดบี้เบียดอัดอยู่กับแผ่นหลังของเขาอย่างตั้งตัวไม่ติดปรัชญารีบหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับวรรณภัทรพยายามจะดันตัวของเธอออกแต่เธอกลับซุกหน้าเข้าหาแผงอกของปรัชญาและโอบรัดเอวของเขาด้วยแขนทั้งสองพร้อมทั้งสะอื้นไห้

"พี่.....พี่ขอโทษนะคะ.....พี่...พี่ไม่ได้ตั้งใจ....แล้ว...แล้วก็....พี่ไม่......ไม่เคยทำอย่างนี้...ต่อหน้าใครมาก่อน..โดยเฉพาะ.....กับ...กับผู้ชาย..."

ปรัชญาเข้าใจแล้วว่าวรรณภัทรรู้สึกอย่างไรในตอนนี้ เขาจึงโอบกอดเธอกลับอย่างปลอบประโลมและสรรหาคำพูดชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดให้เธอสบายใจลงซึ่งก็เป็นความพยายามอยู่นาน

จนเธอเงียบเสียงสะอื้นลงไป แต่ก็ยังได้ยินเสียงแผ่วเบาจากเธอดังมาว่า "เอกคะเอกกอดพี่ให้แน่นๆนะคะ เอกอย่าปล่อย....อย่าทิ้งพี่ไปนะ" ปรัชญางงๆกับคำขอนั้นแต่ก็ยังตามใจเธอ

"ครับพี่อ๊อดผมไม่อยากให้พี่อ๊อดเสียใจ พี่อ๊อดลืมเรื่องพวกนี้ซะเถอะนะครับคิดซะว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นจริง แล้วพี่จะได้สบายใจ" ปรัชญาพูดอย่างไม่มีอะไรจะพูด

หรือไม่รู้จะพูดอะไรดี วรรณภัทรแทรกตอบขึ้นมาทันทีเช่นกัน "เอกจะบอกว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นจริงงั้นเหรอ แล้ว.....แล้ว..." เธอพูดได้แค่นั้นเสียงเธอก็เงียบหายไปแต่กลับซุกหน้าลงเบียดเข้าหาหน้าอกปรัชญาเหมือนจะมุดเข้าไปข้างในซะก็ไม่ปาน

ทำให้เขาสงสัยจึงถามวรรณภัทรไปทันที "แล้วอะไรครับพี่อ๊อด ทำไมไม่พูดให้จบล่ะครับ พี่อ๊อดพูดค้างๆคาๆอย่างนี้ผมจับต้นชนปลายไม่ถูกนะครับ" แทนคำตอบ วรรณภัทรกำหมัดน้อยๆทุบลงไปบนหน้าอกของเขาอย่างเอาเชิงแง่งอนมากกว่าตั้งใจจะทุบตีจริงๆ

แล้วตอบอย่างแผ่วเบาให้พอได้ยินกันสองคน "แล้ว...แล้วไอ้ทั้มันแข็งๆเป็นลำทิ่มอยู่เหนือท้องน้อยพี่นี่มันอะไรล่ะคะ บ้า....คนบ้า...." เธอพูดแค่นั้นแล้วก็ซุกหน้าลงไปที่หน้าอกปรัชญาอีกครั้ง

ปรัชญาสะดุ้งวาบขึ้นมาทันทีเพราะเขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าในยามหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้ -วยเจ้ากรรมของเขามันดันแข็งตัวก่อการกบฏขึ้นมาเมื่อรู้สึกตัวเขาจึงพยายามโก่งสะโพกให้ท่อน-วยออกห่างจากการบดเบียดกับร่างกายของวรรณภัทร

แต่มันไม่เป็นอย่างที่เขาต้องการเพราะฝ่ายญิงกลับดันตัวตามติดเข้ามาก่อนที่ปรัชญาจะมีความคิดใดๆ วรรณภัทรก็ชิงเงยหน้าขึ้นแล้วพูดกับเขาก่อน "เอกคะ พี่อ๊อดขออะไรเอกได้มั้ยคะ" ปรัชญาตอบเสียงสั่นๆ "ดะ...ได้ครับพี่อ๊อดบอกมาซิครับ"

วรรณภัทรกระซิบด้วยเสียงแผ่วกระเส่าตอบมาทันที "เอกจูบพี่อ๊อดหน่อยได้มั้ยคะ จูบพี่ได้มั้ยคะเอก" และไม่รอที่จะให้ปรัชญาตอบ

วรรณภัทรก็เขย่งเท้ายื่นริมฝีปากเข้าประกบปากของปรัชญาทันทีเธอดูดเม้มริมฝีปากปรัชญาทั้งบนและล่างสลับกันอย่างรวดเร็ว ปรัชญานั้นเมื่อตั้งตัวได้เขาก็สอดลิ้นของตนเองเข้าไปตระหวัดไปมาในช่องปากของวรรณภัทรทันที

คราวนี้พี่อ๊อดให้ควาร่วมือด้วยดีเพราะเธอส่งลิ้นออกมาต้อนรับลิ้นของเขาอย่างโอนอ่อนผ่อนตามปรัชญาก็ตอบรับการกระทำของพี่อ๊อดด้วยการดูดปลายลิ้นสาวสวยแห่งฝ่ายบุคคลเอาไว้แน่น

สร้างความเสียวสยิวให้แก่เธอยิ่งนัก พี่อ๊อดตอบสนองกลับมาด้วยการกวาดวาดลิ้นของเธอเข้าในช่องปากของเเอกอยู่ไปมา

ใช้ฟันขาวเรียบของเธอขบเบาๆที่ปลายลิ้นและริมฝีปากของเอกสองมือประคองใบหน้าของเขาอย่างทะนุถนอม เอกก็โอบกอดร่างงามนั้นไว้อย่างลุ่มหลงไปกับบรรณการกามที่พี่อ๊อดปรนเปรอยื่นให้

ท่อน-วยเอกแข็งจนเจ้าตัวรู้สึกปวดลึกลงไปถึงพวงกระโปกด้วยความเงี่ยนที่ถูกอั้นมานาน อย่างที่เรียกกันว่าอาการน้ำตกไข่ เอกดันท่อนควยที่ลุกแข็อยู่ในกางเกงอัดบดเข้าปะทะกับเนินท้องน้อยของพี่อ๊อด

เพราะเธอเตี้ยกว่าเขาอยู่ช่วงหนึ่งสาวสวยแห่งฝ่ายบุคคลถอนริมฝีปากออกจากชู้รักกระทันหันผู้นี้ไซร้จูบลงมาที่ต้นคอของเขา พร้อมกับลิ้นที่แลบเลียฉกกระหวัดไปมาบนผิวเนื้อของเขาอย่างแผ่วเบาราวกับลิ้นงูแล้วก็พักหอบหายใจอยู่กับต้นคอของเอก

เอกพลิกตัวกลับให้พี่อ๊อดยืนพิงขอบอ่างล้างหน้าจูบหน้าผากเธอทีนึงและละลงมาจูบเบาๆอีกครั้งที่พวงแก้มเลยไปจนถึงติ่งหูแล้วกระซิบเบาๆ "พี่อ๊อดมีอารมณ์เหรอครับ"

หญิงสาวหน้าแดงซ่านแต่ก็พยักหน้าตอบรับเอกจึงบรรจงถอดเสื้อของพี่อ๊อดออกแล้วอ้อมือทั้งสองไปด้านหลังคลำหาตะขอบราแต่คลำยังไงก็ไม่เจอ พี่อ๊อดตีแขนเอกเบาๆทีนึงแล้วยิ้มบางๆประดับบนใบหน้าที่แดงซ่าน

"เซี้ยวจริงๆเลย ตะขอหน้าย่ะ"พร้อมกับคำพูดเธอดึงมือทั้งสองมาปลดตะขอบราแบบเกาะอกของตัวเองออกปล่อยชายทั้งสองหลุดและร่วงลงไปกองกับพื้นแต่ยังเอาสองมือปิดเต้าเต่งทั้งคู่นั้นไว้

เอกยิ้มไม่พูดตอบโต็แต่เกาะกุมมือทั้งสองข้างของพี่อ๊อดไว้แล้วดึงออกจากส่วนที่เธอพยายามปกปิดนั้นอย่างช้าๆ พี่อ๊อดอายมากยิ่งขึ้นเธอหันหน้าหลบไปด้านข้าง

เอกก็ไม่รอช้าอีกแล้วเขาชะโงกหน้าเข้าหาเต้าสวย ตวัดลิ้นไล่เลียเป็นการทักทายที่หัวนม

เป็นครั้งที่สองหลังจากที่เคยเค้นคลึงมาแล้วเมื่อไม่นานนี้พร้อมกับเอามือมากำบีบเต้านมพี่อ๊อดที่ว่างไว้อีกข้างไปพร้อมกันด้วย ร่างกายของพี่อ๊อดมีการตอบสนองกลับโดยทันทีเอกเปลี่ยนจากเลียมาเป็นดูดหัวนมพี่อ๊อด

หัวนมของเธอที่เป็นน้ำตาลอ่อนๆ กลับเป็นสีคล้ำขึ้นและหัวนมของเธอก็ตั้งชันขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ไปทั่ว

สาวสวยจากฝ่ายบุคคลถึงกับร้องครางออกมามาออกมาด้วยเสียงอันสั่นเครือ "เอกจ๋า..อูย...อา..อย่าดูดแรงแบบนี้..พอ..อูย"