เรื่อง 8 ปี 24 คน
กางเกงในแบางเจนเป็ปราการ่าสุดท้าย
แ่มันต้านทานผมได้น้อยมาก
ผมแค่เอามือใส่เข้าไปแ้กระชากออกมาแรงๆ
กางเกงในตัวน้อยก็ขาดติดมือผมขึ้นมา เจนรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เธอสู้ไม่ถอย ผมเอาแค่มือขวาจับมือเธอทั้งสองไว้
ส่วนมือซ้ายก็ดึงเสื้อเธอขึ้นจนเห็นนมคู่งามเพื่อนผม
ก่อนจะมาจัดการกับกางเกงผม
ผมรูดกางเกงในลงจนควยผมพ้นออกมา
แค่นี้ก็พอใช้แ้
เจนร้องลั่นอยู่ใต้ผ้าห่ม หนทางที่เธอจะต่อสู้ผมนั้นไม่เหลืออีกแ้
ผมนอนทาบไปลงบนตัวเธอ แ่เจนยังคงสะบัดรุนแรง
ขาเธอพยายามถีบผมออก
แ่มันทำงานไม่ได้ตามที่เจนต้องการ
ลำ-วยผมเคลื่อนที่เข้าประจำตำแหน่ง
แ่มันไม่ง่ายเลยถ้าเจนไม่ยอมอยู่เฉยๆ
ลำตัวเธอสะบัดไปมาไม่ให้
การปฏิบัติการผมเป็ไปโดยสะดวกนัก
"....ก้องทำให้เรามีความสุข ทำตัวให้ดีเหมือนเอ็มแ้กัน...."
คำพูดเจนแว่วกลับมาในหัวผม เจนเพื่อนรัก...เราขอโทษ
ผมคิดในใจก่อนจะกดลำ-วยอย่างรุนแรงเข้าในตัวเจน
ปลายมันเข้าไปได้เพียงนิดเดียว
เจนตาเหลือก ร้องลั่นออกมา แรงดิ้นหนักขึ้นกว่าเดิม
ผมกดซ้ำอีกครั้ง...มันลงไปจนมิดหัว
ลำ-วยเผชิญการต่อต้านการรุกรานจากเจนอย่างเหนียวแน่น
ลำควยขนาดใหญ่ก็เข้ายากอยู่แ้
ยิ่งเจนอยู่ในภาวะไม่พร้อม ไม่ยอม มันยิ่งยากมากขึ้นไปอีก
ผมตัดสินใจเดินหน้า
เพื่อไม่ให้เจนสะบัดมันหลุดออกจากตัวเธอ
ลำควยเบียดแทรกผ่านปากทางที่คับแน่นลงไป
ผมชักไม่แน่ใจว่า "ทำตัวให้ดีเหมือนเอ็มแ้กัน" คือเรื่องนี้หรือเปล่า
ไอ้เอ็มอาจยังไม่มีไรกะเจนจริงๆ
แ่เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็ถอยไม่ได้แ้
ผมกดแรงๆอีกครั้งลำ-วยเข้าไปเกือบสองนิ้ว
เจนร้องลั่น ตัวสั่นสะท้าน
น้ำตาเพื่อนผมไหลออกมา เธอร้องไห้อย่างหนัก
แ่มันไม่ช่วยให้ผมเบา-วยลง ผมกดซ้ำอีก
ข้างในเจนแน่นมากๆ จนผมเริ่มแน่ใจแ้ว่า
เจนน่าจะยังไม่เคยเจอเรื่องพวกนี้มาก่อน -วยผมบอกว่า
น้ำเธอออกมาแ้ ความรู้สึกลื่นขึ้นทำให้ผมกดลงไปอีกครั้ง
ลำ-วยไหลเข้าตัวเธอไปทั้งหมด
จนมิดโคนส่วนปลายหัวก็ชนปากมดลูกเจน
เธอพอดีกับผมจริงๆ..
ระหว่างที่ผมเผลอซึบซาบความรู้สึกสัมผัส
ในช่องภายในเจนอยู่นั้น เจนสะบัดดิ้นหลุด
มือทั้งสองข้างเธอเป็อิสระ
สิ่งแรกที่เธอทำคือดึงที่คลุมหัวผมออก ทันทีที่เจนเห็นหน้าผม
สายตาเธอที่มองมาที่ผมคือความตกใจ
ความแปลกใจและความผิดหวังอย่างที่สุด
เธอเอามือดึงผ้าห่มออกจากปาก
ก่อนจะตะโกนใส่ผมและดิ้นรนจะให้-วยผมหลุดออกจากตัวเธอ
"ไอ้เชี่ยก้อง อย่าทำนะ..... มึงทำกูทำไม..ฮืออ ออกไป......ไอ้เหี้ย...."
สายไปแ้เจน....ลำควยทั้งหมดอยู่ในตัวเธอ
ผมยังคงกดเอาไว้ ในขณะที่เจนดิ้นรนจะให้มันหลุดออกมา
แ่เหมือนยิ่งดิ้น ยิ่งเจ็บมากขึ้น แม้ผมจะไม่ขยับตัวสักนิดก็ตาม
ลำ-วยที่กดแน่นในตัวเจนมันอัดเข้าที่ปากมดลูกแน่นๆ
จนทำให้เจนเจ็บหน่วง
ผมดึงลำ-วยออกนิดหน่อยก่อนกดลงไปใหม่อีกครั้ง
เจนร้องลั่น สักครู่..เจนก็จำนน เธอนอนราบลงบนเตียง
ไม่มีการต่อสู้ขัดขืนใดๆจากเจนอีก
น้ำตาสาวบริสุทธิ์ไหลออกมาไม่ขาดสาย
จู่ๆ ผมก็หมดอารมณ์ไปเลย
ลำ-วยลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว
ความรู้สึกสงสารเจนมันแซงความเงี่ยนอันแจะงี่เง่าผม
ความรู้สึกดีชั่วเริ่มเข้ามาทำหน้าที่
ผมดึงท่อนลำผมออกจากตัวเจน
เลือดแห่งความสาวเจนไหลตามออกมา ผมก้มลงไปกอดเจน
แ่เจนไม่พูดอะไรทั้งนั้น ไม่ขยับตัว ไม่ตอบสนอง นอนเฉยๆ
"เจน ก้องรักเจนมากนะ ที่ทำไปก้องขอโทษ ก้องรักเจนจริงๆ
ก้องแค่ไม่อยากให้เจนเป็คนอื่น"
ผมไม่รู้ว่าที่ผมพูดไป มีน้ำหนักพอที่จะทำให้เจนไม่โกรธผมหรือเปล่า
มันเป็ความจริงทุกคำ แ่เจนไม่พูดอะไรทั้งนั้น
ไม่ขยับตัว ไม่ตอบสนอง นอนเฉยๆ
ให้เจนตบผมตอนนี้สักทีสองทียังดีกว่ามาทำกับผมแบบนี้
เจนยังนอนนิ่งสนิท ไม่ขยับเลยแม้แ่น้อย
ไม่มีสีหน้าแววตากับผมเลย
ผมก้มลงไปจูบเจน เจนก็ไม่ตอบสนอง ไม่ต่อล้อต่อเถียง
ไม่มีคำพูดใดๆจากปากเพื่อนผมอีก
ผมเชื่อว่าหากผมจะดึงดันทำต่อ
เจนก็ไม่ขัดขืนอีกต่อไป...
สิ่งเดียวที่เจนให้ผมได้ตอนนี้คือ.....น้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย
ผมหมดอารมณ์โดยสิ้นเชิง โลกด้านดีผมออกมาชี้หน้าด่าผมว่า
มึงมันเหี้ยจริงๆ ทำไรไม่คิดอีกแ้ไอ้เหี้ยก้องเอ๊ย....
หาเรื่องใส่ตัว สมน้ำหน้า
ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไป ผมจัดให้เจนนอนให้สบาย
แ้ห่มผ้าให้เจน ผมถอดถุงมือออกเอามือจับมือเจน
"เจน ก้องรู้ตัวดีว่า...จากนี้ เจนคงจะไม่คุยกะก้องอีกต่อไป
ก้องขอโทษเจนนะ ก้องรักเจนเสมอและจะรักเจนตลอดไป"
ผมจูบลงบนหน้าผากเพื่อนนอกสายตาผม
ในขณะที่เจนยังอยู่นิ่งไม่เคลื่อนไหวใดๆอีก
ไม่มองหน้าผม ไม่พูดกับผม ไม่สนใจผมอีกเลย
นี่คงเป็ครั้งสุดท้ายผมกับเจนแ้...จริงๆ
หลังจากวันนั้น ผมหมดอารมณ์ทางเพศไปเลย....
ผมอยากจะเอาน้ำออกอย่างมาก
แม้จะไม่ไปถึงจุดหมายผมกับเจน
ผมก็ไม่ได้กลับมาต่อกับเก๋เหมือนที่ผ่านมา
ยิ่งกลับมาถึงคอนโดเห็นเลือดบริสุทธิ์เจนติดที่กางเกงในผม
ผมยิ่งเสียใจกับการกระทำที่โคตรแย่ โคตรเหี้ย
อย่างไม่สมควรให้อภัยในสามโลก ผมมานั่งคิดแ้
นี่น่าจะเป็เวรกรรมที่ผมก่อมาตลอดกะสาวๆคนอื่น
มันเลยทำให้เวลาความรักผมไม่ตรงกับใครๆเลย
เวรกรรมคงทำให้ผมไม่สามารถมีสาวที่ปรารถนาได้
แค่เริ่ม..ก็เลิกกันแ้ เป็แฟนก็แสั้น
เจนเองรู้จักกับผมจริงจังยังไม่ถึงหกเดือน ก็น่าแปลกใจนะ
เพราะปกติผมไม่ค่อยจะแคร์เรื่องผู้หญิงหรือแฟนมากมายนัก
แ่สำหรับเจนแ้ ทำไมผมทำใจไม่ค่อยได้
หลังสอบมิดเทอมผ่านไป ผมเซ็งชีวิตผมอย่างมาก
ในห้องเรียนอย่าว่าแ่คุยกันเลย เจนแทบไม่มองหน้าผม ซึ่งแน่นอน
ไอ้เอ็มต้องรับรู้เรื่องนี้
"ไอ้เหี้ยก้อง มึงทำไรเจนหรือเปล่า ตั้งแ่มึงไปส่งเจนวันนั้น
เจนเงียบไปเลยนะเว้ย"
"กู...เอ่อ...กู.... เอ่ออออ กูขอเจนเป็แฟน"
"เรื่องแค่เนี้ยเหรอ ...ไม่จริงมั๊ง มึงอย่ามาโกหกกู
มึงบอกกูมาตามตรงเลยดีกว่า" เสียงไอ้เอ็มจริงจังมากๆ ผมเงียบไป
ผมเชื่อว่าถ้ามันรู้ว่าผมทำไร ไอ้เอ็มฆ่าผมแน่..
"มึงไปถามเจนแ้กัน กูไม่มีไรพูด
กูคงไม่ได้คุยกะเจนแ้ กูฝากมึงด้วยนะ"
ผมพูดเสร็จก็เดินออกมา ปล่อยให้ไอ้เอ็มยืนงง
และผมคงต้องอยู่ห่างๆเจนสักระยะใหญ่ๆ
ชีวิตผมเข้าโหมดหมดสิ้นทางกามารมย์โดยสมบูรณ์
ผมไม่มีอารมณ์จะทำเรื่องพวกนั้นอีกเลย ไม่ว่าจะเก๋หรือใครก็ตาม
ฝีเท้าฟุตบอลผมก็ตกลงไปอย่างมาก
จนโค้ชบอลผิดสังเกตและเรียกผมไปเตือนบ่อยๆ
ผมก็ไม่ไปเรียนพิเศษ
และสุดท้ายผมก็เปลี่ยนไปเรียนคนละรอบกะเจนและเอ็ม
ทุกอย่างเปลี่ยนไป
ผิดหวังมันเป็อย่างนี้นี่เอง...
ผมเซ็งชีวิตแบบนี้มาราวเดือนนึง
จนเย็นวันศุกร์นึงหลังจากเลิกเรียนซ้อมบอลตามปกติผม
ผมเดินคอตกเข้าคอนโดผม...เหมือนเดิม
"คุณก้อง เอ่อ...ว่างมั๊ย ผมคุยด้วยหน่อย"
"มีไรพี่มุ"
พี่มุ ยามคอนโดผม เรียกแกพี่ อายุพี่มุไม่เกิน 30
แกดีกะผมมาก คอยช่วยผมตลอดมา ผมให้เงินแกบ่อย
เพราะสงสารและรู้ว่าแกไม่มีเงินเดือนมากนัก
ที่ได้มาเป็ยามคอนโดก็โชคดีหน่อยมีที่พัก
ก็เพราะเจ้าคอนโดเห็นแกร่อนเร่ เลยเอามาเป็ยาม ทำสวน
ทำทุกอย่างให้คนในคอนโดซึ่งแกก็ซื่อสัตย์ทำหน้าที่ไม่บกพร่อง
พี่มุเป็่าหน้าให้ผมมาหลายรอบแ้ คอยสับหลีกให้ผม
แจ้งเตือนภัยมั่ง เวลาแม่มาในเวลาที่ไม่ควรมาหรือตอนผมอยู่กะใคร
คอยช่วยผมหลายเรื่อง รวมทั้งวันนี้ก็เหมือนกัน
"เพื่อนไอ้ก้อยมันต้องการความช่วยเหลือครับ คุณก้อง"
ไอ้ก้อยเป็เด็กพาณิชย์เรียนที่เดียวกะเก๋ ก้อยเป็แฟนพี่มุ
แม้ว่าจะจนแ่พี่มุหน้าตาดีไม่ได้ขี้เหร่อะไร ที่สำคัญคือ "ไอ้นั่น"
พี่มุไม่เบาเหมือนกัน ก้อยเป็แฟนและเมียพี่มุไปแ้
จะว่าไปส่วนนึงก็เพราะเก๋ ชักนำก้อยมาที่คอนโด
แ้จากนั้นพี่มุก็ชอบและตามจีบจนได้เสียกัน
พี่มุบอกว่ายัยแบมเพื่อนก้อยและเก๋
เกิดความเดือดร้อนอย่างหนัก พ่อแม่ตีกันสนั่น
จนแม่ทนไม่ไหวหนีออกจากบ้านไปอยู่กะยายที่ลพบุรี
ทิ้งแบมอยู่กะพ่อ แบมก็โดนพ่อตบตีทุกวันจนทนไม่ไหว
ตอนนี้หนีออกจากบ้านมาแ้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??