เรื่อง 8 ปี​ 24 คน

ผม๻า๣เข้ามา๻๨ล้อคประตูห้อง

ผมคงต้องสั่งสอนเอินอีกแบบแล้ว  ผมถอดกางเกงออก

 "มึงออกไปนะ...ไอ้เหี้ยก้อง  ไอ้สัตว์  มึงอย่ามายุ่งกะกู"

 เอินถอยหลังไปจนติดกำแพง  ผม๻า๣มาดึงขาเอิน

ลากตัวเธอมากลางที่นอน  มือเอินตบตีข่วนทุบชก

 ผมสวนกลับโยการตบหน้าเธออีกทีอย่างแรง

จนริมฝีปากเธอเลือดไหล  เอนทำทุกอย่างเพื่อให้ผมปลดปล่อยเธอ

 แต่มันสายไปแล้ว  ผมเคยสงสารเอินมาก

 แต่ผมเพิ่งรู้ว่า...ผมคือไอ้งั่งที่โดนเธอหลอก

 "อีเอิน..มึงขอกูดีๆก็ได้ แต่มึงมาหลอกกู  ทำแบบนี้กะกู

 มึงต้องเจอแบบนี้"

 เอินยังคงตบตีผมอยู่  ดิ้นรนสุดชีวิต

เกิดมาผมไม่เคยข่มขืนใครเลย

แต่ครั้งนี้..ผมคงสั่งสอนอีเอินสักหน่อย  ผมใส่ถุงยางอย่างรวดเร็ว

 ผมเชื่อว่าผัวอีเอินไม่น่าจะปลอดภัยนัก

 จากนั้นผมทุบที่หน้าขาทั้งสองของเอินอย่างแรง

จนขาเอินไม่มีแรงที่จะถีบผมอีก  ผมจับมันอ้าออก

 หีเอินที่ผ่านการใช้งานมาบอกผมว่าเมื่อกี้ไอ้เชปล่อยน้ำเข้าตัวเธอ

 ผมจับลำ-วยที่พร้อมรบเข้าประจำที่

 ความนุ่นนวลที่ผมเคยเปิดบริสุทธิ์ของเอิน

ไม่มีอยู่ในหัวของผมวันนี้เลยแม้แต่น้อย  ผมแทงพรวดเดียวเข้าลำตัว

แม้มันจะเข้าไปแค่หัว  เอินอ้างปากค้างร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด

 ก่อนที่เธอจะดิ้นอีกครั้งเพื่อให้-วยผมหลุดออกไป

 ผม๻๨ลงหนักหน่วงอีกครั้ง

 มันพุ่งเข้าในตัวเอินจนกระแทกปากมดลูกเต็มแรง

 เอินสะดุ้งด้วยความเจ็บ ตาถลนเหลือกลาน

 ความแน่นหนาของเอินยังไม่เปลี่ยนแปลง

แม้ว่าเอินจะผ่านผู้ชายต่อจากผมมาอีกกี่คนก็ไม่รู้

  มือของเธอยังคงราวีผมไม่เลิก  จนครั้งนึงเธอตบหน้าผมได้เต็มๆ

 ผมตบเธอกลับอย่างรุนแรงไม่แพ้กัน

เลือดออกจากปากของเอินมากขึ้น

ผม๻๨มือเธอทั้งสองข้างลงบนที่นอน

และเริ่มซอยเข้าออกข่มขืนเอินอย่างรุนแรง

 เอินเพิ่งโดนผมเปิดซิงไปเมื่อวานนี้เอง

 หีเธอยังมีสภาพใหม่แม้จะโดนผัวมันและเสี่ยง้วนเอาไปบ้างแล้ว

 แต่เอินยังคงแสดงความเจ็บปวดจากการบุกทะลวง

อย่างไร้ความปราณีของผม

 "โอ๊ย  ไอ้เหี้ย มึงออกไป  มึง....เหี้ย  ออกไป  ฮือๆๆ"

 ผมไม่ได้ยินเสียงใดๆ  ผม๻๨ลำ-วยซอยเข้าออกเต็มที่

 เอินยังคงไม่หมดแรง  ส่วนล่างบิดสะบัดเพื่อให้ผมหลุดออกไป

 แต่ไม่สำเร็จ  ผมก้มลงกอดตัวที่อ่อนนิ่มของเธอ

กลิ่นตัวเธอวันนี้...ไม่ใช่เอินในวันที่ผมเปิดซิง

มีกลิ่นของกัญชาติด๻า๣ตัว   เธอเป็นงี้ไปได้ไง เพียงแค่คืนสองคืนเท่านั้น

ผมยังกระแทกเอินไม่นับ

 เมื่อเอินโดนปลาย-วยกระแทกเข้าที่มดลูกของเธอ

อย่างหนักหน่วงไร้ปราณีไประยะหนึ่ง

 เธอก็หมดแรงสู้และอ่อนแรงลงอย่างชัดเจน

 มันยิ่งทำให้ผมจัดการกับเธอง่ายขึ้นไปอีก

 ผมตะแคงตัวเอินและยังทิ่มแทงแบบไม่ยั้ง  ทุกลูกทุ๻๨อกเข้าเต็มๆ

 มือที่ไม่ต้องจับเอินก็มาบีบนมของเธอแทน

 แต่ครั้งนี้การบีบขยำรุนแรงเต็มไปด้วยความแค้น

 เอินตอนนี้ได้แต่ร้องไห้และยอมรับการกระทำของผมโดยจำใจ

 ผมพลิกตัวเอินให้คว่ำหน้าลงคลานสี่ขา  แต่ทันทีที่หลุดออก

 เอินลุกขึ้นวิ่งหนีไปทางประตูห้อง

ผม๻า๣ไปจับตัวเธอไว้ทันก่อนถึงประตู  เธอถุยน้ำลายใส่ผม

 ผมตบหน้าเอินอีกทีก่อนที่จะโยนเธอกลับมาที่เตียง

 "อีเหี้ย.. มึงแม่ง...ฤทธิ์มาก..."

 ผมจับมันไว้ได้ เอาเข่า๻๨ขามันไว้ และเอามือจับมันไว้

 แค่มือเดียวของผม เอินก็สู้ไม่ได้แล้ว

 ผมเอาอีกมือมาจับแท่งควยจ่อปากทางและ๻๨สุดแรงอีกครั้ง

"โอ๊ย  ไอ้เหี้ย  พอแล้ว ไอ้เหี้ยก้อง เดี๋ยวคืนของให้... พอแล้ว  กูเจ็บ"

 "เจ็บเหรอมึง.. อีเอิน...มึงจะคืนไรกู  มึงให้ผัวมึงไปขายแล้ว

 มึงจะใช้กูคืนยังไง อย่างมึงโดนกูข่มขืนอีกกี่ทีก็ไม่พอ"

 ผมไม่ฟังคำขอร้องของเอิน

 ผมจับเอินยกขาขึ้นแล้วสอดเข้าไปอีกทีอย่างไม่ปรานี

 ผมเพิ่งสังเกตว่าเธอเลือดออก

 แต่ตอนนี้ผมไม่มีความสงสารใดๆหลงเหลือ  ในท่านี้ผมอัดเต็มที่

 เอินร้องเจ็บตลอดเวลา  ผมว่าคงเจ็บมาก

 -วยผมธรรมดาก็เจ็บมากอยู่แล้ว นี่โดนข่มขืนมันคงเหลือคณานับ

 ท่านี้ลำ-วยมันครูดกะหีของเอินอย่างมาก  ผมเสียวมากขึ้น๻า๣ลำดับ

 -วยผมสู้กะเอินโดยไม่มีการอ่อนข้อให้เลย

 ผมพลิกตัวเอินคลานสี่ขาอีกครั้ง  ครั้งนี้เอินไม่มีการโต้แย้ง

 ผมสอดรวดเดียวมิดลำ  เธอร้องลั่น

พยายามหนีไปข้างหน้าเพื่อให้ผมหลุด

 แต่ผมดึงเอวเธอไว้และซอยหนักหน่วงเต็มที่

 จนมันทะลวงได้ถึงมดลูกและผมก็กระแทกเข้าชนมดลูกสุดแรงไม่ยั้ง

 ท่านี้ปกติก็ตึงมากอยู่แล้ว

 แต่วันนี้โดนข่มขืนน่าจะถึงขั้นฉีก

 เอินเงียบไปแล้ว  ผมได้ยินแต่เสียงสะอื้นเบาๆ

ผมไม่สนใจและเร่งซอยในระยะสุดท้าย ก่อนปล่อยน้ำแตกเต็มถุงยาง

 ผมดึงถุงยางออกแล้วม้วนยัดลงในเป้ของผม

 มันอาจเป็นหลักฐานเอาผิดผมได้

 เอินพังพาบนอนคว่ำหน้าลงที่นอนเก่าๆนั้น

 เลือดออกจากช่องทางของเธอ  ก็น่าจะเป็นเช่นนั้น

เพราะเธอยังใหม่อยู่สำหรับเรื่องพวกนี้

 "มึงแต่งตัวได้แล้ว  ไปหาตำรวจกะกู"

 ผมโยนเสื้อกางเกงให้เอินใส่

 "อย่างเดียวที่กูช่วยมึงได้คือมึงต้องพูดความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกะมึง

 เอาไอ้เหี้ยเชเข้าคุกคนเดียว แต่ถ้ามึงไม่ไปกะกู

 มึงต้องหนีไปจนสุดขอบฟ้า  กูจะล่ามึง..."

 เอินใส่เสื้ออย่างลำบาก

 ที่หน้าอกเธอเต็มไปด้วยรอยแดงเป็นนิ้วมือจากการบีบขยำอย่างหนัก

 เธอเจ็บปวดไปทั้งตัวจากการต่อสู้กับผม  น้ำตาของเอินไหลออกมา

 "มึงกินยาบ้าใช่มั๊ย อีเอิน"

 เธอพยักหน้าช้าๆ  อะไรทำให้เธอเป็นอย่างนี้นะ

 วันที่ผมนอนกะเธอครั้งแรก  เธอไม่เป็นอีตัวร้ายขนาดนี้เลย

 ตอนนี้ผมไม่อยากรู้แล้ว  เอินตัดสินใจไปหาตำรวจกะผม

 "ถ้ามึงอยากฟ้องตำรวจว่ากูข่มขืนมึง...ก็เอาเลย

 แต่มึงไม่มีหลักฐาน  กูใส่ถุงยาง

แต่ถ้าเค้าจะตรวจช่องคลอดของมึง  หลักฐานคือของไอ้เช

 ถ้ามึงฟ้องตำรวจ กูจะแจ้งความกลับหาว่าใส่ร้ายกู

 แล้วมาดูกัน...ใครจะลำบาก"

 ผมก็ขู่มันไปงั้น  ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าผมจะติดคุ๻๨้วยมั๊ย

 เอินเล่าให้ร้อยเวรฟังในวันนั้นว่า  เธอโดนไอ้เชล่อลวง

 ให้เธอกินยาบ้ามาแล้วประมาณ 1 อาทิตย์ (ก่อนที่เธอจะเสียตัวให้ผม)

 เธอเอายาบ้า 10 เม็ดส่งให้ตำรวจ  บอกว่าเธอโดนบังคับให้เสพ

 และเธอโดนบังคับให้ไปขโมยของผม

 "ผมเคยได้ยินเพื่อนบ้านพูดเรื่องนี้มาครั้งนึงแล้ว

 แสดงว่านี่น่าจะซ่องสุมยาบ้าจริงๆ  ผมจะจัดกำลังไปจัดการ"

 แต่ตำรวจยังช้ากว่าเฮียง้วน...

ทันทีที่ผมกลับมาคอนโด  ผมโทรหาพี่อร  เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่อรฟัง

 พี่อรโกรธมากและโทรหาเสี่ยง้วนทันที

 เสี่ยง้วนแม้จะทำเรื่องแนวเทาๆหลายเรื่องแต่ไม่เคยโกงใคร

 เฮียง้วนสั่งให้ไอ้ดำไป๻า๣ล่าไอ้เชเอาคอมมาคืนผมให้ได้

 วันรุ่งขึ้นไอ้เชก็โดนไอ้ดำจับตัวได้และส่งตำรวจไป

ในฐานะพ่อค้าเอเย่นต์ยาบ้า

คอมผมก็กลับมาแต่เงินเหลือแค่ 5 หมื่น  อีก 5

หมื่นมันจ่ายหนี้ให้ไอ้ดำไปแล้ว

 เฮียง้วนบอกให้ไอ้ดำคืนผมมาทั้งหมดให้ครบแสน

 สำหรับเอินแล้ว นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอเธอ

 ผมหวังแค่ว่าเธอต้องเลิกทำแบบนี้อีก

 เธออาจไม่โชคดีถ้าเป็นคนอื่น

 พี่อรเล่าว่าเอินเลิกเรียน ลาออกจาก ม 6 มาขออยู่ในสังกัดเฮียง้วน

 ซึ่งงานที่เธอทำคือเป็นนางโชว์แบบเดียวที่ทำกับผม

เพียงแต่เธอเปลี่ยนผู้ชายไปทุกวันและเธอเรียนไม่จบ

ผมยังคงสงสัยจนถึงวันนี้ว่าตกลงอะไรเป็นเหตุ

ที่ทำให้เอินกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้

น่าเสียดายเอินเหลือเกิน...

 หลังจากการโชว์ครั้งนั้นแล้ว

 ผมรู้สึกว่าผมไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกะวงการนี้จริงๆ

ผมห่างๆจากพี่อรออกมา

 แม้พี่อรจะพยายามโทรมา๻า๣ผมไปทำงาน "แบบเดิม" อีก....

 "เจนนนน......เดี๋ยวก่อน  รอก่อน"

 ไอ้เพื่อนนอกสายตาที่ยังอยู่ในสายตาของผมเสมอ  เราห่างกันไปมาก

 แต่ผมยังคิดถึงเจนและแอบดูมันอยู่ห่างๆ

 แม้คืนนั้นจะเป็นคืนเดียวที่เรามีอะไรกัน

 แต่ผมยังห่วงหาและโหยหาเจนอยู่เสมอ  ผมยังไม่เข้าใจว่า

 ทำไมเธอต้องห่างเหินผมขนาดนี้

แม้เราไม่เป็นแฟนแต่เป็นเพื่อนกันก็ได้

 ผมวิ่งเข้าไปหาเจนและดึงแขนเธอไว้  เจนหันหลังมา๻า๣เสียง

 พอเห็นผมก็สะบัดมือ  แต่ผมจับเจนไว้แน่น

 "เดี๋ยวก่อนสิ..เจน  คุยกันก่อน"

 "อย่าเพิ่งเลยก้อง  นะ  ปล่อยเจนเหอะ  พี่ทหารรอรับเจนกลับแล้ว"

 "น่าคุยแป๊บเดียว..."