เรื่อง ยอดยุทธนักปราชญ์

บท๡ี่ 62: รองประมุขปรากฏกาย

ขณะ๡ี่หลงเทียนและคณะกำลังประมวลผลข้อมูลอันมหาศาลภายในคลังความลับ ความเงียบงัน๡ี่เคยปกคลุมห้องโถงก็พลันถูกทำลายลงด้วยเสียงฝีเท้า๡ี่แผ่วเบา เสียงนั้นดังมาจากมุมมืดของห้องโถง เสียงฝีเท้าหนักแน่น ทว่าไร้เสียงสะท้อน ดุจเงา๡ี่กำลังเคลื่อนไหวในความมืดมิด

หลงเทียนหันกายไปมองอย่างรวดเร็ว ดวงตาเขาหรี่ลงเมื่อสัมผัสได้ถึงกระแสปราณ๡ี่คุ้นเคย กระแสปราณนั้นเป็นของจอมมารโลหิต ทว่ากลับเจือปนด้วยพลังงานบางอย่าง๡ี่แตกต่างออกไป พลังนั้นหนักอึ้ง กดดันจิตใจ ดุจภูเขา๡ี่กำลังทับถมลงมา

เงาร่างหนึ่งค่อยๆ ก้าวออกมาจากความมืดมิด ร่างนั้นสูงใหญ่กว่าบุรุษฉกรรจ์ทั่วไปเล็กน้อย ร่างกายกำยำ แผ่รัศมีกดดัน๡ี่น่าสะพรึงกลัว ใบหน้าเขาหล่อเหลา ทว่าแฝงความอำมหิต ดวงตาคมกริบ ดุจคมมีด๡ี่พร้อมจะเชือดเฉือนทุกสิ่ง ผมยาวสีดำสนิทถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ทว่าก็ดูดุร้ายน่าเกรงขาม

บุคคลผู้นั้นคือ กงซุนชิง รองประมุขอันดับหนึ่งขององค์กรเงามรณะ ผู้๡ี่ได้ชื่อว่าเป็นมือขวาของจอมมารโลหิต และเป็นบุคคล๡ี่แข็งแกร่ง๡ี่สุดในองค์กร รองจากจอมมารโลหิตเท่านั้น

"น่าเสียดายยิ่งนัก ๡ี่พวกเจ้าสามารถมาถึง๡ี่นี่ได้" เสียงของกงซุนชิงเรียบสงบ ทว่าแฝงความอำมหิตอันเย็นชา "ข้าต้องขอโทษ ๡ี่ข้าไม่อาจปล่อยให้พวกเจ้ามีชีวิตรอดออกไปได้"

คำพูดของกงซุนชิงมิได้เป็นการข่มขู่ หากเป็นคำประกาศิต๡ี่เด็ดขาด ดุจประหารชีวิต๡ี่ได้ถูกตัดสินไปแล้ว หลงเทียนและคณะต่างเตรียมพร้อมรับมือ พวกเขารู้ดีว่าการเผชิญหน้ากับกงซุนชิงในฐาน๡ี่มั่นลับขององค์กรเงามรณะนั้น เป็นอันตรายยิ่งกว่า๡ี่พวกเขาเคยคาดคิดไว้มากนัก

กงซุนชิงมิได้รอช้า เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ทว่าทุกย่างก้าวของเขาทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนเบาๆ พลังยุทธ์อันร้ายกาจของเขาก่อเกิดกระแสลมหมุนวนรุนแรง พัดพาตำราและฝุ่นผงให้ฟุ้งกระจาย บรรยากาศภายในห้องโถงตึงเครียดขึ้นอย่างรวดเร็ว ดุจเส้นด้าย๡ี่กำลังจะขาดสะบั้น

กงซุนชิงมิได้เอ่ยคำใดอีก เขาก้าวเท้าเข้าไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ร่างกายสูงใหญ่พลิ้วไหวดุจเงา๡ี่กำลังเลือนหายไปในความมืด เขาชกหมัดออกไปอย่างรวดเร็ว ดุจคมหอก๡ี่มองไม่เห็น พลังปราณสีดำแผ่ออกมาจากหมัดเขา ก่อเกิดแรงลมปราณรุนแรง พุ่งตรงเข้าใส่หลงเทียนและคณะ ดุจคลื่นยักษ์๡ี่ถาโถมเข้าใส่

หลงเทียนก้าวออกไปเบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว เขาโคจรปราณมังกรบรรจบฟ้า พลังปราณสีทองบริสุทธิ์แผ่ออกมาจากฝ่ามือ พุ่งตรงเข้าปะทะกับแรงลมปราณนั้น ในขณะ๡ี่อาหลงเฉินและผู้อาวุโสหลงฟางต่างปล่อยหมัดปราณ และฝ่ามือปราณเข้าสกัดกั้น เสียงปะทะดังสนั่นหวั่นไหว สะท้านไปทั่วห้องโถง พลังปราณของทั้งสามปะทะกับพลังปราณของกงซุนชิง ก่อเกิดคลื่นพลังงาน๡ี่แผ่ขยายออกไปรอบทิศทาง ทำให้ตำราและสิ่งของรอบข้างแตกกระจาย

การโจมตีของกงซุนชิงรุนแรง ยากรับมือ เขาใช้กระบวนท่า๡ี่แปลกประหลาด และเคล็ดวิชา๡ี่มิเคยมีผู้ใดเคยเห็น หมัดของเขามิได้มีเพียงพละกำลังมหาศาล หากยังมีกระแสปราณ๡ี่สามารถกัดเซาะปราณของคู่ต่อสู้ได้อีกด้วย ทุกการโจมตีของเขารุนแรงและรวดเร็ว ดุจพายุ๡ี่กำลังโหมกระหน่ำ ทำให้หลงเทียนและคณะต้องตั้งรับอย่างสุดกำลัง

หลงเทียน หลบหลีกการโจมตีอย่างรวดเร็ว อาศัยความพลิ้วไหวและทักษะการซ่อนตัว๡ี่ยอดเยี่ยม เขาปล่อยหมัดและฝ่ามืออย่างต่อเนื่อง พลังปราณสีทองพุ่งเข้าใส่จุดอ่อน๡ี่คาดเดาได้ ทว่าการโจมตีของเขาถูกกงซุนชิงปัดป้องได้อย่างง่ายดาย กงซุนชิงเพียงใช้ฝ่ามือเปล่าๆ ปัดป้องหมัดและฝ่ามือของหลงเทียน ดุจปัดป้องสายลม๡ี่ไร้พลังอำนาจ

อาหลงเฉินและผู้อาวุโสหลงฟางต่างพยายามเข้าโจมตีจากด้านข้าง และด้านหลัง ทว่ากงซุนชิงกลับมีประสาทสัมผัส๡ี่ยอดเยี่ยม เขาสามารถรับรู้ถึงการโจมตีจากทุกทิศทาง และสามารถตอบโต้ได้อย่างรวดเร็ว การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด ฝุ่นผงและเศษตำราฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ เสียงปะทะของหมัดปราณดังก้องไปทั่วห้องโถง

หลงเทียนเริ่มวิเคราะห์กระบวนท่าของกงซุนชิงอย่างรวดเร็ว เขาสังเกตเห็นว่ากงซุนชิงนั้นมิได้มีเพียงพละกำลังมหาศาล หากยังมีเคล็ดวิชา๡ี่ซับซ้อน และลึกซึ้ง เขาต้องหาทางเอาชนะด้วยปัญญา ไม่ใช่เพียงพละกำลัง

การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างดุเดือด กงซุนชิงใช้เคล็ดวิชา๡ี่แปลกประหลาดและรุนแรง หมัดของเขามิได้เพียงสร้างแรงลมปราณมหาศาล หากยังแฝงด้วยกระแสปราณ๡ี่สามารถกัดเซาะปราณของคู่ต่อสู้ได้ ทุกการโจมตีของเขาจึงมิใช่เพียงการทำร้ายร่างกาย หากยังทำลายปราณภายในอีกด้วย

หลงเทียน หลบหลีกการโจมตีอย่างสุดกำลัง เขารับรู้ได้ถึงความร้ายกาจของกระบวนท่าเหล่านั้น หมัดแต่ละครั้งของกงซุนชิงดุจหินผา๡ี่กำลังทับถม ทำให้หลงเทียนต้องใช้พลังปราณมังกรบรรจบฟ้าเข้าป้องกันอย่างต่อเนื่อง อาหลงเฉินและผู้อาวุโสหลงฟางต่างก็เผชิญหน้ากับความยากลำบาก พวกเขาถูกบังคับให้ตั้งรับอย่างเดียว มิอาจหาช่องโหว่เพื่อโจมตีตอบโต้ได้

ทว่าหลงเทียนมิได้ยอมแพ้ เขามิได้พึ่งพาเพียงพละกำลัง หากเริ่มใช้ปัญญา๡ี่เหนือกว่าในการวิเคราะห์การต่อสู้ ดวงตาเขาหรี่ลงเมื่อมองเห็นถึงกระแสปราณ๡ี่ไหลเวียนอยู่ภายในร่างของกงซุนชิง หลงเทียนสังเกตเห็นว่ากระบวนท่าของกงซุนชิงนั้น แม้จะรุนแรงและรวดเร็ว ทว่าก็มีช่องว่างเล็กๆ อยู่ระหว่างการเปลี่ยนกระบวนท่า และพลังปราณ๡ี่แฝงมากับการโจมตีแต่ละครั้งนั้น มิได้กระจายออกไปอย่างสม่ำเสมอ หากมีความเข้มข้น๡ี่จุดใดจุดหนึ่ง

หลงเทียนก้าวถอยหลังเล็กน้อย เขาหลบหลีกการโจมตีของกงซุนชิงอย่างฉิวเฉียด หมัดของกงซุนชิงพุ่งผ่านใบหน้าเขาไปเพียงเล็กน้อย แรงลมปราณ๡ี่รุนแรงทำให้เส้นผมของหลงเทียนปลิวไหว ทว่าในจังหวะนั้นเอง หลงเทียนก็ได้ใช้จังหวะ๡ี่กงซุนชิงกำลังเปลี่ยนกระบวนท่า พลิกฝ่ามือโคจรปราณมังกรบรรจบฟ้า พุ่งเข้าใส่จุด๡ี่เขาได้วิเคราะห์ไว้

หมัดของกงซุนชิงพุ่งเข้าใส่หลงเทียนอย่างรวดเร็ว หลงเทียนมิได้หลบหลีก หากใช้ฝ่ามือต้านทานไว้ พลังปราณสีทองของหลงเทียนปะทะกับพลังปราณสีดำของกงซุนชิง ก่อเกิดเสียงปะทะดังก้องสนั่นหวั่นไหว พื้นดินใต้เท้าของพวกเขาแตกร้าวออกเป็นวงกว้าง ทว่าในจังหวะ๡ี่พลังปราณของทั้งสองปะทะกัน หลงเทียนก็ได้ใช้เทคนิค๡ี่ได้จากการวิเคราะห์ ปล่อยพลังปราณสีทองเข้าไปในจุด๡ี่เข้มข้น๡ี่สุดของปราณสีดำของกงซุนชิง

การโจมตีของกงซุนชิงหยุดชะงักลงชั่วขณะ ดวงตาเขาฉายแววประหลาดใจเป็นครั้งแรก ร่างเขาถูกผลักถอยหลังไปเล็กน้อย หลงเทียนใช้จังหวะนั้นพุ่งเข้าใส่ทันที เขาใช้หมัดประสานฝ่ามือ พลังปราณสีทองบริสุทธิ์พุ่งเข้าใส่ร่างของกงซุนชิงอย่างรวดเร็ว กงซุนชิงยกแขนขึ้นป้องกัน ทว่าพลังปราณของหลงเทียนก็ยังคงโจมตีเข้าใส่ร่างเขาอย่างจัง ทำให้ร่างของเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง

กงซุนชิงถูกผลักถอยหลัง ร่างเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง ดวงตาคมกริบของเขาฉายแววความโกรธแค้น ความประหลาดใจเป็นครั้งแรก เขามิคาดคิดว่าบุรุษหนุ่มตรงหน้าจะสามารถรับมือการโจมตีของเขาได้อย่างชาญฉลาด และสามารถพลิกสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

"เจ้าบังอาจ" เสียงของกงซุนชิงต่ำและเย็นชา ราวกับเสียงกระซิบของปีศาจ เขากล่าวพร้อมกับโคจรพลังปราณ๡ี่รุนแรงกว่าเดิม พลังปราณสีดำแผ่ออกมาจากร่างเขาอย่างบ้าคลั่ง ก่อเกิดกระแสลมหมุนวนรุนแรงยิ่งกว่าพายุ พัดพาตำราและสิ่งประดิษฐ์ในห้องโถงให้ลอยขึ้นไปในอากาศ พลังปราณของเขาทำให้ห้องโถงสั่นสะเทือน ดุจกำลังจะพังทลายลงในไม่ช้า

กงซุนชิงใช้ฝ่ามือประสานกัน พลังปราณสีดำรวมตัวกันเป็นลูกบอลขนาดใหญ่ พุ่งตรงเข้าใส่หลงเทียนและคณะ ดุจดาวหาง๡ี่กำลังพุ่งเข้าชนโลก หลงเทียนมิได้หลบหนี หากใช้ปัญญา๡ี่เหนือกว่าในการรับมือ เขาใช้พลังปราณมังกรบรรจบฟ้า สร้างม่านพลังงานสีทองขึ้นป้องกัน ในขณะเดียวกันเขาก็ได้สั่งให้คณะ๡ี่เหลือใช้สภาพแวดล้อมเป็นประโยชน์

อาหลงเฉินและผู้อาวุโสหลงฟางต่างรับคำสั่ง พวกเขาใช้พลังปราณปัดป้องตำราและสิ่งประดิษฐ์โบราณ๡ี่ลอยอยู่ในอากาศให้พุ่งตรงเข้าใส่กงซุนชิง ดุจ-่าฝน๡ี่กำลังตกลงมาใส่เขา กงซุนชิงมิได้สนใจสิ่งเหล่านั้น เขายังคงมุ่งมั่น๡ี่จะทำลายหลงเทียนให้สิ้นซาก ทว่าในจังหวะนั้นเอง เขาก็ต้องชะงักงัน เมื่อตำราเล่มหนึ่งพุ่งเข้าใส่หน้าเขาอย่างรวดเร็ว ตำรานั้นมิใช่ตำราธรรมดา หากเป็นตำรา๡ี่หลงเทียนได้เก็บไว้ก่อนหน้านี้

ในจังหวะนั้นเอง หลงเทียนก็ได้ใช้จังหวะ๡ี่กงซุนชิงกำลังชะงักงัน พุ่งเข้าใส่ทันที เขาใช้หมัดประสานฝ่ามือ พลังปราณสีทองบริสุทธิ์รวบรวมไว้๡ี่ฝ่ามือ พลังนั้นเข้มข้น ร้อนแรง ดุจดวงตะวัน๡ี่กำลังจะระเบิดออก เขาพุ่งเข้าใส่กงซุนชิงอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือของเขากำลังจะประทับลงบนร่างของกงซุนชิง ทันใดนั้น กงซุนชิงก็ได้ยกมือขึ้นป้องกัน และเอ่ยคำพูดบางอย่าง๡ี่ทำให้หลงเทียนต้องหยุดชะงัก

"เจ้ามิใช่ผู้เดียว ๡ี่มีสายเลือดนั้น" เสียงของกงซุนชิงเรียบสงบ ทว่าแฝงความหนักใจ "และผู้๡ี่เจ้าเรียกว่าพ่อ ก็มิใช่พ่อ๡ี่แท้จริง"

คำพูดของกงซุนชิงดุจสายฟ้าฟาดลงกลางใจของหลงเทียน ทำให้การโจมตีของเขาหยุดชะงักลงชั่วขณะ ดวงตาเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ ความสับสน และความไม่เข้าใจในสิ่ง๡ี่เพิ่งได้ยิน

จบตอน๡ี่ 62