เรื่อง บริษัทหนังโป๊ของยิ่งยศ (NC20+)

หลังจากตกลงกับน้องแป้งตามสัญญา ยศก็กลับมาปรับจิตใจตัวเองว่าจะตั้งใจปั้นน้องแป้งให้เป็นดาวโป๊ระดับแนวหน้าให้ได้อย่างที่เธอขอ ในเมื่อเปลี่ยนความคิดน้องไม่ได้ก็ต้องส่งให้สุดมือ และเมื่อเขามองเห็นว่าแป้งมีศักยภาพมากพอจะไปเติบโตที่ตลาดญี่ปุ่นได้เขาจึงตกลงร่วมมือกับบริษัทของพ่อ แต่ขอเงื่อนไขแค่ว่าเขาจะเป็นผู้จัดการทิศทางหนังเรื่องต่างๆ ของแป้งเอง และเขาจะเป็นเพียงคนเดียวที่ได้แ๧๨งบทรักกับเธอ

"มันจะเป็นไปได้ไงวะ ไอ้ยศ.. มึงจะส่งน้องให้เป็นนางเอกหนังโป๊ แต่จะเก็บไว้แ๧๨งกับมึงแค่คนเดียวทุกเรื่องเนี่ยนะ.. สาวๆ คนอื่นในวงการมีให้คนเลือกดูเยอะแยะ มึงคิดว่าลูกค้าอยากซื้อหนังที่มีแต่ผัวเมียเอากันเหรอวะ"

"........." 

ยศบีบโทรศัพท์ในมือแน่นขณะที่ต่อสายคุยกับพ่อวสันต์ เขาถึงกับนิ่งเงียบหาคำตอบไม่ได้เพราะพ่อพูดถูกทุกคำ 

"มึงก็รู้ใช่มั้ย ว่าคนดูหนังโป๊เค้าต้องการอะไร.. เค้าอยากเห็นสิ่งที่ในชีวิตจริงทำไม่ได้ เค้าอยากดูผู้หญิงสวยๆ โดนยำในแบบที่ชีวิตจริงได้แต่คิดฝัน.. มึงทำหนังมาตั้งเท่าไหร่ก็ต้องรู้สิวะ ว่าพวกหนังฟีลแฟนมันขายยากแค่ไหน.. ตอบพ่อมาหน่อย หนังขายดีของมึงมีกี่เรื่องที่มีซีนรุมเซ็กส์หมู่"

"...ทุกเรื่องครับ"

"ก็นั่นไงล่ะวะ! มึงจะทำของขายแต่ดันไม่เอาส่วนดีๆ มาเสริฟใครเค้าจะซื้อ!"

"แต่ว่า.."

"มึงจะห้ามคนในกองหรือจะห้ามใครคนอื่นมั่วกับเด็กของมึงก็ห้ามไป แต่ในเมื่อมึงตั้งใจจะปั้นน้องให้สุดฝีมือยังไงในหนังก็ต้องมีซีนนี้.. มึงทำใจซะ.. ถ้าหวงเมียใหม่ขนาดนั้นกูจะให้มึงเป็นคนหานักแ๧๨งชายคนอื่นเองละกัน เผื่อจะสบายใจขึ้น.. ไปเลือกคนที่มึงสะดวกเอาเอง อย่าให้มันพังตั้งแต่เรื่องแรกละกัน โอเคนะ"

"เข้าใจแล้วครับ..."

เขากดวางสายแล้วนั่งกุมขมับอยู่กับโต๊ะทำงาน แม้ว่าจะทำใจเรื่องปล่อยน้องแป้งให้แ๧๨งได้แล้วแต่การต้องให้เธอโดนชายอื่นรุมกระทำต่างๆ นาๆ ต่อหน้ามันยังดูจะขัดใจเขาอยู่ไม่น้อย เขาหันไปแอบมองน้องแป้งที่นั่งยิ้มอยู่โต๊ะเลขาแล้วก็นึกบ่นในใจ

เฮ้ออ.. นี่กูหลงยัยเด็กนี่ขนาดนี้เลยเหรอวะ.. กูไม่ยอมให้ไอ้เอกเข้าฉากแน่ๆ ไอ้-่านั่นได้คืบจะเอาศอกอยู่เรื่อย

เขาพยายามคิดถึงคำพูดของพ่อว่าต้องหานักแ๧๨งชายมาเข้าฉากเพิ่ม แต่พอนับคนในบริษัทนึกหน้าพวกมันลอยขึ้นมาก็ทำใจปล่อยไม่ได้สักคน

เอากับผู้หญิงมาเป็นร้อยไม่เคยรู้สึกหวงใครขนาดนี้.. ตอนอยากได้น้องไข่เป็นแฟนก็ไม่เห็นจะหวงแบบนี้นี่หว่า.. หือ?.. น้องไข่...... ไอ้โชค!!

"ใช่แล้ว! ไอ้โชค!!"

ยศลุกขึ้นยืนแล้วส่งเสียงออกมาจนน้องแป้งสะดุ้ง เขาแว๊บนึกถึงเพื่อนคนหนึ่งที่เคยมีสัญญาใจกันบางอย่างและยังคงมีหนี้ติดค้างเอาไว้ คิดชั่งใจเงียบๆ คนเดียวสักพักก็หยิบโทรศัพท์มากดเบอร์โทรหา หลบไปคุยโทรศัพท์ตรงมุมห้องอยู่พักใหญ่ เสร็จก็เดินกลับไปหาน้องแป้งที่นั่งรอฟังคำสั่งอยู่

"ป่ะ ออกไปข้างนอกกัน"

"ไปไหนคะพี่"

"พี่จะพาแป้งไปถ่ายแบบโปรโมทหนังเปิดตัว ไปสตูดิโอของเพื่อนพี่เอง ไว้ใจได้.. แป้งพร้อมรึเปล่า?"

***************

ยศขับรถพาแป้งเข้ามาจอดหน้าสตูดิโอของเพื่อนที่บริษัทเขาส่งงานให้เป็นประจำ แป้งสังเกตว่าเขานิ่งเงียบมาเกือบตลอดทางเหมือนคิดอะไรในใจตลอดเวลาเลยไม่อยากถาม แต่พอมาถึงที่ก็อดไม่ได้

"พี่ยศ... คิดอะไรอยู่คะ?"

"หือ?.. อ่อ คิดเรื่องงานแป้งนั่นแหละ โทษทีนะที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า"

"ไม่เป็นไรค่ะ.. ว่าแต่ วันนี้ให้แป้งมาถ่ายแบบอะไรนะคะ โปรโมทหนังเรื่องใหม่ยังไงเหรอ แล้วแป้งต้องทำอะไรบ้าง"

"ก็ไม่มีอะไรมาก พี่คุยกับเพื่อนไว้หมดแล้ว แป้งก็แค่.. เป็นตัวของตัวเอง แล้วก็.. มันอาจจะเปลืองตัวหน่อยนะ"

"ยังไงนะคะ?"

"ก็มันต้องถ่ายโปรโมทหนังโป๊ใช่มั้ย แป้งก็คงต้องถอด.. ต้องโพสท่าลามกยั่วๆ อะไรแบบนั้น.. แต่ไอ้โชคมันรู้งานดี ทำตามที่มันบอกก็พอ"

"ค่ะ..."

"ป่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ"

ทั้งคู่ลงจากรถแล้วเดินเข้าอาคารเดี่ยวขนาดใหญ่ที่ตกแต่งอย่างสวยงาม แป้งมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้นจนกระทั่งก่อนที่จะยศเปิดประตูเข้าไปในห้องโถงหลักเขาก็หันมาจับไหล่แป้งแล้วคุยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"อีกเรื่องที่สำคัญนะแป้ง.. ถ้าเธอรู้สึกว่ามันไม่โอเค หรืออะไรก็แล้วแต่ที่รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง.. แป้งขอหยุดได้เลยนะ"

"คะ?.. พี่พูดให้แป้งกลัวแล้วนะ มันมีอะไรเหรอ"

"...ไม่มีอะไร พี่แค่บอกเธอไว้เฉยๆ น่ะ"

คำพูดที่ชวนน่าสงสัยทำให้แป้งแอบแปลกใจอยู่บ้าง แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติของเจ้านายที่มักจะหึงหวงเธอแบบนี้อยู่แล้วเลยไม่คิดอะไรมาก พอยศเปิดประตูพาเข้าไปด้านในก็พบกับชายหนุ่มเจ้าของสตูดิโอยืนรอต้อนรับอยู่ เขาคนนั้นดูมีอายุไล่เลี่ยกันกับยศ รูปร่างสูงโปร่งและมีหน้าตาหล่อคมคายดูสะอาดตา

"มาแล้วเหรอวะยศ"

"เออ หวัดดีเพื่อน.. น้องคนนี้ชื่อแป้งนะ ที่เราคุยกันไว้.. ฝากด้วยนะเว้ย"

"สวั๧๨ีครับน้องแป้ง พี่โชคนะครับ"

"สวั๧๨ีค่ะ แป้งฝากตัวด้วยนะคะ...... เอ่อ.. แล้วนี่พี่อยู่คนเดียวเหรอ ไม่มีทีมงานคนอื่นเหรอคะ?" แป้งเริ่มสงสัยเมื่อมองไปรอบๆ ไม่เห็นมีใคร

"วันนี้มันเป็นงานไพรเวทน่ะครับ แล้วเรากำลังจะถ่ายงานที่มันนน.. เซ็กซี่ แถมน้องแป้งยังใหม่อยู่มาก พี่เลยคุยกับไอ้ยศว่าถ้าคนเยอะน้องก็อาจจะเกร็ง.. แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ พี่ถ่ายงานแบบนี้มาเยอะแล้ว คนเดียวเอาอยู่แน่ๆ ครับ"

ยศถึงกับเหลือกตามองบนถอนหายใจเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้ข้ออ้างของเพื่อน เขาเห็นโชคจ้องมองน้องแป้งตาหวานเยิ้มก็เลยรีบพูดขัด

"อะแฮ่ม! เริ่มกันเลยไหมเพื่อน จะได้รู้กันไปเลยว่าจะออกมายังไง"

"เออๆ.. น้องแป้งเข้าไปในห้องด้านนั้นเลยนะครับ พี่เตรียมชุดที่ต้องใส่วางไว้ให้แล้ว เปลี่ยนชุดรอไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ตามไป"

"ค่ะ... พี่ยศ แป้งไปนะ"

แป้งหันไปยิ้มโบกมือให้กับเจ้านายเบาๆ ดูน่ารัก ทำให้ยศถึงกับเคลิ้มอยากจะยกมือห้ามเอาไว้ แต่ก็กัดฟันปล่อยให้น้องเดินหายเข้าไปในห้องนั้น พอเหลือกันแค่สองหนุ่มทั้งคู่เลยได้โอกาสคุยกันเบาๆ

"เชี่ยยยย.. สวยชิบหาย! มึงไปหามาจากไหนวะยศ"

"เออ.. เค้ามาหากูเองแหละ"

"แล้วตกลงยังไงวะ เป็นเมียมึง หรือเป็นนักแ๧๨ง"

"กูอยากเก็บไว้เป็นเมียใจจะขาด แต่น้องอยากแ๧๨งหนังโป๊ด้วยสิวะ ห้ามก็ไม่ฟัง"

"ฮ่าๆๆ ก็ดูเหมาะกับมึงดีนี่หว่า.. งั้นนน.. เอาจริงแน่นะ เรื่องที่ว่า"

"เฮ้ออ.. ก็ไม่ค่อยชอบใจนักหรอก.. แต่ก็ถือซะว่าเป็นบททดสอบสุดท้ายก่อนถ่ายหนังจริงของแป้งละกัน"

"มึงนี่คนจริงว่ะ ถึงกับยอมเอาเมียใหม่มาหากูแบบนี้... ถ้าเรื่องวันนี้จบ สัญญาใจของเราหายกันนะเพื่อน"

"โอเคๆ มึงไปได้ละ.. อ่อ อย่าลืมทำตามที่คุยกันไว้ด้วยล่ะ ถ้าแป้งไม่โอเคมึงต้องหยุดทันที เข้าใจนะ"

"เออสิวะ มึงเห็นกูเป็นคนชอบรังแกผู้หญิงนักรึไง"

"แล้วก็...... เบามือด้วยนะมึง"

"เออ! ไอ้นี่ยังไงวะ อย่าทำให้หงุดหงิดก่อนเริ่มงานสิ เรื่องอื่นจะยังไงก็ช่าง แต่อย่างน้อยมึงจะได้รูปโปรโมทเด็ดๆ แน่นอน เชื่อมือได้เลย"

ยศถึงกับยืนหงอยมองดูเพื่อนเดินตรงไปห้องที่น้องแป้งอยู่ในนั้น เขาถอนหายใจปลงแล้วเดินไปเข้าห้องเล็กๆ ที่อยู่ติดกันซึ่งเป็นห้องพักและมีจอมอนิเตอร์เชื่อมต่อกับกล้องวีดีโอที่ฉายภาพจากห้องที่กำลังถ่ายงานอยู่ ภาพในจอเห็นน้องแป้งอยู่ในชุดนอนที่เป็นเดรสตัวเล็กผ้าลื่นๆ สีแดง๧๨กำลังนั่งรออยู่บนเตียง สักพักโชคก็ถือกล้องเดินเข้าไปในห้องทำให้ยศถึงกับใจสั่น

"ลองดูละกันแป้ง.. ถ้าไม่ใช่พี่จะเป็นยังไง.. ถ้าเธอดูอึดอัดหรือทนไม่ไหว พี่จะเข้าไปหยุดทันที"