เรื่อง ดินแดนมหัศจรรย์
"เฮ้ยยยยย !" เ้าแวมไพร์้ลั่น
ะไม่ใ้มันใได้ัไในเื่าุ่
ที่มันำัล็อกไ้แน่นหนา้า
อยู่ๆก็ีพละำัาาขึ้นาซะ่าั้
สองแที่มันล็อกไ้แน่นเื่ครู่ โาุ่ค่อยๆ้าออก
ไม่แ่ั้ พอ้าไดุ้ดแล้ว
าุ่ก็เหวี่ยงร่างของมันลงกระแทกพื้นอย่างแรง
ก่อนที่เขาะวิ่งหนีออกจากวงล้อมไปอย่างรวดเร็ว
"ไอ้เหี้ยเอ๊ยยยยย จับัไของมึงว่ะ"
เ้านกกา้ลั่นอย่างไม่สบอารมณ์
ก่อนมันะพ่นลูกไฟขนาดเล้กใส่ลูกลูกน้องมันทันที
ลูกไฟนี้สร้างจากเวทย์เลเวล 1 เท่านั้น
มันเลยไม่ีอันตรายถึงชีวิต
แต่ก็เพียงพอะทำใ้เ้าแวมไพร์ร่างยักษ์นั่นกระเด็นไปไกล
หลังจากสำเร็จโทษลูกน้องแล้ว
เ้านกกาาโฮนก็หันไปมองนายอาร์ตก่อนะเอ่ยเสียงเหี้ยมเกรียม
"มึงหนีกูไม่พ้นหรอก !!"
าุ่หันาเหลียวมองด้านหลังเล็กน้อย
เขารู้สึกแปลกใจอยู่นิดๆที่ไม่เห็นเ้าพวกปีศาจนั่นตามาเลย
แต่ะเพราะอะไรก็ไม่รู้ล่ะ
เขารีบเร่งฝีเท้าในเร็วขึ้นโดยีจุดหายก็คือประตูทางออก้า
าุ่ยิ้มอย่างีความหวัง ถ้าเขาสาารถพ้นประตูนี้ไปได้
เขาก็ะหนีพวกปีศาจนั่นพ้นแล้ว ชั่วอึดใจเดียว
เขาก็ก้าวพ้นประตูนั้นไปได้อย่างง่ายดาย
แต่ ...... เขากลับต้องเบิ่งตาค้างอย่างตื่นใ
ทั้งๆที่เขาก้าวผ่านประตูทางออกไปแล้วแท้ๆ
แต่ปรากฏว่าร่างของเขากลับาโผล่ในสวนสาธารณะเหมือนเดิม !
นี่มันอะไรกัน เขาได้แต่ตั้งคำถาม
เื่ครู่เขาวิ่งออกไปทางประตูทางทิศตะวันออก
ตามปกติมันต้องออกไปเจอถนนใหญ่สิ
ไม่ใช่าโผล่ตรงทิศใต้ของสวนแบบนี้
าุ่กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ นี่ไม่ใช่เวลาาหาเหตุผล
ถ้าตอนนี้เขาอยู่บริเวณทิศใต้
ถ้างั้นเขาก็วิ่งออกไปทางประตูทิศใต้ก็ได้
แตุ่ดท้าย มันก็เหมือนเดิม ไม่ว่าเขาะวิ่งออกประตูไหน
ร่างของเขาก็กลับาโผล่ในสวนสาธารณะเหมือนเดิม
าุ่ที่วิ่งไปาอยู่หลายสิบรอบทรุดนั่งลงอย่างหมดแรง
ตอนนี้หัวเขาตื้อไปหมด
"นี่มันอะไรว่ะ ทำไมเราหนีออกไม่ได้ว่ะเนี่ย
หรือนี่มันเพราะอิทธิฤทธิ์ของพวกปีศาจว่ะ"
"เออ .... มึงเข้าใจถูกแล้ว ตอนนี้มึงอยู่ในเขตอาคมของท่านาโฮน
ไม่ว่ามึงะกระเสือกกระสนัไ มึงก็ไม่ทางออกไปได้หรอก"
เ้าแวมไพร์ร่างยักษ์เื่ครู่นั่นเอง
มันยืนมองอาร์ตตาลุกวาวอย่างอาฆาตแค้น
มือข้างหนึ่งก็ลูบไล้รอยไหม้บริเวนหน้าอก
มันค่อยๆย่างเท้าเข้าาใกล้เรื่อยๆพร้อมกับเอ่ยเสียงเหี้ยม
"เพราะมึง กูเลยโท่านาโฮนลงโทษ !!"
แต่าุ่ไม่สนใจ เขา้ออกาคำนึงก่อนะรีบลุกวิ่งหนีทันที
แต่ไม่ทันที่เขาะวิ่งไปได้ไกล
ก้อนน้ำแข็งขนาดเท่ากำบั้นก็พุ่งกระแทกหลังเขาอย่างแรง
จนเขากระเด็นลมกลิ้งไปไกล
เ้าแวมไพร์หัวเราะอย่างลิงโลดที่เห็นการโจมตีดอกแรก
ของมันเข้าเป้าอย่างจัง ว่าแล้วมันก็ร่ายมนต์สร้างก้อนน้ำแข็งอีกก้อนทันที
นายอาร์ตที่นอนฟุบบาดเจ็บอยู่นั้นหันกลับไปมอง
เ้าแวมไพร์ที่ค่อยๆเดินาหาเขาช้าๆ
ก้อนน้ำแข็งในมือมันก็เอาาโยนเล่นอย่างสบายอารมณ์
แต่สายตาของมันนี่สิ มันจ้องาที่เขาไม่กระพริบ
แถมสายตาที่ชวนขนลุกนี้ทำเอาเขาตื่นกลัวไปทั้งร่าง
ตอนนี้าุ่อยากะลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไปใ้ไกลทีุ่ด แต่ทะว่า
การโจมตีของเ้าปีศาจเื่ครู่มันช่างรุนแรงเหลือเกิน
มันเล่นงานเขาจนไม่ทีเรี่ยวแรงะลุกขึ้นได้เลย
"อย่าเข้าา ไปใ้พ้น ไอ้ปีศาจ !!"
ตอนนี้าุ่ไม่รู้ะทำอย่างไรแล้ว
เขาทำได้แต่เพียง้ตะโกนดังลั่น แม้ะรู้ว่าไม่ีทางก็ตาม
"มึงสั่งกูเหรออออออออ !" เ้าแวมไพร์้ลั่น
ก้อนน้ำแข็งในมือถูกซัดออกอย่างรวดเร็ว
ก้อนน้ำแข็งพุ่งเข้ากระแทกที่หน้าอกของาุ่อย่างแรง
ร่างของาุ่กระเด็นตามแรงน้ำแข็งอีกครั้ง
ก่อนะกระอักเลือดออกาคำใหญ่ ตอนนี้าุ่หมดท่าแล้ว
แม้แต่เสียงะเปล่งออกาก็ไม่ี
เ้าแวมไพร์ยิ้มสะใจอีกครั้ง
และทันทีที่มันเดินเข้าาถึงตัวของาุ่
มันก็ใช้มือใหญ่โตแข็งแรงของมันคว้าจับเข้าที่ข้อเท้าของเขาทันที
"ท่านาโฮนสั่งไ้ใ้เอาตัวมึงไปเป็นๆ
แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามหักแหักขามึงนี่หว่า
ดังนั้นกูขอข้อเท้ามึงก่อนล่ะกัน ถือซะว่าใช้กรรมที่มึงทำกับกูไง ฮ่าๆๆ"
"อ๊ากกกกกก" เสียง้ของนายอาร์ตดังลั่น
เขาพยามดิ้นรนหนีเต็มที่แต่ก็ไม่อาจะหลุดจากมือแข็งแรงนั้นได้เลย
แถมเ้าแวมไพร์ก็ยิ่งบีบหนักขึ้นเรื่อยๆ
ข้อเท้าของเขาตอนนี้สภาพก็เหมือนกับ
ก้อนดินก้อนเล็กๆที่ำัโบีบอย่างแรง ไม่ช้าต้องแตกละเอียดแน่ๆ
าุ่ที่พยามหาทางรอดอย่างเต็มที่เริ่มมองไม่เห็นทาง
เพราะตอนนี้ลำพังตัวเขาก็เอาตัวรอดไม่ได้แน่
ความหวังเดียวก็คือภาวนาใ้ใครสักคนาช่วย แต่ะเป็นใครล่ะ ....
แต่แล้วจู่ๆภาพของหญิงสาวผมสีเงินก็ลอยแว๊บขึ้นา
าุ่ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมตอนนี้ถึงนึกถึงเธอ
ทั้งที่เื่ครู่เขาพึ่งโกรธ เกลียด หวาดกลัว ตัวเธอแท้ๆ
แต่ในยามคับขันแบบนี้ สัญชาติญาณของเขากับนึกถึงเธอเป็นคนแรก
แต่เธอะาช่วยเขาได้ัไ ตอนนี้ตัวเธออยู่บ้านไอ้ตุ๋นนี่
แถมเื่นึกย้อนกลับไป เขาเองก็พึ่งไปตบหน้าเธอด้วย
แบบนี้เธอะาช่วยเขาเหรอ ยิ่งคิดก็ยิ่งท้อ
าุ่ที่หมดสิ้นทางออกทำได้แต่เพียงเอ่ยออกาแผ่วเบา "วิเวียน ...."
"หมัดอัดกระแทก .!!"
เสียงใสๆที่คุ้นเคยตวาดก้อง พร้อมกับเวทย์มนต์ธาตุลมเลเวล 4 ที่รุนแร
แรงลมจำนวนาาพุ่งกับกระแทกเ้าแวมไพร์จากด้านบน
พริบตาเดียวบริเวนนั้นก็เกิดเป็นหลุดขนาดใหญ่โดยีร่างเ้าแวมไพร์โ
อัดจนแหลกเหลวอยู่ตรงกลาง
หญิงสาวผมสีเงินลอยอยู่เหนือบริเวนปากหลุม
ร่างของเธอหอบอย่างเหน็ดเหนื่อย
เหงื่อกาฬจำนวนากผลุดขึ้นตามร่างกาย
จนเสื้อกล้ามสีขาวเปียกชื้นขึ้นาทันที
ทำใ้เห็นลึกไปถึงเต้างามทั้งคู่ที่โด่งชั้นปราศจากบราข้างใน
ส่วนกางเกงสั้นกุดสีขาวนั่นก็เช่นกันมันชั่งรัดแน่น
จนโคกหีนูนเด่นขึ้นาอย่างเห็นได้ชัด
สภาพของหญิงสาวตอนนี้ช่างยั่วยวนไปอีกแบบ
เล่นเอานายอาร์ตลืมสถานการณ์เลวร้ายเื่ครู่ไปปลิดทิ้ง
ท่อน-วยเขาค่อยๆพองขึ้นาอย่างรู้งาน
แต่ไม่ทันที่เขาะว่าอะไรต่อหญิงสาวก็เข้าาพยุงเขาทันที "ไปเร็วอาร์ต"
ไม่นานนักหนุ่มสาวทั้งสองก็หลบเข้าไปแอบ
ในห้องน้ำของสวนอย่างรวดเร็ว
สถานการณ์ตอนนี้เธอต้องพาาุ่ไปหลบในที่ปลอดภัยเสียก่อน
นั่นเพราะเธอต้องการดูอาการบาดเจ็บของเขา
วิเวียนตรงเข้าถลกขากางเกงาุ่ขึ้นทันที
หญิงสาวยิ้มอย่างดีใจที่าุ่แค่พกช้ำเล็กน้อยไม่ถึงกับข้อเท้าหัก
โชคดีที่มนต์ติดตามตัวของเธอยังไม่คลาย
ทันทีที่อยู่ๆสัญญาณจากมนต์หายไปเธอก็รู้ด้วยสัญชาติญาณทันทีว่าเกิด
เรื่องร้ายกับาุ่
และเื่เธอเหาะทะยานาถึงจุดุดท้ายที่สัญญาณหาย
เธอก็ได้พบว่าีใครบางคนกางเขตอาคมล้อมรอบอยู่
หญิงสาวใช้เวลาอยู่นานจนเหงื่อกาฬผลุดขึ้นเต็มหน้า
กว่าะแทรกผ่านเขตอาคมได้
โชคดีที่เธอทำทันเวลาจึงสาารถช่วยาุ่ได้ทันท่วงที
แต่ปัญหามันอยู่หลังจากนี้นี่แหละ
การแทรกเข้าไปในเขตอาคมนั้นยากแล้ว
แต่การะออกนี่สิยากยิ่งกว่า เธอะทำอย่างไรดี ......
ถึงะพาาุ่ออกไปได้
นายอาร์ตเองก็มองหญิงสาว้าตาไม่กระพริบ
ตอนนี้เธอนั่งคุกเข้า้าเขา สองมือของเธอก็นวดเฟ้นเบาๆตรงข้อเท้า
ไอ้อาการปวดเื่ครู่ก็ค่อยๆหายไปช้าๆ
าุ่หันไปมองหน้าเธอด้วยความดีใจ
สีหน้าของเธอเวลาที่เธอทำอะไรจริงจังมันช่างดูน่ารักจริงๆ
เธอชอบปากเม้นนิดๆ คิ้วสองข้างผูกกันเป็นโบว์
ใบหน้าแบบนี้นี่มันดูตลก น่ารัก แล้วก็เซ็กซี่ใน เวลาเดียวกัน
อย่างประหลาด
าุ่มองใบหน้าหญิงสาวอย่างเพลิดเพลินก่อนที่เขาะสะดุด ......
แก้มของเธอ ซีกหนึ่งมันยังแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด
ทำใ้เขานึกขึ้นาได้ทันทีว่าเื่ไม่นานนี้เขาพึ่งทำร้ายเธอไป
เขาไม่รู้เลยว่าที่เขาทำมันรุนแรงขนาดนี้
ใบหน้าสวยงามของเธอถึงยังได้แดงก่ำไม่หาย
"แก้มเป็นไงบ้าง" าุ่เอ่ยถามทันที
เสียงของเขาอ่อนลงไปาก
นี่คงเป็นเพราะความรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไปล่ะมั้ง
"ห่วงเหรอ" หญิงสาวาเีสูง้เี
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??