เรื่อง ดินแดนมหัศจรรย์
มือั้ข้าง็ไม่าะจับาอัศวิน
ี่กวัดแกว่งเื่ครู่ได้ต่อไป
ต้องปล่อยให้าใหญ่เล่นนี้ต้องล่วงลงสู้พื้น
"เฮ้ยยยยยย" นายอาร์ตร้องเสียงหลง้ความตกใจ
สิ้นเสียงนายอาร์ต พวกพรีสทั้ง 3
ี่ดูต้นทางอยู่ด้านนอก็พุ่งเข้ามาหาทันที
ก่อนี่ทั้งหมดจะพบภาพี่ชวนตกใจ
อยู่ดีๆ็มีแวมไพร์ปรากฏตัวในโบสถ์
แถมมันยังฆ่าเพื่อนพ้องของเขาไปหนึ่งคนแล้ว้
แต่ทั้งหมด็ไม่มีเวลาตกใจแล้ว
พวกเขาต่าง็ร่ายเวทย์ประจำตัว
ก่อนจะซัดเข้าใส่แวมไพร์ี่อยู่บนเพดานทันที
แต่ทั้งหมด็ให้ผลเช่นเดิม
เวทย์มนต์ของพวกเขาไม่ได้ผลเช่นกัน
และในขณะี่พวกเขากำลังตกใจกับสิ่งี่เกิดขึ้น
เจ้าแวมไพร์็หัวเราะร่าก่อนจะทะยานลงมาจากเพดาน
พร้อมตวัดแส้เข้าโจมตีทันที
จนพรีสทั้ง 3 ต่างกระเด็นกระดอนไม่เป็นท่า
"แก ... เจ้าแวมไพร์ ... แกเข้ามาได้ยังไง
พวกแกทั้งหมดกำลังอาละวาดทำลายเมืองอยู่ข้างนอกนี่"
หนึ่งในพรีสเอ่ยถามในขณะี่ใช้ารับแส้
"ไอ้พวกโง่ !! นี่แกมองไม่ออกเหรอไง"
เจ้าแวมไพร์หัวเราะอย่างสะใจ
"แกมองไม่ออกจริงๆเหรอ ว่าทั้งหมด มันเป็นแผนลวงของพวกข้า"
"เป้าหมายของพวกข้า็คือตัวท่านอาลูคาร์ด"
เจ้าแวมไพร์พูดเสร็จ็ชี้นิ้วไปี่นายอาร์ตี่อยู่ด้านหลัง
"ดังนั้นเราจึงต้องเปิดฉากโจมตีอย่างเอิกเกริก
เพื่อดึงความสนใจพวกแกให้มาอยู่ี่สงครามข้างนอก
แล้วจังหวะนั้นเรา็ค่อยส่งทีมพิเศษลอบเข้ามาค้นหา
โดยเป้าหมายแรก็คือในโบสถ์คาดินัลล์แห่งนี้
แล้วมัน็ได้ผลเห็นไหมล่ะ"
"ทีมพิเศษ ?? แปลว่ามันไม่ได้มาตัวเดียวงั้นเหรอ
ต้องรีบฆ่ามันซะก่อนี่มันจะไปบอกตัวอื่น"
พรีสี่เหลือต่างชักาออกมาทันที
แล้วเข้าโรมรัยกับแวมไพร์ตรงหน้าเป็นพัลวัน
"ช้าไปแล้วเว้ย ข้าบอกคนอื่นๆไปตั้งนานแล้ว"
เจ้าแวมไพร์หัวเราะอย่างสะใจก่อน
ี่จะตวัดแส้อีกเส้นออกมารับมือ
ทำให้ศึกนี้ท่าจะจบลงไม่ง่ายเป็นแน่
แต่ในขณะี่พรีสและแวมไพร์ต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือด
คนี่เป็นเป้าหมายอย่างนายอาร์ต
็ถือโอกาสชิ่งหนีไปก่อนแล้ว โดยเป้าหมายของเขา
็คือการไปรวมกลุ่มในี่ี่มีพรีสเยอะกว่านี้
เพราะนี่น่าจะเป็นวิธีี่ปลอดภัยี่สุด
แต่ดูท่าความคิดเขาคงจะไม่ง่ายเป็นแน่
เพราะไม่ว่าเขาจะไปทางไหน เขา็พบเห็นพรีสและแวมไพร์
กำลังจับคู่สู้กันอยู่ตลอดทาง
"คุณอาร์ต ทำไมมาอยู่ตรงนี้ แล้วพรีสคนอื่นๆี่อยู่กับท่านล่ะ"
แต่ชั่วขณะี่นายอาร์ตกำลังสับสนว่าจะไปทางไหนดี
เสียงเสียงหนึ่ง็ดังขึ้น เื่เขาหันกลับไป
็พบว่าคนี่เรียกเขาเป็นพรีสสะพายาี่แต่งตัวเหมือนกับ
พรีสี่อยู่กับเขาเื่ครู่ ดูท่า พรีสอีก 4
คนนี้็เป็นองครักษ์ของแองเจลล่าเหมือนกัน
"พวกเขากำลังสู้อยู่กับแวมไพร์ทางห้องนู้นนะครับ"
นายอาร์ตอบกลับพลางชี้ไปตามทาง
"งั้นเหรอครับ" พรีสหนุ่มคนนั้นเอ่ยตอบ
แต่สิ่งี่นายอาร์ตไม่ทันสังเกตุเห็น็คือ
พรีสคนนี้แอบทำหน้าไม่พอใจขึ้นมาชั่วขณะ
ี่เห็นพรีสชุดก่อนทำงานพลาด
พวกมันจึงคิดี่จะสานต่องานี่ค้างไว้นี้เสียเอง
"คุณอาร์ตมากับพวกเราก่อนดีกว่าครับ
เพราะแถวนี้มีแวมไพร์อยู่ มันอันตราย"
พรีสทั้ง 4 เอ่ยบอก ซึ่งนายอาร์ต็รับคำแต่โดยดี
แล้วรีบเดินไปหาพวกเขา โดยไม่รู้เลยว่า
ตัวเองกำลังเดินไปสู่อันตราย ...
แต่ก่อนี่นายอาร์ตจะเดินไปถึงนั้น ฉับพลัน็มีเสียงปืนดังขึ้น
ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง !
เหล่าแวมไพร์ปรากฏขึ้นจากไหนไม่รู้ แต่ทันทีี่มันออกมา
พวกมัน็ระดมยิงปืนเข้าใส่ร่างพรีสทั้ง 4 นั้นทันที
กระสุนจำนวนมากถูกยิงมาเป็น-่าฝน
ซัดเอาร่างี่ไม่ทันระวังตัวของพรีสหนุ่มเหล่านั้น
จนพรุนเป็นรังผึ้ง สิ้นใจตายต่อหน้าต่อตานายอาร์ต
"พบตัวท่านอาลูคาร์ดแล้ว"
แวมไพร์ตนนึงส่งสัญญาณติดต่อไปยังแวมไพร์ตัวอื่นๆ
"มากับพวกเราดีกว่าครับท่านอาลูคาร์ด"
"ไม่ !" นายอาร์ตปฏิเสธในทันที
พร้อมกับหันซ้ายหันขวาเพื่อหาทางหนี
แต่ไม่ว่าเขามองไปทางไหน็มีแต่แวมไพร์เต็มไปหมด
"อย่าพยามเลย ท่านอาลูคาร์ด"
เจ้าแวมไพร์ตนนั้นเอ่ยต่อ
"พวกเราศึกษาโครงสร้างภายในโบสถ์คาดินัลล์แห่งนี้มาจนหมดแล้ว
ขอแค่รู้ว่าท่านอยู่ตำแหน่งไหน
พวกเรา็สามารถดักทางหนีของท่านได้หมด"
"มากับพวกเราดีๆดีกว่าท่าน"
เจ้าแวมไพร์ตนนั้นพูจบ็ยื่นมือออกมา "จะได้ไม่มีใครเจ็บตัว"
นายอาร์ตหน้าตาตื่นเหงื่อไหลเป็นทาง
เนื่องจากมองทางไหน็ไม่เห็นทางออก ไม่แค่นั้น
เจ้าพวกแวมไพร์กลับขยับเข้าประชิดตัวเรื่อยๆ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป
เขาจะต้องถูกพวกมันจับกุมตัวเป็นแน่ เื่หาทางออกไม่ได้
็ต้องหาคนช่วย นั่นคือสิ่งี่นายอาร์ตคิด
และคนเขาคิดถึงเป็นคนแรก็ไม่ใช่ใครี่ไหน
"ิเีช่วย้ยยยย !!"
สิ้นคำของเขา วงกลมสีแดง็ปรากฏขึ้นตรงหน้า แล้วชั่วพริบตา
ร่างของหญิงสาวผมสีเงิน็ปรากฏตัวขึ้น
ทำเอานายอาร์ตถึงกับยิ้มออกมาทันที
แต่เขา็ต้องรับหุบยิ้มลงเื่พบว่า
หญิงสาวคนรักของเขาได้รับบาดเจ็บอยู่ไม่ น้อย
ในขณะี่ิเี็งุนงงไม่แพ้กัน
เพราะในี่นี้คือโบสถ์คาดินัลล์
แต่เหตุใดจึงมีแวมไพร์เต็มไปหมด แต่นี่ไม่ใช่เวลามาสงสัย
เพราะฉับพลันนั้นเธอ็ร่ายเวทย์ทันที
"เคลื่อนตำหนัก !!" ิเีตวาดลั่น
เหล่าแวมไพร์ี่ยืนรายล้อมพวกเขาโดนพลังเวทย์
ซัดกระเด็นไปคนล่ะทิศล่ะทาง
เป็นการเปิดทางให้เธอสามารถหลบหนี
ว่าแล้วเธอ็ฉุดแขนชายคนรัก แล้วรีบวิ่งหลบหนีออกไป
ในขณะี่นายอาร์ตหนีไปได้ไกลแล้ว แต่พรีส 3
คนแรกี่อยู่กับเขากลับไม่อาจปลีกตัวได้เลย
เพราะเจ้าแวมไพร์ี่อยู่ตรงหน้าเขาฝีมือร้ายกาจมาก
แม้พวกเขาจะงัดกลยุทธ์แยกโจมตีจาก 3 ด้านพร้อมกัน
แต่เจ้าแวมไพร์็สามารถสะบัดแส้ในมือรับการโจมตีได้ทั้งหมด
"ไอ้พวกกระจอก ทำได้แค่นี้เหรอว่ะ"
เจ้าแวมไพร์ร้องลั่นอย่างสะใจ
ก่อนี่มันจะอาศัยจังหวะตวัดแส้เข้าเข้ารุกไล่ใส่พรีสทั้ง 3 กลับ
จนพรีสทั้ง 3 คน ต้องถอยร่นอย่างไม่เป็นท่า
แสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นระหว่างพวกเขา
กับศัตรูตรงหน้าแจ่มชัดเข้าไปทุกที แถมตอนนี้
พวกเขาถึงกลับถูกไล่ต้อนเข้ามุมอับจนหมดทางหนีเสียแล้ว
เื่ได้โอกาสเช่นนี้ เจ้าแวมไพร์ย่อมไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแน่
มันร้องลั่นขึ้นมาหนึ่งคำก่อนี่จะตวัดแส้เข้ารับคมาทั้ง 3
แล้วกระชากอย่างแรง
เพียงเท่านี้็สามารถทำให้าทั้งหมด
หลุดออกจากมือพรีสทั้ง 3 ไปในทันที
"ฮ่าๆๆๆๆ ตายซะ !!" เจ้าแวมไพร์หัวเราะร่าอย่างสะใจ
เพราะทันทีี่พรีสทั้ง 3 ไม่มีาอยู่ในมือแล้ว
พวกเขา็ไม่มีทางี่จะต่อกรตัวเขาได้อีกต่อไป
เจ้าแวมไพร์ควงแส้ไปมาเพื่อเพิ่มกำลังให้มากขึ้น
เพื่อหวังจะเผด็จศึกในคราเดียว
และทันทีี่มันเพิ่มกำลังแส้ขึ้นถึงขีดสุด
เจ้าแวมไพร์็เงื้อมือขึ้น
เพื่อหมายจะลงแส้ไปให้สุดแรง
"เปรี๊ยงงงงงงง !!"
แต่ไม่ทันี่เจ้าแวมไพร์จะลงแส้
ชั่วพริบตานั้น็มีหญิงสาวผู้หนึ่ง
ยิงปืนซ๊อตไฟฟ้าใส่มันจากด้านหลัง
เจ้าแวมไพร์ร้องลั่นก่อนจะชักกระตุก
ไปตามแรงซ็อต้ความเจ็บปวด
เื่เป็นเช่นนี้ พรีสทั้ง 3 ็ฉวยโอกาส
หยิบาี่โดนเจ้าแวมไพร์คร่ากุมไปเื่ครู่
เข้าเสียบจุดตายของเจ้าแวมไพร์พร้อมกัน เื่เจอเข้าไปเช่นนี้
เจ้าแวมไพร์็สิ้นใจในทันที
"ท่านแองเจลล่า ขอบคุณมากครับ"
พรีสทั้ง 3 เอ่ยขอบคุณ หญิงสาวตรงหน้า ี่แท้
เธอ็คือหนึ่งในผู้นำสูงสุดของเหล่าพรีสนี่เอง
"เป็นไง งานสำเร็จหรือยัง" เื่เจอหน้า
แองเจลล่า็ถามถึงเรื่องลวงสังหารนายอาร์ตทันที
และเื่คำตอบี่เธอได้รับกลับมา
กลายเป็นว่างานนี้ล้มเหลว
แองเจลล่า็ถึงกลับระงับอารมณ์ไม่อยู่
ฟาดหน้าพรีสทั้ง 3 คนไปคนละฉากใหญ่
"รีบตามไป ยังไง็ต้องหามันให้เจอก่อนเจ้าพวกแวมไพร์ให้ได้ !!"
แองเจลล่าสั่งเสียงเข้ม
ก่อนี่เธอจะพาพรีสพวกนั้นออกตามหานายอาร์ตทันที
กลับมาี่นายอาร์ตและิเีี่กำลังหลบหนี
แต่เพราะตัวหญิงสาวเอง็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย
ิเีจึงไม่สามารถหนีไปได้ไกลนัก
เธอจึงต้องหาห้องสักห้องเพื่อหลบซ่อน
ก่อนี่จะใช้เวทย์รักษา
โชคดีี่เวทย์รักษา็ไม่เกี่ยวกับพลังธาตุ
จึงสามารถใช้ได้ในยามนี้ ทำให้แขนี่หักของเธอนั้น
็ค่อยๆฟื้นสภาพกลับมาเหมือน
"ข้างนอกมีพวกแวมไพร์อยู่เต็มไปหมด
เราคงหลบอยู่ในนี้ได้ไม่นานแน่"
ิเีเอ่ย้ความกังวล
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??