เลขาร้อนสวาท

“แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว”

ทุกคนพากันแยกย้ายไปทำงานตามหน้าที่ประจำตัว มีแต่คนเดียวที่ยังยืนอยู่

“แล้วเธอไม่ไปทำงานหรือ”

“ก็ดิฉันยังไม่หายคิดถึงเพื่อนเลยนี่คะ ขอยืมตัวเลขาของพี่ใหญ่สักครึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ”

นิ่วหน้าจะไม่อนุญาต แต่เธอช่วยวิงวอนอีกคน “นะคะพี่ใหญ่ ก็คิดถึงเหมือนกัน”

“ก็ได้ แต่ห้ามนานนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะลงมาตาม”

“ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่”

ด้วยความดีใจที่ชายหนุ่มอนุญาตทำให้เธอลืมตัวเขย่งปลายเท้าสูงขึ้นจูบแก้มสากที่มีไรหนวดขึ้นเพื่อขอบคุณ

“ฮั่นแน่…” แซว

เธอหน้าแดงก่ำ รีบผละออกห่าง หรี่ตาแคบมองด้วยความหิวกระหาย

“อย่าช้าล่ะ ไม่งั้นเจอดีไม่รู้ด้วย” 

ใหญ่ก้มลงมาพูดเบาๆ ที่ข้างหู ก่อนจะเดินหายเข้าไปในตัวตึก เธอมองร่างสูงใหญ่ของคนรักไปจนลับสายตาแล้วจึงหันมาหาเพื่อนรัก

“ฉันอิจฉาเธอจัง”

“อิจฉาอะไรฉันเหรอ”

เธอถามกลับ แก้มแดงระเรื่อ จากนั้นก็เดินหนีตรงไปยังห้องครัว รีบเดินตาม

“ยังจะมีหน้ามาถามอีก ก็เธอได้กินพี่ใหญ่น่ะสิ”

“ฉัน…”

“รู้ไหมว่าสาวๆ ทั่วเมืองต่างอยากสิงร่างเธอกันทั้งนั้นเลย รวมทั้งฉันด้วยนะยะ”

“น่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้”

“พี่ใหญ่น่ะคนรักในฝันของสาวๆ เลยนะ โคตรหล่อ โคตรรวย โคตรเถื่อน ถ้าได้กินสักคืนถึงฟินข้ามปีเลยเชียว”

“กว่าจะใจดีกับฉันได้ ก็แทบตายเหมือนกันนั่นแหละ” เธอพึมพำหน้าตายังคงแดงก่ำ

“ตายคาเตียงใช่ไหมล่ะ