เรื่อง ตกลงแอร์โฮสเตสสาวคนนี้เป็นลูกสาวผมไหมนะ?
"ปุ้ย…ทำ..ให้..นะคะ…คุณพ่อ…." เสียงหวาน ๆ ของลูกสาวนางฟ้าผมเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มอันสดใส จากนั้นใบ้าอันเลือนรางของเธอก็ก้มลงมาตรงหว่างขาของผมก่อนที่จะอ้าปาก และอมท่อนเอ็นที่พองแข็งหายเข้าไปในนั้น ผมถึงกับเกร็งไปทั่วสรรพางค์ด้วยความเสียวซ่านก่อนที่จะ…ก่อนที่จะ สะดุ้งตื่นเพราะมีเสียงของใครบางคนเอ่ยเรียกอยู่..
พอลืมตาขึ้นมา ก็ได้พบกับร่างอวบอั๋นของหญิงสาวแสนสวยคนหนึ่งในชุดนอนบางเบาสีขาวกำลังนั่งอมยิ้มมอง้าผมอยู่
"คุณพ่อตื่นได้แล้วค่ะ สายแล้วนะนอนเพลินเลย" ลูกปุ้ย ลูกสาวนางฟ้าคนงามของผมเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มน่ารักสดใส โอ้ววว…ววว พระเจ้าเธอช่าง ช่าง…สวยเหลือเกิน ผมไม่เคยพบเจอกับภาพแบบนี้มาก่อน ดวงตา โครง้า ปาก ต้นคอ กับรูปร่าง ทุกอย่างมันช่างลงตัวไปหมด นี่ถ้าเธอไม่ใช่ลูกสาวในสายเลือดของผม ผมคงจะคว้าตัวเธอเข้ากอด และพาขึ้นสวรรค์คาเตียงไปแล้ว แต่ก็ทำได้แค่คิดเพียงเท่านั้น
ผมยังตกตะลึงในความงามของลูกสาวตัวเองอยู่แบบนั้นจน ลูกปุ้ยต้องเป็นฝ่ายพูดแซวขึ้นมาก่อน
"แหม คุณพ่อมองปุ้ยตาไม่กะพริบเลย คิดอะไรกับหนูรึเปล่าเนี่ย มีพิรุธนะคะ ฮิฮิ" ถึงจะรู้ว่าเธอแค่พูดเล่นแต่ผมตกใจจริง ๆ เลยรีบยิ้มกลบเกลื่อน ก่อนจะรีบปฏิเสธเป็นพัลวันลูกปุ๋ยเลยหัวเราะร่วนอย่างอารมณ์ดีออกมาทันที
"ฮ่าๆๆๆ หนูพูดค่าาาาาา รู้หรอกว่าคุณไม่คิด อุ๊ย..!" ในขณะที่ลูกปุ้ยกำลังพูดมือข้างหนึ่งของเธอก็เอื้อมมาจะดึงผ้านวมของผมออก แต่มันกลับมาโดนเข้ากับอวัยวะบางอย่างเข้าเสียก่อน ผมเองก็ตกใจสุดขีดในทันที
ก่อนที่เราพ่อลูกจะนิ่งเงียบไปสักพัก ผมมองตาลูกสาวด้วยท่าทางสำนึกผิดเล็กน้อย ถึงแม้เจ้านี่จะไม่ได้แข็งเพราะเห็นเธอมานั่งใกล้ ๆ ในชุดนอนที่แสนจะเซ็กส์ซี่ชุดนี้ แต่มันก็แข็งเพราะผมเห็นลูกปุ้ยทำบางอย่างในความฝัน
"ปุ้ย…พ่อ…พ่อ…ขอ….." ผมกำลังจะเอ่ยปากขอโทษเธอ แต่ลูกปุ้ยก็อมยิ้มก่อนจะใช้นิ้วชี้มาแตะที่ปากผม พร้อมพูดขึ้นว่า "ไม่ต้องขอโทษปุ้ยหรอกค่ะคุณพ่อ เรื่องธรรมดาของผู้ชายตื่นนอน ถ้าตื่นมาแล้วไม่แข็งนี่สิ ปุ้ยคงจะแย่แน่เลย…."
"ห๊ะ!? " ดวงตาผมพลันเบิกกว้างก่อนที่คิ้วจะขมวดเข้าหากันด้วยความงุนงง ปุ้ยคงจะแย่แน่เลย ประโยคท้ายนี่หมายความว่ายังไงกัน แต่ยังไม่ทันที่ผมจะถามต่อ มือของลูกปุ้ยข้างที่แตะโดน-วยแข็ง ๆ นอกผ้านวม มันก็ได้ย้ายตำแหน่งสอดล้วงเข้าไปข้างใต้แทน นั้นยิ่งทำให้ผมตกใจหนักกว่าเดิม
"คุณพ่ออยู่เฉย ๆ นะคะ ให้ปุ้ยทำให้อีกรอบคุณพ่อจะได้สบายตัว.." ประโยคนั้นที่ออกมาจากลูกสาวนางฟ้าคนสวย ทำเอาผมอึ้งจนพูดอะไรต่อไม่ออก และความตกตะลึงก็พลันเปลี่ยนเป็นความเสียวสยิวไปทั่วร่าง เมื่อมือนิ่ม ๆ ของเธอ สัมผัสโดนเข้ากับท่อน-วยอุ่น ๆ แข็ง ๆ ของผม
อูวว…วววว…. ซี้ดดด..ดดดดดด
ผมหลับตาปี๋ ครางเบา ๆ มือจิกที่นอนแน่น ความเงี่ยนในกายเิ่เกิดขึ้นโที่ไม่รู้ตัว ลูกปุ้ยยังนั่งมอง้าผมด้วยรอยยิ้มสดใส ส่วนมือใต้ผ้านวมก็รูดถอกท่อน-วย ขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างชำนาญ มันเสียวจนผมไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงไม่ใช่ความฝัน และมันกำลังเกิดขึ้นเป็นครั้งที่ 2
ลูกปุ้ยชักว่าวให้ผม แรง ๆ และเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เธอคงมันมือนั่นแหละเลยรูด-วยอย่างเมามัน จนผมต้องร้องครางออกมาด้วยความเสียวดังลั่นห้องนอน ก่อนที่ร่างจะกระตุกเกร็ง น้ำเงี่ยนอุ่น ๆ แตกพุ่งออกมาเต็มมือลูกสาวเลอะเทอะใต้ผ้านวมเต็มไปหมด
"สบายตัวไหมคะคุณพ่อ นานจังเลยกว่าจะเสร็จ เล่นเอาปุ้ยเมื่อยมือไปหมด"
เวลานั้นผมได้ยินเสียงของลูกปุ้ยบ่นพึมพำขึ้นมาเบา ๆ ผมก็เลยเผลอตัวพูดลอย ๆ กลับไปว่า
"ถ้าปุ้ยเมื่อยวันหลังลองใช้ปาก….ช่วยดูนะลูกรับรองเสร็จเร็วกว่ามือแน่ ๆ "
กว่าจะรู้ตัว ว่าผมพูดบ้าอะไรออกมามันก็สายไปแล้ว ดวงตาผมเบิกกว้างด้วยตกใจ ส่วนลูกปุ้ยก็นั่ง้าแดงแปร๊ดด้วยความอาย และตกใจ เวรแล้วกูพูดเชี้ยอะไรออกไปวะ
"เอ่อ….ปุ้ยพ่อ พ่อ…"
"ปะ ปุ้ย ปะไปล้างมือก่อนนะคะ แล้ว..แล้วเจอกันที่ห้องครัว…" น้ำเสียงของลูกสาวผมสั่นเครือก่อนที่เธอจะรีบดึงมือออก และลุกจากเตียงออกจากห้องนอนของผมไปอย่างรวดเร็ว
"บ้าจริง นี่กูหลุดปากอะไรออกไปวะเนี่ย ถึงลูกปุ้ยดูเหมือนจะไม่โกรธก็เถอะ แต่รู้สึกไม่ดีเลยเฮ้อออออ…"
ผมถึงกับเอามือกุม้าถอนาใมาด้วยความรู้สึกผิด เป็นแบบนั้นอยู่พักใหญ่ ๆ ก่อนจะลุกจากเตียงไปอาบน้ำ และเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปหาลูกสาวในห้องครัว…
***
เมื่อเข้ามาในครัวก็ได้กับลูกปุ้ยในเสื้อกล้ามเอวลอย สีชมพู กับกระโปรงยืนสีขาว และสวมผ้ากันเปื้อนสีส้มกำลังทอดเบคอนกลิ่นหอมฉุยอยู่้าเตา โอ้วววว…พระเจ้าช่วย แค่เห็นทรวดทรงองค์เอวอวบอั๋นของเธอจากด้านหลังแบบนี้ ไอ้ความคิดสกปรกโสมมของผมมันก็เิ่ผุดขึ้นในหัวแล้ว อยากจะจับลูกปุ้ยให้โก้งโค้งลง และพุ่งเข้าไปอัดท่อนเนื้อใส่เสียเหลือเกิน อ๊าา…าาาา พั่บ พั่บ พั่บ ตั่บ ๆๆๆๆ
เวลานั้นผมหลับตาพริ้ม ในหัวจินตนาการถึงภาพลามกกับลูกสาวในท่านั้น แถมบั่นเอวก็ยังขยับตามด้วย ก่อนที่จะมีเสียงร้องดังขึ้นจนผมตกใจลืมตาตื่นขึ้นมา
"ว้าย…! คุณพ่อทำ ทำอะไรคะ"
…..เวร เอ๊ยยย…ยยย เอาอีกแล้วกู คดีเมื่อเช้ายังไม่เคลียร์ ก่อคดีใหม่อีกแล้ว
"เอ่อ อ้า เอ่อ อ้าพ่อ พ่อ…..อ้อ พ่อ ปวดเอวน่ะลูกช่วงนี้นั่งทำงาน้าคอมนานสงสัยเส้นมันยึด อูยยย…ปวดจังเลย พ่ออายุเยอะแล้วด้วย…"
ผมแถตอบลูกปุ้ยไปเรื่อย เพราะไม่รู้จะบอกความจริงยังไง ลูกปุ้ยก็เอียงคอทำ้างง ๆ กึ่งเชื่อ กึ่งไม่เชื่อ แต่แล้วเธอก็ยิ้มสดใสออกมาก่อนจะเรียกผมมานั่งที่โต๊ะทานข้าว และวางจานอาหารเช้าลงบนนั้น ผมจึงยิ้มเจื่อน ๆ ก่อนจะเดินไปนั่ง และเิ่ทานมันในทันที
เราสองพ่อลูกนั่งทานกันไป คุยสัพเพเหระกันไปเรื่อย หยอกล้อหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ดูเหมือนลูกปุ้ยจะไม่ได้ใส่ใจที่ผมพูดเมื่อเช้า ซึ่งมันก็ดีเพราะจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิด แต่ในระหว่างนั้น ลูกปุ้ยก็ได้พูดบางอย่างออกมา…
"จริงสินะ ปุ้ยหยุดตั้งสี่วัน มีเวลาอยู่กับคุณพ่อเหลือเฟือ จะทำอะไรกันดีนะ" พอได้ฟังสิ่งที่เธอบอกผมก็นิ่งไปเล็กน้อย หยุดสี่วันงั้นเหรอ… สำหรับผมและลูกสาวนี่ถือเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ เลย ว่าแต่จะทำอะไรกับเธอดีล่ะเนี่ย
ถ้าจำไม่ผิดคราวก่อนพวกเราไปฟิตเนส ไปช็อปปิ้ง หรือไม่ก็นั่งดูทีวีด้วยกันแต่นั่นคือมีเวลาน้อย ครั้งนี้ควรจะพิเศษกว่าเดิม แถมพวกเราพึ่งผ่านเรื่องเลวร้ายกันมาอีกด้วย
ผมกับลูกปุ้ยนั่งนิ่งคิดกันอยู่พักใหญ่ก่อนดวงตาของเราทั้งคู่จะพลันสว่างวาบ แถมยังพูดออกมาพร้อมกันอีกด้วย
"ไปเที่ยวทะเลกันดีมั้ย…!!"
ผมกับลูกปุ้ยใจตรงกันเป๊ะ จากนั้นพวกเราก็หัวเราะกันออกมาอย่างมีความสุข และตกลงที่จะไปพักผ่อนชายทะเลด้วยกันในวันนี้ทันที…
จบ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??