คณิกาขัดดอก
สินพรมจูบแก้มเด็กสาวเป็นการปลอบประโลมเขาค่อยๆดันเข้าไปช้าๆมันยังคงคับและแน่นอยู่เหมือนเดิมสินไม่กล้าขยับปล่อยให้มันคาอยู่อย่างนั้นชายหนุ่มยังคงโลมเลียยอดปทุมให้เธอ...นั้นเลือดในกายสาวพลุ้งพล่านอารมณ์กำหนัดพุ่งสูงทะยานสะโพกกลมส่ายร่อนสู้ท่อนแข็งอย่างต่องการสุดขีดสินค่อยๆขยับบั้นท้ายช้าๆและเร็วขึ้นแรงขึ้นในที่สุด
“โอว...อา..ข้าเสียวจริงแม่เฟื่อง”
“พี่สินเจ้าขา...เฟื่อง...เฟื่อง...อา...พี่สิน...”
“เรียกชื่อข้าอีกสิแม่เฟื่อง...อา...โอว..แม่ยอดยาหยีของพี่”
เมื่อครั้งร่วมรักก็เสียงอ่อนเสียงหวานแต่เมื่อครั้งมิได้ร่วมเตียงเขาก็กลับมาดุดันเหมือนเดิมเฟื่องได้แต่เก็บความน้อยเนื้อต่ำใจไว้ถายในใจลึกๆของเธอ
“เอ็งรู้ใช่หรือไม่ว่ามาอยู่กับข้าด้วยเหตุผลใด?”
“ไม่ทราบเจ้าค่ะ”
สารบัญ
CONTENT
|
|
|
นิยายแนะนำ |
ดูทั้งหมด |
รายการรีวิว
REVIEW
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00

นิยายแนะนำสำหรับคุณ
ดูทั้งหมด
นิยายแนะนำสำหรับคุณ