เรื่อง หนีร้ายอุ้มรัก
บริษัท XXX ในเครือแเดอั
09.00 .
แพรไหญิงสาว้าานั่งเอกสารัาด้วยี้าที่เป็ัที่หน้า้ของเ้าบริษัทเธอมาัาในตำแหน่งบัญชีถ้าเธอไม่ได้งานที่นี่เธอก็ไม่รู้ว่าจะไปัาที่ไหนแล้วเพราะไปที่ไหนก็ไม่มีใครอยากที่จะรับเพราะเกรดเฉลี่ยและประสบการณ์การทำงานของเธอไม่สู้ดีเอาซะเลยแถมรสนิยมการแต่งตัวก็ดูเฉิ่มไปซะอีก
หญิงสาวเคยไปทำงานที่เมืองนอกตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆเพราะมีญาติๆชวนไปทำงานเสริฟอาหารร้านอาหารไทยที่โน่นที่เธอยอมไปเพราะว่าญาติที่มาชวนบอกว่าได้เงินดีบวกกับตอนนั้นเธอยังหางานไม่ได้แถมยายเธอก็ดันมาป่วยหนักต้องใช้ค่ารักษาที่สูงเธอจงยอมไปทั้งที่ในใจก็ไม่รู้ว่าจะดีจริงอย่างที่ญาติบอกหรือป่าวแต่ตอนนี้มันก็เป็นทางเดียวที่จะหาเงินมารักษายายของเธอได้
หญิงสาวใช้เงินที่ได้จากเงินประกันอุบัติเหตุของพ่อกับแม่เธอที่เก็บไว้หลังจากที่ท่านเสียเดินทางไปทำงานที่ร้านอาหารที่ออสเตรเลียแต่อยู่ทำได้ไม่ถึงสองเดือนเธอก็ต้องกลับมาที่เมืองไทยเพราะมีเรื่องที่ทำให้เธอต้องหนีกลับบ้านโดยด่วนเพราะเธอทำใจที่จะอยู่ที่นั่นต่อไปไม่ได้แล้วซึ่งเรื่องนี้เธอปิดเป็นความลับไม่มีใครรู้ว่าเธอหนีกลับเพราะอะไรขนาดญาติที่ชวนเธอไปทำงานเธอก็ไม่ได้บอกว่าจะกลับมาที่เมืองไทยเหมือนกันคนที่เป็นยายแท้ๆที่เธอสามารถคุยได้ทุกเรื่องยังไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้ให้กับยายเธอรู้เลยหญิงาวคิดว่ามันป็นแค่ฝันร้ายเท่านั้นอีกหน่อยก็คงจะลืมได้เอง
หญิงสาวนั่งมองูคนที่เข้าไปสัมภาษณ์ก่อนเธอดูแต่ละคนอย่างกับนางแบบแถมดูมั่นใจตัวเองแบบสุดๆทำเอาเธอเกิดอาการหวั่นใจอย่างมากหน้าของเธอที่ซีดอยู่แล้วเพราะไม่ได้แต่งอะไรเยอะกลับซีดลงไปอีกเพราะขาดความมั่นใจ
“คุณแพรไเชิญด้านในค่ะ
“ค่ะ”
เมื่อหญิงสาวที่เข้าสัมภาษณ์ก่อนหน้าเธอเดินออกมาแล้วตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่แพรไที่นั่งรอสัมภาษณ์เป็นคิวสุดท้ายลุกขึ้นเดินไปที่หน้า้ของท่านประธานบริษัทตามเสียงเรียกของเลขาคนสวยหน้า้ของสัมภาษณ์ตอนนี้หญิงสาวรู้สึกประหม่าเล็กน้อยปากเล็กก็กำลังร้องขอสิ่งศักดิ์สิทธ์ให้ช่วยเหลือให้สัมภาษณ์ผ่านด้วยเถอะ!
“เชิญนั่งครับ”
ภูผากำลังนั่งก้มหน้าจิบกาแฟอยู่เพราะรู้สึกคอแห้งที่สัมภาษณ์พนักงานสาวแต่ละคนใช้เวลาค่อนข้างนานไม่ใช่ว่าเขาอยากสัมภาษณ์นานสักเท่าไรหรอกแต่แม่สาวพวกนั้นดันชวนเขาคุยไปทั่วเขาเองก็ทำหน้าที่เป็นเจ้าบ้านที่ดีคุยกับสาวๆพวกนั้นนิดหน่อยและแสร้งบอกว่ามีคิวสัมภาษณ์ต่อทั้นเองก็ตัวเขาเองเป็นหนุ่มลูกครึ่งที่หล่อเหลาแบบหาตัวจับยากใครเล่าที่จะไม่อยากสานสัมพันธ์ด้วย
“ค่ะ”
หญิงสาวนั่งลงตามคำเชิญของชายหนุ่มลูกครึ่งตอนนี้เธอยังเห็นหน้าเขาไม่ชัดด้วยความตื่นเต้นเธอจึงไม่ค่อยที่จะกล้าจ้องคมองคนที่นั่งอยู่สักเท่าไรประกอบกับเขากำลังก้มหน้าดูประวัติที่เลขาพึ่งยื่นให้เขาหญิงสาวเองก็เอาแต่ก้มหน้าเมื่อไม่มีคำถามจากคนสัมภาษณ์เธอก็เอาแต่ก้มหน้าอยู่แบบนั้น
ภูผาเปิดดูประวัติของหญิงสาวว่าชื่อแพรไเขาเองนึกเอะใจอยู่แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะใช่คนเดียวกันเมื่อเห็นรูปเขาถึงกับชะงักใจเต้นรัวเขาจำได้ดีว่าเธอคนนี้คือใครแม้จะเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวก็ตามเขาค่อยๆเงยหน้าจ้องมองเธอประจวบกับหญิงสาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาพอดี
“คุณ/คุณ”
เมื่อหญิงสาวเห็นหน้าคนที่สัมภาษณ์เธอชัดๆว่าเป็นใครก็ถึงกับตกใจแล้วรีบดึงแฟ้มัาของเธอไปทันทีเธอไม่คิดไม่ฝันว่าโลกมันจะกลมจึงทำให้เธอมาเจอกับเขาที่นี่หญิงสาวหยิบเอกสารได้ก็วิ่งหนีเขาแบบไม่คิดชีวิต
“เดี๋ยวสิคุณกลับมาคุยกันก่อน”
ชายหนุ่มวิ่งตามหญิงสาวออกมาหน้า้ก็พบว่าเธอได้ลงลิฟท์ไปแล้วเขาเองจะตามไปตอนนี้ก็คงจะไม่ทันในเมื่อรู้ที่อยู่จากประวัติของเธอแล้วคงจะตามได้ไม่ยาก
.............................................................................................................................
พ
(หนูแพรเจอพี่ภูหน้าก็วิ่งหนีเลยนี่คงจะเกลียดมากสินะ)
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??