เรื่อง หนีร้ายอุ้มรัก
“เดี๋ยวสิคุณกลับมาคุยกันก่อน”
ชายหนุ่มวิ่งตามหญิงสาวออกมาหน้าห้องก็พบว่าเได้ลงลิฟท์ไปแล้วเขาเองะตามไปตอนนี้ก็คงะไม่ทันในเมื่อรู้ที่อยู่จากประวัติของเแล้วคงะตามได้ไม่ยาก
ภูผาไม่คิดว่าะได้เจอหญิงสาวที่เขาเคยเจอเมื่อเดือนก่อนเขาได้กระทำล่วงเกินเที่ออสเตรเรียในคืนนั้นเาะเขาเข้าใจผิดว่าเเป็นผู้หญิงที่หุ้นส่วนของเขาส่งมาให้ประกอบกับตอนนั้นเขาก็เริ่มเมาจนได้ที่แล้วด้วยเขารู้ตัวว่าเขาเป็นคนแรกของเเาะเห็นจากรอยที่เตียงนอนเมื่อตอนที่เขาตื่นขึ้นมา
ที่เขารู้ว่าเไม่ใช่ผู้หญิงของหุ้นส่วนที่เขาส่งมาเาะว่าเช้าของวันนั้นหุ้นส่วนของเขาได้โทรมาต่อว่าว่าชายหนุ่มนั้นปฎิเสธน้ำใจของเขาได้อย่างไรที่ไม่ยอมรับผู้หญิงที่เขาส่งไปให้ทำให้เขาได้รู้ว่าคนที่เขานอนด้วยเมื่อคืนไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่าเขาจึงรีบสืบาผู้หญิงคนที่เขาบังคับขืนใจเมื่อคืนนี้อย่างเร็วที่สุด
เมื่อรู้ว่าเเป็นเด็กเสริฟที่ร้านอาารไทยแห่งหนึ่งในออสเตรเรียเขาจึงไปตามาเถึงที่แต่ก็ได้คำตอบว่าเได้ายไปตั้งแต่คืนนั้นแล้วแล้วก็ไม่มีใครติดต่อเได้ด้วยเขาเองก็ไม่รู้ว่าะไปตามาเที่ไหนรู้แค่ว่าชื่อแพรไหมเท่านั้นเองความรู้สึกผิดยังแล่นอยู่ในหัวใจเขาถึงทุกวันนี้เลย
สำหรับเขาเองก็ผ่านผู้หญิงมามากเขาะเลือกนอนกับผู้หญิงที่สมยอมกับเขาเท่านั้นแต่สำหรับเไม่รู้ทำไมเขาจึงได้บังคับขืนใจเแบบนั้นยิ่งนึกถึงเรื่อนร่างของเในคืนนั้นมันยังตราตรึงอยู่ในหัวใจของเขาเสมอจนทำให้เขาไม่อาจลืมเได้เลย
ในตอนนั้นเาะความสวยที่ดูไร้เดียงสาของเบวกกับความเมาของเขาแหละที่ทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่เขารู้สึกอยากที่ะรับผิดชอบเเาะเขาเองรู้ตัวดีว่าเป็นคนแรกของเแถมยังบังคับขืนใจเีต่างากเขารู้ว่าเคงะเจ็บปวดไม่น้อย
ทางด้านหญิงสาว
แพรไหมวิ่งออกมาจากบริษัทนั้นมาอย่างไม่คิดชีวิตเเองไม่คิดว่าะมาเจอฝันร้ายของเเองที่นี่เดือนกว่าแล้วสินะที่เหนีมาจากที่นั่นแต่ก็ไม่คิดว่าโลกะกลมจนกระทั้งเหวี่ยงเมาเจอกับผุ้ชายใจร้ายคนนี้ีในคืนนั้นคืนที่เหมือนฝันร้ายเเองร้องอ้อนขอเขาให้ปราณีเสุดชีวิตแต่เขากลับไม่คิดเห็นใจ้ำยังต่อว่าเมารยาเล่นบทเด็กสาวบริสุทธิ์ได้ดีีด้วยเพยายามที่ะบอกเขาแล้วว่าเไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่าที่ใครส่งมาอย่างที่เขาพูดแต่เขาไม่เคยเปิดโอกาศให้เได้อธิบายอะไรเลย
!
หลังจากที่หญิงสาวทำใจอยู่นานเก็เริ่มตั้งสติได้เก็ขึ้นรถเมล์กลับบ้านทันทีเรื่องงานเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
“ยายจ๋าวันนี้ทำอะไรกินจ้ะหอมไปถึงหน้าบ้านเชียว”
แพรไหมเดินเข้าบ้านมาก็ได้กลิ่นอาารลอยมาเตะจมูกตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในบ้านรู้ว่ายายของเต้องอยู่ในครัวแน่ๆเจึงเดินส่งเสียงเจื้อยแจ้วเข้ามาในครัว
“วันนี้ยายทำของโปรดแพรไว้ด้วยล่ะ...วันนี้สมัครงานเป็นยังไงบ้างล่ะแพร”
ทับทิมที่กำลังยืนคนหม้อต้มเมื่อได้ยินเสียงสดใสที่ดูอารมณ์ดีของหลานสาวก็คิดว่าวันนี้คงะสมัครงานได้แล้วจึงลองถามหลานสาวเรื่องสมัครงานดู
“เอ่อยังไม่ได้เลยจ้ะยายแต่พรุ่งนี้มีบริษัทที่โทรนัดสัมภาษณ์แพรหลายบริษัทเลยแพรได้งานทำแน่นอนยายไม่ต้องเป็นห่วงน้า”
แพรไหมเข้าไปสวมกอดคนเป็นยายที่ยังยืนคนหม้อต้มอยู่เจำเป็นต้องแสร้งร่าเริงเข้าไว้เพื่อที่ยายของเะได้สบายใจและก็ต้องทำบาปีหนึ่งข้อที่ต้องโกหกเรื่องสัมภาษณ์งานเาะเไม่อยากให้ยายเกังวลใจีเช่นกัน
“มากอดยายทำไมมีแต่เหงื่อไปๆ...ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วมาทานข้าวกัน”
“จ้ะยาย”
แพรไหมเดินขึ้นชั้นสองของบ้านเพื่อที่ะไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวตามที่ยายของเบอกเมื่อหญิงสาวเดินขึ้นมาถึงบนห้องก็ถึงกับปล่อยโฮทันทียิ่งเเปิดดูตัวเลขในบัญชียิ่งหวั่นใจไหนะค่ารักษาของยายเสิ้นเดือนนี้ีถ้าเไม่ได้งานทำภายในเดือนนี้เดือนหน้าเและยายไม่มีเงินพอใช้แน่ๆ
ยังโชคดีที่พ่อกับแม่เทิ้งบ้านหลังเล็กๆนี้ไว้ให้ไม่อย่างนั้นเก็ไม่รู้ะไปอยู่ที่ไหนเหมือนกันเเคยคิดว่าะเาบ้านไปจำนองเพื่อเาเงินมารักษาอาการของยายเแต่เมื่อยายเรู้ก็้าเาไว้ะก่อนเาะยายเไม่ยอม้ำยัง่าถ้าเาบ้านไปจำนองะไม่ยอมรักษาีต่างาก
..............................................................พ
(ะมีมาม่าหน่อยแค่ช่วงแรกๆเท่านั้นนะคะ)
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??