เรื่อง ราชันย์ทวีคูณหมื่นเท่า
บที่ 147: ปะุตระกูลปะะมังกรำแ
"้กำลังรึ?!"
โทสะงปะุหลิงเีระเบิดา่าสมบูรณ์แบบ! แังฝีมือะัวิญญาณแก่อตั้งัู้แผ่ะาไปั่ั้ลานปะราวัาุ! ำใ้ผู้ฝึกี่อ่อนแอ่าถึงัหายใจไ่และุัลงัพื้น!
"นักบำเพ็ญเพียรพเนจรผู้โง่เขลา! ดูเหมือน่าัะเล็กๆ น้อยๆ ะำใ้เจ้าืไปแล้ว่าฟ้าูแผ่นดิน่ำเป็นเ่ไ!"
"วันี้! ้า... หลิงเี... ะสั่งสอนเีให้แ่เจ้า้ตัวเ! ให้เจ้าู้่าพลังี่แท้จริงั้เป็นเ่ไ!"
เาไ่ได้ใสถานะืกฎเกณฑ์ใๆ อีกต่อไปแล้ว! เีิงตระกูลหลิงี่สั่งสมาานนับพันปีถูกหยามเหยียดต่อ้าคนทั้งัิ! เา้ลงมือเื่กอบกู้้างตระกูลกลับคืนา!
ปะุหลิงเีัฝ่ามือไปกลางอากาศ!
"ผนึกฝ่ามือเมฆาคลุม!"
ปรากฏเป็นเงาร่างงฝ่ามือขนาดมหึาี่สร้างจากพลังปาบริสุทธิ์! ัพุ่งลงาจาก้ฟ้า! หายะขยี้ิฟานให้ลงไปัพื้นเวที!
แต่ิฟาน... ี่กำลังเผชิญ้าัฝีมือี่แข็งแกร่งี่สุดี่เาเคยเในัิแห่งี้... กลับไ่ได้ีวามาัแม้แต่น้อย!
"ในี่สุด... ก็ีนี่พอะำใ้ข้า้เอาจริงขึ้นาบ้างแล้วสินะ"
เาไ่ได้ชัาบ... เาะเาู้ดี่าาใช้า... ปะุหลิงเีอาจะาได้!
เาเพียงแค่... ปลดป่ิ่าี่แท้จริงงเาา!
ครืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน-!
ิ่าูส่งงมังกรบรรพกาลและพลังอันไร้ี่สิ้นสุดงจุดูสุดแห่งบเขตแ่นแท้ทคำได้ระเบิดจากร่างงเา! ัเข้าปะะัแังปะุหลิงเีโ!
ผู้ชมี่อยู่ใกล้เคียงถึงักระอักเลือดา!
ิฟานัหมัดตรงขึ้นไปบน้ฟ้า! ปะะเข้าัฝ่ามือพลังปาขนาดมหึา!
ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม-!
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว!
ผลลัพธ์ี่ได้... ำใุ้้ตกตะลึงตาค้าง!
ร่างงิฟาน... ถูกแปะะให้ถอยหลังไปาก้าว... เ้างเาทิ้งลึกไ้บนพื้นเวที...
แต่ร่างงปะุหลิงเีี่อยู่กลางอากาศ... กลับถูกแสะท้อนัให้ถอยหลังไปหนึ่งก้าวเ่ั! แขน้าี่เาใช้โตีถึงัู้สึกชาเ็้จากพลังสายฟ้าี่แฝา!
เสมอตัว!
ฝีมือะัจุดูสุดงแ่นแท้ทคำ... สาารถปะะัปะุตระกูลผู้ยิ่งใหญ่ึ่อยู่ในะัวิญญาณแก่อตั้งัู้... ได้่าเสมอตัว!
นี่ัคือเรื่ี่ขัดต่อกฎเกณฑ์แห่งาบำเพ็ญเพียรโดยสิ้นเชิง!
"เป็นไปได้่าไร!" หลิงเีอุทานา้ความตกตะลึง่าุี!
แต่ในขณะี่เา... และู้าุโคนอื่นๆ งตระกูลหลิงกำลังะรุมโตีิฟาน่าเต็มกำลังั้เ!
เสียงี่อ่อนโยนแต่กลับแฝไ้้อำนาจี่ไ่อาจขัดขืนได้ก็ดังขึ้นาจากแ่ี่นั่งูสุด...
"ท่าน่... พอได้แล้วเจ้าะ"
ค์หญิงน้อยหลิงเสวี่เา... ่ๆ ลอยตัวลงาจากแ่ี่นั่ง... าุอยู่ระห่างิางนางและิฟาน...
นางัไปมิางนาง "ท่าน่ กฎงาปะั้ชัดเ ู้ะะได้รับิิ์ในาเข้าหุบเา ท่านไ่อาจืำได้"
จากั้... นางก็ััามิฟาน... ดวงตาี่างนางเต็มไป้ปะาแสงี่ั้ ทั้งความชื่นชม, ความอยากู้อยากเ็, และความขบขันเ็้...
"สำหรับเรื่าแต่งงาน... าสมรสี่ปาาความยินยอม่ัย่อมนำาเพียงาุ์... ้า... หลิงเสวี่เา... เคารพาตัดสินใจงสหายเ๋าเฟิงิ"
นางช่วยสลายความตึงเครียดลง... และกอบกู้้างตระกูลกลับาได้่าา!
แต่แล้ว... นางก็ได้่าประโยคี่ำใุ้้ตกตะลึงีั้!
"แต่ใเื่ท่านได้พิสู์แล้ว่าเป็นัิะี่แข็งแกร่งี่สุดในคนุ่ี้ ตระกูลหลิงงข้าย่อมไ่อาจป่ให้ผู้ีวามสาารถเ่ท่านจากไป่าๆ... ข้ามีข้อเสนอใหม่เจ้าะ"
นางมสบตาิฟานโ...
"ืเรื่าแต่งงานไปเสีย..."
"...แล้วาเป็น 'ู้าุโรับเชิญ' งตระกูลหลิงงข้าแ"
"เื่เป็นาตอบแ... ไ่เพียงแต่เราะิิ์ให้ท่านเข้าไปในหุบเา '่'... แต่้า... ะเป็นู้ำาท่านเข้าไปยัง '่ใ' งหุบเาอสนีบาตื่ทัณฑ์... ้ตัวเ!"
ข้อเสนอี้... ัยิ่งใหญ่และ่าดึงดูดใจยิ่ง่าเดิมาร้อยเ่า!
นางไ่เพียงแต่ะแก้สถานาณ์... แต่นางกำลังาาะผูกมัดูร้ายี้ไ้ัตระกูล... ้ิีี่แตกต่างไป!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??