เรื่อง ตัวประกอบอย่างผมเคยเป็นฮ่องเต้มาก่อนนะครับ (มี e-book นะคะ)

“วันนี้เป็นการเรียนวันสุดท้าย ครูจะให้พวกเธอจับคู่แสดงบทพระนาง” ครูแอนนามองนักเรียนทั้งห้าคน “พวกเธอต้องแสดงออกมาให้ดี ไม่อย่างนั้นครูไม่ปล่อยให้พวกเธอจบหลักสูตรแน่”

เหลียงซินซินยกมือ “ครูคะ แต่ว่าห้องเรามีผู้หญิงแค่สองคนเองนะคะ จะมีผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีคู่ ถ้าอย่างนั้น...หนู...หนูจะช่วยแสดงเพิ่มอีกหนึ่งรอบก็ได้นะคะ”

“ไม่ต้องหรอกจ้ะ” ครูแอนนายิ้ม “วันนี้ครูเชิญแขกพิเศษมาช่วยแล้ว แต่ครูยังไม่บอกหรอกนะว่าเป็นใคร ให้นักเรียนชายทั้งสามคนออกมาจับฉลากดีกว่าว่าพวกเขาจะได้แสดงคู่กับใคร”

“ไม่ได้นะคะ!” เหลียงซินซินรีบพูด “หนูเป็นคนตัวสูง คนที่จะแสดงกับหนูก็น่าจะมีความสูงที่ทำให้คู่ของเราสมดุลกัน”

เหลียงซินซินสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซน ดังนั้นคนที่จะมาแสดงคู่กับเธอก็น่าจะมีส่วนสูงเกินหนึ่งร้อยแปดสิบห้า เธอยกเรื่องนี้ขึ้นมาอ้างเพราะอยากแสดงคู่กับเซี่ยฮ่าวหยู ฟังดูก็เหมือนคำพูดของเธอมีเหตุผล เพียงแต่นักแสดงชายทั้งสามมีใครสูงไม่ถึงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าบ้าง

“ผมว่าเรื่องนั้นไม่น่าเป็นปัญหานะครับ” จ้าวจิ่นเทายิ้มให้เหลียงซินซิน “คุณหนูเหลียงลองมองดูพวกเราทั้งสามคนให้ดี ผมสูงหนึ่งร้อยแปดสิบหก ฮ่าวหยูสูงหนึ่งร้อยแปดสิบแปด ส่วนทิมก็มีความสูงถึงหนึ่งร้อยเก้าสิบ เอาอย่างนี้ไหมครับ ถ้าคุณกังวลว่าความสูงของพวกเราจะมีปัญหา คุณก็แสดงคู่กับทิมไปเลย เพราะในกลุ่มเรา เขาตัวสูงที่สุดแล้ว”

ทิมเป็นลูกครึ่งอิตาลีที่นอกจากจะมีพรสวรรค์ด้านการแสดงแล้ว เขายังเก่งทางด้านกีฬาอีกด้วย และส่วนสูงของเขานอกจากจะได้มาจากพันธุกรรมแล้ว ส่วนหนึ่งก็ได้มาจากการเล่นกีฬานี่เอง

ทิมรีบลุกขึ้นยืน “โอ้! ผมยินดีแสดงคู่กับคุณเหลียงนะครับ”

“เห็นไหมคุณหนูเหลียง ทิมเขายินดีแสดงกับคุณ” จ้าวจิ่นเทาพูดพร้อมกับหันไปหาครูแอนนา “คราวนี้ก็เหลือแต่ผมกับฮ่าวหยูที่ต้องจับฉลากแล้วใช่ไหมครับครู”

“แล้วแต่พวกเธอจะตกลงกัน ครูให้อิสระพวกเธอเต็มที่” ครูแอนนาบอก

“ผมจะแสดงกับซูซูครับ” จ้าวจิ่นเทาหันไปยิ้มให้เสี่ยวซูซู “ซูซูเป็นแฟนคลับของผม แล้วผมจะไปแสดงกับคนอื่นได้ยังไงล่ะครับ”

“ขอบคุณค่ะพี่ ฉันจะแสดงให้เต็มที่เลยนะคะ จะไม่ทำให้พี่ขายหน้าแน่นอน” เสี่ยวซูซูเป็นเด็กสาวอารมณ์ดี และเธอก็เป็นแฟนคลับของจ้าวจิ่นเทาจริงๆ “หลังจากจบคลาส ฉันขอถ่ายรูปคู่กับพี่ได้ไหมคะ”

“ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวพี่จะแจกลายเซ็นให้เธออีกสิบใบ เอาไว้ไปแจกเพื่อนๆ นะ”

“ขอบคุณนะคะ” เสี่ยวซูซูยิ้มอย่างดีใจ

“อิจฉาดาราดังโว้ย” เซี่ยฮ่าวหยูเอาศอกกระทุ้งเอวเพื่อน

“พี่ฮ่าวหยู พี่อย่าเพิ่งน้อยใจไปค่ะ ในฐานะที่พี่เป็นเพื่อนสนิทกับพี่จิ่นเทา หนูก็จะเป็นแฟนคลับพี่ด้วย” เสี่ยวซูซูยิ้มให้เซี่ยฮ่าวหยู “หนูจะไปบอกเพื่อนๆ ให้มาเป็นแฟนคลับพี่ด้วยค่ะ เพื่อนของหนูชอบคนหล่อกันทั้งนั้น แต่ว่าพี่ต้องให้หนูถ่ายรูปคู่กับพี่ด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นเพื่อนหนูต้องไม่เชื่อหนูแน่”

จ้าวจิ่นเทากอดคอเพื่อนรัก “งั้นเราสองคนถ่ายรูปกับซูซูในเฟลมเดียวเลยก็แล้วกัน ให้ซูซูอยู่ตรงกลาง”

“เยี่ยมไปเลยค่ะ! พี่จิ่นเทา พี่ฮ่าวหยู หนูจะเป็นแฟนคลับของพวกพี่ตลอดไป” เสี่ยวซูซูแทบเก็บอาการดีใจไว้ไม่อยู่

“เธอเป็นแฟนคลับที่ใจโลเลมาก” เซี่ยฮ่าวหยูพูดยิ้มกับเสี่ยวซูซู “ถ้าในอนาคตพวกฉันแก่ตัวไป เธอยังจะชอบเราอยู่ไหมเนี่ย”

“แน่นอนสิคะ แต่หนูจะยกระดับพี่สองคนให้อยู่สูงที่สุด ส่วนคนอื่นที่จะเข้ามา หนูก็จะให้ความสำคัญกับเขาน้อยลงกว่าพวกพี่นิดนึง”

“แขกพิเศษของครูเดินทางมาถึงแล้ว ครูออกไปรับพวกเขาก่อนนะ แล้วเดี๋ยวเรามาเริ่มการแสดงปิดคลาสกัน” ครูแอนนายกโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กข้อความแล้วบอกกับนักเรียนทุกคน ก่อนที่เธอจะหันไปยิ้มกับเซี่ยฮ่าวหยู “ถ้าคุณได้เห็นแขกพิเศษที่ครูเชิญมา รับรองว่าคุณต้องดีใจมากแน่ๆ”

ครูแอนนาเดินออกจากห้องไปไม่นาน เธอก็เดินกลับมาพร้อมกับคนคุ้นหน้าสองคน

“อ้าว! ฮ่าวหยู จิ่นเทา พวกนายก็เรียนในคลาสนี้เหมือนกันเหรอ” เจียลี่ลี่ทักทายสองหนุ่มอย่างเป็นกันเอง

“ที่แท้แขกพิเศษของครูแอนนาก็คือคุณซูอี้นี่เอง” จ้าวจิ่นเทายิ้มกว้าง “เหมือนพรหมลิขิตเลยครับพี่ลี่ เพราะคนที่คุณซูอี้จะสาธิตการแสดงด้วยคือฮ่าวหยู พี่ก็รู้ว่าฮ่าวหยูเป็นแฟนคลับของคุณซูอี้”

“บังเอิญขนาดนั้นเลย?” ครูแอนนาแปลกใจแต่เธอก็หันมายิ้มให้กับฉินซูอี้และเซี่ยฮ่าวหยู “หรือว่าจะเป็นพรหมลิขิตเหมือนที่จ้าวจิ่นเทาบอกจริงๆ”

“ไม่มีพรหมลิขิตอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ ครูอย่าพูดให้ฟังดูโรแมนติกไปหน่อยเลย” เหลียงซินซินพูดอย่างไม่พอใจ “เดี๋ยวคนแถวนี้จะคิดเข้าข้างตัวเอง”

ฉินซูอี้แอบดีใจเมื่อรู้ว่าตนเองจะได้สาธิตการแสดงคู่กับเซี่ยฮ่าวหยู แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่น่าฟังของคู่ปรับ และเธอก็พอจะมองออกว่าเหลียงซินซินคงจะชอบเซี่ยฮ่าวหยูเข้าแล้ว “แต่ฉันว่าเรื่องโรแมนติกมันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลานะจ๊ะเพื่อนรัก แต่เอ...หรือว่าเธออิจฉา เธอกำลังอิจฉาในความโชคดีของฉันอยู่ใช่ไหมที่ฉันได้แสดงกับคุณฮ่าวหยู ก็แหงล่ะ แต่ไหนแต่ไรเธอก็ไม่เคยโชคดีเหมือนฉัน”

“ฉันเนี่ยนะอิจฉาเธอ” เหลียงซินซินถามเสียงสูง “เธอมีอะไรให้ฉันอิจฉากัน ส่วนโชคดีที่เธอว่าน่ะนะ ถ้าเธอไม่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวย โอกาสดีๆ จะเข้าไปหาเธอได้ยังไง”

“ครอบครัวเธอก็ไม่ได้ยากจนนี่ แล้วทำไมเธอไม่โชคดีเหมือนฉันล่ะ” ฉินซูอี้ปิดปากหัวเราะ “เรื่องโชคดีไม่เกี่ยวกับฐานะนะจ๊ะ อย่ามาโยงอะไรมั่วๆ”

“นั่นสิคะ ครอบครัวหนูก็ไม่ได้ร่ำรวย แต่หนูยังโชคดีที่ได้มาเรียนกับคุณครูแอนนา และได้มารู้จักกับพี่จิ่นเทา พี่ฮ่าวหยู พี่ทิม แล้วก็ยังได้มาดูการแสดงของพี่อี้อี้แบบสดๆ ด้วย โชคดีไม่ได้เกี่ยวกับฐานะจริงๆ นะคะ” เสี่ยวซูซูรีบพูด เธอสนับสนุนความคิดของฉินซูอี้เต็มที่ เพราะผลงานเรื่องล่าสุดของจ้าวจิ่นเทา เขาแสดงประกบคู่กับฉินซูอี้ และละครก็ดังเป็นพลุแตก ในฐานะแฟนคลับของจ้าวจิ่นเทา เธอต้องพูดสนับสนุนฉินซูอี้เพื่อเป็นการขอบคุณที่ทำให้ดาราในดวงใจของเธอเป็นที่รู้จักมากขึ้น

“เอาล่ะ เอาล่ะ...ไม่ว่าจะเป็นโชคดีหรือเป็นพรหมลิขิต แต่ตอนนี้ได้เวลาที่เราจะมาสาธิตการแสดงกันแล้ว เรามาเริ่มกันเลยเถอะ คู่แรกเป็นซูอี้กับฮ่าวหยูก็แล้วกัน” ครูแอนนาบอก “ซูอี้ เธออยากเล่นบทไหนเป็นพิเศษไหม”

“บทรักเป็นไงครับ” จ้าวจิ่นเทารีบเสนอก่อนจะหันไปขยิบตาให้เพื่อน “ก่อนหน้านี้ครูบอกว่าฮ่าวหยูยังแสดงบทสารภาพรักได้ไม่ดี แต่คุณซูอี้เล่นบทนี้ได้ดีมาก บางทีคราวนี้คุณซูอี้อาจจะช่วยให้ฮ่าวหยูเข้าถึงบทบาทได้มากขึ้นนะครับ”

เซี่ยฮ่าวหยูหันไปยิ้มให้เพื่อนรัก ‘ขอบใจมาก เดี๋ยวฉันจะให้พี่ชายทำหมูตุ๋นน้ำแดงให้กิน’

จ้าวจิ่นเทายิ้ม ‘ขา-่านอบหม้อดินด้วย แล้วนายก็ห้ามมาแย่งฉันด้วย ฉันจะกินคนเดียว’

เซี่ยฮ่าวหยู‘แถมบะหมี่เผ็ดเสฉวนให้อีกจานเลย’

เจียลี่ลี่ที่นั่งมองอยู่ก็ได้แต่แอบขำให้กับท่าทางของสองหนุ่ม ‘แสดงออกกันขนาดนี้ ไม่ให้เซี่ยฮ่าวหยูสารภาพรักกับอี้อี้ไปเลยล่ะ’

เริ่มการแสดง

ฉินซูอี้นั่งรอคนรักด้วยรอยยิ้มสดใส เมื่อเห็นเซี่ยฮ่าวหยูเดินเข้ามา เธอเดินไปเกาะแขนแล้วถามเขาด้วยท่าทางน้อยใจ “คุณหายไปไหนมาทั้งวันคะ ฉันอยู่บ้านคนเดียวมันเหงามากเลยรู้ไหม”

เซี่ยฮ่าวหยูนึกไปถึงในชาติที่แล้ว ฉินซูอี้ก็มักจะรอเขาอยู่อย่างนี้ ตอนนั้นเขาโกหกเธอว่าเขาออกไปทำงานหาเงิน แต่ความจริงแล้วเขากลับวังเพื่อไปสะสางงาน พอตกเย็นเขาก็จะกลับมาอยู่กับเธอ “ขอโทษที่ให้คุณรอนะ”

“ขอโทษทำไมกันคะ ฉันรักคุณ ฉันยินดีทำทุกอย่างเพื่อคุณ” ฉินซูอี้เงยหน้าขึ้นมองเซี่ยฮ่าวหยู “แล้วคุณล่ะคะ คุณรักฉันไหม”

เซี่ยฮ่าวหยูก้มลงมองฉินซูอี้ด้วยแววตาเปี่ยมรัก “ซูอี้ ผมรักคุณ ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหน ผมก็จะรักคุณคนเดียว”

ฉินซูอี้ใจเต้นแรงเมื่อได้ยิน คำบอกรักของเขามันตราตรึงเข้าไปในใจของเธอ ส่วนคนที่นั่งดูการแสดงถึงกับหน้าแดงไปด้วย หากไม่บอกว่าฉากนี้คือการแสดง พวกเขาคงคิดว่าเซี่ยฮ่าวหยูสารภาพรักกับฉินซูอี้จริงๆ

“เซี่ยฮ่าวหยู ในที่สุดคุณก็ทำได้ คุณเข้าถึงบทบาทจนครูนึกว่าคุณสารภาพรักกับซูอี้จริงๆ แล้วนะเนี่ย” ครูแอนนาลุกขึ้นยืนแล้วปรบมือเสียงดัง “ซูอี้ สมกับที่คุณได้รับฉายาว่าดาราเจ้าบทบาทจริงๆ”

“ไม่...ไม่ขนาดนั้นมั้งคะ” ฉินซูอี้ตอบแบบไม่เต็มเสียงนัก เพราะตอนนี้ใจเธอยังเต้นแรงอยู่เลย‘บ้าจริง! ฉันจะหวั่นไหวไปกับคำพูดของผู้ชายคนนี้ไม่ได้ เจ้าหัวใจดวงน้อย หยุดเต้นเดี๋ยวนี้นะ’

แต่เซี่ยฮ่าวหยูกลับยิ้มกว้าง‘ซูอี้ คำพูดเมื่อกี้เป็นคำพูดที่ออกมาจากใจของผมจริงๆ นะ’

“ดีนะที่ฉันรู้ว่านายเป็นแฟนคลับของคุณซูอี้ ไม่อยากนั้นฉันคงคิดว่านายสารภาพรักกับเธอไปจริงๆ แล้ว” จ้าวจิ่นเทาพูดเปลี่ยนบรรยากาศ ตอนนี้เขามั่นใจเต็มร้อยแล้วว่าเพื่อนรักคงแอบรักฉินซูอี้ แต่ในฐานะนักแสดงรุ่นพี่ เขาเข้าใจดีว่าเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะมีความรัก หนึ่งเพราะเซี่ยฮ่าวหยูยังไม่มีชื่อเสียง ดังนั้นเรื่องความรักควรเบรกไว้ก่อน และเหตุผลข้อที่สองคือแฟนคลับของฉินซูอี้ขึ้นชื่อว่ารักและหวงดาราในดวงใจของตนเองที่สุด เขากลัวว่าแฟนคลับของฉินซูอี้จะโจมตีเซี่ยฮ่าวหยูจนทำให้เซี่ยฮ่าวหยูไม่มีโอกาสได้เข้าวงการ

“พี่ซูอี้ พี่เก่งสมคำร่ำลือจริงๆ ค่ะ ก่อนหน้านี้คุณครูแอนนาให้พี่ฮ่าวหยูเล่นบทนี้อยู่ตั้งนาน แต่เขาก็เล่นไม่ได้สักที พอเปลี่ยนเป็นพี่ที่มาช่วยส่งอารมณ์ให้ พี่ฮ่าวหยูก็แสดงได้ทันทีเลย” เสี่ยวซูซูปรบมือสนับสนุนอีกแรง

“นี่มันเรียกว่าส่งอารมณ์ที่ไหน เห็นๆ อยู่ว่าเซี่ยฮ่าวหยูอยากบอกรัก...” เหลียงซินซินตะโกนขึ้นเสียงดัง แต่เธอยังพูดไม่จบ

เซี่ยฮ่าวหยูก็พูดขัดขึ้นก่อน “ขอบคุณคุณซูอี้มากเลยนะครับ ถ้าไม่ได้คุณช่วยแนะนำตอนที่ท่องบท ผมคงเล่นได้ไม่ถึงบทบาทอย่างนี้แน่ ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ”

เจียลี่ลี่อยากขอบคุณเซี่ยฮ่าวหยูเหลือเกิน เพราะถ้าปล่อยให้เหลียงซินซินพูดคำนั้นออกมาได้ เซี่ยฮ่าวหยูคงมาเป็นดาราในสังกัดของเธอไม่ได้แล้ว “เป็นเพราะอี้อี้กับฮ่าวหยูแสดงได้ดี แม้แต่คุณเหลียงยังเชื่อว่าพวกเขาสารภาพรักกันจริงๆ เลย”

การสาธิตการแสดงของฉินซูอี้กับเซี่ยฮ่าวหยูทำให้ทั้งห้องยังเต็มไปด้วยบรรยากาศของความรัก ดังนั้นคุณครูแอนนาจึงให้นักแสดงอีกสองคู่ที่เหลือแสดงบทรักเหมือนกัน

คู่ของจ้าวจิ่นเทากับเสี่ยวซูซูแสดงออกมาได้ดี เพียงแต่ความรักของทั้งคู่กลับแสดงออกมาเหมือนพี่ชายกับน้องสาว แต่คู่ของทิมกับเหลียงซินซินกลับเหมือนคู่รักคู่แค้นที่ตามจองล้างจองผลาญกันมาแล้วหลายชาติ ทุกคนที่ดูการแสดงถึงกับขมวดคิ้ว‘สองคนนี้ตีความเรื่องความรักไม่ออกกันเลยหรือไง’

ส่วนคุณครูแอนนาถึงกับออกอาการหงุดหงิด เดิมเธอก็ไม่อยากรับเหลียงซินซินให้มาเรียนกับเธออยู่แล้ว เพราะทักษะการแสดงของเหลียงซินซินยังไม่ผ่านมาตรฐานของเธอ แต่เพราะคุณนายเหลียงยกเรื่องบุญคุณขึ้นมาพูด เธอจึงจำเป็นต้องรับเหลียงซินซินให้เข้ามาเรียนด้วย‘เหลียงซินซิน เธออย่าเที่ยวไปบอกใครว่าเธอเป็นนักเรียนของฉันเชียว เพราะเธอจะทำให้มาตรฐานในการสอนของฉันเสีย แต่ก็แอบโล่งเหมือนกันนะ ต่อไปฉันกับคนตระกูลเหลียงก็ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันอีกแล้ว’

“ฮ่าวหยู นายตัดสินใจได้หรือยัง” เจียลี่ลี่ถามเมื่อจบคลาส

“พี่ลี่ สังกัดของพี่ยังต้องการนักแสดงเพิ่มหรือเปล่าครับ” จ้าวจิ่นเทารีบถามแทรก

“ทำไม นายอยากเข้ามาเป็นครอบครัวเดียวกับฉันเหรอ” เจียลี่ลี่ยิ้ม “รอให้หมดสัญญาก่อนเถอะแล้วค่อยมาคุยกัน”

“โอเคเลยครับ” จ้าวจิ่นเทารีบตอบ “อีกสองปีผมก็จะหมดสัญญาจากที่เดิม แล้วเดี๋ยวผมมาคุยกับพี่อีกทีนะครับ”

“อย่างนั้นก็ได้” เจียลี่ลี่ตอบรับก่อนจะหันไปยิ้มกับเซี่ยฮ่าวหยู “ว่ายังไง หรือว่านายอยากกลับไปปรึกษาพี่ชายนายก่อน”

“ไม่ต้องหรอกครับ ผมคิดดีแล้ว” เซี่ยฮ่าวหยูหันไปยิ้มให้ฉินซูอี้ “ผมยินดีเซ็นสัญญาเข้าสังกัดของพี่ครับ”

“ไม่ได้! ฉันไม่อนุญาต”