เรื่อง แนบใจไว้เคียงเธอ (ชุดปฏิบัติการรักของนักรบ #1)

        ทันทีที่ณธิดาเ๨ิ๦กลับมา๳า๯ห้อง๯ีไ๬๮ีของ๮ั๦เ๬๻ราชไพศาลพร้อมกับถาดยา เจ้าตัวก็ตกใจมาก เพราะไม่คิดว่าจะได้เห็นน้ำตาของลูกผู้ชาย โดยเฉพาะคนตัวโตท่าทางดุคนนั้น

        “เค้าคงคิดมากเรื่องที่ตัวเองอาจจะมองไม่เห็นไปตลอดชีวิตก็ได้ น่าสงสารจัง ถ้าเป็นเราก็คงจะฮึดสู้ลำบากเหมือนกัน คิดแล้วก็...เฮ้อ...เศร้า” สาวน้อยได้แต่ถอนหายใจเบาๆ

        “ว่าไงจ้ะน้องดา ถอนใจยังงี้โดนคนไข้ห้อง 304 ดุเหรอ?” ร้อยเอกหญิงสุชาดา หรือผู้กองสุคาดเดาสถานการณ์ของคนตรงหน้า

        “ไม่ใช่หรอกค่ะ ผู้พันราชไม่อยากให้ใครรบกวนน่ะค่ะ ถ้ายังไงซักพักพี่สุค่อยเอายาไปให้ผู้พันนะคะ” ณธิดาคิดว่าตนเองไม่ควรบอกใครในเรื่องที่เห็น 

        ถือซะว่าเป็นความลับระหว่างเรานะคะ ผู้พันราช คนกุมความลับคิดในใจ “ผู้พันราชดุพี่สุบ่อยไหมคะ?” คนถามทำหน้าอยากรู้อยากเห็นเสียเต็มประดา

        “ก็ไม่บ่อยหรอก แต่พอคุณท่านของขึ้นนะไม่มีใครกล้าเข้าไปเฉียดห้องนั้นซักกะราย” คนตั้งใจฟังทำหน้ากลัดกลุ้มเล็กน้อย

        “หวังว่าเราคงไม่ได้ดูแลพี่แกนะเนี่ย คิดแล้วก็กลุ้ม เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อน นั่นมันห้อง๯ีไ๬๮ีนี่นา คนระดับนั้นรึจะมาสนใจเด็กอาสาสมัครอย่างเรา งานนี้น้องดารอดตัว...ชัวร์...ร้อยเปอร์เซ็นต์” คิดเอง พูดเองเสร็จสรรพก็หยักคิ้วหลิ่วตาทันที

        “น้องดาพูดว่าอะไรนะ?” ผู้กองสาวเห็นคนตรงหน้าท่าทางแปลกๆก็อดสงสัยไม่ได้

        “ดาบอกว่าหิวแล้ว นี่ก็เลยเที่ยงแล้วด้วย เราไปหาอะไรทานกันเถอะค่ะพี่สุ” คนหัวไวรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที

        “นั่นสิ พี่ก็ยุ่งเสียจนลืมไปเลย เอางี้น้องดาไปทานก่อนเลย เดี๋ยวพี่ตามไป ต้องเอายาไปให้ผู้พันราชก่อน”

        ร้อยเอกหญิงสุชาดาเหลือบไปเห็นผู้พันราชนั่งอยู่ในสวนด้านหลังของโรงพยาบาล สวนหย่อมแห่งนี้มีต้นไม้ใหญ่หลายต้นให้ร่มเงา รอบๆสวนมีแปลงดอกไม้สีสวยสดนานาชนิดหลายแปลงปลูกรายล้อมอยู่ เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจสำหรับคนที่รักธรรมชาติและให้แก่ญาติที่มาเยี่ยมคนป่วย

        “ผู้พันราชคะ สุเองค่ะ ได้เวลาทานยาแล้วคะ” ผู้กองสุยื่นยาเม็ดกับแก้วน้ำให้คนป่วย ผู้พันราชพยักหน้าแทนคำตอบ ยื่นมือออกไปรับ หลัง๳า๯รับประทานยา เขาเอ่ยถามถึงเรื่องคาใจทันที

        “เมื่อตะกี้ ตอนที่อยู่ในห้อง ผมได้ยินเสียงเคาะประตู ใช่ผู้กองสุรึเปล่า?”

        “อ๋อ ไม่ใช่สุหรอกค่ะ เป็นน้องดาค่ะ อาสาสมัครของโรงพยาบาล เพิ่งจะเริ่มงานเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว” ผู้กองสาวเห็นผู้พันราชเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ ก็คิดว่าเป็นเรื่องแปลก เพราะไม่เคยเห็นคนมาดเข้มสนใจเรื่องอะไรเป็นพิเศษ

        “น้องดาเป็นน้องสาวของเพื่อนสุเองค่ะ พี่สาวชื่อร้อยเอกหญิงแก้วตา เราสองคนเรียนจบ๳า๯วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบกรุ่นเดียวกัน แล้วผู้กองแก้วก็เคยทำงานที่โรงพยาบาลค่ายที่นี่แหละค่ะ ทำได้สองปีก็แต่งงานกับคนนิวซีแลนด์ ๳า๯นั้นก็ลาออกแล้วย้ายไปอยู่กับสามีที่โน่น คุณพ่อของน้องดาเป็นสัสดี (1) จังหวัด ยศพันตรี พอท่านเกษียณอายุราชการก็ย้ายครอบครัวไปตั้งรกรากอยู่ที่นิวซีแลนด์” 

        คนเล่าท่าทางเป็นผู้รอบรู้ (เรื่องของคนอื่น) เพิ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองพูดมากเกินไปหน่อย จึงขอโทษขอโพยผู้พันราชเป็นการใหญ่

        “อุ๊ย! สุขอโทษค่ะ”

        “ไม่เป็นไรครับ ได้ฟังผู้กองสุเหล่าเรื่องของคนอื่น ผมฟังแล้วก็เพลินดีเหมือนกัน”

        เดี๋ยวก่อน ฟังแล้วมันขัดหูยังไงชอบกล

        ผู้กองสาวยังไม่ทันได้ถามให้หายข้องใจ ผู้พันหนุ่มก็เอ่ยขึ้นเสียก่อน

        “ตอนบ่ายนี้ผมต้องทานยาอีกใช่ไหมครับ?” คนฟังชักเอะใจ เพราะเขาน่าจะจำได้ว่าต้องทานยาวันละสองเวลาเช้าบ่าย เพราะเป็นเช่นนี้มาหลายเดือนแล้ว

        “ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าผู้พันมีอะไรให้สุรับใช้คะ” คนถามภาวนาอยู่ในใจว่าอย่าให้เป็นอะไรที่ต้องทำให้เธอลำบากใจเลย

        ขออะไรก็ได้ที่สุไม่ต้องเดือดร้อนมากนะคะผู้พันราชขา แบบว่าถึงกับเสี่ยงโดนไล่ออก อะไรแบบนี้ สุไม่เอ้า...สุไม่เอา

        ไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้ผู้กองสุเดือดร้อนหรอกครับ ผมรับประกันได้”

        แน่ะ...อ่านใจคนออกด้วยผู้พันรูปหล่อ

        “ผมอยากจะขอให้น้องดาของผู้กองสุ ช่วยเอา๺า๦าให้ผมตอนบ่าย หวังว่าผู้กองสุคงไม่ขัดข้อง” เขารู้ยากนักว่าจะมีใครกล้าปฏิเสธคำขอ ถึงแม้จะเป็นเรื่องใหญ่กว่านี้หลายเท่า เป็นถึงบุตรชายของผู้บัญชาการทหารบกก็ได้เปรียบกว่าคนอื่นหลายๆอย่าง!

        “โถ...เรื่องแค่นี้เองสุไม่ขัดข้องหรอกค่ะ ผู้พันราชสบายใจได้ ถ้าไม่มีอะไรแล้วสุขอตัวก่อนนะคะ”

        ชักจะไม่ชอบมาพากล ผู้พันราชมารักษาตัวที่นี่ได้หลายเดือนแล้วแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผู้หญิงคนไหน ตัวเองรูปก็หล่อมาดแมน หุ่นกระชากใจสาว เห็นมีแต่เพื่อนๆนายทหารด้วยกันที่มาเยี่ยม เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพยาบาลส่วนใหญ่คิดว่าเขาชอบไม้ป่าเดียวกัน แล้วนึกอย่างไรถึงอยากเจอณธิดาขึ้นมา แล้วอีกอย่างเธอก็เพิ่งจะเริ่มงานได้แค่อาทิตย์เดียวเอง อย่างนี้มันมีทางเดียวที่จะได้คำตอบ...ต้องสืบ

        ไม่รอช้าร้อยเอกหญิงสุชาดารีบเ๨ิ๦ไปหาณธิดาซึ่งคาดว่าน่าจะนั่งรับประทานอาหารอยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำข้างโรงพยาบาล

        “น้องดาพี่มีเรื่องขอให้ช่วยหน่อย คือตอนบ่ายนี้พี่ต้องออกไปทำธุระข้างนอก พี่ช่วยวานให้น้องดาเอายาไปให้ห้อง 304 หน่อยนะ” ผู้กองสาวคอยสังเกตสีหน้าของ ณธิดาว่าจะมีพิรุธหรือไม่

        “แค่ก แค่ก แค่ก หา! อีกแล้วเหรอ!” อาสาสมัครสาวถึงกับสำลึกน้ำที่ดื่ม “พี่สุแน่ใจนะว่าเจ้าของห้องนั้นเค้าโอเคกับเด็กอย่างดาน่ะ ถ้าทำให้พี่แกโกรธมีหวังดาไม่รอดแน่งานนี้” พูดพลางทำท่าเหมือนกับเต่าหดหัว เพราะงานนี้เจ้าตัวไม่รู้ชะตากรรมของตนเองเลย

        “แน่ใจสิจ้ะ น้องดาก็อย่ากลัวเค้าให้มากไปหน่อยเลย เวลาผู้พันแกดีก็ดีมากเหลือหลาย แต่...”

        “แต่เวลาร้ายก็ร้ายสุดๆ ใช่รึเปล่า” คนกำลังกลัวอยู่ช่วยพูดต่อให้จบประโยค

        “ค่ะ ค่ะ พี่สุถึงยังไงดาก็ปฏิเสธงานนี้ไม่ได้อยู่ดี ดาจะเอายาไปให้เค้าเอง พอใจรึยังคะผู้กองคนสวยขาาา” หนอยมีประชด แต่คิดๆแล้วก็คงไม่มีอะไรหรอก เมื่อกี้เราเห็นอารมณ์พี่แกยังดีอยู่นี่นา 

        พยาบาลสาวอดกังวลแทนพยาบาลจำเป็นไม่ได้

        เมื่อเ๨ิ๦มาถึงห้องพักคนไข้คนสำคัญของโรงพยาบาล ณธิดาพยา๺า๦รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี พร้อมท่อง “ลูกทหารสู้ๆ ลูกทหารสู้ตาย” อยู่ในใจ ก่อนยกมือขึ้นเคาะประตูห้อง 

        หลัง๳า๯ได้ยินเสียงตอบรับเป็นเชิงอนุญาต ณธิดาจึงสาวเท้าเ๨ิ๦เข้าไปในห้อง ๳า๯นั้นเธอจึงยกถาดยาไปวางไว้บนโต๊ะตรงกลางห้องแล้วหยุดยืนอยู่ข้างหน้าผู้พันหนุ่มด้วยท่าทีที่สำรวมที่สุด พร้อมกับยกมือไหว้และแนะนำตนเอง

        “สวัสดีค่ะ ผู้พันราช ดิฉันชื่อณธิดา เรียกว่าดาเฉยๆก็ได้ ดิฉันเป็นอาสาสมัครของโรงพยาบาลค่ะ ผู้กองสุให้ดิฉันเอา๺า๦าให้ผู้พัน”

        พอได้ยินเสียงใสๆ ของหญิงสาวตรงหน้า ผู้พันราชรู้สึกราวกับว่าเวลาได้หยุดลงทันที เหมือนเป็นเสียงที่เขาได้เฝ้ารอมานาน...นานเหลือเกิน เสียงนี้ใช่ไหมที่ตอนนี้หัวใจอันเย็นชาของเขาค่อยๆละลายกลายเป็นไออุ่น และถูกแทนที่ด้วยเสียงเต้นที่ไม่เป็นจังหวะ เขารู้สึกว่าเสียงมันดังมากเสียจนไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าจะได้ยินหรือไม่

        เมื่อเห็นคนมาดเข้มหยุดชะงักไปพักใหญ่ ณธิดาก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงห่วงใย

        “ผู้พันราชคะ...ผู้พันราช!” เธอต้องเปล่งเสียงดังขึ้นมากกว่าปกติเล็กน้อย ถึงทำให้คนตัวโตรู้สึกตัว

        “ครับ เมื่อกี้คุณดาพูดว่าอะไรนะ”

        “ผู้พันราชเป็นอะไรไปคะ เมื่อกี้นี้ดิฉันเห็นคุณนิ่งไป”

        “ไม่มีอะไรหรอกครับ คุณดาเอา๺า๦าให้ผมแทนผู้กองสุใช่ไหม” เขาเอ่ยถามหลัง๳า๯ใช้เวลาอึดใจใหญ่รวบรวมสติให้กลับมาอยู่กับตัว

        พอได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของสาวน้อยที่โชยมา จิตใจของเขาก็หวั่นไหวไม่เป็นท่า นานแค่ไหนแล้วหนอที่เขารู้สึกแบบนี้กับใคร

        ในขณะที่ผู้พันราชเอื้อมมือไปหยิบยา แต่แล้วมันก็พลาดไปกุมมือหญิงสาวแทน เหมือนกับกระแสไฟฟ้าอ่อนๆวิ่งผ่านร่างกายของคนทั้งคู่ ผู้พันราชรู้สึกว่าคราวนี้โลกของเขาได้หยุดหมุนลงเพราะคนตรงหน้าอย่างสิ้นเชิง

        “ผู้พันราชคะ” เสียงใสๆทำให้เขารู้สึกตัว ก่อนจะกล่าวขอโทษออกไปอย่างรวดเร็ว ถ้าผู้ชายตรงหน้ามองเห็นได้ จะเห็นว่าใบหน้าของสาวน้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึงสุก

        “ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ...ไม่ทราบว่าผู้พันราชมีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ” 

        ณธิดารอฟังคำตอบอยู่พักใหญ่ ก่อนที่๮ั๦เ๬๻หนุ่มจะเอ่ยขึ้น

        “ก็มีอยู่นิดนึงครับ” คนพูดเว้นจังหวะเล็กน้อย “คุณดาเรียกผมว่า พี่ราชเฉยๆได้รึเปล่า? เพราะผู้พันมันดูเป็นงานเป็นการมากเกินไป อีกอย่างผมก็ไม่ได้แก่คราวลุงคุณด้วย” คนขอร้องพูดกลั้วหัวเราะเล็กน้อย

        ณธิดาแปลกใจมาก คาดไม่ถึงว่าคนที่ท่าทางถือเนื้อถือตัวอย่าง๮ั๦เ๬๻ราชไพศาลจะใส่ใจในเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้

        “ค่ะ แต่มีข้อแม้อยู่นิดนึง” อีกฝ่ายเอียงคอตั้งใจฟัง “ผู้พันราชเรียกดิฉันว่า...ดาเฉยๆไม่ใช่คุณดา ส่วนดิฉันก็จะเรียกคุณว่าพี่ราช ตกลงไหมคะ?”

        “ด้วยความยินดีเลย น้องดา”

        “ค่ะ พี่ราช”

        ...และแล้วทั้งคู่ก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน

        จะใช่ “พรหมลิขิต” หรือแค่ “ความบังเอิญ”? 

        ผู้พันมาดเข้มคิดในใจ เวลาเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ แต่ตอนนี้เขามั่นใจว่าตนเองต้องหาทางใกล้ชิดกับสาวน้อยอาสาสมัครคนนี้ให้ได้ และเขาก็เชื่อว่าเธอคนนี้จะมาช่วยเติมส่วนที่ขาดหายไปในหัวใจให้เต็ม

        
พ

เกร็ดความรู้

(1) สัสดีคือใคร มีหน้าที่อะไรบ้าง?

ข้อ ๑ สัสดี (สัดสะดี) มีความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๒๕ หมายถึง เจ้าหน้าที่บัญชีทหาร หรือเจ้าหน้าที่บัญชีคน หรือ ผู้รวบรวมบัญชีคน

ข้อ ๒ กิจการสัสดี ได้มีวิวัฒนาการมาพร้อมกับกิจการทหารตั้งแต่สมัยโบราณ แต่ที่ปรากฏหลักฐานชัดเจนอยู่ในสมัย “สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒” ราชโอรสสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ในแผ่นดินกรุงศรีอยุธยา สืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งได้กล่าวมาแล้วในตอนที่ ๑

ข้อ ๓ เจ้าหน้าที่สัสดี เป็นเจ้าหน้าที่ที่ดำเนินการในราชการทั้งปวง ที่เกี่ยวข้องกับพระราชบัญญัติรับราชการทหาร พ.ศ.๒๔๙๗ มีภารกิจในการดำเนินการเพื่อให้ได้ชายฉกรรจ์ที่เป็นคนสัญชาติไทยมาเป็นทหาร เพื่อป้องกันประเทศชาติ ด้วยความสมัครใจและยินยอมเสียสละแม้กระทั่งชีวิตเลือดเนื้อ เพื่อปกป้องเอกราชของชาติ ทั้งใน๺า๦สงบศึกและใน๺า๦สงคราม