เรื่อง จิตรานุภาพ
ตอนี่…2
เรื่อง..ฟางเป็ใคร
ี่โต๊ะอาหารื้กลางักลุ่มา
“ โอ๊ย! ัเกิดใครกัน ใครเลี้ยงเอ่ย” หัวหน้าพยาบาลถามขึ้นเมื่อเห็นอาหารเต็มโต๊ะ ผิดไปจากี่เคย
“ ไม่มีัเกิดใครหกพี่มีคนเขาเอามาให้พี่ฟางน่ะ”
“ เนื่องใโอกาสอะไร” คนาู้ป้องปากถามแบบกระซิบกระซาบ
“ ไม่รู้เหมือนกัน อย่างเดียวว่าาขอบุ เพราะุฟางไม่รับเงิน ไ้ยินแว่วๆว่างั้นนะ อ่อ..พี่ภัทร แ้พี่ฟางว่าให้ทานกันไ้เลย เธอะออกไปทำธุระข้างนอกอาจะกลับช้านิดหน่อยให้เรียนพี่ให้ด้วย”
“ อ่อ..งั้นหกรึ ถ้างั้นก็ลงมือเลยละกัน าันครบแ้ี่” หัวหน้าเปิดาเลยทันที หมดคาวแต้วยกผลไม้เข้ามาล้างปาก
“ แหมันี้มันลาภปากจริงๆ เสียดายเจ้าภาพไม่อยู่๊ะี่”
“ อ้าว..ฟางไปไหนเหั” ชาญถามขึ้น
“ เห็นแต้วว่าออกไปธุระ” ภัทราตอบ
“ ฟางทำาี่ี่มาานแ้เหัพี่ภัทร”
“พี่ย้ายมาเป็หัวหน้าี่ี่สี่ปีพี่ก็เจอเค้าแ้ ไม่เคยถามัทีว่าทำาาี่ปี แกไม่ค่อยูด้วย รังสีอะไรบางอย่างมันออกมาจากตัวแก บางครั้งทำให้เรากลัวและเใาๆ”
“ใช่ อันนี้หนูสนับสนุน เพราะหนูเจอบ่อย” แต้วช่วยเสริม
“ ปอว่า เรากำลังูถึงบุคคลี่สามอยู่ นั่นคือนินทานะคะ”
“ โธ่ อีปอเดี๋ยวกูตบ ุภัทรกำลังคุยัอยู่นะ” ป้าพิมพ์ซึ่งนั่งอยู่ด้วยทำท่าเงื้อง่าฝ่ามือ
“ ผมก็ว่าอย่างนั้น แต่เค้าเป็บุคคลี่น่าสนใจจริงๆ ถ้าหากะให้ผมไปสัมภาษณ์เขาโดยตรง ผมก็ไม่กล้าหกั รังสีออกอย่างแต้วว่าแหละ แค่เขามองตาแบบตรงๆ ผมก็หยุดกึกแ้ เขาสะกดจิตไ้ด้วยเห ? ” ชาญถามแบบทึ่งใตัวฟางไม่หายจากเหตุการณ์ป่าแตกครั้งนั้น
“ ก็เราาู้ี่นะ เราถึงคุยกัน ไม่ไ้ว่าอะไรให้เขาเสียหาย มีแต่ชื่นชม ังั้นไม่ใช่เหทุกคน” แต้วขอความคิดเห็น
“ นั่นสิ ถึงพี่ะเป็หัวหน้า พี่ก็รู้จักเค้าจากประวัติราชการนั่แหละาี่สุด นอกจาก..”
“ นอกจากอะไรพี่” แต้วรีบซักอย่างสนใจ
“ ไม่รู้ว่าควระูดีมั๊ย” างอ้ำๆอึ้งๆ
“ เอาี่สบายใจก็แ้กันั ถ้าไม่าูก็ไม่เป็ไรั” รุ่นลูกู
“ ก็ไ้ๆ ไหนๆก็ไหนๆแ้ ลงเรือลำเดียวกันแ้ี่นะ คือมีอยู่ครั้งึ่ สามีพี่ไปติดู้ญิทะเลาะกันบ้านแทบแตก ลูกไปทางผัวไปทาง พี่สุดะอับอายและทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส กินไม่ไ้นอนไม่หลับ”
“ ้เป็ช่วงนั้นแน่เลยี่พี่ภัทรผอมลงน้ำหนักหายไปเป็สิบโล หน้างี๊ด๊ำดำ” แต้วแทรกขึ้น
“ เ..แกก็สังเกตุเห”
“ ทำไมุไม่เ่าให้พวกเราฟับ้าง บางทีการไ้ระบายความใใจออกไปอาจทำให้รู้สึกดีขึ้น”
“ โธ่! พี่พิมพ์ ภัทรก็อายนะ ผัวเป็ายพลฯตัวเองเป็หัวหน้าระดับผู้บริหาร ขืนปล่อยให้เรื่องขมขื่นร้าวฉานใคบครัวล่วงรู้ไปถึงหูี่สาม เราะรู้มั๊ยใครรักใครชัง เค้าไ้เม้าท์กันสนุกปากปะไร ตกลงะฟัเรื่องน้องฟางต่อมั๊ย ”
“ ฟั..ฟั..”หลายเสียงรีบ
“ ัึ่ขณะี่พี่นั่งกุมขมับอยู่ใ้ทำา จู่ๆน้องฟางก็เดินเข้ามา แู้ว่า
“ พี่ภัทรคะ พี่ทุกข์าฟางรู้ ฟางปลอบใจใครไม่เป็ แต่ฟางาให้พีู่อะไรบางอย่าง เี่ยงนี้พี่เข้าไปใ้ฟางหน่อยสิ..เีนะคะ”เธอย้ำ
“พี่ก็ไปตามคำี่เค้า เค้าให้พี่นั่งสมาธิหลับตาแป๊บเดียวเ่าั้นแหละเหมือนพี่หลุดไปนั่งูหนังเรื่องึ่ พอูจบน้องฟางก็เขย่าตัวปลุกพี่ให้ืาพอดี ตั้งแต่บัดนั้นพี่จบเลย จบปัญหาทุกอย่างด้วยสติ และมีความสุขอยู่ทุกันี้”
“ ไม่เห็นเ่าให้ฟัเลยว่าูหนังเรื่องอะไร” แต้วตัดพ้อ
“ แกไม่้รู้หกเรื่องนั้น ชั้นรู้เีก็พอ”
“ แ้พี่ฟางะรู้มั๊ยพี่ ”
“อันนี้ไม่แน่ใจนะ เพราะแกไม่เคยู แต่พี่คิดว่ารู้และเห็นทุกอย่างเหมือนอย่างี่พี่เห็น เพราะบางฉากมันโหดร้ายทารุณาพี่แทบหลุดออกจากสมาธิ เสียงแกก็เข้ามาเตือนว่า เห็นก็คือว่าเห็น ไ้ยินก็คือว่าไ้ยิน วางลง..วางลงเสีย เี่ยแกะประคองจิตพี่แบบนี้ไปตลอดการูหนังเรื่องนั้นพี่เลยนะ..แปลกมั๊ยล่ะ ” างหยุดูพลางคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
“ แ้อีกเรื่องึ่ี่ลูกชายพี่ไปสอบนักเรียนายร้อย ฟางเค้าว่า หนูช่วยให้สอบเข้าไ้แต่น้องะเรียนไม่จบนะพี่ แ้เจ้าต้าร์ก็เรียนไม่จบจริงๆ”
“ พวกเราไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะพี่ภัทร”
“ ชั้นจำเป็้รายาเรื่องฉันทุกเรื่องให้พวกเธอทราบด้วยเะ เขียนเป็บันทึกเสนอเลยเอามั๊ย ”
“ แป่ว.ว.ว.ว” ีเีแซวกันเกิดขึ้น
“ เรื่องก็มีประมาณนี้แหละชาญ ไม่มีใครกล้าเข้าไปซักไซ้ไล่เลียงเค้าหก จริงๆนะ”
“ ผมกำลังมองว่าน้องเค้าเป็คนเก่ง เก่งา แต่เงียบไม่คุยโวโอ้อวด ไม่เรียกร้องอามิสสินจ้าง ถือว่าเป็คนดีาๆคนึ่เลยทีเดียว”
“ ใช่ พี่ก็ว่างั้น เพราะเค้าไม่เคยนินทาใครนะ แต่ถ้าด่าแ้ด่าตรงๆเลย มีครั้งึ่พี่มาปรึกษาแกเรื่องชันญ่าว่าทำเรื่องน่าอับอายไปยุ่งัผัวชาวบ้านเมียเขามาร้องเรียนัมีคนไปพบยืนชงเหล้าให้ัสามีพยาบาลคนึ่ระดับหัวหน้าเชียวนะ ผู้ชายก็เอามือโอบเอาไว้แ้ก็ให้ทิปโดยการเอาแบ็งค์ร้อยยัดใส่หน้าอก ชงทีก็เอาเงินยัดใส่ที เห็นคนี่มาเ่าไ้เป็พันนะคืนนั้น”
“ แ้คนเ่าเขาไปเจอี่ไหนล่ะพี่” แต้วจอมสาระแนเรื่องชาวบ้านรีบถาม
“ ี่ผับน่ะสิ” พี่ภัทรตอบ
“ แุ้ทำไงคะ” ป้าพิมพ์ถามบ้าง
“ ก็เรียกมันมาสอบถาม มันปฏิเสธตาใสเลยนะว่าไม่ใช่มัน ทีนี้เลยกลายเป็ฉันให้ร้ายหาเรื่องเด็กไปเสียี่ เลยกลุ้มใจไม่รู้ใครจริงใครเท็จก็เลยเดินมาคุยัน้องฟาง แค่นั้นแหละน้องแกยกหูโศัพท์เรียกมันมาเลย มันไม่ว่างกำลังเสริฟเครื่องมือให้อยู่ แกตอแหลอยู่ี่มึงมา้กูเดี๋ยวนี้เลย พี่งี๊ตกตลึงตัวชาเลย”
“ พี่ฟางูไ้ขาดนี้เลยเห ุพระ” ปอยกมือทา
“ ไม่าะเชื่อ” ป้าพิมพ์พึมพำ
“ แ้ไงต่อัพี่” ชาญกระตุ้น
“ แ้แกรีบโตามแตนเลย มา้ฟางหน่อยนะมีธุระด่วน แตนก็ดี๊ดีมาเลย ก็้พักแพทย์ัหัองน้องฟางใกล้กันแค่นี้เอง
มาถึงแ้อีชันญ่าัไม่มาเลย กันอยู่ัพักมันก็มา น้องฟางก็ให้แตนนั่งเฉยๆมีอะไรใหู้ไมู่้อะไร
“ แตนอยู่ในี้จริงๆแหละ” มันทักเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ เธอคิดว่าพี่ฟางเค้าโกหกเธอเห”พี่ว่ามัน
“เปล่า..เปล่าค่ะหัวหน้า” มันละล่ำลักตอบ น้องฟางจึงเป็ฝ่ายูขึ้นว่า
“ มีคนมาร้องเรียนเขาชื่อวรรณา ว่าเธอไปนอนัผัวเขาชื่อบรรเจิด เขาะเอาเรื่องเธอๆะว่าไง ” ฟางูน้ำเสียงเย็นยะเยือกัขั้วหัวใจ แ้ฟางรู้ชื่อเขาไ้ัไง คนี่มันมาเ่าให้พี่ฟััไม่รู้จักชื่อเค้าเลย อีชันญ่าหน้างี๊ซีดเผือดปากสั่นูไม่ออก คงะยืนทรงตัวไม่อยู่เห็นมันเอามือคลำๆหาเก้าอี้แ้ทรุดตัวลงนั่งเหงื่อผุดเม็ดเป้งๆเลย
“ เธอรู้มั๊ยว่าหัวหน้าเกลียดู้ญิี่ชอบแย่งผัวชาวบ้านาแค่ไหน”
“ หนูไม่ไ้แย่ง เขามาตามจีบหนูเอง” มันรีบก็เท่าัยอมรับแ้ว่าเรื่องเป็ชู้ัผัวคนอื่นเป็เรื่องจริง
“ แ้ทีนี้ะเอาัไง ะออกจากาเพื่อไปเสวยสุขัผัวเขาหรือะาทำาต่อแ้กลับตัวใหม่ ไม่แย่งผัวคนอื่นอีกและไม่หาเงินตอนกลางคืนด้วย”
“ หนูไม่ไ้หาเงิน” มันเถียงเสียงแข็ง
“ ี่ผับศาลาแดงคืนนั้น เสธฯณรงค์สามีพี่อิงอรหัวหน้าวอร์ดอายุรกรรมหญิง ี่เธอไปกระแซะให้เขาเอาเงินยัดนมนั่นล่ะ ัะปฏิเสธเห”
“ อ๋อ..หนูไปเี่ยวัเพื่อนๆแ้เจอ่าก็เข้าไปสวัสดีทักทาย แค่นั้นเองจริงๆค่ะพี่”
“ ในั้นมีกล้องวงจรปิดถ้าพี่อิงอรเขาเอาเรื่องไปขอเปิดู เธอะว่าัไง” คราวนี้างชันญ่าจอมตลบแตลงก้มหน้าน้ำตาไหล
“ พี่คงเอาเธอไว้ี่แผนกเราอีกต่อไปไม่ไ้แ้นะ” หัวหน้าพยาบาลูขึ้น ชันญาไหลลงไปจากเก้าอี้ไปนั่งคุกเข่าอยู่ัพื้นพนมมือขึ้นไหว้อ้อนวอนสาบานสาไบ่ว่าะไม่ทำตัวแบบนี้อีกขอให้เมตตามันัครั้งเพราะมัน้เลี้ยงลูกและแม่มันอีก
“ เฮ้อ! เอาไงดีแตน” พี่ภัทราหันไปขอความคิดเห็นจากแตนี่จู่ๆก็ถูกเชิญเข้ามาแบบไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ ตอนแรกก็งงๆ ฟัไปฟัมา โอ้โห..ชันญ่าี่เธอร้ายขกาจขาดนี้เลยเหเี่ย
“ เอาล่ะๆ เธอออกไปไ้แ้ เรื่องะให้เธออยู่หรือไปนั้นเดี๋ยวะอีกที ”
“ค่ะ” มันรับคำแ้ก็ยกมือไหว้ทุกคนก่อนะออกไป
ี่ก็เป็อีกเหตุการณ์ึ่ี่สร้างความอะเมสซิ่งให้ัพี่าๆว่าน้องฟางรู้รายละเอียดเรื่องราวเหล่านี้ไ้ัไง ัมีอีกหลายเรื่องนะ ” หัวหน้าพยาบาลูค้างไ้แค่นั้น คนถูกนินทาก็เปิดประตูเข้ามา ชาญแก้เก้อให้ด้วยการทักทายว่า“ ันี้ลาภปากผ่านมาเลยไ้กินอร่อยๆ ไม่ทราบหนุ่มไหนเอามาเลี้ยงน้องสาวเราเอ่ย ”
ฟางหัวเราะหึๆก่อนะตอบว่า
“ ไม่ใช่หนุ่มไหนหกค่ะ ี่ฟางออกไปซื้อกระเช้าผลไม้เดี๋ยวว่าบ่ายๆะไปเี่าเขาัหน่อย พี่ภัทรไปเป็เพื่อนฟางบ้างสิ ”ูจบเธอก็หันไปทางต้นกำเนิดการนินทา ทำให้เจ้าตัวตกใจรีบรับคำทันที
“ดะ..ไ้..ไ้สิ ”
“ ใครเป็อะไรเหั ”หนุ่มถามขึ้น
“ จริงๆไม่ไ้เป็ญาติกันหกค่ะ ฟางแค่ช่วยเหลือเค้านิดๆหน่อยแ้เค้าอุตส่าห์ั่อาหารมาเลี้ยงก็เลยคิดว่าไปเี่ไข้เขาัหน่อยดีกว่า”
“ ถ้างั้นบ่ายๆผมว่างผมไปด้วยนะ ไปเี่ไ้ รู้จักหรือไม่รู้จักไม่แปลกหก ใช่มั๊ยพี่ภัทร ” เขาถามความเห็นพี่ใญ่
“ จ้า..ดีจ้าไปกันหลายๆคนะไ้ไม่เคอะเขิน” อ้าว..บ่ายโมงแ้แยกย้ายกันไปทำาเถอะ”
ป้าพิมพ์ช่วยตัดบทแก้เคอะเขินใวงนินทาให้
“ น้องฟางทานอะไรมาหรือัจ๊ะ”ภัทราถามแก้เก้อ
“ ฟางทานก๊วยเตี๋ยวมาแ้ค่ะพี่ภัทร”
“ งั้น เดี๋ยวบ่ายแก่ๆพี่ะเดินไปเรียกนะชาญ ตอนนั้นไ้คงหมดแ้ล่ะ”
“ั ผมะนั่งอยู่ใ้ตรวจนั่นแหละ พร้อมเมื่อไหร่ก็เอิ้นละกัน”
“ แหม! เอิ้น..ภาษาบ้านไหนกันล่ะี่ ”ภัทราูลับหลังัฟางสองสาวพยักหน้าแ้หัวเราะให้กัน
การไปเี่ไข้ก็เป็ไปอย่างปิไม่มีอะไรซับซ้อนเหมือนขอบุกันไปขอบุกันมา แต่ชาญัหัวหน้าพยาบาลไม่ยอมหยุดแค่นั้น
“ พี่ว่ามัน้มีอะไร ้มีอะไรแน่ๆ ”
“ เพียงแต่เราไม่รู้ว่าอะไร ” ชาญต่อให้ หลังจากี่ทั้งสามกลับจากการไปเี่ผู้ป่วยมาแ้ก็แยกย้ายกันไปเพราะใกล้เวลาเลิกาแ้ ชาญจึงเดินไปหาุภัทราี่้ทำา
“ พี่ภัทร ”
“ อ้าว..ัไม่ไปอีกเห ”
“ ั..ผมว่า..าะสืบเรื่องนี้ัหน่อย ”
“เอาเลยๆ พี่ะช่วย าู้อยู่เหมือนกัน ”
“ งั้นพรุ่งนี้เช้า ผมราววอร์ดเสร็จแ้ะไปเี่เขาอีกที แ้ก็ะเรียบๆเคียงๆคุยัแฟนเค้า ผู้ชายคุยัผู้ชาย แมนๆไม่มีอะไร้ปกปิด หรือพี่ว่าไง ?
“ ไปน่ะเหมาะแ้ ถ้าพี่ไปสิน่าสงสัย เค้นความจริงเอามาให้ไ้นะ ”ภัทราว่า เก็บข้าวลงกระเป๋าถือแ้ต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
บ่ายแก่ๆัรุ่งขึ้น
“ ฮัลโหล้พักพยาบาลภัทราพยาบาลวิชาชีพูค่ะ
“ พี่ภัทร ผมเอง ชาญน่ะ มาหาผมี่้พักแพทย์หน่อยสิ คดีเด็ด..เด็ดจริงๆ ”
“ มีคนอื่นอยู่รึป่าว ”
“ ไม่มีผมอยู่เี ”
“ ไ้ๆแป๊บนึง ”พยาบาลสาวใญ่รีบวางหูโศัพท์เดินออกมาั่ลูกน้อง
“ พี่ไปประชุมนะ ”แค่นี้ก็รู้กันไม่มีใครกล้าตามรีบเดินจ้ำอ้าวๆไปี่้พักแพทย์ไปถึงก็เคาะประตู
“ ก๊อก..ก๊อก ”
“ เชิญั ”ชาญตอบรับจากข้างใ
“ โอ๊ย..พี่รีบะแย่ ว่าไงๆ เร็วาู้ ”างว่ากระหืดกระหอบ ชาญัข้อมือพี่ภัทรลากไปนั่งี่โซฟาด้วยกัน
“ คืองี๊นะพี่ เมื่อคืนผมก็ไปเี่เขาอีก ู่าาเขาไว้ใจผมาขึ้น ผมก็อ้างว่าน้องฟางฝากไว้ให้ช่วยูแลทางแพทย์แผนปัจจุบัน ส่วนแผนอื่นฟางเค้าก็ูแลไป ี่ผมูเดาๆไปเพราะเราก็รู้กันอยู่ว่าน้องเค้ามีความพิเศษอยู่ตรงส่วนนั้น นั่นแหละเป็บ่อเกิดแห่งความไว้วางใจขึ้นมาเลยล่ะ เขาเ่าว่าาไ้รับอุบัติเหตุ จริงๆแพทย์สมองตายแ้ ทำใจไ้เมื่อไหร่ให้ะไ้ั่ NRคือั่งดการฟื้นคืนชีพ เขาทำใจไม่ไ้ลูกก็เพิ่งสองขวบเอง ทีนี้ก็มีเพื่อนพ่อี่เป็ายทหารชั้นผู้ใญ่มาเี่หาพ่อ
บังเอิญเขากลับไปอาบน้ำี่บ้าน่าก็ทักว่าทำไมผ่ายผอมไปป่วยเป็อะไรรึป่าว ตอนนั้นเขาไม่มีกระจิตกระใจะูั่า จึงยกมือไหว้แ้เดินเลี่ยงไป คงเป็พ่อเขานั่นแหละี่คุยให้ฟั หลังจากนั้นใคระประสานาัใคร ใคระเชื้อเชิญใครให้มาเล่นเรื่องนี้ เขาไม่รู้เลย คืนนั้น สี่ทุ่มกว่า จริงๆเขา้กลับบ้านแ้แต่ความี่เขามีความเศร้าโศกเสียใจเป็อย่างาและถึงปล่อยให้เขาเฝ้าเมียไป ก็ไม่มีผลไ้ผลเสียอะไรเพราะพยาบาลี่ขึ้นเวรก็รับทราบจากว่าเมียเขาตายแ้แค่การตัดสินใจจากญาติว่าะให้ปลดเครื่องช่วยาใออกเมื่อไหร่เ่าั้นเอง ก็มีู้ญิสองคนเดินเข้ามาคนึ่เขาจำไ้ว่าเป็หัวหน้าไีูี่เขาเห็นหน้าเป็ประจำ อีกคนก็คือุฟาง ซึ่งตอนนั้นเขาัไม่รู้จักเธอ
“ เดี๋ยวเชิญุออกไปข้างนอกก่อนนะคะ”หัวหน้า้ไีููพร้อมัเดินออกมาัเขา พอออกมาหน้า้ไีูซึ่งก็มีระเบียงม้าหินอ่อนาๆตั้งอยู่ มีพ่อัเพื่อนพ่อคนเดิมยืนกอดอกอยู่ เพื่อนพ่อูขึ้นว่า
“ เอาเป็อันว่าการีุ่ไ้ไปหาพ่อเอ็งใันี้ถือว่าเป็การดลจิตดลใจออย(ออยคือชื่อาเขา)ี่มาขอความช่วยเหลือก็แ้กันว่าเธอัไม่ตาย ให้ช่วยเธอหน่อย มันอาจฟัูเหลวไหลไร้เหตุผลทางวิทยาศาสตร์ แต่ความบังเอิญไม่มีใโลกนี้ ทุกคนีุ่ยกโศัพท์ขึ้นติดต่อขอความช่วยเหลือมัน โช๊ะๆ ประสานากันไ้อย่างรวดเร็วและเหลือเชื่อ โดยเฉพาะุฟาง ซึ่งยากา ยากจริงๆี่ะติดต่อัเธอ แต่พอเธอรับโศัพท์ เธอว่าัไงเอ็งาู้มั๊ย รึเห็นเป็เรื่องไร้สาระ”
“ ุุั ณ.เวลานี้สำหรับผมใครก็ไ้ อะไรก็ไ้ช่วยเมียผมที ช่วยผมด้วย อย่าพรากเธอไปจากผมเลยัุุ ” เขาูพร้อมยกสองมือปิดหน้าร้องไห้ พ่อเขาจึงเข้าไปโอบกอดปลอบประโลมใจบุตรชายเี
“ ไป ไปนั่งกันก่อนคง้ัพักล่ะนะ ”พ่อเขาว่า
“ ุุัเ่าต่อสิัว่า ุู้ญิคนนั้นเขาว่าัไง ”
“ ุฟางเธอว่า เธอะไปเดี๋ยวนี้ ช้าอาจะไม่ทันการ ุ พ่อและก็ุแป๋จึงออกรถไปรับุฟางี่บ้านมาด้วยกัน แุ้้ขอบใจุแป๋าเลยนะี่อำนวยความสะดวกให้ ถ้าไม่มีหัวหน้าไีูมาั่การพยาบาลเวรคงไม่ให้เราเข้าไปแน่ ซึ่งเราะไปว่าเขาก็ไม่ไ้เพราะเขาทำตามหน้าี่ ้ขอบุหลายๆคนี่แนะนำกันมาเรื่อยๆจนมาพบุแป๋ ุะกลับก่อนก็ไ้นะุะให้เจ้าชัชมันขับรถไปส่ง ”
“ ไม่เป็ไรหกค่ะ่า แป๋ก็าูด้วยว่าผละเป็ัไง เดี๋ยวแฟนแป๋ะตามมาด้วยค่ะ เคลียร์าอยู่”
“ ผัวทหารเมียพยาบาลเวลาไม่ค่อยะตรงกันเลยนะ ”่าว่าพร้อมัหัวเราะ
“ เอ้อ..ฆ่าเวลาแห่งการคอยด้วยการเ่าให้เจ้าชัชฟัว่าระหว่างอยู่ใรถเราคุยอะไรกันมาบ้างดีมั๊ยเกลอ ” พ่อเขาูขึ้น
“เอ้า..เอ็งก็เ่าไปสิ ”
“ เอ็งนั่นแหละช่างเ่าดี ”
“ ว๊ะ..ไอ้ี่ ก็ไ้ข้าเ่าเองก็ไ้ ”
“ คือ วิธีการุฟางเค้า้ขอสัมผัสไ้ ขอัืใี่เงียบๆและห้ามรบกวนเด็ดขาด ซึ่งอันนี้้ขอบุแป๋ี่ไปกำชับลูกน้องให้เรา ” ุุูพร้อมทั้งพยักหน้าไปทางหัวหน้าไีู
“ ุฟางเธอะถอดจิตไปตาม แ้พาดวงจิตเมียเอ็งกลับมา ะสำเร็จหรือไม่ ไม่มีใครรับงผล เราทำไ้อย่างดีี่สุดคือ และส่งกำลังใจไปช่วยุฟางให้เธอทำสำเร็จ ”
พอดีัพันตรีชนะชัยมารับแป๋พอดี พอเห็นว่าเป็อดีตายพลฯเก่าทั้งคู่อยู่ ณ.ี่นั้นด้วยก็รีบเข้ามาทำความเคารพทันที
“ สวัสดีั่า แป๋ไ้แต่ว่าเป็ญาติเพื่อนไม่คิดว่าะเป็เจ้าายเก่าทั้งสอง่าเลยัผม ”
“ เจ้านงเจ้าายอะไรกัน หัวโขนนั้นถอดออกไปานแ้ ใช่มั๊ยเกลอ” ว่าแ้ายพลฯเฒ่าก็หัวเราะให้แก่กัน
และแ้เรื่องราวต่างๆก็ถูกถ่ายทอดไปัสามีพี่แป๋ เขาฟัอย่างทึ่งจัด ี่ทึ่งก็เพราะไม่คิดว่าสองายพละเชื่อเรื่องแบบนี้ จากเวลาห้าทุ่มี่ฟางเข้าไป แ้เงียบหายไปเลยจนกระทั่งตีห้า เธอเดินกลับออกมาด้วยทีท่าอ่อนเพลียอย่างเห็นไ้ชัด ทั้งห้าคนี่นั่งอยู่ด้วยใจจรดจ่อ ต่างลุกผึงขึ้นราวันัดกันไว้
“ เธอกลับมาแ้คะ พรุ่งนี้เช้าไปรับพระเดินหลี่ออกบิณฑบาตรให้เข้ามารับบาตรจากคนป่วยด้วนนะคะ ขอัสามองค์ก็พอ ขออนุญาตนะคะพี่แป๋ ” ฟางูพร้อมทั้งหันหน้าไปทางหัวหน้าไีู
“ ไ้ค่ะไ้ เดี๋ยวพี่ะอยู่อำนวยความสะดวกให้”
“ ขอบุค่ะ เดี๋ยวฟางขอกลับก่อนนะคะ”เธอเอ่ยขึ้นเรียบๆ
“เดี๋ยวุขับรถไปส่ง ถ้าโชคดีเจอพระข้างทางะไ้รับมาเลย ”
“ ถ้างั้นเดี๋ยวแป๋ัแฟนะไปตลาดซื้อดอกไม้อาหารหวานคาวเตรียมไว้ให้นะคะ ”
สองพ่อลูกยกมือไหว้
“ โอ๊ย ุุไหว้หนูทำไม ” แป๋ร้องอย่างตกใจ
“ ช่างมีน้ำใจเหลือเกินแมุ่ ”เขาเองก็ซาบซึ้งใน้ำใจทุกๆคนใคืนนี้ี่ไม่มีใครยอมหลับยอมนอนกันัเี ทั้งๆี่พวกเขาเหล่านั้นไม่ไ้เป็ญาติัเขาเลย ุุไปส่งุฟาง พี่แป๋ัผู้พันชนะชัยไปตลาด เขาัพ่อเข้าไปหาออยด้วยใจี่เต้นระทึก ว่าะไ้เห็นออยใสภาพไหน มันยากี่ะคาดเดาจริงๆ ผู้ป่วยี่ว่าสมองตายแ้อยู่ไ้ด้วยเครื่องช่วยาใ ี้ะเป็อย่างไร?
เขาัืพ่อแ่ เหมือนเ็้ี่หวาดกลัวัอะไรัอย่างี่อยู่้า้า ใกล้เข้าไป..ใกล้เข้าไป ใม่านี่รูดปิดไว้ทั้งสามด้าน เขาเห็นการเคลื่อนไหว คือขาพยาบาลี่เดินไปเดินมาในั้น และแ้ม่านนั้นก็ถูเลื่อนออก าเขาถูกถอดท่อช่วยาใี่ใส่ทางปากออก ไม่ไ้คบหน้ากาก
อ็อกซิเย่น มีแค่น้ำเกลือี่ัให้อยู่ เขายิ้มทั้งน้ำตา
“ ไ้าใไ้เองแ้ค่ะ เวรมาูให้ถอดออกไ้ ให้จิบน้ำไ้นิดหน่อยนะคะเพราะเ็คอจากท่อี่ใส่ลงไป อาจีเีแหรือมีเลือดปนเสมหะออกมาบ้างก็ไม่เป็ไรนะคะ เดี๋ยวะค่อยๆดีขึ้น ”
ว่าแ้เธอก็เดินจากไป าเขาไ้ใส่บาตรโดยเขาเป็คนหยิบใส่ ล้วุออยัชายเื้เขา เธอัเสียงแและเ็คอูไม่ีเี เขาถามุุว่าุฟางเ่าอะไรให้ฟับ้าง ่าก็ไม่ไ้เ่า ะถามก็เใเพราะู่าาเธอเหนื่อยา คง้ฟัจากออยเี
สามัต่อมาาเขาออกจากไีูมาอยู่้พิเศษแ้ พี่แป๋ัตามมาเี่ทุกั ัยะึ่ก็คือาู้เรื่องราวใพาร์ทุออยั่เ ส่วนุุว่าถ้าูไ้เมื่อไหร่ให้โตามาะมาฟัด้วย ี่คือเรื่องราวี่ผมไปืาไ้แค่นี้ัพี่ภัทร”หนุ่มนักสืบเ่ามายืดา
“ แ้ถ้าุออยพอะูไ้บ้างแ้เขาะโตามเรามั๊ยนะ ” หัวหน้าพยาบาลรำพึงรำพัน หนุ่มนักสืบก็พลอยเงียบไปด้วย
“ พี่ว่านั่นแหละ ทำทีไปเี่ไข้ทุกั ”
“ เอางั้นเห”
“ เอางั้นสิ ”
เหตุการณ์ปิมาไ้ 2-3 ั จู่ๆชาญก็เดินมาหาพยาบาลสาวใญ่ี่้ทำา
“ พี่ภัทร ”หนุ่มทำท่าจ๊ะเอ๋
“ โอ๊ย..ตกใจ อะไร๊หาชาญ แหมเล่นเป็เด็กเชียว ” เธอทำท่าตกใจยกมือทา
“ กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่เชียว” างว่า
“ ข่าวดี ”
“ อะไร ” ทั้งสองคนทำท่ากระซิบกระซาบกัน
“ ี่ถ้าเมียมาเห็น่าี้้เข้าใจผิดคิดว่าเรามีอะไรกันแน่เลย” สาวใญ่หัวเราะิั
“ พี่ถามผมั” ภัทราตบหลังหนุ่มดังป้าบ
“ แหม ! ี่ พี่ก็ูเล่นไปงั้นแหละ ว่าแต่มีอะไร? ”
“ เมื่อเช้าผมไปราววอร์ดเลยแวะไปเีุ่ออย เธอูไ้แ้ ”
“ เห ! จริงเห ”างอุทาน
“ แ้เธอเ่าว่าไง” สาวใญ่ถามอย่างกระตือรือล้น
“ ุชัชว่า เนื่องจากมีคนาฟัเรื่องนี้หลายคน เขาจึงาให้าเขาูทีเดียวจบ เขาขอนัดคืนนี้ทุ่มตรง พี่ว่างรึป่าว ”
“ ไม่ว่างก็้ว่างแหละ แ้ล่ะะไปฟัมั๊ย”
“ โธ่ ! ผมลงทุนไปขาดนี้แ้นะพี่ภัทรไม่น่าถาม ” ภัทราหัวเราะชอบใจ
“ เๆ ถ้างั้นทุ่มนึงเจอกัน ”
“ ไ้ๆ ”ชาญนักสืบจำเป็โบกมือให้แ้เดินออกไป
ี่้พิเศษ 702 ชื่อผู้ป่วย างกรุณา สิทธิแสวง ภายใ้ล้วนมีผู้สนใจใเรื่องราวี่เธอฟื้นขึ้นอีกครั้งอย่างเหลือเชื่อ ุุคนสำคัญและพ่อสามีนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงไ้ คนอื่นๆก็ยืนล้อมบเตียงก็มีุ
ชัชวินทร์ ุภัทรามาัชาญและแตน พี่แป๋ัสามี และธนูเจ้าไข้ี่ทึ่งจัด ส่ายหัวอย่างเดียว เป็เชิงตลกว่าะไปเผาตำราทิ้ง รวมุออยด้วยก็สิบคนพอดี
“ แหม..ตั้งโต๊ะแถลงข่าวเลยดีมั๊ยคะ ”ออยูขึ้นเบาๆ ทุกคนหัวเราะชอบใจ ชัชวินทร์จึงูขึ้นว่า
“ ใพาร์ทเรา ผมเ่าให้ออยฟัหมดเเล้ว
ก็อย่างี่เรารู้ๆกันอยู่ ต่อไปนี้ะเป็ใพาร์ท
ออย ี่ะเ่าครั้งนี้เป็ครั้งแรก เริ่มเลยนะั” แ้เขาก็พยักให้า
“ เริ่มเลยจ้ะออย ”
“ ันั้นออยไปซื้อใช้ใครัวี่ร้านสะดวกซื้อ จอดรถไว้ฝั่งตรงข้าม ก็กำลังะข้ามถนนมีรถยนต์วิ่งมาเร็วา จำไ้ว่าตัวเองตกใจสุดขีดสองมือี่หิ้วพะรุงพะรังปล่อยลงหมด แ้ออยก็ไม่มีความรู้สึกอะไีกเลย มารู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ใขบวนอะไรก็ไม่รู้เดินกันเป็แถวๆ มีทุกเพศทุกวัยทั้งเด็กและผู้ใญ่ ออยอยู่ท้ายๆขบวน เห็นเขาเดินก็เดินตามเขาไป ข้ามน้ำข้ามเขาไปเรื่อยๆไม่มีกลางักลางคืน จนตัวเองรู้สึกว่ามันะานเกินไปแ้ ากลับบ้านจึงเดินออกจากแถว ทันใดนั้น! ก็มีผู้ชายรูปร่างสูงใญ่ผิวดำมะเมี่ยม ไม่ใส่เื้นุ่งผ้าสีแดงแบบถกเขมรมือถือหอกใบใญ่ขาววับ มาผลัก
ออยให้กลับเข้าไปใแถว
“ ฉันะกลับบ้าน” ออยตะโกนเขา
“ เจ้าตายแ้กลับไม่ไ้ ” เขา ออยก็งง เอ๊ะ! เราตายแ้จริงๆเห ก็ไม่เชื่อ มองไปัคนอื่นก็เดินกันไปไมู่ไม่จา ทุกครั้งี่ออยคิดะหนีออกจากขบวนนี้ชายคนนั้นก็ะปรากฏตัวขึ้นมาอีกทันที ถ้าไม่คิดหนีเขาก็ะหายไป เหมือนปล่อยให้พวกเราเดินไปกันเอง ัเวลาผ่านไปานแค่ไหนออยไม่ทราบ แ้จู่ๆก็มีู้ญิคนึ่ปรากฏกายขึ้นร้องเรียก
“ ุออย..ุออย..ุกรุณา สิทธิแสวง าุชัชวินทร์ สิทธิแสวง ถ้าอยู่ใขบวนนี้ออกมา ถ้าุไม่ออกมา ุะไม่ไ้กลับบ้านอีกเลยนะ..ออกมา..ุออยออกมา” ู้ญิคนนั้นเดินตามขบวนพร้อมทั้งร้องเรียก ตอนแรกออยคิดว่าเธอมาตามคนอื่นี่ชื่อเสียงอาจคล้ายออย แต่พอเธอูว่าาคุญชัชวินทร์ ออยชูมือขึ้นเลยแ้ร้อง
“ ออยอยู่ี่ ออยอยู่ี่ค่ะุ” พร้อมทั้งวิ่งออกจากขบวน ทันใดนั้น!7 ผู้คุมเตี่ยวแดงคนนั้นก็ปรากฏกายขึ้นมาอีกแ้วิ่งไล่ั ออยวิ่งหนีสุดชีวิตจนไปหลบอยู่ข้างหลังู้ญิคนนั้นไ้ ชายผู้คุมแสดงอาการโกรธเกรี้ยวเป็อย่างา ร้องคำรามเสียงดังอย่างัสัตว์ป่า แ้เอาด้ามหอกกระแทกพื้นเสียงดังสนั่นหวั่นไหวจนแผ่นดินสะเทือน
“ ส่งู้ญิคนนั้นมา” เขาตะโกนใสุ่ฟาง
“ ไม่ ” ุฟางตอบพร้อมทั้งกางแขนออกทั้งสองข้างเป็เชิงปกป้องออย คล้ายๆถ้าะเอาเธอไปก็ข้ามศพฉันไปก่อนประมาณนั้น ผู้คุมคนนั้นโกรธาปรี่เข้าหาุฟางแ้ใช้หอกใบใญ่แทงพรวดเข้าใส่เธอเต็มกำลังด้วยโทสะ ุฟางเบี่ยงตัวหลบแ้ัด้ามหอกไว้กระชากเต็มแรงพอหอกหลุดออกจากมือผู้คุมเธอก็ใช้ส่วนด้ามกระแทกเข้าี่หน้าอกเขาเต็มกำลัง ุพระช่วย! ไม่น่าเชื่อว่าู้ญิตัวแค่นั้นะมีพละกำลังมหาศาลกระแทกชายตัวใญ่เป็ยักษ์ปักหลั่นกระเด็นไปไกลเกือบกิโล เรียกว่าลอยหวื๊ดไปเลยทีเดียว ุฟางหันมาคว้าข้อมือออยแ้ตะโกน
“ วิ่ง ”
ออยไม่รู้ว่าเราวิ่งมาานเท่าไหร่และไกลแค่ไหน รู้แต่ว่ามันเหนื่อย เหนื่อยาจนแทบะขาดใจอยู่แ้ ก็มาถึงสถานี่ึ่ก็คือเตียงี่ออยนอนอยู่ ุฟางหันมาูัออยว่า
“ กลับเข้าร่างตัวเองเดี๋ยวนี้ ” แ้ตัวเธอเองก็นั่งลงทับร่างู้ญิคนึ่ี่นั่งอยู่ข้างๆเตียง ซึ่งออยมารู้ทีหลังว่าก็คือร่างุฟางั่เ
“ ถ้ารู้สึกว่ามีลมอุ่นๆไหลเวียนเกิดขึ้นใร่างกายให้พยายามืาฉัน ไป..เข้าไป” เธอูพร้อมัลุนหลังออยให้ขึ้นไปบนเตียง ตอนแรกี่ออยนอนทาบร่างตัวเองมันเย็นา เย็นยะเยียบเหมือนซากศพ เสียงุฟางร้อง
“ าใสิ าใ าใลึกๆาๆ ลมปราณะไ้เดิน อย่าให้การี่ฉัน้เสี่ยงชีวิตไปตามุกลับมาใครั้งนี้เสียเปล่า าใสิุออย าใ ” ออยรับรู้ถึงความยากลำบากอย่างแสนสาหัสใครก็ไม่รู้ี่เราไม่รู้จักแ้มาช่วยเรา ออยะ้กตัญญูต่อเขา ไม่ทำให้เขาผิดหวัง ทั้งๆี่ตอนนั้นออยเหนื่อยาไม่มีแรงแม้แต่ะกระดิกนิ้ว และแ้ออยก็ทำสำเร็จกระแสลมอุ่นๆเริ่มไหลเวียนเข้า..แ้ก็ออก เข้า..แ้ก็ออก นั่นแสดงว่าออยาใเองไ้แ้ จึงพยายามืาขึ้น ออยเห็นู้ญิคนนั้นด้วยตาเนื้อออยเอง เธอยิ้มให้แ้ว่า
“ เดี๋ยวเจ้าไข้ะมาูนะ ฉันไปล่ะ ”เธอูพร้อมทั้งหันหลังเดินจากไป โดยี่ออยัไม่ไ้ขอบุเธอัคำ ี่คือทั้งหมดใ
พาร์ทออยค่ะ ”
ีเีคล้ายคนพ่นลมาใออกมาอย่าง
โล่งอกหลายๆคน
“ โอย.ย.ย ลุ้นอะไย่างนี้ เหนื่อยเลยอ่ะ”พันตรีชนะชัยแฟนแปู๋ขึ้น
“ นั่นสิ ” ทำไมมันถึงลุ้นระทึกใหัวอกหัวใจไ้ขาดนี้ ” ุภัทราเสริมขึ้นบ้าง
“ ุฟางี่เธอเป็ใครหรือั ” ธนูเจ้าไข้ถามขึ้น
“ เอ่อ..ถ้าตามประวัติข้าราชการใโรงพยาบาลก็คือเจ้าหน้าี่คนึ่ซึ่งไม่มีอะไรน่าสนใจเลยน่ะ แต่ถ้าะถามถึงความมหัศจรรย์ใตัวเธอพวกเราก็ไม่มีใครรู้า่อน ไม่เคยรู้เลยว่าเธอเป็ใคร? สาวใญ่หัวหน้าพยาบาลู
“ เอ้อ..เธอัเ็ผมาถึงกลางหลัง ใบหน้าจัดว่าเป็คนสวยคนึ่เลยใช่มั๊ยั แ้ัี่เธอไปตามุออยเธอใส่เื้สีขาวและกางเกงก็คงะเป็สีขาวด้วยใช่มั๊ยั ถ้าผมจำไม่ผิดนะ ” ธนูผู้เป็เจ้าไขู้
“ อ้าว..ายเคยเห็นุฟางา่อนเห ” ชาญถามขึ้นเพราะเป็รุ่นราวคราวเดียวกัน
“ เปล่า ไม่เคยเห็นและไม่เคยรู้จักา่อน ”เขาว่า
“ แ้ทำไมูถึงรูปร่างหน้าตาน้องฟางไ้ถูก ” ภัทราถามขึ้นบ้าง
“ เค้าไปตามผมใคืนนั้น ”
“ ห๊า.า.า.า! อะไรนะ? ”ทุกคนอุทานขึ้นพร้อมๆกัน
“ เอาแล่ว..เอาแ้..” เป็เสียงพันตรีชนะชัย
“ เ่าซิ..เ่าซิ ” ชาญรีบกระทุ้ง
“ ผมนอนหลับอยู่ี่้พักแพทย์เวรศัลยกรรม ก็มีคนมาัข้อเท้าผมเขย่าๆ ผมคิดว่าพยาบาลเวรเข้ามาปลุก แต่ก็นึก เอ๊ะ..ปิะโเข้ามาี่า ก็เลย เๆืาขึ้นูก็เห็นเป็ู้ญิสวยผมาใสุ่ขาวัเ็ๆ ว่าให้ไปูไ้หน่อยี้ไ้ฟื้นแ้ าใเองไ้แ้ ควรไปั่ถอดเครื่องช่วยาใออก๊ะ ไปเดี๋ยวนี้เลย ผมันอนงงๆอยู่ เธอก็เดินไปี่ประตู ก่อนะออกประตูไปเธอหันมาว่าไ้ชื่อกรุณา สิทธิแสวงอยู่ไีูนะ แ้เธอก็เดินผ่านประตูออกไป ผมขอย้ำว่าเดินผ่านนะั ไม่ไ้เปิดประตูแ้เดินออกไป ผีหลอกสิั ผมดีดตัวผึงวิ่งออกไปี่เคาท์เตอร์พยาบาลทุกอย่างเงียบกริบ พยาบาลัฟุบหลับอยู่เลย เอาไงดีวะ
ผมยืนเกาหัวแกรกๆยกาฬิกาข้อมือขึ้นูเป็เวลาตีสี่กว่าๆเกือบตีห้า เอาวะเป็ไงเป็กันไปูให้มันเห็นัตา ขณะี่กำลังเดินจากตึกศัลยกรรมไป้ไีูก็ครุ่นคิดไป ตายห่ะ..กรุณา สิทธิแสวง NR ี่หว่าทำไมะฟื้นไ้วะ ผมจ้ำอ้าวๆเลย หรือผียัยกรุณาะมาหลอกเรา แต่หน้ากรุณาก็ไม่ใช่แบบนี้ี่า พอมาถึงเตียงไ้ซึ่งืาแป๋เลยเอามือชี้ไปี่เครื่องช่วยาใทำนองให้เอาออกให้ฉันที ผมจึงไปปลุกพยาบาลเวรให้มาจัดกาอฟให้ ฟัปอดฟัหัวใจมันโอเคี่หว่า ก็เลยกลับหอไปอย่างงงๆ เห็นว่าะสว่างแ้เลยกลับไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่า เดี๋ยวค่อยมาราววอร์ดใหม่ เป็ไงใ
พาร์ทผมตื่นเต้นดีมั๊ย ” ธนูเอ่ยถาม
“ อืม! ก็เข้าท่าดีนะ” ุุี่ฟัมาเงียบๆเอามือัคางแ้รำพึงออกมาเบาๆ
“ แต่ก็ัหาข้อสรุปไม่ไ้อยู่ดีว่า ฟาง..เป็ใคร?
“ นั่นสิฟางเป็ใคร แ้ใคระกล้าถาม ”
“ เธอเป็ใคร เป็ลูกศิษย์เกจิอาจารย์่าใด เป็ใครกลับชาติมาเกิด หรือมีญาณวิเศษจากอดีตชาติติดตัวมา หรือเธอเพิ่งมาฝึกปฏิบัติธรรมเอาใชาตินี้ โอ้ย.ย.ย งง ปวดหัว ”ชาญูพร้อมัเอามือบีบขมับตัวเอง
“ คนี่สามารถถอดจิตไปตามวิญญาณกลับมาเข้าร่างไ้ี่ไม่ธรรมดาแ้นะ ”ุุเสริม
“ กระแทกยมฑูตกระเด็นไปตั้งกิโล ี่มันอะไรกัน มีฤทธิ์ขาดนี้ บ้า ้บ้าไปแ้แน่ๆ ”พันตรีชนะชัยสบถขึ้น
“ ออยไม่ไ้บ้านะคะ ออยเห็นัไงก็เ่าังั้น”
“ เปล่าๆ ผมไม่ไ้ว่าุออย ผมกำลังว่าตัวผมเองั ว่าาะเป็บ้า” ทุกคนจึงหัวเราะขึ้นพร้อมกัน
“ ฟาง เธอเป็ใครกันนะ ” แตนซึ่งไม่เคยูอะไรเลยรำพึงขึ้นมาเบาๆ
งวดนั้นหวยออก 702 สามตัวบนตรงๆพี่ภัทราผู้ช่างสังเกตุ และเอามาซื้อใต้ดินรับทรัพย์ไปเต็มๆเี าเลี้ยงื้กลางัจึงเกิดขึ้น คราวนี้เธอเชิญธนู ุชัชวินทร์ี่เข็นรถให้านั่งมาร่วมรับประทานเลี้ยงใครั้งนี้ด้วย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??