เรื่อง มฤคราช
แบคฮนั่งดูยุนอาัืการ์ดมฤคราช่าหน้าเ พอทำแผลเสร็จฟ่านปิงก็เิออกไปทันที
ชานุ้มแบคฮขึ้น ่จะเิขึ้นห้องัเวันนี้เาไม่มีา์จะทำะไทั้งนั้น
'เิเองไ้ะครับ'
'แล้วเ็ที่ไหน้ไ้งอแง แขี้ฟ้อีก่าา'
'ไม่ไ้ฟ้ แ่พูดตามาิเท่านั้นเอง'
ชานลาแบคฮลงเตียง่จะเิ้ไปอีกฝั่ ชานลถอดเสื้อออก่จะพาดมันไว้ัเก้าอี้แถวๆนั้น
แบคฮมองตัวสูง่จะมีโหาเา
'ว่าไงลิซ'
'แบคาไปทำะไหรอตั้งหนึ่งอาทิตย์แะ'
'า เราเี้ยะา'
'อื้ม ใช่'!
'เดี๋ยวเราโกลัะ แ่นี้่'
แบคฮกดาสายจากลิซ่า่จะยืนขึ้นเตียง
'คุณท่านาให้หรอ'
'ใช่ าต้องไปูไบัฉัน'
แบคฮร้อง่ะ ่จะเิไปกอดชานลแล้วบ่นอู้อี้อุบอิบอยู่ตรงบริเวณซอกชานล
'เิบ่น บ่นัไก็ต้องไป'
ชานลัแบคฮนอนาลงไปัเตียง่จะฟัดแ้นวล สามั้
ทั้ง้ตากัน่าไม่รู้ตัว่ที่ชานล่ๆขยับใบหน้าเ้าไปใกล้ๆแบคฮมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ่ที่ปากทั้งจะ่ๆแตะกัน
ชานลเลียริมฝีปากเล็่จะ่ๆละเมียดละมัยทีละนิดแล้ว่ๆลิ้นเ้าไปในโพรงปากเล็กที่ี้ก็ให้ความร่วมมือเาเป็น่ามากโดยการมเปิดรอฝีปากให้เาเ้าไปสำรวจ่า่ายดาย
ชานลัมืเ็มาาไหล่ัเ ่จะ่ๆแทรกตัวเ้าไปอยู่่าขาตัวเล็ก
ี้ร่างกายำัประทุา์เาไ้เป็น่าดี ไม่าจะคิด้าวันหนึ่งแบคฮต้องไปแล้วเาล่ะจะเป็น่าไร
ไม่นานเื้้าที่เใส่อยู่ก็ุออกจากร่างกายทั้ง แบคฮนอนคว่ำหน้าเข้าหาหมอนใบโตที่นุ่มยิ่งกว่าปุยเฆมชานลจูบตามแผ่นหลังเียนและไม่เที่จะลืมทิ้งรอยเอาไว้เพื่อตรีตราว่ามีเจ้าแล้วพ
ชานลยกะโมนขึ้น่จะ่ๆนิ้วาัเเ้าไป แบคฮัหมอนแ่พยายามไม่่เีออกมา เาะี้มันักางวันอยู่เ
'ไ่ไก็ครางออกมา าไ้ยิน'
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??