เรื่อง สงครามเทพราชัน ค่ายกลสยบทั่วหล้า!
บทที่29 าืที่ัอยู่ึปัจจุบัน!
หวังเ่ยเห็นซากอาวุธโบราณระดับ9จำนวนกว่า100อัน,ก็อดสงสัยขึ้นมาีไม่ไ้ว่า,เฟวี่ไปปล้นสุสานดฝีมือที่ไหนมากันแน่!
"ข้ายังมีซากอาวุธโบราณระดับ8ไล่ลงมาึ6ีมากเลย!"
หวังเ่ยไ้ยินเฟวี่บอกว่ามีีมากก็พูดบางอย่างออกมา
"นี่เจ้าไปปล้นสุสานดฝีมือที่ไหนกันแน่!"
เฟวี่ไ้ยินหวังเ่ยบอกว่าเขาไปปล้นสุสานมา,ก็หัวเราะแล้วัไปทันที
"ฮ่าฮ่า.คนที่ปล้นไม่ใช่ข้าแต่เป็นเจ้าต่างหากถ้าคนสำนักอินทรีย์ท่องนภาถามว่าเจ้าไ้มันมาอย่างไร,เจ้านั้นละที่ต้องบอกว่าไ้มาจากสุสานที่ไหนก็แล้วแต่เจ้า!,พวกเราไปถึงสำนักอินทรีย์ท่องนภาแล้ว,เป็นเจ้าต่างหากที่ต้องนำมันไปแลกเปลี่ยนเป็นทรัพยากรที่ข้าต้องการ,เพราะว่าข้ายังต้องการิัอสูรและสมุรไพรีมากมาย,เอาตั้งแต่ระดับ6ขึ้นไปยิ่งมากเท่าไหร่ยิ่งดี,เจ้าช่วยข้าจัดการหามันให้ที,ข้าจะให้ให้ลู่ื้คอยประสานงานช่วยเจ้าด้วีกคน!"
หวังเ่ยไ้ไ้ยินว่าความต้องการเฟวี่ก็ไม่ไ้คิดมากอะไรมันก็แค่งานง่ายๆ,ถึงแม้เขามีตำแหน่งเป็นแค่ผู้อาวุโสกิตติมศักดิ์ก็จริง,แต่ว่าแม้แต่เจ้าสำนักก็ยังไม่กล้าขัดใจเขาเช่นกัน
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัว" หวังเ่ยพูดก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว,เขาแทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว,ที่จะไปศึกษาเคล็ดวิชาลมปราณเทพทรราชฉบับดั้งเดิมนี่เต็มแก่แล้ว!
แต่จะว่าไปแล้วมันก็ไม่ใช่ฉบับดั้งเดิมแต่อย่างใด,มันควรจะเรียกว่าฉบับปรับปรุงใหม่เสียมากกว่า,ในอดีดเฟวี่ศึกษาตำราค่ายกลจากคําภีร์ึลับ,จนทำให้ตัวเฟวี่มีความรู้และความเข้าใจที่มากกว่าผู้คนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไปมากโข,หลังจากที่เขาไ้พบกับไป๋ลี่และคําภีร์ึตัวเขาที่เป็นแค่คนที่ไม่มีชื่อเสียงอะไร,เพียงใช้เาไม่กี่ร้อยปีก็ไ้กลายเป็นคนที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เลยก็ว่าไ้!
หลังจากที่หวังเ่ยจากไปแล้ว,ไป๋ลี่ก็นำสมุนไพรออกมาดูดกลืนอย่างมีความสุข
เฟวี่ที่เห็นท่าทางไป๋ลี่ในตอนนี้ทีไร,ก็อดที่จะคิดไม่ไ้ว่า,ไป๋ลี่นั้นชอบสมุนไพรหรือเสพติดมันกันแน่
"ไป๋ลี่เจ้าก็รีบๆทะลวงระดับ6จะไ้มากลั่นิัอสูรพวกนี้ให้ข้า!"
"เจ้าจะรีบร้อนไปทำไมให้ข้าไ้ดื่มด่ำกับสมุนไพรข้าให้เต็มที่เสียก่อน,ิัอสูรแค่นั้นข้าเข้าสู่ระดับ6แล้ว,ใช้เาไม่นานก็กลั่นมันไ้หมดแล้ว,เจ้าฝึกวิชาเจ้าไปเถอะ,เจ้ายังอยู่แค่แก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ระดับที่1แม้แต่หนูน้อยรั่วชิงยังแซงหน้าเจ้าไปแล้ว!"
ไ้ยินที่ไป๋ลี่พูดเฟวี่ก็นำเหลวจิตวิญญาณระดับ3-4ที่เหลือออกมา,แล้วก็เริ่มฝึกวิชาทันที!
............
เากลางคืน ณ ป่าึแห่งหนึ่ง
มีคนสองคนในชุดคลุมสีดำที่มีลวดลายเป็นเลือดสีแดงำันั่งอยู่หน้ากองไฟ
"มีอะไรไม่สบอารมณ์อย่างนั้นหรือ?"
"ไม่มีอะไรแค่พยัคฆ์เพลิงที่ข้าถ่ายทอดปราณทมิฬให้ไปนั้น,มันตายแล้ว!"
"ตายแล้ว?...ในที่ห่างไกลความเจริญแบบนั้น,ไม่หน้าจะมีใครสามารถฆ่ามันไ้นี่หน่า!"
"ดูเหมือนว่าเจ้าเมืองบ้านนอกนั้นจะมีฝีมืออยู่ไม่น้อย,แต่มันก็แค่สัตว์ชั้นต่ำตัวเดียวไม่มีค่าอะไรให้มาใส่ใจ,นิกายพวกเราเตรียมการกันมากกว่าแสนปี,เพื่อที่จะไ้กลับไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ีครั้ง!"
"นั้นสินะสงครามครั้งใหญ่ไกล้จะเกิดขึ้นีครั้งหนึ่งแล้ว,พวกเราไ้ทำข้อตกลงกับราชันสัตว์อสูรไว้แล้ว,ว่าพวกเราจะช่วยให้พวกสัตว์อสูรชนะสงครามครั้งนี้,แลกกับการที่พวกมันจะต้องบอก,ตำแหน่งที่จำศีลราชันค่ายกลเฟวี่กับพวกเรา,เพื่อที่พวกจะไ้รู้วิธีที่จะกลับไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ีครั้ง!"
"บันทึกโบราณพวกสัตว์อสูรก็ไ้บอกไว้ว่า,ราชันค่ายกลเฟวี่ไ้เลือกที่จะจำศีลแล้วจะตื่นขึ้นมาในสองหมื่นปี,แต่นี่ดูเหมือนว่าแผนการราชันค่ายกลเฟวี่จะล้มเหลว,มันช่างสะใจเสียจริง,ถ้าไม่ใช่เพราะว่าราชันค่ายกลเฟวี่กวาดล้างนิกายพวกเราที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์,จนทำให้ต้องหลบซ่อนอย่างหวาดกลัว,จนต้องลอบหนีมาเริ่มต้นใหม่ที่ดินแดนชั้นต่ำแห่งนี้,นิกายพวกเราคงไ้เป็นผู้ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว!"
"แต่คนที่ฆ่าพวกเรามากที่สุดคือราชินีศักดิ์สิทธิ์ไป๋ลี่ต่างหาก,ราชันค่ายกลเฟวี่ก็แค่เป็นคนวางแผนการต่างๆ,แต่ก็นะในเมื่อไม่มีสองคนนี้อยู่แล้ว,นิกายพวกเราก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใดีต่อไปแล้ว!"
"ยิ่งตอนนี้ความรู้ความสามารถผู้คนตกต่ำลงอย่างมาก,ต่างจากพวกเราที่ัมีมรดกที่สมบูรณ์,ขาดก็แต่ทรัพยากรระดับสูงที่มันไม่มีอยู่ในดินชั้นต่ำแห่งนี้,เป็นเหตุให้การเติมโตนิกายพวกเราหยุดชะงักลง!"
"ก็ต้องขอบคุณผู้อาวุโสพวกเราเมื่อหนึ่งแสนปีก่อน,ที่ไ้ลอบโจมตีพวกทายาทดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในสงครามครั้งใหญ่เมื่อหนึ่งแสนปีก่อน,จนพวกมันเกือบจะล่มสลาย!"
"ถูกเจ้าเพราะเหตุนี้เองพวกทายาทดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในตอนนี้,เลยไม่ไ้น่ากลัวแต่อย่างใด,มันก็เหลือเาีไม่นานแล้วที่พวกมันจะต้องเลือก,ว่าจะมสยบให้กับนิกายพวกเราหรือล่มสลายไปตลอดกาล!"
ถ้าเฟวี่ไ้เห็นชุดคลุมพวกมันเฟวี่จะรู้ทันทีเลยว่า,มันคือชุดนิกายเงาโลหิตที่เฟวี่กับไป๋ลี่ไ้กวาดล้างไปแล้วในครั้งอดีตนั้นเอง!
............
เฟวี่ัทะลวงระดับพลังอย่างต่อเนื่อง,ตอนนี้เฟวี่อยู่ที่ระดับแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ระดับที่3แล้ว,ไกล้จะเข้าสู่ระดับ4ขั้นกลางแล้ว,ส่วนไป๋ลี่ก็หลับลงไปแล้ว,เมื่อตื่นขึ้นมานางคงจะเข้าสู่ระดับ6อย่างแน่นอน,ไป๋ลี่ที่ก้าวหน้าไ้อย่างรวดเร็ว,ก็เพราะว่านางแค่กู้คืนพลังที่ถดถอยไป,ต่างกับเฟวี่ที่ฝึกฝนใหม่เลยตั้งแต่ต้น
แกนศักดิ์สิทธิ์อันที่4เฟวี่ไกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้วก่อนฟ้าจะสว่างก็คงทะลวงระดับ4ขั้นกลางไ้
............
เช้าวันใหม่เมืองพยัคฆ์ครามเริ่มต้นขึ้นีครั้ง
หลังจากสงครามลงแล้ว,ความวุ่นวายก็ัมีให้เห็นอยู่,การรับสมัคทหารก็ไ้เกิดขึ้นมาทันทีแถมยังมีเกณฑ์ในการรับสมัครที่ต่ำมากๆ,รับแม้แต่ผู้ที่ไม่เป็นวรยุทธ์ทำให้มีคมาสมัคอย่างล้นหลาม,ส่วนมากก็เป็นพวกคนที่ยากจนเพราะค่ายทหารจะสอนวรยุทธ์ให้ฟรีพร้อมอาหารการกินที่สมบูรณ์พร้อม,วันๆก็ทำแค่ฝึกปรือวิชาการต่อสู้ทั้งสบายทั้งยังมีอนาคตให้ไขว่คว้า
.....
ณ ้า้าอาวุธะูหม่า
ที่้รับรองไป๋ลี่ำักลั่นิัอสูรอยู่,ส่วนเฟวี่ก็นำกระดาษเปล่าจำนวนมากออกมาเขียนบางอย่าง
"เฮอ...เสร็จสักที,เหลวจิตวิญญาณระดับ6 30 ระดับที่7ี65,ไม่เลว ไม่เลว..เฮ่.เฟวี่ระหว่างที่รอพวกสาวน้อยข้าขอทะลวงระดับ6ขั้นกลางก่อนเลยก็แล้วกัน,เจ้าค่อยมาปลุกข้าถ้าข้ายังไม่ตื่นตอนที่จะออกเดินละกัน!"
พูดไป๋ลี่เก็บซากิัอสูรระดับ7เข้าแหวนมิติ,แล้วดูดกลืนซากิัอสูรระดับ6ทั้งหมดแล้วกลับไปนอนที่เตียงทันที!
เฟวี่ัก้มหน้าเขียนบางอย่างต่อไป....
เฟวี่เขียนเสร็จ,รั่วชิง,หม่าซินรุ่ย,และลู่ื้,ก็เดินเข้ามาดี
ทั้งสามเข้ามาใน้รับรองเป็นลู่ื้ที่เดินตรงเข้าพูดกับเฟวี่ทันที
"คนที่ใส่้าาสีเงินกับชุดคลุมสีดำเป็นเจ้าอย่างนั้นหรือ?"
"เป็นแค่ผู้ติดตามควรที่พูดจากับเจ้านายตัวเองให้สุภาพหน่อย!" เฟวี่ัลู่ื้ไป้น้ำเสียงชาย้าาสีเงิน,ทำให้ลู่ื้ที่ไ้ยินนั้นทำสีหน้าปลาดออกมาให้เห็นทันที
เฟวี่เห็นสีหน้าลู่ื้ก็พูดขึ้นมาี
"ทำไม..หรือว่าเจ้ารู้สึกผิดหวังที่เจ้านายเจ้าเป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่ง!,หรือเจ้าคิดว่าข้านั้น,มีคุณสมบัติไม่ที่จะเป็นเจ้านายเจ้า!"
"ไม่..ข้าแค่ตกใจและปลาดใจเท่านั้น..,แล้วต่อจากนี้จะให้เรียกเจ้าว่า.นายท่าน.นายน้อย,หรือแบบใดดี!" ลู่ื้ที่เริ่มุิตัวเองไ้,ก็เริ่มพูดจาตอบโต้เฟวี่ทันที
"ข้าไม่ใช่คนที่ถือยศศักดิ์,เจ้าจะเรียกข้าอย่างไรก็ไ้,ขอแค่เจ้ามีความจริงใจต่อข้าก็!,แล้วก็ระหว่างสงครามเมืองพยัคฆ์คราม,การที่เจ้าเลือกที่จะต่อสู้แทนที่จะหลบหนีนั้น,ทำให้ข้าปลาดใจไม่น้อยเลยทีเดียว,เพราะว่าตอนนี้ข้ากลับมาแล้วเห็นภาพการสู้รบอย่างดุเดือด,ข้าก็คิดว่าเจ้าคงจะไม่อยู่ในเมืองพยัคฆ์ครามแล้ว,แต่กลายเป็นว่าเจ้ากับเป็นำัรบหลักที่สู้อยู่กับสัตว์อสูรที่หน้ากลัวที่สุดในสนามรบ,มันทำให้ข้าประทับใจอย่างมากกับการตัดสินใจเจ้าในครั้งนี้,มันคงเป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากเจ้า,เพราะฉะนั้นข้าเองก็มีรางวัลที่จะให้เจ้าเช่นกันรับนี้ไปสิ!" เฟวี่พูดก็่กระดาษี20กว่าแผ่นให้กับลู่ื้พร้อมกับพูดขึ้นมาีครั้ง
"นี่คือเคล็ดวิชาลมปราณหยกเทวะขั้นที่2-3,รวมทั้งกระบวนท่าต่างๆ,และวิธีใช้พลังลมปราณหยกเทวะที่ถูกต้อง,รวมทั้งท่าเท้าที่เหมาะกับวิชานี้ที่ไม่มีธาตุเป็นหลัก,มันสามารทำให้เจ้าเข้าสู่ระดับ9ขั้นสมบูรณ์,เจ้าจะสามารถสังหารดฝีมือระดับ9คนใดก็ตามไ้อย่างง่ายดาย,หรือแม้แต่ระดับ10ขั้นต้นก็ยากที่ทำร้ายเจ้าไ้!...แล้วก็นะตอนนี้ข้ามีทางให้เจ้าเลือก2ทาง,1คือติดตามข้าต่อไปแล้วพักดีซื่อสัตย์ต่อข้าเพียงคนเดียวเท่านั้น,แล้วข้าจะทำให้เจ้าไ้เห็นว่าโลกที่เจ้าอยู่ตอนนี้มันเล็กเพียงใด.2เจ้าสารมารถจากไปไ้ทันทีแล้วไขว่คว้าอนาคตเจ้า้มือเจ้าเอง!"
!พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??