เรื่อง สงครามเทพราชัน ค่ายกลสยบทั่วหล้า!
บทที่37 าหญิงัให้!
ไป๋ลี่ยังคงนั่งิอาารอย่างีาุพร้อมกับมีโจว้าเป่านวดไหล่ใหู้่
"าหญิงขอรับน้ำยาวิเศษของาหญิงที่ให้กับลำดับที่3นั้น,ถูกเจ้าลำดับที่4ใช้ไปจนหมดแล้ว,ไม่ทราบว่าาหญิงยังมีเหลือู่อีกไหมขอรับ!" โจว้าเป่า่ากับไป๋ลี่อย่างนอบน้อม
"มันก็ึู้่กับเจ้าแล้วเบ้ลำดับที่3,ว่าวันนี้จะมีเมนูอะไรมานำเสนอ,ให้กับาหญิงของเจ้าได้ลิ้มลอง!" ไป๋ลีู่พร้อมกับ้ำาที่่ๆไหลาให้เห็น
..........
ระหว่าง10วันที่ผ่านมานี้.....
วันแรกที่ไป๋ลี่าินอาารที่หอเลิศรสนั้น,ก็ิาเสียจนำให้โจว้าเป่านั้นเริ่มเกิดความหวาดัึ้มา,ว่าการที่ให้เจ้าพวกนี้ิฟรีตลอดชีวิตนั้น,มันคือความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่สุดในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้!
จนโจว้าเป่าทนไม่ไหว,จนเริ่มที่จะบ่ายเบี่ยงแล้วพยามาวิธีไล่ไป๋ลี่ออกไปจากร้าน,้การบอกว่าปิดร้านชั่วคราว,แต่ว่าไป๋ลี่นั้นไม่ยอมไปแถมยังสั่งให้โจว้าเป่าัเมนูใหม่ๆให้อีกเรื่อยๆ
จนโจว้าเป่ากับโจว้า่เริ่มคิดที่จะใช้กำลังลากไป๋ลี่ออกไป,แต่แล้วมันก็ลงเอย้การที่โดยไป๋ลี่อัดเสียจนยับเิ,จนำให้พวกเขาสองพี่น้องนั้นพึ่งเข้าใจว่า,คนที่เก่งที่สุดในกลุ่มนี้ไม่ใช่เด็กหญิงชุดเหลืองคนนั้น,แต่เป็นเด็กน้อยชุดขาวนี่ต่างาก!
ไป๋ลี่ได้อัดสองพี่น้องอ้วนผอมอย่างหนักหน่วง,จนโจว้าเป่าต้องยอมกลับไปำอาารมาให้อย่างจนใจ!
ผ่านไปอีก2-3วันโจว้าเป่าที่คอยสังเกตนิสัยใจขอของเด็กหญิงปีศาจตนนี้!
จนในที่สุดเขาก็พอเข้าใจว่านางก็แค่ซุกซนเหมือนกับเด็กทั่วไป,แถมยังหลงไหลในฝีมือการำอาารของเขาอย่างยิ่ง!
ำให้โจว้าเป่านั้นหลอกถามความเป็นมาของพวกเด็กกลุ่มนี้,แต่ไป๋ลี่ก็ไม่ได้บอกอะไรนอกจากบอกว่านางนั้นคือาหญิงของกลุ่มนี้,และเฟยอวี่ก็เป็นเพียงแค่เบ้ลำดับที่1ของนางเท่านั้น
โจว้าเป่ายังคงหลอกถามต่อไปเกี่ยวกับของเหลวจิตวิญญาณที่เฟยอวี่เคยนำา,ไป๋ลี่ก็บอกไปเพียงว่ามีไว้สำหรับลูกน้องของนางเท่านั้น
โจว้าเป่ายังคงูต่อ,แล้วบอกกับไป๋ลี่ว่าสิ่งนั้นถ้านำไปปรุ่งอาาร,มันหน้าจะำให้อาารนั้นอร่อยยิ่งึ้ไปอีก,พอไป๋ลี่ได้ิสิ่งที่โจว้าเป่าูดวงตาก็ลุกวาวึ้มาทันที!
ไป๋ลี่นำเหลวจิตวิญญาณระดับ6ที่กลั่นไว้แล้ว500กว่าหลอด.เทใส่จอกเหล้าไปหนึ่งหยดให้กับโจว้าเป่าไปลองทดสอบู
โจว้าเป่ารับมา้ความตื่นเต้นแล้วีกลับเข้าไปที่ครัวเพื่อำอาารให้กับไป๋ลี่
โจว้าเป่า้ของเหลวทีู่่ในจอกเหล้า,มันเต็มไป้พลังธรรมชาติอันบริสุทธิ์และหนาแน่นอย่างา,พร้อมกับนำมันเข้าปากทันที!
พลังงานที่บริสุทธิ์ไร้สิ่งเจือปนำให้ดวงตาของโจว้าเป่านั้นลุกวาว,เขาจึงนั่งลงำสมาธิเพื่อูดซับมันทันที,โจว้าเป่าูดซับไปเพียงหนึ่งส่วนก็คิดึ้ได้ว่า,ต้องำอาารให้กับไป๋ลี่จึงได้หยุดการูดซับพลังงานธรรมชาติ,แล้วีไปำอาารแล้วค่อยกลับมาูดซับมันทีหลัง
คราวนี้โจว้าเป่าำเมนูใหม่ที่ไป๋ลี่ยังไม่เคยได้ชิม,มันคือเนื้อกวางธาตุไม้ระดับ6ตุ๋นกับสมุนไพรหลากหลาย,เมนูนี้ถือว่าเป็นหนึ่งในเมนูที่โจว้าเป่าภูมิใจเลยก็ว่าได้มันมีชื่อว่ากวางหลงป่า
โจว้าเป่าำเสร็จแล้วก็ีนำกวางหลงป่าออกไปให้กับไป๋ลี่ทันที!
โจว้าเป่าวางถ้วยลงตงหน้าไป๋ลี่แล้วเปิดฝาออก!
เพี่ยงแค่กลิ่นของมันเท่านั้นก็ำให้ไป๋ลี่ถึงกับกลืน้ำาทันที่!
ไป๋ลี่ตักน้ำซุปึ้มาชิมู,ดวงตาสองข้างของนางก็ลุกวาวึ้ทันที,พร้อมความคิดที่ว่าของเหลวจิตวิญญาณมันช่วยให้อาารอร่อยึ้ได้าขนาดนี้เชียวหรือ?...ำไมเจ้าเฟยอวี่ไม่เคยบอกกับนางเลยว่า,นอกจากใช้เพื่มระดับพลังแล้ว,มันยังเอามาเพื่มรสชาตอาารได้อีก้!
หลังจากนั้นไป๋ลี่ก็ถูกโจว้าเป่าหลอกเอาของเหลวจิตวิญญาณระดับ6ไปอีก10กว่าหยด!
แล้วนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่สองพี่น้องอ้วนผอมได้เสนอตัวขอเป็นลูกน้องของไป๋ลี่
............
"วันนี้ข้าได้ไปซื้อพวกสมุนไพรต่างๆมาไว้เป็นจำนวนา,เพื่อไว้สำหรับำกวางหลงป่าให้กับาหญิง,าหญิงต้องการจะทานตอนนี้เลยไหมขอรับ" โจว้าเป่า่ากับไป๋ลี่
"เยี่ยมเลยลำดับที่3!..เอามา5ถ้วยก่อนเลย!" ไป๋ลีู่ก็ได้ิเสียงดังาาชั้นล่าง
"โ!"
โจว้าเป่าก็ีลงมาูทันที,ภาพที่เห็นก็คือโจว้า่ได้ถูกซัดจนทะลุประตูหน้าร้าน,ร่างกายเต็มไป้บาดแผล,ู่ในท่าานั่งคุกเข่า
"โจว้า่..ข้าบอกเจ้าแล้วไม่ใช่หรือ?,ว่าห้ามเจ้ามายุ่งวุ่ยวายกับจางลี่อีก,ไม่อย่างนั้นเวลาข้าเจอเจ้าข้าจะอัดเจ้าให้ปางตาย!"
"หรือเจ้าคิดว่าการที่เจ้าทะลวงระดับน่อยได้อีก1ขั้นจะสามารถสู้กับข้าได้?"
ชายหนุ่มในขุดสีแดงหน้าตาค่อนข้างดี่ากับโจว้า่้ท่าาและ้ำเีที่เหยียดหยัน,พร้อมกับมีคนจวนนวนากว่าสิบคนู่ข้างหลัง
"จูเีหง..เรื่องของข้าไม่จำเป็นต้องให้เจ้ามายุ่ง!" โจว้า่ตอบกลับไปพร้อมกับกระอักเืา!
"พรวด!"
ไป๋ลี่เองก็ได้ตามโจว้าเป่าลงมาูเหตุการณ์้เช่น,กันพร้อมกับกระซิบข้างหูโจว้าเป่าเบาๆว่า
"เจ้า3ไปำอาารมาให้าหญิงของเจ้าเร็วเข้า,ส่วนเรื่องเจ้า4ปล่อยให้าหญิงของเจ้าัการเอง!"
"เฮ่เฮ่..เจ้าขี้เก๊กตรงนั้นน่ะกล้าดีนี่,ที่มารังแกคนของาหญิงคนนี้!" ไป๋ลี่่าไปพร้อมกับเิเข้ามาาโจว้า่
"เด็กน้อยเจ้ากลับบ้านไปูดนมมารดาของเจ้าไป,อย่าได้มายุ่งกับเรื่องของผู้ใหญ่,ข้าไม่อยากจะรังแกเด็ก!" ! จูเีหงาใส่ไป๋ลี่้ถ้าาที่หน้าั
ไป๋ลี่ยังคงิ้แ้ไม่สนใำูของจูเีหงแต่อย่างใด้
ไป๋ลี่เอามือแตะที่หลังของโจว้า่,พร้อมกับำการถ่ายทอดพลังเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บภายในให้กับของโจว้า่,แล้วก็กระซิบเบาๆว่าเจ้า4ลุกึ้ไปัการพวกมันเสีย,เดียวข้าจะหยุดการเคลื่อนไหวของพวกมันให้เอง...แล้วก็นะเอามันให้หนักๆ!
โจว้า่ได้ิที่ไป๋ลี่บอกก็เต็มไป้ความตื่นเต้น,พร้อมกับลุกึ้ยืนเอามือไขว้หลังแล้ว่าบางอย่างา
"จูเีหง..มีบ่างอย่างที่เจ้าอาจจะเข้าใจผิดู่,ที่ข้ายอมให้เจ้าอัดข้านั้น,มันเป็นของขวัญที่ข้าให้กับเจ้า,เพราะว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจ้าจะได้ำแบบนี้!" โจว้า่่า้ท่าาาัเป็นู้าุโที่กำลังั่ลูกหลานู่
"โจว้าู่ท่าที่โดนไปคงจะยังไม่พอสินะถึงได้เรียกร้อง..."
"ผัวะ!"
"ุ!"
"ุ!"
"ุ!"
จูเีหงยังไม่ทันจะูก็เห็นโจว้า่พุ่งเข้ามาาเขา,ในขณะที่จูเีหงกำลังจะหลบการโจมตีของโจว้า่,ร่ายกายของเขาู่ๆก็รู้เหมือนกับมีภูเขาขนาดใหญ่กดทับู่,ำให้ไม่สามารถที่จะขยับตัวได้เลย!,เลยโดนหมัดขวาของโจวต่าเป่าไปเต็มๆ!,พร้อมกับกระเด็นออกไปไกลกว่า10เมตร!
"ลูกพี่!" ุ่ที่ตามจูเีาต่างตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดึ้อย่างกระทันหัน!,จึงีวิ่งเข้าไปาจูเีหง!
จูเีหงลุกึ้มาพร้อมกับเช็ดเืที่ไหลาจากริมฝีปากของเขา,ำให้เขานั้นมีอาการโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง!
จูเีหงพุ่งเข้าใส่โจว้า่พร้อมกับหมัดขวาที่ลุกโชนไป้เปลวเพลิง
"ฟุบ!"
หมัดขวาที่กำลังจะต่อยโดนโจว้า่,ก็ได้หยุดลงตรงหน้าของโจว้า่!,ำให้จูเีหงตกใจอย่างหนัก!,ร่างกายของข้ามันเป็นแบบเมื่อกี้อีกแล้ว!
"เพียะ!"
"ุ!"
"ุ!"
"ุ!"
จูเีหงโดนฝ่ามือของโจว้า่ตบจนกระเด็นกลับไปที่เดิมอีกครั้ง!
ลูกน้องทั้งหมดของจูเีหงคราวนี้ก็ได้พุ่งเข้าใส่โจว้า่ทันที!
"ฟุบ!"
"ฟุบ!"
"ฟุบ!"
"ฟุบ!"
"ฟุบ!"
"ฟุบ!"
ลูกน้องทั้งหมดของจูเีหงพุ่งเข้าาโจว้า่จากทุกทิศาแต่พอทั้งหมดเข้ามาไกล้กับโจว้า่ก็ถูกแรงกดดันอย่างหนักกดลงมาำให้พวกเขาทั้งหมดต่างนอนคว้ำหน้าลงกับพื้นกันทุกคน
"ั!" "ั!" "ั!" "ั!" "ั!" "ั!" "ั!" "ั!"
โจว้า่ก้มลงมองพวกลูกน้องของจูเีหง้สีหน้าและท่าาเย้ยหยันพร้อมกับใล่กระทืบไปทีละคน!
"ุ!"
"โอ๊ย!"
"ุ!"
"โอ๊ย!"
"ุ!"
"๊า!"
"ุ!" "ุ!" "ุ!" "ุ!" "ุ!" "ุ!" "ุ!" "ุ!"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!"
จูเีหงลุกึ้า็เห็นลุกน้องของเขาแต่ละคนต่างกรีดร้อง้ความเจ็บปวด!
สีหน้าของจูเีหงซีดลงพร้อมกับความงุนงงที่เกิดึ้ในใจ!?
จูเีหงตัดสินใจที่จะกลับไปตั้งหลักก่อน,แต่โจว้า่ก็มาปรากฏู่ตรงหน้าเขาเสียแล้ว,พร้อมกับรอยยิ้มที่ชวนให้ขนลุก!
"อ๊ากกกกกกกกกกก!"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!"
เสียงร้องโของจูเีหงดังอย่างต่อเนื่อง......
มันดังู่เป็นเวลากว่า10นาทีก่อนที่ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติตามเดิม!
...........
ตอนนี้ไป๋ลี่ดื่มดั่มกำกวางหลงป่าของโจา้าเป่าโดยมีโจว้า่นั่งนวดขาใหู้่!
"าหญิงช่างไร้เทียมทานจริงๆ,ไม่ทราบว่าพอที่จะช่วยสอนวิชาให้กับข้าน้อยสักเล็กน้อยจะได้ไหมขอรับ?" โจว้า่่าพร้อมกับำหน้าตา้
"เรื่องชี้แนะเกี่ยวกับวิชาเจ้าต้องไปขอให้ลำดับที่1เป็นคนสอนจะดีกว่า!" ไป๋ลีู่ไปิไปอย่างีาุ
"ว่าแต่าหญิงข้ายังไม่ทราบเลยว่าใครกันที่เป็นเบ้ลำดับที่2?" โจว้า่่า
"ฮ่าฮ่า..ตัวตนของลำดับที่2นั้นเจ้าอย่ารู้จะดีกว่า,รู้แค่ว่าในสำนักแห่งนี้ถ้ามีข้าู่,พวกเจ้าไม่ต้องัใคร!"
"เจ้าจูเีหงนั้นมันเป็นหลานของู้าุโระดับสูงของสำนัก,แถมมันยังมีพี่ชายอีกคนที่เป็นถึงลูกศิษย์ชั้นยอด,แถมพวกมันสองพี่น้องยังชอบรังแกพวกข้าู่บ่อยๆ!"
"ความจริงแล้วเจ้าจูเีหงถึงจะแข็งแกร่งกว่าข้า,แต่เรื่องความเร็วนั้นมันไม่มีาจับตัวข้าไดู้่แล้ว,แต่เพราะว่าพี่ชายของมันจูหงเฟยเป็นคนจับข้าได้ต่างห่าก,ข้าจึงตกู่ในสภาพนั้นได้" โจว้า่่าพร้อมกับำสีหน้าเศร้าสร้อย
"เจ้าูแบบนี้เหมือนกับว่า,อยากให้ข้าช่วยัการเจ้าจูหงเฟยอะนั้นให้้สินะ?..." ไป๋ลี่่า้้ำเีที่เข้มึ้!
"ขอรับาหญิง" โจว้า่้ไป๋ลี่้แววตา้
"ได้เลย..เดี๋ยวาหญิงัให้!"
!พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??