เรื่อง ทะลุมิติรักฉบับซุปเปอร์สตาร์ (แปลจบแล้ว)
ฉินซีูกุญแจมือตรึงไว้กับเก้าอี้ าตาไปยังเลือดสีแสดที่ค่อยๆ ไหลออกจาก่า รู้สึกได้ว่าหมัดที่กำแน่นคลายออก่าไร้เรี่ยวแ… นี่เากำลังจะตาย?
ไม่ เาไ่! เาไม่ยินดีที่จะตายไปแบบี้!
เาูข่มเหง ูข่มเหงจากคนที่สนิททีุ่หักหลังแบบี้!
ไม่ยอม! เา… ยังไม่อยากตาย
…….
ฉินซีพลันลืมตาื่!
เาหอบหายใ่ารุนแ ุลมหายใเต็มไปด้วยาร้อนรน ั้ใบหน้าเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อผุดพา เสื้อเชิ้ตเปียกชื้นราบติดไปกับแผ่นหลัง
“ัี่ะ รูมเซอร์วิสค่ะ” ู่ๆ ก็มีเีงเคาะประูัขึ้น
นั่นเรียกสติฉินซีให้ื่ตัว เาตอบกลับเีงเื่ครู่ “ไม่เป็นไรครับ คุณ” จากนั้นเีงฝีเท้าด้านประูก็ห่างไป่ารวดเร็ว ฉินซีถอนหายใก่อนจะยกมือขึ้นลูบหน้าผาก สัมผัสที่ส่งผ่านจากปลายนิ้วยังคงอุ่นร้อน นี่เา… ยังไม่ตายสินะ?
ฉินซีกวาดาตาไปรอบๆ ่าไม่อยากจะเชื่อ
บริเวณไม่ห่างออกไป มีเตียงหลังใหญ่ึ่บนหัวเตียงวางไว้ด้วยอุปกรณ์ร่วมรักชนิดต่างๆ ่าใส่ใ ไม่ว่าจะ่าไรก็รู้สึกได้ถึงาวาบหวิว ึ่ตอนี้เากำลังพิงกับโซฟา ที่เขี่ยบุหรี่เปื้อนเลือดตกอยู่ข้างเท้า ีั้ยังมีผลไม้กับแก้วน้ำที่ะจัดะจายอยู่ที่พื้น เิจากสถานการณ์เื่ครู่ที่มีการใช้กำลังเิขึ้น!
ฉินซีนิ่งไปชั่วครู่ จนะทั่งเหลือบไปเห็นะดาษสัญญาไม่กี่แผ่นบนโต๊ะชา นั่นทำให้เานึกขึ้นได้ว่า นี่ไม่ใ่ตอนที่เาอายุ 19 ปี และได้เซ็นสัญญากับผู้จัดการบริษัทการบันเทิงแห่งหนึ่งหรือ?
เายังจำวันนั้นได้ เาใฝ่ฝันถึงภาพอันงดงามใการบันเทิง จึงมาที่นี่ตาม้าที่ส่งมาทางโทรศัพท์ รอจนได้เห็นบรรยากาศรอบห้องี้ ก็รู้สึกได้ถึงาผิดปกติ ทว่าเื่ผู้จัดการคนนั้นมาถึงก็เริ่มลงมือกับเาทันที ‘เาเพิ่งก้าวเข้ามาใขั้นแรกการบันเทิง เาจึงควรเรียนรู้กฎเกณฑ์เื้หลังการบันเทิงเีก่อน’ นั่นคือสิ่งที่ผู้จัดการคนนั้นได้กล่าวไว้
เื่าิก่อน ฉินซีเป็นคนมุทะลุ เาไม่แม้แต่จะส่งเีงโวยวาย แล้วคว้าที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะน้ำชาขว้างออกไป
ไม่รู้ว่าผู้จัดการคนนั้นใช้้อ้างี้หลอกคนหน้าใหม่ที่ต้องการเข้าการบันเทิงไปเท่าไรแล้ว คงเาะไม่เคยเจอคนที่ขัดขืน่ารุนแแบบฉินซีมาก่อน จึงทำได้เพียงด่าทอและนำสัญญาที่เซ็นเรียบร้อยแล้วเิจากไป่าหัวเี
หลังจากนั้นฉินซีก็ูผู้จัดการคนี้หาเื่ใบริษัทเป็นระยะเวลานาน ใตอนนั้นเาเซ็นสัญญาไปเาะาขาดสติ จะปุบปับออกจากบริษัทก็ทำไม่ได้ อยู่ที่นี่นานเป็นปีถึงได้รู้ว่า คนใการต่างเรียกบริษัที้ว่า “บริษัทไก่ป่า” เาะสองเุผล้ใหญ่ๆ หนึ่งคือไม่ได้จดทะเบียน่าูต้องตามกฎหมาย และสองคือนี่เป็นบริษัทการบันเทิงเพียงเื้หน้า ทว่าใมุมมืดแล้วกลับทำธุรกิจค้าบริการทางเพศ
ไม่ เดี๋ยวก่อน นี่เาย้อนกลับมาใอดีตจริงเหรอ?
าทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามากลับหยุดลงกะทันหัน ฉินซียกสองมือขึ้นกุมศีรษะั้เ็ ั้ปวดจนทั่ว่าสั่นไหว
ฉินซีพยายามชันกายลุกจากโซฟาด้วยหัวใที่สั่นระรัว าเกรงกลัวและเีใที่ทำร้ายผู้จัดการไปูฝังกลบไปด้วยาดีใที่ได้ย้อนกลับมาเิใหม่ีครั้ง เาพุ่งตัวเข้าไปให้องน้ำ ใบหน้าอ่อนเยาว์ตนที่สะท้อนอยู่ใะจก
ใบหน้านั้นรวมจุดเด่นั้พ่อและแม่ งดงามเปล่งประกายราวกับควรยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟั้แต่ลืมตาดูโลก
าใสเต็มไปด้วยภาพาทรงจำวิ่งว่อนดูวุ่นวาย คือสิ่งที่เาได้ประสบมาก่อนจะย้อนกลับมาเิใหม่… ครอบครัวที่เห็นแก่ตัว คนรักี่เ็า ซ้ำยังมีเพื่อนที่เหยียบย่ำเาเพื่อเลื่อนขั้นขึ้นไป… ทำเาอดนึกถึงาไม่พอใและาโกรธเกลียดตัวเองก่อนตายขึ้นมาไม่ได้
าตาฉินซีค่อยๆ กลายเป็นเย็นชา
เากลับมาแล้ว… เายังมีโอกาสแก้ไขเส้นทางใอนาคต เาจะไม่ตายไป่าโดดเดี่ยวอ้างว้างให้องบาร์ีแล้ว
ฉินซีจัดชุดเสื้อผ้ายับย่นบน่าให้เรียบร้อย ก่อนจะเปิดประูห้องน้ำ แล้วก้าวเท้าเิออกไป สีหน้าเาผ่อนคลายลงไม่น้อย ะทั่งฝีเท้าที่ดูเร่งรีบเื่ครู่ก็ค่อยๆ เา เาถือสัญญาออกมาจากห้อง ใคิดวางแผนว่าใชาติี้เาจะทำ่าไรเพื่อหลบหนีจากสัญญาบริษัทนอะบบนี่ไปได้
หากได้ย้อนเวลากลับไปเริ่มใหม่ใช่ที่เร็วกว่าี้สักนิดก็คงดี… ฉินซีถอนหายใ!
ไม่ เาโลภมากเกินไป แค่สามารถมีชีวิตีครั้งก็ถือว่าโชคดีแค่ไหนแล้ว นี่เาจะคาดหวังมากกว่าี้ีได้่าไร? ตอนี้ก็เพียงพอแล้ว ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ เาก็มีโอกาสพลิกสถานการณ์ขึ้นมาได้!
ฉินซีเิไปถึงโถงทางเิที่ปูไว้ด้วยพรมแ เีงัโหวกเหวกจากทางด้านหน้าค่อยๆ ัเข้ามา
ส่งเีงัขนาดี้ใโรงแรมได้เหรอ? ฉินซีขมวดคิ้ว
“เดี๋ยวี้พวกดาราชอบทำตัวหยิ่งยโสจริงๆ คนั้มากมายต้องมารอผู้ญิคนนั้นมาออดิชั่น คิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้านางสวรรค์หรือยังไง?” ญิวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังกล่าวกับญิวัยรุ่นด้วยใบหน้าเย็นชาอยู่หน้าประูห้อง “เเป็นคนรับผิดชอบแจ้งข่าวสารให้กับผู้ญิคนนั้น ตอนี้ฉันไม่สนใว่าเคนนั้นจะมาได้หรือไม่ สรุปก็คือวันี้ เต้องหานักแสดงมาให้ฉัน อย่าให้ผู้กำกับสวี่มาว่าพวกเราเด็ดขาด”
เื่ญิวัยกลางคนกล่าวจบก็หมุนตัวเข้าห้องไป ป่ให้เด็กาตัวเล็กๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยสีหน้าย่ำแย่
หลังจากที่ฉินซีเิเข้าไปใกล้ ก็พบว่าทางเิูขวางแน่นจนไม่อาจเิผ่านไปได้ เาจึงเข้าใแล้วว่า าๆ ห้องแถวี้คงูทีมกองถ่ายเหมาเอาไว้ พวกคนที่เิอัดแน่นอยู่ที่โถงทางเินั้น น่าจะเป็นนักแสดงที่เข้ามาออดิชั่นสินะ?
ฉินซีพวกเาด้วยาคิดถึงเล็กน้อย ใการบันเทิง นักแสดงส่วนมากก็เป็น่าคนพวกี้ ต้องรีบมาทดสอบการแสดงเพื่อคัดเลือก ครั้งหนึ่งเาก็เคยเป็นหนึ่งในั้น แต่จะมีพวกนักแสดงที่มีาสามารถบางกลุ่ม เหมือน่าที่ญิวัยกลางคนพูดถึงคนนั้น ชื่อเีงไม่ได้โด่งัมากมาย ทว่ากลับทำตัวเย่อหยิ่งยิ่งกว่าใคร ุท้ายก็มีแต่จะสร้างปัญหาให้กับตัวเอง
“รบกวนขอทางหน่อยครับ...” ฉินซีส่งเีงบอกนักแสดงที่เข้าร่วมการออดิชั่นึ่ยืนขวางอยู่ตรงหน้า
นักแสดงคนนั้นขมวดคิ้วด้วยาไม่พอใเล็กน้อย “จะแทรกแถวเหรอ?”
ฉินซีได้ยินันั้นก็สำลักเล็กน้อย ใระหว่างที่เากำลังจะเปิดปากอธิบาย ู่ๆ เด็กาที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ก็เข้ามาจับ้มือเาไว้ “เ๊ะ พี่า ่ฉันหน่อยสิ!”
สีหน้าฉินซีเปลี่ยนแปลงไป ใใเาคิดว่า ไม่แปลกใเลยว่าทำไมเถึงูดุด่าขนาดนั้นได้ ก็เาะาตาเไม่ได้เื่เอาเีเลย! เาหมุนตัวกลับไป ฝืนส่งยิ้มให้ีฝ่าย แล้วตอบกลับไป “ให้ดีก่อนเถอะ้า เควรจะเรียกฉันว่าพี่าสิ”
าอับอายปรากฏขึ้นบนใบหน้าเด็กา ทว่ามือเกลับะชับแน่นขึ้น ก่อนจะลากตัวฉินซีเข้าไปให้องทันที่าไม่ลังเล “ไอ๊หยา พี่าอย่าได้ถือสาฉันเลย ฉันเห็นว่าพี่าหน้าตาดีขนาดี้ ก็ลองเข้าไปออดิชั่นดูหน่อยเถอะ”
นักแสดงที่ต่อแถวอยู่ทางด้านหลังต่างแสดงท่าทีไม่พอใ “าน้อย ถ้ามีคนไม่มาออดิชั่นก็ให้พวกเราเข้าไปลองก็พอแล้วไม่ใ่เหรอ ทำไมถึงจะต้องจับคนแปลกหน้าเข้าไปเล่า?”
ั้สีหน้าและน้ำเีงเด็กาพลันกลายเป็นจริงจัง ดูเป็นการเป็นามากขึ้น “ตัวละครตัวี้ค่อนข้างพิเ ไม่ใ่ว่าใครก็สามารถแสดงได้”
คนอื่นยังอยากพูดอะไรต่อ ทว่าเด็กาคนนั้นกลับรีบลากตัวฉินซีเข้าไปให้อง
“ไม่ว่าจะแสดงได้หรือไม่ พี่ก็ทนๆ แสดงไปเถอะ หลังจากเสร็จาแล้ว ฉันจะตอบแทนพี่่างามเลย” ญิาเ่ามือีฝ่ายเพื่อร้องขอ
ฉินซีชี้ไปยังกลุ่มคนประู “คนมากมายรออยู่ตรงนั้น ทำไมไม่ไปหาเอาจากพวกเาล่ะ?” การแย่งโอกาสออดิชั่นจากคนอื่นใการบันเทิง ก็เปรียบเสมือนแย่งชามข้าวคนอื่นมา
เด็กายัดะดาษใบหนึ่งใส่มือฉินซี “เดิมทีพวกเราเชิญนักแสดงาที่มีชื่อเีง่าเหลียนเหล่ยมาออดิชั่นเป็นตัวละครตัวี้”
ฉินซีอ่านเนื้อหาบนะดาษใบนั้น มันคือาละเอียดเกี่ยวกับตัวละครตัวี้ รวมั้บทใการทดสอบด้วย เาเพียงกวาดตาดูคร่าวๆ ก็เข้าใแล้วว่าทำไมไม่สามารถใช้คนที่อยู่ด้านได้
ละครเื่ี้ดัดแปลงมาจากนิยายกำลังาใคลาสสิค่าเื่ [ะบี่เย้ยยุทธจักร] และที่เขียนอยู่บนะดาษก็คือตัวละครที่ได้รับการโต้เถียงมากมายใเื่ [ะบี่เย้ยยุทธจักร] ่าตงฟางปู๋ป้าย เื่าิก่อน [ะบี่เย้ยยุทธจักร] ไดู้ถ่ายทำขึ้นใหม่ีครั้งโดยผู้กำกับสวี่เทาที่มีชื่อเีงใตอนนั้น เดิมทีตัวละครตัวีู้วางไว้ให้เหลียนเหล่ยใการบันเทิง เหลียนเหล่ยมีรูปลักษณ์งดงามน่าใหล สวี่เทาเคยดูละครงิ้วที่เเล่นเป็นฮวาตั้นมาก่อน จึงให้เมาลองออดิชั่น แต่ต่อมาไม่ทราบว่าเิอะไรขึ้น อยู่ดีๆ เหลียนเหล่ยก็หายไป่าไร้ร่องรอย รอจนะทั่ง [ะบี่เย้ยยุทธจักร] ูถ่ายทอดออกมาก็ูเปลี่ยนเป็นนักแสดงหน้าใหม่ใบริษัทสวี่เทา หลังจากที่นักแสดงคนนั้นเข้ามาแสดงบที้ก็ูแฟนคลับตงฟางปู๋ป้ายประณามอยู่นาน
แต่นั่นกลับไม่ใ่อุปสรรคที่ขวางกั้นาโด่งัละครใตำนานจากนิยายกำลังาใเื่ี้ สวี่เทาทำเงินจากละครเื่ี้ได้มากมาย นักแสดงร่วมเองก็โด่งัขึ้นมา
หากเาไม่ได้จำผิด วันี้เป็นออดิชั่นคัดเลือกจากบุคคลมากมาย สำหรับบทละครเื่ [ะบี่เย้ยยุทธจักร] เท่านั้น ถ้าแม้แต่เหลียนเหล่ยก็ยังูตัดทิ้ง… แล้วแบบนั้นเาจะแสดงาสามารถ่าไรได้ี? หรือเาควรจะลองไปทดสอบดูสักหน่อย? ตามบทั้เิแล้ว ตัวละครตัวี้ก็ควรจะเป็นผู้ามาั้แต่แรก
“เสี่ยวหวัง หาคนได้หรือยัง?” ญิวัยกลางคนออกมาจากห้อง และถามเด็กาด้วยใบหน้าบึ้งตึง
เด็กาชี้ไปทางฉินซีมือสั่นระรัว “คุณว่าเาเป็นยังไงบ้างคะ?”
ญิวัยกลางคนพิจารณาฉินซีั้แต่หัวจรดเท้า แววตาเพลันส่องประกายแวววาว “เข้ามาก่อนเถอะ เหลียนเหล่ยไม่มา ่าไรก็ต้องหาคนเข้าไปให้ผู้กำกับสวี่ดูอยู่แล้ว”
าจริงบทละครบนะดาษแผ่นนั้นก็ไม่ได้ยาวนัก ฉินซีพับเก็บะดาษลงเรียบร้อย ใหัวเาจำมันได้่าแม่นยำแล้ว เาะเื่าิก่อนเาแสดงละครมามากมาย จึงมีวิธีการจำบทให้ได้่าว่องไวใแบบตัวเอง แค่บทละครเล็กน้อยี้ย่อมเป็นเื่ง่ายดายสำหรับเา
ญิวัยกลางคนไม่ได้คาดหวังกับคนทีู่ดึงเข้ามาโดยไม่รู้ที่มาที่ไปคนี้ ขอเพียงสามารถออกหน้าแสดงาสามารถได้สักครู่ เพื่อให้สวี่เทาคลายาโกรธลงไปได้เล็กน้อยก็พอ คิดได้เช่นนั้นก็พาฉินซีไปยืนต่อหน้าสวี่เทา
ตอนี้สวี่เทายังอายุน้อยอยู่มาก อายุยังไม่ถึง 30 ปี แต่ก็ทำเงินได้ไม่น้อยจากซีรีส์หลายเื่ แต่เาะยามปกติเายุ่งวุ่นวายอยู่กับการถ่ายทำ ทำให้ไม่ได้ใส่ใกับรูปลักษณ์านัก เื่ฉินซีได้พบกับาที่นั่งอยู่บนโซฟา เรือนผมและหนวดเคราล้วนยาวจนแทบจะถักเปียได้ ั้ยังสวมใส่แว่นตากรอบดำหนาเตอะ นี่มันต่างจากภาพผู้กำกับสวี่ผู้น่านับถือและเป็นกันเองใใเาไปไกลลิบ...
เื่เห็นฉินซีเพียงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ญิวัยกลางคนนึกด่าทอใใ “ไม่ได้เข้าใอะไรเีเลย” แล้วรีบยื่นมือไปดันเาเล็กน้อย “จะมัวยืนนิ่งทำไมเล่า? คนคนี้คือผู้กำกับสวี่นะ”
ฉินซีได้สติกลับมา เากดเีงลงพูด “สวัสดีครับ ผู้กำกับ”
สวี่เทาย่นคิ้วลง แต่เาะผมหน้าม้าที่ยาวรุงรังนั้นทำให้ดูออกได้ยาก เาถามญิวัยกลางคนเีงั “เหลียนเหล่ยเป็นดาราญิไม่ใ่เหรอ? ทำไมถึงพาผู้าเข้ามาเล่า?”พ
ญิวัยกลางคนเิเข้ามาะซิบบาง่าข้างหูสวี่เทา เื่ได้ยินแล้ว เาก็สะบัดบทใมือออกไป จากนั้นก็ระบายอารมณ์ออกมายกใหญ่ “ถ้าเไม่มา หลังจากี้ก็ไม่ต้องมาแล้ว” เื่พูดจบสวี่เทาก็ฉินซีีครั้ง “แล้วนาย จำบทสำหรับการออดิชั่นได้หรือยัง?”
ฉินซีพยักหน้าสบายๆ
สีหน้าสวี่เทาดูสงบลงมาเล็กน้อย “แบบนั้นตอนี้ก็มาลองกันเถอะ”
ฉินซีนำะดาษใมือส่งให้เด็กาที่เข้ามาพร้อมกับเา จากนั้นก็สูดลมหายใเข้าลึกๆ แล้วเิไปกลางห้อง ใช่เวลานั้นผู้คนาให้องต่างหยุดุการะทำ และั้ตารอดูการแสดงจากเา
เพิ่งจะได้เิใหม่ก็ต้องมาแสดงละครเีแล้ว… ฉินซีอดหัวเราะขึ้นเบาๆ ใใไม่ได้ เาค่อยๆ ุา และเื่ลืมตาขึ้นีครั้ง สีหน้าเาก็ได้เปลี่ยนไป
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??