เรื่อง ทะลุมิติรักฉบับซุปเปอร์สตาร์ (แปลจบแล้ว)
ในงานเลี้ยงฉลองปิด้อง เื่ทุกฝ่ายต่างบรรลุเป้าหายของัเอง ุท้าย็พากันแยกย้ายับไป่ามีาสุข แะเนื่องจากเฉินเจวี๋ยปรากฏัึ้ในงาน ทำให้ไม่ได้มีการบังคับฝืนใจให้ดื่มแอลกอฮอล์ ทุกคนต่าง็กักเ็บคมไว้ไม่น้อย แะนั่น็สร้างาสะดวกสบายแก่ฉินซี เาะเขาไม่ต้องดื่มจนเาับบ้านไป แะเาะเฉินเจวี๋ย นักข่าวที่นัดเอาไว้ในตอนแจึงไม่ได้เข้าาร่วมงาน แการที่สวี่เทาั้ใจจะเปิดัฉินซีในงานเลี้ยงฉลองปิด้อง็เป็อันต้องยกเลิกไป่าช่วยไม่ได้ ในวันต่อา สวี่เทาจึงโพสต์ข้อมูลเกี่ยวกับฉินซีลงในเวยป๋อของัเอง พร้อมั้ยืนยันว่าเขาเป็หนึ่งในนักแสดงเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักร ัจากที่เวยป๋อี้ถูกสาชิกในกองถ่าย รวมั้เพื่อนของสาชิกทุกคนแชร์ต่อๆ กัน จำนวนแฟนคลับของฉินซี็เพิ่มึ้่ารวดเร็ว
ัจากที่ฉินซีกับเฉินเจวี๋ยแยกกันังานเลี้ยงฉลองปิด้อง็พบเจอกันน้อยลงาก มันไม่ใช่เาะเขาคิดาก แต่ในงานเลี้ยงฉลองปิด้อง ฉินซีถูกคนจำนวนากมองพิจารณาาด้วยสายตาแปลกๆ นี่ทำให้เขารู้สึกแย่ากจริงๆ ถ้าเขากับเฉินเจวี๋ยมีาสัมพันธ์กันในระดับั้จริง เขา็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรนัก แต่ในาจริงแล้ว พวกเขาไม่ได้มีาสัมพันธ์ต่อกันเลย แต่็ยังต้องาถูกคนนินทาลับัว่าเขาใช้เ้สาย หรือแม้แต่คาดเดาว่าที่หลิงโอวถูกไล่จากกองถ่ายไปกะทันหันนั่น็เาะเขาอยู่เบื้องั ฉินซีรู้สึกราวกับอยากจะกระอักเลือดคำโตในลำคอา นี่มันย่ำแย่ากจริงๆ!
เขาคิดไม่เลยว่าทำไม ั้ที่เขาได้ใช้าสาารถพิสูจน์ัเองไปแล้ว แต่็ยังจะมีคนคิดเข้าข้างัเองแบบี้ ราวกับว่าหากเขาใช้เ้สายเข้าาจริงๆ นั่นจะทำให้สิ่งที่พวกเขาคิดายเป็สมเหตุสมผลไปเช่นั้...
หึ!
ฉินซีฝืนเหยียดยิ้ม แล้วนั่งคิด่าจริงจังว่า าสัมพันธ์ระหว่างเขาแะเฉินเจวี๋ย… ูน่าสัยเกินไปหรือเปล่า?
ฉินซีคิดอะไรไม่จึงทำได้เพียงลดการติดต่อกับเฉินเจวี๋ยลง เขาอยู่บ้านั้ใจอ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับการแสดงไปเรื่อยๆ เื่ชาติ่เขาต้องลำบากเาะไม่ได้เรียนทางด้านี้โดยตรงา แะเาะจุดี้ ไม่ว่าเขาจะแสดงได้ดีแค่ไหน็ไม่อาจได้รับสำคัญจากผู้กำกับได้เท่าคนที่เรียนาโดยตรง เขาพยายาม่าหนักาาปี แะในตอนที่ัเองได้แสดงาสาารถา่ายาำบาก็ต้องตายลง่าน่าสลด… ฉินซีจับหนังสือในมือแ่น ่จะสะบัดหัวไล่าคิดวุ่นวายเ่าั้ไป
“ู๊ๆ… ู๊ๆ...” โทรศัพท์มือถือที่ไม่รู้ว่าถูกโยนไปไว้ตรงไหนร้องัึ้่าบ้าคลั่ง ฉินซีคลำหาอยู่บนโซฟาเนิ่นนานกว่าจะหาโทรศัพท์เจอ พอเขารับสาย ปลายสาย็ปรากฏเสียงของสวี่เทาัึ้
“ฉินซี วันี้ว่างไหม? าทานข้าวกันหน่อยสิ” สวี่เทาพูดึ้ด้วยรอยยิ้ม ท่าทางของเขาูสนิทชิดเชื้อกว่าในวันวานาระดับ
แม้ฉินซีจะไม่อยากยอมรับ แต่เขา็ต้องยกาดีาชอบให้เฉินเจวี๋ย ถ้าไม่ใช่เาะเขาปรากฏัึ้่าไม่คาดคิด เกรงว่าสวี่เทา็คงไม่มีทางติดต่อาหาเขา่าสนิทสนมแบบี้
หัวใจของฉินซีเ้ระรัวึ้า การที่ผู้กำกับเรียกไปทานข้าว่าไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยั้ คงไม่ใช่เาะกำลังว่างจึงอยากชวนไปทานอาหารเพื่อเสริมสร้างาสัมพันธ์แ่ๆ คนที่ยุ่งาก่าสวี่เทา จู่ๆ าชวนเขาไปทานข้าวด้วย ถ้าไม่ใช่เาะมีละครเรื่องใหม่าแนะนำให้ ็ต้องเป็… มีเรื่องต้องการขอร้องเฉินเจวี๋ย แต่ไม่สะดวกใจติดต่อเฉินเจวี๋ยตรงๆ จึงเริ่มจากเขา่ ฉินซีไตร่ตรองเล็กน้อย แะุท้าย็ยังคงตัดสินใจไปพบสวี่เทา หากเป็่าแึ้า นั่นไม่ได้หายาว่าเขาจะเสียโอกาสไปครั้งหนึ่งเลยเหรอ? การอยู่ในวงการบันเทิงั้ต้องคว้าโอกาสทุกๆ ครั้งไว้ให้ดี ึจะทำให้สาารถ้าเดินต่อไปได้่าราบรื่น
ฉินซีจัดการัเอง่าง่ายๆ โชคดีที่เขามีารู้เกี่ยวกับพวกไอดอลใาคตอันใ้ แะมีารู้ด้านแฟชั่นที่ทันสมัยจากชาติ่ ัั้หากฉินซีจะแต่งกายให้ัเองายเป็พวกหนุ่มดอกไม้ นั่น็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นนัก
ไม่นาน็ึเวลา 6 โเ็ ฉินซีเรียกรถไปยังที่อยู่ที่สวี่เทาให้า่เวลา จะให้ผู้กำกับารอัเองไม่ได้ นี่เป็กฎเกณฑ์หนึ่งที่รู้กันในวงการบันเทิง! าจริงแล้วมัน็มีให้เห็นอยู่ากาย ไม่ว่าจะเป็สายงานใด ต่าง็ไม่อาจปล่อยให้ผู้ที่มีระดับูกว่าารอได้ ส่วนคนที่ไม่รู้อะไร่าเหลียนเหล่ยั้ในสมองเต็มไปด้วยกาวหนืด คิดั้ัเองเป็ใหญ่ ไม่เพียงแต่จะาไม่ตรงเวลา แต่ยังไปกระทำมุทะลุใส่ผู้กำกับอีก
คนแบบี้อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่นานหรอก
แะตอนี้ฉินซีต้องทำัเป็คนรุ่นัที่ถ่อมตน เาะเขาไม่ได้ต้องการแค่ได้แสดงในละครที่จะโด่งัใน่ี้ แต่เขาต้องการ้าเดินไปให้ไกว่าี้ เขาอยากจะทำาฝันในชาติ่ให้สำเร็จ! าฝันั้เปรียบได้กับสีเลือดจากการเิใหม่ของเขา
ตอนที่ฉินซีาึร้านอาหาร็เพิ่งจะเป็เวลา 6 โมงนิดๆ ฉินซีมองไปยังร้านอาหารเล็กๆ ่จะประหลาดใจเล็กน้อย เขาคิดไม่ึว่าสวี่เทาจะนัดาในสถานที่แบบี้ แต่ว่าเื่คิดไปอีกมุม ฉินซี็รู้สึกว่าสวี่เทาคงจะต้องการแสดงาใ้ชิดของัเอง ัั้จึงจงใจละทิ้งร้านอาหารหรูหรา แะเปลี่ยนาเลือกสถานที่ที่ค่อนข้างติดดินกว่าแบบี้ แต่ึ่าั้ฉินซี็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เนื่องจากร้านอาหารเล็กๆ แบบี้ต้องไม่มี ‘า่วง้า’ ่าแ่ แล้วเขาจะไปรอสวี่เทาที่ไหน?
ในระหว่างที่ฉินซีกำลังลังเลอยู่ั้ เื่เขาหัน้าไป็เห็นรถเก๋งสีดำคันหนึ่งจอดอยู่ข้างถนน ประูรถเก๋งถูกเปิดจาก จากั้สวี่เทา็้าา่ารวดเร็ว ัจากเห็นฉินซี ใบ้าที่ตึงเครียดของเขา็ปรากฏรอยยิ้ม ยังไม่ทันเดินเข้าึัฉินซี ็ส่งเสียงหัวเราะร่า “ฉันเดาไว้แล้วเชียวว่านายจะต้องาึ่เวลา ถือว่าบังเอิญาทันพอดีเลยนะ า พวกเราเข้าไปกันเถอะ”
ฉินซีมองไปยังด้านัของสวี่เทา ็ไม่ได้เห็นคนอื่นอีก เขาจึงอดถามไม่ได้ “ผู้กำกับสวี่ มีแค่พวกเราคนเหรอครับ?”!
สวี่เทาตบบ่าของเขา จากั้็พาเดินเข้าไป “แ่ มีแค่เราคน คิดเสียว่าาทานข้าวด้วยกันสักมื้อเถอะ” ระหว่างพูดจา พนักงานของร้านอาหารเล็กๆ ็เข้าาต้อนรับพวกเขาด้วยสำเนียงพื้นเมือง “ไอ้หยา ั้ท่านจะทานอะไรดีครับ?”
“เอาเมนูาูหน่อยสิ” สวี่เทาพาฉินซีเข้าไปหาที่นั่งด้วยาคุ้นเคย บนโต๊ะี้ยังมีรอยน้ำมันที่เช็ดไม่สะอาดเปื้อนอยู่ แต่ั้คนไม่ได้คิดากกับสภาพแวดล้อมแบบี้ จึงนำกระดาษทิชชูาเช็ด่จะนั่งลง ฉินซีไม่เคยาทานอาหารทางฝั่งี้า่ เขาจึงมอบโอกาสการสั่งอาหารให้สวี่เทา สวี่เทาเอง็ไม่บ่ายเบี่ยง เขาสั่งอาหารที่คิดว่าอร่อยไป ัจากั้็คืนเมนูให้พนักงาน สวี่เทาลูบหนวดที่เริ่มจะึ้รกบนใบ้า่าไม่ใส่ใจนัก “เฮ้อ าจริงอาหารที่นี่อร่อยากเลยนะ ่้าี้ฉัน็เคยชวนเถาเซียงาที่นี่ แต่เขาดันคิดว่าฉันไม่ไว้้าเธอ ัจากับไป็ไม่พอใจยกใหญ่”
ฉินซีไม่แ่ใจว่าที่สวี่เทาพูดเรื่องไม่ดีของเถาเซียงต่อ้าเขาหายาว่า่าไร เขาเม้มปาก ไม่ได้ตอบอะไรับไป
“ดาราสมัยี้น่ะนะ พอเดบิวต์ได้ไม่นาน็ทำัูส่ง คิดว่าวงการบันเทิงมันอยู่กันได้ง่ายๆ หรือไงกัน ยังไม่ทันมีชื่อเสียง็ทำท่าทางราวกับเป็ดาราใหญ่” สวี่เทาทอดถอนใจั้รอยยิ้ม
ฉินซีรู้ประวัติาเป็าของสวี่เทาดี ตอนแเขาเป็พวกถ่ายภาพยนตร์วรรณคดีศิลปะ ในตอนั้เขาพยายามดิ้นรนุกำลังเพื่อาฝัน แต่ผล็คือไม่มีใครต้องตาบทของเขา ัั้อย่าได้พูดึการเป็ผู้กำกับเลย นั่นเป็เรื่องที่ช่วยไม่ได้ ัจากั้สวี่เทาจึงไปทำงานภายใต้ชื่อของคนอื่น ็ได้เจอกับนักเขียนบทอาวุโสคนหนึ่ง่ายาำบาก จึงตามติดเป็ศิษย์ของอีกฝ่าย แต่ว่าเขา็เป็เพียงนักเขียนบทไร้ชื่อ ต่อาเขาเริ่มมีาสัมพันธ์กับคนอื่นเป็วงกว้าง เขาจึงเขียนบทละครวรรณคดีศิลปะึ้าเล่มหนึ่ง จากั้มัน็ไปต้องตาบริษัทหนึ่งเข้า่าไม่ง่ายนัก ทว่าเื่เริ่มถ่ายทำา็เิเรื่องึ้ ในครั้งั้เขาต้องชดใช้เป็การใหญ่ สวี่เทาต้องแบกรับหี้จำนวนากเอาไว้ สวี่เทาไร้หนทาง ทำได้เพียงเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง แะในทีุ่ครั้งี้เขา็ขจัดาตื้นเขินในาฝันไปจนหมด แะเริ่มเรียนรู้การทำไปตามาต้องการของตลาด เขาเปลี่ยนไปเขียนบทซีรีส์แนวไอดอล ละครประโลมโลก ละครที่นำารีเมคใหม่… ในทีุ่เขา็โด่งัึ้า… แต่สำหรับผู้กำกับแะนักเขียนบทที่ผ่านายาำบากาากายคนหนึ่ง ถ้าเขาจะไม่ชอบใจาเย่อหยิ่งของพวกคน้าใหม่ั้็เป็เรื่องปกติ
ไม่นานพนักงาน็ยกอาหาราเสิร์ฟ สวี่เทาอาศัย่เวลาั้บอกจุดประค์ของการาทานอาหารกับฉินซีในครั้งี้า
“ฉันเห็นว่าแม้นายจะไม่ได้เรียนเฉพาะด้านา แะยังไม่ได้เดบิวต์่าเป็ทางการ แต่นาย็รู้จักถ่อมตน ทักษะการแสดง็ไม่เลว แะไม่ต้องพูดึว่านายมีรูปลักษณ์ภายนอกที่ดีแบบี้อีก ไม่ช้า็เร็วนายต้องมีชื่อเสียงึ้าแ่...” สวี่เทานิ่งไป ่จะพูดต่อ “ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง ่้าี้เขาเคยเป็นักแสดงา่ แต่่ี้อยากจะกำกับภาพยนตร์เอง เขาั้ใจว่าจะถ่ายภาพยนตร์ฉลองตรุษจีนเรื่องหนึ่ง ฉัน็เลยอยากจะแนะนำนายให้เขา”
เื่ฉินซีได้ยินัี้ าจริงเขา็รู้สึกผิดึ้าในใจ คำว่าถ่อมตนั้ไม่ได้ใ้เคียงกับเขาเลยสักนิด เขารู้ว่าัเองแสดงาสาารถาได้ดีแค่ไหน แะยังมีเฉินเจวี๋ยเป็กำลังสนับสนุนอยู่เบื้องัให้อีก ัั้อย่าได้พูดึคำว่าถ่อมตนต้อยต่ำเลย
แต่ว่า… ถ่ายภาพยนตร์ฉลองตรุษจีน! ดวงตาของฉินซีเปล่งประกายา่าปิดไม่มิด
เขาต้องยอมรับว่าัจากับชาติาเิใหม่แล้ว โชคดี็เข้าาหาเขา่าไม่หยุดพัก! จะต้องรู้เอาไว้ว่าภาพยนตร์ฉลองตรุษจีนจะฉายใน่วันตรุษจีน แะในตอนั้ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่าง็จะพาคนที่บ้านไปูภาพยนตร์ตลกเพื่อาบันเทิง แะอย่าได้พูดึเ่าเด็กนักเรียนที่ได้รับเงินแต๊ะเอียากันเลย พวกเขา็จะชวนเพื่อนพ้องไปโรงภาพยนตร์เพื่อเล่นสนุกกัน ในตอนั้ไม่ว่าจะเป็ภาพยนตร์อะไร ขอเพียงจัดตารางเวลาให้ดี โดยพื้นฐาน็ไม่มีทางขาดทุน เาะมันคือ่เวลาที่ทุกคนยินดีจะใช้จ่ายากทีุ่ใน่ปี!
ขอเพียงได้เจรจาแะการรับประกันจากผู้ขายบัตร พวกนักแสดง็จะได้รับส่วนแบ่งไม่น้อย แะการได้ปรากฏัในภาพยนตร์ฉลองตรุษจีนั้ สำหรับพวก้าใหม่่าเขาแล้ว ็เปรียบได้ดั่ง ‘้าเดียวไปึฟ้า’ เลยทีเดียว! ่าไร็ตาม การถ่ายละครโทรทัศน์ั้เป็เรื่องง่าย แต่หากจะขยายจากจอเล็กไปสู่จอใหญ่ั้ ็ไม่ได้ง่ายดายแล้ว!
“ผู้กำกับสวี่… ขอบุสำหรับโอกาสแบบี้ากเลยนะครับ” ฉินซีพยายามยับยั้งาตื่นเ้ในใจ เื่พูดาแล้ว เขา็เลียปากของัเอง่าไม่ทันรู้สึกั จากั้็พูดต่อ “ผู้กำกับสวี่ช่วยแนะนำให้ผม่าละเอียดได้ไหมครับ?”
เื่สวี่เทาเห็นว่าฉินซีรู้ึมูลค่าของภาพยนตร์ฉลองตรุษจีนี้ เขา็พูดา่าไม่ปิดบัง “นายอาจจะเคยได้ยินชื่อเพื่อนของฉันคนี้ เขาชื่อว่าาเฟยเยวี่ย”
าเฟยเยวี่ย!
แ่ว่าฉินซีเคยได้ยินา่!
ตอนแอาชีพนักแสดงของาเฟยเยวี่ย็ธรรมดาทั่วไป แต่าสาารถในการแสดงของเขาไม่เลว ั้เหาะสมแะเป็อิสระ ัจากั้เขา็ทำให้ผู้ชมั้ในจีนแผ่นดินใหญ่แะฮ่องกง ตะลึงในางามตอนถ่ายภาพยนตร์ตลกแะภาพยนตร์เ่าร้าย ต่อาเขาได้ถ่ายภาพยนตร์ตลกในจีนแผ่นดินใหญ่อีกาเรื่อง ในตอนั้อาชีพทางการแสดงของเขาพุ่งทะยานึขีดุ ฉินซีจำได้ว่าเื่ชาติ่ใน่เวลาราวๆ ี้ าเฟยเยวี่ยได้เิาคิดอยากถ่ายภาพยนตร์เองึ้า
แะ็คือภาพยนตร์ที่ถูกยกย่องให้เป็ ‘ปราจารย์ผู้ริเริ่มเ้ทางภาพยนตร์ตลกในแผ่นดินใหญ่’ แะทำให้การงานของาเฟยเยวี่ยถูกดึงึ้ไปึจุดูุอีกครั้ง!
ฉินซีคิดไม่ึว่า เื่ได้ับาเิใหม่อีกครั้ง เขาจะมีโอกาสได้เข้าร่วมถ่ายภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงแบบี้ แม้ว่าเขาจะมีนิสัยสุขุมากแค่ไหน ในตอนี้็ไม่อาจต้านทานาดีใจภายในได้
ฉินซีืนน้ำลายลง จากั้็กดเสียงให้เป็ปกติทีุ่ “ุพูดต่อเถอะครับ”
“เขาได้อ่านบทเล่มหนึ่ง แะคิดว่าน่าสนใจดี อยากจะลองท้าทายทำภาพยนตร์แบบใหม่ บางทีอาจจะสำเร็จหรือล้มเหลว็ได้ แต่สำหรับตลาดที่ขาดแคลนภาพยนตร์ตลกภายในประเทศแล้ว แม้จะล้มเหลว็คงไม่อเนจอนาถนัก ถ้านาย้าไปลองู ฉัน็จะเอาช่องทางการติดต่อของเขาให้” สวี่เทาพูดไป่จะหยุดลง ใบ้าของเขาปรากฏรอยยิ้มลึับา จากั้็พูดาในใจที่ซ่อนไว้เป็่าุท้ายึ้ “แต่ว่าึแม้าเฟยเยวี่ยจะมีชื่อเสียงาเป็ระยะเวลาหนึ่งแล้ว แต่เขา็ยังรู้รายละเอียดภายในไม่ากนัก ถ้าจะมั่นใจว่า ัจากถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องี้เสร็จจะได้ฉายใน่ตรุษจีนจริง… นั่น็ต้องรบกวน...”พ
สวี่เทาเพิ่งพูดาได้เพียงึ่เดียว แต่คนฉลาด่าฉินซี็เข้าใจคำพูดที่เหลือแล้ว
พวกเขาต้องการให้เฉินเจวี๋ยช่วยเหลือ!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??