เรื่อง ทะลุมิติรักฉบับซุปเปอร์สตาร์ (แปลจบแล้ว)
“เเจ้านัดพบกับนอการ คาดว่ากำลังคบหากับาหนุ่ม้าสวยอยู่!”
“เ็ผู้าที่ทำให้เเจ้าลุ่มหลงได้นี้คือใคร?”
“เวลาผ่านมานานาปี นี่เป็ลางว่าเเจ้าจะเบี่ยงเบนทางเพศเหรอ?”
……
นิตยสารซุบซิบรายสัปดาห์ต่างพาดหัวข่าวกันไปเิจริง และหัวข้อนี้ยังติดอันดับต้นๆ กระู้่าๆ บนโลกอินเทอร์เน็ตไปไ่น้อย ภาพแผ่นัของเเจ้าจงซิงอู๋และ ‘นอการ’ ่าฉินซีจะอยู่ใข่าวนี้ไปตลอดกาล ท่าทางที่จงซิงอู๋เปิดปะตูรถให้ฉินซีูให้าใส่ใจเป็่ามาก และด้วยภาพนี้ ัจากถูกนักข่าวเติมแต่งสีสันเข้าไปแ้ จงซิงอู๋กับฉินซีก็กลายเป็คู่รักกัน เพียงกิริยาแสดงาเป็สุภาพบุรุษธรรมดาๆ ก็ถูกมองเป็การแสดงารักใคร่่าึ่
จงซิงอู๋ไ่ได้มีข่าวฉาวมานานมากแ้ เเจ้าที่มีชื่อเีงและบริสุทธิ์ขาวสะอาด รอบาของเขาไ่มีแม้แต่เพื่อนที่มีข่าวฉาวสัก จู่ๆ เ็หนุ่มปริศนาึ่ก็ปรากฏตัวึ้ข้างาเขา ูจากใบ้าที่โดดเด่นและรูปร่างทีู่แลเป็่าดี จะต้องเป็ที่งดงามมากแน่ และเพราะแบบนั้นถึงสามารถเย้ายวนเเจ้าจงไปได้!
...ใตอนนั้นทุกต่างก็พากันคิดเช่นนั้น
มีเพียงแฟนับของปรมาจารย์เตงฟางปู๋ป้ายใส่วนน้อยเ่านั้นที่มองแผ่นัใข่าวฉาวด้วยาคุ้นเคย “ไ้า ไ้า ทำไมู้ายต้าต้าของพวกเราเลยล่ะ...”
ไ่ว่าแฟนับจะไปคอมเม้นท์่าไรบนอินเทอร์เน็ต ฉินซีก็นอนหลับสบายอยู่ที่บ้านไปั้คืน พอตื่นึ้มาใตอนเช้า เขาก็นำของตำนานยุคฉินึ้มา มือึ่จับปากกาเริ่มขีดเขียนลงบนนั้น สถานที่ที่เขาพักอาศัยอยู่มีชั้นวางหนังสือเหล็กเล็กๆ ตอนนี้บนชั้นวางหนังสือเล็กๆ นี้เต็มไปด้วยหนังสือมากมาย มีั้ที่เกี่ยวข้องกับการแสดงโดยเฉพาะ การกำกับและการเขียน ั้ยังมีพวกบันทึกปะวัติศาสตร์ ปะวัติโดยย่อของยุคฉินและฮั่น… ุปๆ ก็คือมีข้อมูลค่อนข้างมาก และเพียงพอที่จะทำให้ฉินซีหาารู้ทั่วไปที่ต้องใช้ใการถ่ายละครได้
ใชาติ่ฉินซีมักจะคิดว่า การเป็นักแสดงึ่ไ่เพียงแต่ต้องใส่ใจเรื่องทักษะการแสดงเ่านั้น แต่นักแสดงที่ได้มาตรฐาน ่จะเข้าไปใกองถ่ายก็ควรเตรียมตัวเให้ดี ไ่ใช่รอให้เข้าไปใกองถ่าย่แ้ถึงค่อยๆ ปรับแก้ ่้านั้น พวกเขาอาจทำาเข้าใจเกี่ยวกับารู้เฉพาะทาง ารู้เกี่ยวกับปะวัติศาสตร์ที่ต้องใช้ใละคร หรือปรับรูปร่างของตัวเเพื่อการถ่ายทำ ถ้าเป็มือใหม่ที่ทำแบบนั้นได้ าสำเร็จก็อยู่ห่างจากพวกเขาไ่ไกล มีเพียงที่ถ่อมตนตั้งใจเรียนรู้เ่านั้น ถึงจะก้าวไปได้ไกล
ฉินซีได้รู้เรื่องราวของเหล่าบุคที่มีชื่อเีงใช่วงยุคสงครามสหรัฐยามฤูใบไม้ผลิ รวมั้ลำดับการพัฒนาจากยุคไปสู่ียุคมาจากภายใหนังสือ… ใใจของเขามีาเข้าใจเบื้องัของตำนานยุคฉิน่าละเอียดมากึ้ และเข้าใจตัวละครใึ้ีระดับ ฉินซีเปิดูคำวิจารณ์ถึงฉินฮ่องเต้อิ๋งเจิ้งีไ่น้อย เขาสามารถใช้สิ่งเหล่านี้ตอนถ่ายละครได้ั้นั้น การจะแสดงบาทของตัวละครตัวึ่าให้ได้ดีนั้น จะต้องใช้าพยายามั้หมดเ่าที่จะทำได้ เพื่อเข้าใจนิสัยใจคอและการกระทำต่างๆ ของตัวละคร จากนั้นก็ปรับตัวเให้กลายเป็เขา
ฉินซีมั่นใจมา่าตัวเจะสามารถแสดงบาทของตัวละครตัวนี้ได้ดี ไ่เพียงแค่ทักษะการแสดงที่ได้มาจากชาติ่ แต่ยังเป็เพราะชาตินี้เขาไ่ได้มีาใจร้อน่าเมื่อ่แ้ เขาสามารถสงบใจทำาเข้าใจเกี่ยวกับตัวละครได้ดียิ่งึ้ เขาพยายามทิ้งทุก่าไว้ข้างั และแสดงตัวละครเหล่านี้ให้าให้ยอดเยี่ยมที่สุด!
ไ่รู้ว่าขีดเขียนลงใมานานแค่ไหนแ้ ใที่สุดฉินซีก็ปิดุดลง ยกชาดอกไม้ข้างมือึ้มาจิบ ขม... นี่เป็ของที่ซย่าชิงหลีซื้อมาให้่้านี้ เนื่องจากสาขาที่เขาเรียนมักต้องอดหลับอดนอนทำผลงาน ซย่าชิงหลีจึงบอ่าเขาควรดื่มชาดอกไม้เพื่อบำรุงร่างาให้มากๆ
ฉินซีเค้นหัวเราะา ่จะโยนชาดอกไม้ใมือทิ้งถังขยะไปั้แก้ว
เขาบ้าไปแ้จริงๆ คาดไ่ถึงว่าตัวเจะยังคิดถึงเธอได้...
ัจากเสร็จเรื่องวุ่นวายไปแ้ ใที่สุดฉินซีก็มีโอกาสเปิดเวยป๋อู ฉินซีมองจำนวนผู้ติดามที่สูงึ้จนเกือบจะถึงแสน่ารวดเร็ว ยังไ่รู้เลยว่าัจากละครออกาาแ้ แฟนับของเขาจะเพิ่มึ้ีมากเ่าไร มุมปากของฉินซีอดยกึ้ไ่ได้ และใตอนนั้นเ เขาก็ได้ยินเีง “ิ๊...” จากนั้นเีงของเรียบนิ่งของผู้าึ่ ที่ฟัง้ายพวกระบบปฏิบัติการก็ัึ้ “จำนวนแฟนับของคุณทะลุเิระดับึ่แ้ ขอแสดงายินดีด้วย ระบบแฟนับเริ่มทำงาน”
ฉินซีกะพริบาปริบๆ เขาไ่ได้หลอนได้ยินไปเใช่ไหม?
ฉินซีลูบหูของตัวเ ่จะยกโทรศัพท์ึู้ีสักพัก มันเป็ระบบาสามารถใหม่ของเวยป๋อเหรอ? เป็ไปไ่ไ้! ชาติ่เขาไ่เคยได้ยินเรื่องระบบาสามารถแบบนี้มา่เลย!
“ติ้ง...” เีงึ่ัึ้มาี แม้ว่าเีงจะเบามาก แต่ใที่สุดครั้งนี้ฉินซีก็มั่นใจแ้ว่าเีงนี้ัึ้จากภายใองของเขาเ ใชั่ววินาทีนั้นภายใหัวของฉินซีปรากฏพวกนิยายพลังวิเศษหรือมิติต่างๆ ที่ครั้งึ่เคยโด่งัเป็บ้าั่งใอินเทอร์เน็ตึ้มา ตัวละครหลักในิยายเหล่านั้นมักจะได้พบเจออะไรแปลกๆ กันั้นั้น หรือว่าเมื่อเขากลับชาติมาเกิดใหม่ีครั้ง เขาจะได้รับาสามารถพิเศษแบบนี้ด้วย? ฉินซีไ่อาจดึงสติกลับมาจากาดีใจครั้งยิ่งใหญ่นี้ไปได้ จากนั้นเขาก็ได้ยินเีงนั้นัึ้ใองีครั้ง
“เจ้าของร่างกรุณารีำให้จำนวนแฟนับถึงระดัี่สองใเร็ววัน เมื่อถึงระดับห้าึ้ไป ระบบจะเปิดาสามารถใหม่เพิ่ม” ้ำเีงเรียบๆ นั้นยังคงพูดต่อ จากนั้นก็เงียบไป ไ่ว่าฉินซีจะนั่งรออยู่ตรงนั้นีนานเ่าไร หรือจะเลื่อนเวยป๋อไปมาีสักพักก็ไ่มีเีงนั้นัึ้มาี
บางทีนี่อาจจะเป็่าในิยาย นิยายเหล่านั้นโดยส่วนมากระบบพวกนี้จะมาจากอนาคตหรือต่างดาว และเพราะมีเทคโนโลยีที่ล้ำัย่า ระบบพวกนี้จึงมักจะเป็ระบบอัจฉริยะ ทว่าระบบนี้ของฉินซีกลับเยือกเย็นเหลือเิ เขาอดจะส่าย้าไปมาไ่ได้ ไ่ เป็แบบนี้ก็ดี ่าน้อยระบบก็จะไ่บังคับให้เจ้าของร่างไปทำเรื่องต่างๆ ่าในิยายพวกนั้น
จิตใจของฉินซีกลับพุ่งทะยานึ้ีครั้ง เขาโทรศัพท์ออกไปชวนเจ้าอ้วนต้วนาหาอะไรทาน เมื่อ่หอของพวกเขามีรูมเมทด้วยกันั้หมด 4 แต่ีสองกลับบ้านเกิดไปฝึกงานแ้ ก็เลยเหลือแค่เขากับเจ้าอ้วนต้วนที่กำลังว่าง
ฉินซีาจากบ้าน และทิ้งเรื่องระบบนั้นไป่ารวดเร็ว!
ครั้งนี้เจ้าอ้วนต้วนมาเร็ว่าเขา รอจนเขาเดินเข้าไปใ้ เจ้าอ้วนต้วนก็โอบัเขาเดินเข้าไปใร้าน “ไ่ได้มากินราเม็งที่นี่นานเลย เอ... ครั้ง่นี่ก็เมื่อครึ่งปีที่แ้สินะ...”
“อืม” ฉินซีบิดตัวไปมาด้วยาอึดอัด อยากจะสลัดมือของเจ้าอ้วนต้วนออกไป แต่เจ้าอ้วนต้วนกลับไ่ได้รู้เรื่องเลย และยังคงโอบตัวฉินซีเดินต่อไป่ากระตือรือร้น เพียงแต่ฉินซีกลับรู้สึกอึดอัดเป็่ามาก เมื่อชาติ่ัจากที่เขาเลิกกับซย่าชิงหลีแ้ เขาก็ถูกจี่อวี้เซวียนทำให้เบี่ยงเบนไปทีละน้อย ตอนนี้ัจากกลับชาติมาเกิดใหม่ เขาก็ยังคงเป็ที่ถูกทำให้เบี่ยงเบนไปอยู่ และไ่ใช่ตัวเที่บริสุทธิ์ีต่อไป ตอนนี้เมื่อมีผู้ามาทำตัวชิดใ้ ใองของเขาก็ไ่ได้มองเป็าสัมพันธ์ฉันี่น้องี ทว่ากลับเกิดาต้องการหลีกเลี่ยง่าไ่อาจควบคุม
ใที่สุดระบบปะสาทที่หยาบกร้านของเจ้าอ้วนต้วนก็รู้สึกได้ถึงาผิดปกติของฉินซี เขายกมือึ้เคาะแผ่นัของฉินซีแรงๆ “เ๋ ฉันว่านะ านี่เป็อะไรไปกันแน่? ไ่ได้เจอกันนาน ก็กลายเป็ขี้อายแบบนี้ไปแ้...”
“แกสิเขิน” ฉินซีกลอกาึ้
เจ้าอ้วนต้วนหัวเราะร่า ่่สายาเจ้าชู้มาให้ฉินซี “ฉันขี้อายจะายไป...”
ฉินซีกลอกาไปมา คิดมาตลอดว่าทักษะการแสดงของเจ้าอ้วนต้วน ‘เี่าญ’ ขนาดนี้ ถ้าไ่ไปเป็นักแสดงก็น่าเีดายมากจริงๆ
ั้สองเลือกที่นั่งใ้้าต่าง พนักงานนำเมนูเข้ามาให้ เจ้าอ้วนต้วนเปิดเมนูไปพร้อมกับถามฉินซี
“เ้ ี่า ทำไมช่วงนี้ฉันเห็นรูปาบนเวยเป๋อด้วยล่ะ ากำลังขายรูปอยู่เหรอ?”
“าสิขายรูป นี่ได้ติดามข่าวบันเทิงบ้างหรือเปล่า?”
เจ้าอ้วนต้วนพยัก้า “ติดามสิ” เขาพูดไปพร้อมกับนำกระดาษหนังสือพิมพ์ยับยู่ยี่ออกอกเสื้อ และวางมันลงตรง้าฉินซี “ฉันติดามนะ! าูสิ!”
เมื่อฉินซีมองแ้ ด้านบนนั่นไ่ใช่ภาพแอบถ่ายของตัวเกับจงซิงอู๋หรอกเหรอ? ฉินซีเกือบจะกระอักเลือดาเลอะใบ้าของเจ้าอ้วนต้วนแ้
“ใครบอกให้าติดามอะไรแบบนี้กัน?” ฉินซีพูดา่าอารมณ์ไ่ดีนัก
ใบ้าของเจ้าอ้วนต้วนเต็มไปด้วยาหยอกล้อ “ถ้าฉันไ่ติดามอันนี้จะให้ไปติดามอันไหนล่ะ? แน่นอนว่าฉันต้องติดามเรื่องาสัมพันธ์ของเพื่อนฉันสิ แต่พูดกันามจริงนะ นี่คือาจริงเหรอ? าไปยั่วยวนจงซิงอู๋? นั่นมันเเจ้าเลยนะ! เป็ไอดอลันะ! ามีรูปของเขาไหม? ขอลายเซ็นมาให้หน่อยสิ...”
สี้าของฉินซีมืดมนไป จากนั้นก็ยกนิ้วชี้มาที่ตัวเ “าูเถอะ าาเเจ้าใอนาคตอยู่ตรง้าานี่ จากาจะไ่ขอลายเซ็นฉันแ้ ยังจะให้ฉันไปขอลายเซ็นจงซิงอู๋ให้ีเหรอ?”
เจ้าอ้วนต้วนหัวเราะาี แต่ฉินซีกลับไ่ได้หัวเราะามด้วย เจ้าอ้วนตัวหัวเราะ “แฮะๆ” า ่จะเงียบเีงไป “า… าจะไปเป็าาจริงเหรอ? ถึงฉันจะต้องยอมรับว่าาเป็ อืม ไ่ เป็ดอกไม้ปะจำมหาวิทยาลัยของเราก็เถอะ...”
“ดอกไม้ปะจำมหาวิทยาลัยอะไรของา?” ฉินซีเกือบจะเอาเมนูอาาตรง้าแนบไปกับใบ้าของเขาแ้
เจ้าอ้วนต้วนยิ้มกรุ้มกริ่ม “ถ้าเทียบผู้หญิงั้มหาวิทยาลัยแ้ ก็ไ่มีใครสวย่าาเลย… ตำแหน่งดอกไม้ของมหาวิทยาลัยจึงตกเป็ของาไป”
ฉินซีรู้สึกถึงเลือดคำึ่ที่จุกอยู่ใลำคอีครั้ง เจ้าอ้วนต้วนก็นิสัยแย่แบบนี้ ทำโมโหจนแทบจะบ้าาย เขาอยู่ที่มหาวิทยาลัยมานานขนาดนั้น แต่ทำไมกลับไ่เคยได้ยินเรื่องดอกไม้ของมหาวิทยาลัยมา่!
“ล้อเล่นน่า เ้ าจะไปแสดงเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักรใช่หรือเปล่า? ฉันเห็นรูปฟิตติ้งของาแ้ ไ้า ูเหมือนกับงามเลยนะ!” เจ้าอ้วนต้วนทำ้าาหลงใหลา
“ถ่ายเสร็จไปแ้เถอะ เจ้าโง่” ใที่สุดฉินซีก็ปาเมนูอาาใมือออกไป
เจ้าอ้วนต้วนไ่ได้หัวเราะเยาะอะไรฉินซี เขาเรียกพนักงานเข้ามาสั่งอาา จากนั้นเมื่อพนักงานนำเมนูเดินออกไป เจ้าอ้วนต้วนก็ใช้มือตบลงที่บ่าของฉินซี “ี่า รอาปะสบาสำเร็จเมื่อไร ฉันจะไปุ่เี[1] ให้นะ!”
เมื่อมีการพูดหยอกล้อของเจ้าอ้วนต้วน อารมณ์ของฉินซีก็ดีึ้ไ่น้อย ระบบนั่นจะเป็่าไรก็ไ่ได้สำคัญแ้ เพียงแค่เขาสามารถกลับมามีชีวิตได้ีครั้ง มีโอกาสได้แก้แค้น เพียงเ่านี้ก็น่าพอใจมากแ้
เขาใตอนนี้มีเส้นทางเบื้อง้าที่ราบรื่นดี มีเพื่อนสนิทอยู่เคียงา ขจัดแฟนสาวที่คบซ้อนไปแ้ และยังแก้ไขชะาชีวิตของตัวเใชาติที่แ้ไปี เพียงเ่านี้… ก็ดีเ่าไรแ้!
ใระหว่างที่ฉินซีกำลังมีาสุข สายึ่ก็โทรเข้ามาที่โทรศัพท์มือถือของเขา บังเอิญว่าพนักงานเข้ามาเสิร์ฟราเม็งพอดี ใหัวของฉินซีเต็มไปด้วยราเม็ง จึงรับสายโดยไ่ไดู้ว่าที่โทรเข้ามาเป็ใคร เีงจากปลายสายัึ้ทันที “าอยู่ไหน?” ้ำเีงราบเรียบนั้นทำให้ฉินซีถึงกับสะดุ้ง
เขารีบจับโทรศัพท์มือถือให้มั่นคง “ทานข้าวอยู่ข้างครับ มีอะไรเหรอ?”
้ำเีงของเฉินเจวี๋ยแฝงไปด้วยาซับซ้อน ทำให้ยากจะรับรู้อารมณ์ของเขา “ทำไมากับจงซิงอู๋ถึงมีข่าวฉาวาได้?”
หากเป็อื่น ฉินซีก็คงจะบอ่า “เกี่ยวอะไรกับคุณ?” ตอกกลับไปนานแ้ แต่เพราะปลายสายคือเฉินเจวี๋ย เขาจะตอบกลับไป่าไรดี? ทำไมเฉินเจวี๋ยถึงถามเขาแบบนี้? เฉินเจวี๋ยสนิทกับจงซิงอู๋ขนาดนั้น หรือพวกเขาจะมีาสัมพันธ์อะไรกัน พอเขามีข่าวฉาวกับจงซิงอู๋ เฉินเจวี๋ยก็เลยหึงึ้มา?! ฉินซีรู้สึ่าัจากที่ตัวเถูกทำให้เบี่ยงเบนไป ช่องว่างใองก็กว้างใหญ่ึ้ไ่น้อย...
อ่า... ูเหมือนว่าเขาจะได้รู้าจริงที่สุดยอดสุดๆ ไปเลย
ทางฝ่ายเฉินเจวี๋ยไ่ได้รู้เลยว่า าคิดของฉินซีไปไกลถึงไหนแ้...พ
……
[1] การุ่เี หมายถึงการทำให้เตียงอบอุ่นึ้มา ซึ่งจะทำให้นอนหลับสบายมากึ้ และยังสามารถหมายถึงการร่วมหลับนอนได้ด้วย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??