เรื่อง ทะลุมิติรักฉบับซุปเปอร์สตาร์ (แปลจบแล้ว)
ิีวางสายไป ้ำเสียงหวังตันสะท้อนก้องใหัวเขา เธอาเา่า คิดไตร่ตรองเรียบร้อยแล้วหรือยังคะ? เธอว่ากหมิงฟิล์มไม่ได้สนใข่าวที่เกี่ยวกับัิีใช่ี้ ถ้าเป็นเรื่องโก มันก็ไม่อาจเป็นความจริง ันั้นเดิมทีข่าวปลอมเหล่านั้นก็ไม่มีทางทำให้กหมิงฟิล์มละทิ้งหน้าใหม่ที่มีศักยภาพ่าเขาไปอยู่แล้ว ทว่าหากมันเป็นความจริงก็ไม่อาจเป็นเรื่องโกได้เช่นกัน หากทักษะการแสดงเขาดีพอ ก็สามารถพัฒนาก้าวไปใกหมิงฟิล์มได้อีก จากนั้นบริษัทก็จะได้นักแสดงที่ดีขึ้นมาอีก
ถ้าจะว่าเขาไม่หวั่นไหวก็คงโก
กหมิงฟิล์มยังหยิบยื่นโอกาสมาให้เขาใเวลาแี้ ถือว่าหาได้ยากาทีเี...
เื่เห็นว่าพอิีรับสายโทรศัพท์เสร็จแล้วเหม่อลอยอยู่า คิ้วเฉินเจวี๋ยก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ัจากนั้นก็คลายออก่ารวดเ็ “มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” เฉินเจวี๋ยมองโทรศัพท์ที่ิียังคงถือเอาไว้ใมือ
ิีรีบวางโทรศัพท์มือถือลง แล้วเผยยิ้มรู้สึกผิดออกมา เขาตัดสินใจะสารภาพกับเฉินเจวี๋ยตั้งแต่ตอนี้ เพื่อว่าัเอยากไปบริษัทกหมิงฟิล์ม เฉินเจวี๋ยช่วยเขามาา เขาไม่สามารถยึกยักไม่ตอบไปตลอดแี้ได้ และคงไม่สามารถหลอกเฉินเจวี๋ยได้ ันั้นสู้ไปตรงๆ จากนั้นค่อยหาโอกาสตอบแทนเฉินเจวี๋ยจะดี่า
เื่รวมความรู้สึกชาติ่และชาติี้เข้าด้วยกัน ิีก็เิความรู้สึกเหมือนติดหี้อีกฝ่ายามายจนไม่รู้สึกอะไรแล้วขึ้นมา
“ไม่ได้มีปัญหาอะไรครับ แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมอยากคุณเฉินมาตลอด” ท่าทางิีูผ่อนคลายลงไม่น้อย ทำให้มองรู้สึกสบายใขึ้นมา
เฉินเจวี๋ยเอนัพิงพนักพิงัเก้าอี้ สีหน้าเขากลายเป็นเฉื่อยชายิ่งขึ้น “ื ว่ามาสิ”
บรรยากาศระหว่างทั้งสองผ่อนคลายเป็นกันเขึ้น ถ้ามีอื่นมองเข้าา็คงรู้สึ่าทั้งสองเหมือนเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาเนิ่นา
“่หน้าี้ บริษัทกหมิงฟิล์มติดต่อมาหาผม” ฉามีข้อดีอยู่่าหนึ่ง นั่นก็คือเื่พูดออกมาเพียงครึ่งหนึ่ง ุก็สามารถเข้าใได้แล้ว
เฉินเจวี๋ยค่อยๆ นั่งัตรง ค่อยๆ เิตามีฝ่า พร้อมเ่ถามิี “นายอยากไปบริษัทกหมิงฟิล์มสินะ?”
ิีพยักหน้าตอบ่าตรงไปตรงมา “ตอนที่ผมยังไม่ได้เข้ามาใการบันเทิง ผมก็มองที่นั่นเป็นเหมือนแดนสวรรค์แล้วครับ” ิีพูดไปพร้อมกับเผยยิ้มเจื่อนๆ ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดแี้จริงๆ แม้ว่าจะเป็นเรื่องเื่ชาติ่ก็ตาม
“ผมอยากเข้าบริษัทกหมิงฟิล์มมาตลอด แต่ก็ไม่กล้าคาดหวังาเกินไป คิดไม่ึว่าอยู่ดีๆ จะได้รับการโอกาส ัจากนั้นพอมีเรื่องวุ่นวายามายเิขึ้น ตอนแรกผมคิดว่ากหมิงฟิล์มคงไม่กล้าเซ็นสัญญาด้วยแล้ว คิดไม่ึว่าเื่สักครู่จะติดต่อมาหาผมอีก”
“เพราะแนั้น ก็เลยรู้สึกซาบซึ้ง?” เฉินเจวี๋ยพูดต่อ
ิีพยักหน้าตอบรับ
จู่ๆ เฉินเจวี๋ยก็ถามเขาขึ้นมาด้วยความไม่เข้าใ “ถ้าแนั้น แล้วฉันที่อยากจะเซ็นสัญญากับนายมาตลอดโดยไม่เคยเปลี่ยนแปลงล่ะ ทำไมไม่เห็นนายจะซาบซึ้งใบ้าง?”
ิีหันไปมองใบหน้าเรียบเฉยเฉินเจวี๋ย และสบสายตาเย็นชาขีฝ่า จากนั้นก็พูดออกมาโดยไม่รู้ั “คุณเฉินต่างออกไปครับ การตอบแทนหี้บุญคุณและ้ำใช่วยเหลือคุณเฉินจะต้องไม่ใช่วิธีการี้”
เฉินเจวี๋ยเก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรไป เขาัรู้สึกขบขัน ะทั่งมุมปากก็ค่อยๆ หยักขึ้นเป็นยิ้ม ทว่าไม่าก็ัไปราบเรียบเช่นเดิมราวกับยิ้มเื่ครู่เป็นเพียงสิ่งที่อื่นคิดไปเ เขาถามิีว่า “ถ้าแนั้นนายจะใช้วิธีการไหนใการตอบแทนฉัน?”
หัวใิีัเต้นแ สัญชาตญาณเขาว่า ท่าทางเฉินเจวี๋ยใยามี้รู้สึกได้ึความอันตา เขาเลียริมฝีปากที่แห้งผาก ัเลอยู่สักพัก ่จะพูดขึ้น “ความจริงผมเก็ไม่รู้ว่าัเมีอะไรที่สามารถตอบแทนคุณเฉินได้ ่าไรสิ่งที่ผมมี คุณเฉินก็น่าจะมีหมดแล้ว”
“่านั้นเหรอ? ฉันคิดว่านายมีบาง่าที่ฉันน่าจะไม่มีนะ” เฉินเจวี๋ยพูดออกมาเรียบๆ
ิีหลุดถามออกไปด้วยความสงสัย “อะไรเหรอครับ?”
เฉินเจวี๋ยกวาดสายตามีฝ่าตั้งแต่หัวจรดปลายเ้า “ฉันรับ[1] ไม่ได้แนาย”
ใตอนนั้นใบหน้าิีกลายเป็นแดงก่ำ ดตาเิ้า สายตาที่มองไปยังเฉินเจวี๋ยร้อนระอุราวกับจะกินเข้าไป ทว่านั่นไม่ใช่ความเขินอาย มันคือความโโ
เฉินเจวี๋ยก้มหน้าลงเล็กน้อย “ความจริงฉันแปลกใาเลยนะ ที่เข้ามาใการบันเทิงต่างก็อยากหาที่พึ่งให้ัเกันทั้งนั้น แต่ทำไมนายึไม่อยากได้อะไรเลยสัก่า?”
ิีส่ายหน้า “ใครว่าไม่อยากได้กันล่ะครับ? ผมเก็อยากได้ที่พึ่งนะ” จู่ิีก็นึกไปึจี่อวี้เซวียนเื่ชาติ่ และผู้ช่วยที่เคยนำสัญญารับเลี้ยงูมาให้เขาเซ็น่า ‘เฟ่ยเฉิงเจ๋อ’ เขาส่ายหน้าอีกครั้งโดยไม่รู้ว่าส่ายให้กับเฉินเจวี๋ย หรือส่ายให้กับัเ
“เพียงแต่ผมไม่อยากได้ที่พึ่งแนั้น”
“ที่พึ่งแนั้นไม่ได้ทำให้สบายใได้า่าเหรอ? หา่าเป็นความสัมพันธ์ทางผลประโยชน์เพียง่าเี อยากจะเลิกก็เลิกได้เลยไม่ใช่เหรอ?” เฉินเจวี๋ยถามขึ้นอีก ้ำเสียงเขาูไม่ได้ใส่ใอะไร ราวกับอยู่ดีๆ ก็นึกสงสัยใคำถามี้ขึ้นมาเท่านั้น
ิีถามัไป่าจริงจัง “คุณเฉินเก็เข้าใใการี้ แล้วทำไมึไม่รู้ว่าสิ่งที่เชื่อถือไม่ได้ทีุ่ ก็คือความสัมพันธ์แี้ล่ะครับ? ถ้าเป็นความสัมพันธ์ทางผลประโยชน์ ขอเพียงคุณยังมีประโยชน์ต่ออีกฝ่าย คุณก็ย่อมไม่มีวันถูกละทิ้ง”
เฉินเจวี๋ยพยักหน้า “ฉันเข้าใแล้ว”!
แต่ิีัไม่รู้ว่าเฉินเจวี๋ยเข้าใเรื่องอะไร
“ึ่าไรในายก็ตัดสินใไปแล้ว จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ฉันไม่บังคับให้นายมาบริษัทฉันหรอก” เฉินเจวี๋ยพูดเสียงเรียบ
ิียิ้มออกมาด้วยความสบายใ เขาพูดยกยอออกมาจนทำให้ยากที่จะเิความโกรธเกลียดขึ้นกับเขา “คุณเฉินมีอาจารย์จงแค่เีก็พอแล้วครับ ที่ชอบทำอะไรวุ่นวายขึ้นมาบ่อยๆ แผม ปล่อยให้ไปทำลายกหมิงฟิล์มเถอะ”
มุมปากเฉินเจวี๋ยโค้งขึ้นเล็กน้อย สีหน้าเขาอ่อนโยนลง่าน่าประหา “นายทำลายกหมิงฟิล์มไม่ได้หรอก แต่ว่ากหมิงฟิล์มจะทำลายนายไหมนั่นก็อีกเรื่อง...”
ิีขมวดคิ้วเข้าหากัน “ทำไมคุณเฉินพูดแี้ล่ะครับ?”
“ตอนี้ึฉันจะพูดให้นายฟัง นายก็ไม่มีทางเข้าใหรอก ลองไปเจอเอาเที่กหมิงฟิล์มเถอะ ึตอนนั้นนายก็จะรู้เว่าที่นั่นเข้ากับนายหรือไม่” เฉินเจวี๋ยไม่หลุดพูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย ิีเก็ไม่รู้ว่าเฉินเจวี๋ยกำัพูดหยอกล้อเขา หรืออยากจะให้ัเขาไปเผชิญกับความลำบากจริงๆ จะได้ผ่อนคลายความไม่พอใเฉินเจวี๋ยลง
บางครั้งิีก็เป็นดื้อดึงหนึ่ง เขาพยักหน้าลงพูด “ครับ ผมจะไปลองเจอูสักครั้ง” ้ำเสียงไม่ได้แฝงความกังวลเลยแม้แต่น้อย
ภายใแววตาเฉินเจวี๋ยเผยแววประหาใออกมา ไม่าเขาก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาไป “ตอนที่ฉันอยู่ต่างประเทศก็ติดตามเรื่องนายไม่น้อย นายฉันทีว่านายจัดการผู้หญิงนั้นยังไง”
ิีไม่รู้ว่าัเควรรู้สึก่าไร เขารู้ว่าเฉินเจวี๋ยลืมชื่อเหลียนเหล่ยไปอีกแล้ว ูเหมือนว่าใสายตาเฉินเจวี๋ย เหลียนเหล่ยก็คงเป็นแค่มดแมลงเท่านั้น เดิมทีก็ไม่ได้มีค่าพอให้เขาแบ่งใไปจดจำชื่อเธอ
“เดิมทีผมไม่อยากสร้างความลำบากใอะไรกับเธอหรอกครับ แต่ว่าเหลียนเหล่ยใคอคับแคบ เื่เห็นว่าครั้งแรกลงมือทำให้ผมพังพินาศไม่ได้ ่าไปร่วมาการ เธอก็ตั้งใสร้างความวุ่นวายให้ผม ผมถูก้ำราดลงมาทั้งถัง เปียกปอนไปทั้งั ัจากนั้นก็ดันไปชนะเธอเข้าโดยไม่ได้ตั้งใ ทำให้เธอต้องเปียกโชกไปทั้งั แต่ผมไม่ได้ตั้งในะครับ ยังไงที่ตัดเชือกจนทำให้เธอเปียก้ำก็ไม่ใช่ผม แต่ใครจะรู้ว่าเหลียนเหล่ยก็ยังจะเอามันมาลงที่ผม บางทีเธออาจคิดว่าหน้าใหม่่าผมไปล่เกินเกียรติและอำนาจรุ่นี่่าเธอเข้า” ิีพูดพร้อมกับยักไหล่ ใสายตาเขาเต็มไปด้วยความไม่ใส่ใ
ความโโและเกลียดชังใตอนนั้นค่อยๆ ถูกกดลงไประหว่างการจัดการเหลียนเหล่ยแล้ว ตอนี้เขาจึงสงบลงมาได้
“ัจากนั้นก็เปลี่ยนไปเล่นเกมอีกเกม ตอนนั้นเธอจงใผลักผมตกลงมาจากเวที อ้อ แล้วผมก็กลายเป็นแตอนี้นี่แหละครับ” ิีเผยยิ้มสดใสพร้อมกับขยับแขนที่ถูกใส่เฝือกเอาไว้เล็กน้อย
สีหน้าเฉินเจวี๋ยัหมองลง ่จะยื่นมือเข้าาดแขนิีลงที่เตียง
เฉินเจวี๋ยเป็นผู้ชายทีู่ไม่ได้มีกล้ามเนื้อานัก มีรูปร่างสูงโปร่ง ทั้งยังูผอมเนื่องจากการทำงานหนัก ิีคิดไม่ึว่ากำัเขาจะาขนาดี้ ัจากถูกอีกฝ่ายกดแขนัเลง ิีก็ไม่อาจขยับเขยื้อนได้เลย
ิีเหยียดยิ้มเล็กน้อย และไม่กล้าขยับัมั่วซั่วอีก
ความจริงเฉินเจวี๋ยหวังดีกับเขา เฉินเจวี๋ยไม่อยากให้ะูกเขาเคลื่อนผิดที่ไปอีก เพียงเพราะเขาต้องการโชว์อาการบาดเจ็บใหู้ สำหรับนักแสดงที่ต้องรับงานละครแล้ว เขาไม่ควรจะบาดเจ็บาแี้!
“คุณเฉินน่าจะรู้นิสัยผมดี ตอนนั้นผมโโา แต่ก็ไม่สามารถระเบิดอารมณ์ตรงนั้นได้ ก็เลยได้แต่ลอบคิดแผนตอบโต้เอาไว้ พอาการจบลง ผมเห็นว่าผู้จัดการเหลียนเหล่ยเข้ามาขวางผมเอาไว้ แค่นั้นผมก็รู้แล้วว่าท่าจะไม่ดีแน่ ผมก็เลยเอาโทรศัพท์ออกมาเตรียมอัดวิดีโอไว้” เื่ชาติ่เขาไม่รู้เรื่องอะไรแี้ ันั้นพอเข้ามาใการบันเทิงแล้วก็ต้องลำบากไปา ัจากนั้นเขาก็เิความเคยชินขึ้นมาว่าเวลาพูดคุยอะไรกับใครจะต้องอัดวิดีโอหรืออัดเสียงไว้
่าน้อยเขาก็มีการเตรียมพร้อม และไม่มีทางปล่อยให้บดขยี้และทำอะไรไม่ได้ัจากถูกะทำ
“วิดีโออะไร? เอามาให้ฉันู่” เฉินเจวี๋ยไม่แปลกใกับการะทำิี เื่คิดไปึครั้งแรกที่ได้พบกับิี ิีก็ไม่ได้เหลือช่องทางไว้ให้ัเด้วยการอัดวิดีโอกลุ่มเทียนหม่าหยูเล่อเอาไว้หรอกเหรอ? แถมุท้ายยังอัปโหลดลงอินเทอร์เน็ตจนเทียนหม่าหยูเล่อต้องลำบากไปไม่น้อยอีก
เฉินเจวี๋ยอดแปลกใขึ้นมาไม่ได้ ิีไปเรียนรู้เรื่องเหล่าี้โดยไม่มีใครสอนมาจากไหน ทำไมึรู้จัะแเรื่องพวกี้? ตามพื้นเพเขาแล้ว เขาควรจะเพิ่งก้าวออกมาจากหอคอยงาช้าง และทำอะไรไปด้วยความไร้เดียงสาึจะถูก แต่ทำไมตอนี้ท่าทางเขาัเหมือนเคยถูกใครทำร้ายา่อน ทั้งยังเป็นการทำร้าย่ารุนแจนจำฝังใขนาดี้อีก
ใใเฉินเจวี๋ยปกคลุมไปด้วยหมอกหนา และเพราะแนั้นจึงเิความรู้สึกะอักะอ่วนขึ้นมาบ้าง
ิีส่งโทรศัพท์มือถือให้เฉินเจวี๋ย่าไม่ปิดบัง ่าไร่หน้าี้ตอนที่เขาจัดการเทียนหม่าหยูเล่อ เฉินเจวี๋ยก็เคยเห็นวิดีโอนั้นา่อนแล้ว ตอนี้เขาจึงไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร
เฉินเจวี๋ยเปิดวิดีโอูไปได้สักพัก คิ้วเขาก็ขมวดเข้าหากัน และุท้ายใบหน้าเขาก็ราวกับปกคลุมไปด้วยไอเย็นยะเยือก
“ไม่ได้ยิ่งใหญ่หรือโด่งัอะไรใการบันเทิงเสียเท่าไร แต่ผู้จัดการเธอัทำัยิ่งใหญ่่าสำนักงานจัดการนักแสดงที่แท้จริงเสียอีก” เฉินเจวี๋ยเหยียดยิ้ม
ิีฉวยโทรศัพท์มือถือัมา ่จะพูดขึ้นเรียบๆ “สงสัยว่าจะไม่เคยพบเจอโลกมาานักล่ะมั้งครับ ก็เลยคิดว่าัเเป็นที่หนึ่งโลก ไม่มีใครกล้ามาทำให้พวกเธอไม่พอใ
เฉินเจวี๋ยนิ่งไปหลายวินาที ่จะพูดกับอีกฝ่าย “ิี นายลงมือเบาเกินไปหรือเปล่า?”
ิีึกับตะลึงงัน “แี้ยังเบาไปอีกเหรอครับ?” ัจากเหลียนเหล่ยถูกทำให้ล้มลงแี้ ก็สามารถเรียกได้ว่าชื่อเสียงป่นปี้ไปหมดแล้ว และอาจจะต้องแตกแยกกับนายทุนเธออีก ่หน้าี้เซิ่งเปิดัมาโดยการพึ่งพาช่องทางด้านมืดบาง่า ยังไม่แน่ว่าัจากี้เขาจะจัดการเหลียนเหล่ย่าไร ูจากนิสัยเซิ่งแล้ว เหลียนเหล่ยก็คงไม่ได้ดีเด่อะไร
สำหรับที่ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงและประโยชน์ัเ่าเหลียนเหล่ย การทำลายชื่อเสียงเธอ ไม่ถือเป็นการแก้แค้นที่ดีทีุ่แล้วหรอกเหรอ? ิีเริ่มไม่เข้าใขึ้นมา
เขาคิดว่าัเลงมือได้โหดเหี้ยมไม่เห็นใใครแล้วนะ!
แต่เฉินเจวี๋ยัส่ายหน้า “ิี นายูถูกความสามารถใการฟื้นจากความตายใการบันเทิงาเกินไปแล้ว นายคิดว่าใการบันเทิงจะมีนักแสดงสักกี่ที่ใสสะอาด? ต่อให้หนีภาษี ตบตีแฟนคลับ เล่นพนัน เา ขายั มั่วเซ็กส์ หรือแม้แต่ข่าวที่ฉาว่าี้… มาพัวพันกับัพวกเขา ขอเพียงพวกี้หายไปจากสายตาผู้สักพัก รอจนัมาอีกครั้งก็ย่อมต้องมีแฟนคลับจำนวนาที่คิดึ และยกโทษให้พวกเขาที่ ‘ำึิ’ แล้ว แถมแฟนคลับพวกเขายังจะสามารถพูดได้อี่า ที่ทำผิดแล้วรู้จักแก้ไขนั้น… ช่างเป็นบุคคลผู้น่ายกย่อง”
ใใิีึกับสั่นไหว
เฉินเจวี๋ยพูดถูก แม้เหลียนเหล่ยจะผิดใกับเซิ่ง แต่ด้วยใบหน้านั้น แค่เปลี่ยนสถานที่ไป เธอก็ยังสามารถหานายทุนที่ยินดีจะรับเลี้ยงูเธอได้อีก ไม่แน่ว่าใเวลาไม่ึปี เธอก็อาจัมาใการบันเทิงได้อีกครั้ง จากนั้นก็ก้าวขึ้นสูงไปตามการยกยอนายทุน ความผิดเธอก็จะค่อยๆ จางหายไป จากนั้นเธอก็จะมีแฟนคลับสมองมีปัญหาอีกกอง...
ิีบีบฝ่ามือแน่น เขารู้สึกโโที่ัเัมาเิใหม่อีกครั้งแล้วก็ยังมองอะไรไม่ะจ่างเท่าอื่น
เื่เห็นิีไม่พูดอะไรเป็นเวลาา เฉินเจวี๋ยก็คิดว่าิียังรับความจริงใการบันเทิงไม่ได้ เขาคิดไป ่ทีุ่ท้ายจะยื่นมือตบลงที่บ่าิี “นายยังไม่ร้ายกาจพอก็ไม่เป็นไร”
ิีเงยหน้ามองเขา่าไม่รู้ัพ
สีหน้าเฉินเจวี๋ยยังคงไร้ความรู้สึก เขายังคงเป็นชายหนุ่มที่เิมามีชาติตระกูลและสง่าเยือกเย็น เหมือนใความคิดิีเช่นเดิม “แค่ฉันร้ายกาจพอก็พอแล้ว”
ิีได้ยินเขาพูดออกมาแี้
……
[1] รับ ใที่ี้หมายึเป็นฝ่ายรับ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??