เรื่อง ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม
“ปิดไฟก่อนได้มั้ย”
//ถึงเวลาแล้วใช่มั้ย.//
าัญหลับตาปี๋อีกครั้งเมื่อาุ่ส่งสายตาี่ดูอำมหิตมาให้เเมื่อคิดว่ามันคงถึงเวลาแล้วหากเจะเสียอะไรเขอให้เรื่องนี้มันเป็นเหมือนแค่ฝันไปเท่านั้นจึงขอร้องให้าุ่ปิดไฟก่อนี่จะทำอะไรเแต่มือทั้งของเก็ักำผ้าขนหนูเอาไว้แน่น
“แล้วปิดไฟฉันจะเห็นอะไรเล่า...”
เหนือเมฆสาดเสียงฝาดใส่หญิงสาวเาไม่เข้าใจผู้หญิงใต้ร่างของเาเลยจริงๆรู้ทั้งรู้ว่าไม่รอดแน่ๆยงจะลีลาขอร้องในสิ่งี่เาไม่อยากจะทำ
“ก็ไม่ต้องเห็นสิ”
าัญัโต้ตอบอีกฝ่าย่ากล้าๆกลัวๆทั้งัไม่ยอมลืมตามามองอะไรตรงหน้าเอีกด้วยเพราะเรู้ว่าตอนนี้าุ่น่าจะเปลือยไปเสียทุกส่วนแล้ว
“เอย่าทำเหมือนไม่คุ้นไม่ชินกับเรื่องแบบนี้เลยลูกเก็มีแล้ว..อยู่เฉยๆ..ลืมตาด้วย”
“ไม่”
“ลืมตามองฉั..อย่าดื้อได้มั้ยบอกให้ลืมตาไง”
“....ฮื้ออ....”
าัญต้องยอมทำตามาุ่แต่โดยดีทั้งี่คราแรกัพยายามต่อต้านเาแต่ด้วยน้ำเสียงี่ดูโหดของาุ่ทำให้เกลัวและไม่สามารถต่อต้านเาได้อีกต่อไป
“ผ้านี่ก็ปล่อยได้แล้วจะห่อทำไมทั้งตัวแล้วฉันจะทำอะไรเัไง”
เหนือเมฆดึงมือหญิงสาวให้หลุดออกาผ้าเสียทีเพราะเาู้ึรำคาญมันเต็มทน
“..เอ่อ..คือ..”
“ถ้าเัลีลาอีกฉันจะหมดความอดทนแล้วนะ..แล้วถ้าเพื่อนเเดือดร้อนฉันไม่รู้ด้วย”
“งั้..คุณปิดไฟก่อนได้มั้ย”
าัญัขอร้องคำเดิมกับาุ่เไม่อยากเห็นอะไรของเาและก็ไม่อยากให้เานั้นเห็นอะไรของเเรื่องคืนนี้เจะถือว่ามันเป็นแค่ฝันเท่านั้น
“โถ่..โว้ยยก็ได้วะ”
เหนือเมฆจำต้องทำตามี่หญิงสาวบอกเพราะเาขี้เกียจฟังคำพูดอะไรของหญิงสาวอีกแล้วถ้าทำตามี่เขอแล้วเัไม่ยอมอีกล่ะก็เาก็จะต้องใ้วิธีบังคับแล้วหละ
//นี่ัไม่บังคับอีกหรออิพี่//
“อื้อ..อื้มมม”
าัญู้ึแปลกๆเมื่อมีอะไรนุ่มนิ่มเลื้อยไหลอยู่บนเรือนร่างของเ่าไม่มีท่าทีว่าจะหยุดและมันก็ดูจะรุนแมากขึ้นเื่ๆจนเต้องร้องออกมาาลำคอเล็กน้อยเพราะความู้ึี่พึ่งเคยได้สัมผัส
“ตัวเนี่ทั้งนิ่มทั้งเด้งจริงๆเลยแฮะ”
เหนือเมฆพรมูไปทั่วร่างกายของหญิงสาวขบเม้มไปเสียทุกส่วนเาชอบเนื้อตัวของเทั้งหมดทั้งักลิ่นหอมอ่อนๆี่เพึ่งจะอาบน้ำมาอีกน้ำหอมยี่ห้อไหนก็แพ้กลิ่นของเตอนนี้อยู่ดี
“อื้อ..ค..คุณ..อื้มมม”
าัญเริ่มู้ึเครียดเ็เล็กน้อยี่จู่ๆาุ่ก็ใ้ทังมือแ่ของเาบีบเ้สิ่งี่ตูมของเเล่น่ามันมือ้ั้ประกบูดูดึริมฝีปากของเเล่น่าาอารมณ์แลมาใของเาก็ัพ่นแขึ้นเื่ๆต่างาเตอนนี้ี่แะหยุดาใ
“อยู่เฉยๆ”!
าุ่ค่อยๆแรกตัวมาตรงกลางระหว่างตัวขงหญิงสาวพร้อมหยิบสิ่งี่ป้องกันใส่่าชำนาญแม้ในความมืด้ั้สั่งให้หญิงสาวี่กำลังอยู่ไม่สุขให้เอยู่นิ่งๆเพื่อี่เาจะได้ดำเนินกิจกรรมของเาต่อไป่าไม่ยากลำบาก
“อ..อร๊ายยยยย..”
าัญร้องเสียงหลงเมื่อู้ึว่ามีอะไรบาง่ามาทำให้เทั้งเจ็บและจุกไปในคราเดียวกันเถึงกับหยุดาใไปชั่วครู่น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา่าหยุดไม่ได้
“นี่เ!!”
เหนือเมฆู้ึได้ถึงอะไรบาง่าี่มันคับแน่นจนเกินไปและเาก็รู้ว่าพึ่งผ่านอะไรในตัวของเไปจึงรีบเปิดไฟและมองสิ่งี่อยากรู้ในทันทีหยดเลือดี่ไหลออกมาทำให้เาได้รู้ในทันทีว่าเับริสุทธิ์และสิ่งี่เารู้มาว่าเมีลูกแล้วคืออะไร
“ฮือ..อือ..จ..เจ็บ...จะเปิดไฟทำไม”
าัญเจ็บก็เจ็บแต่เก็ัอายี่าุ่เปิดไฟแล้วมองไปี่ของสงวนของเอยู่ดี
“แล้วไหนเบอกมีลูกแล้วไงเล่า..อะ..อื้มม”
เหนือเมฆถอดสิ่งป้องกันทิ้งเมื่อรู้ว่าเัไม่เคยเรื่องแบบนี้เาก็ไม่จำเป็นี่จะต้องกลัวอะไร้ั้ัส่งตัวตนของเากลับไปี่ช่องทางรักของเต่อเาส่งเสียงคำรามในลำคอเล็กน้อยเพราะตัวตนของเามันถูกบีบรัดแน่นจนเากลั้นเสียงเอาไว้ไม่ไหว
“ฮือ..อือ..พอได้มั้ยฉันไม่ไหว..ฮือๆๆ..”
าัญไม่เข้าใจว่าาุ่เห็นเเจ็บขนาดนี้ัไม่คิดจะพออีกหรือไงเพราะเคิดว่าร่างกายของเคงจะไม่ไหวกับเรื่องนี้แล้ว
“ใครจะบ้าหยุดตอนนี้ล่ะ..ทนหน่อยก็แล้วกันฉันจะเบามือ”
คน่าเหนือเมฆหรือจะมาหยุดกลางคันกับเรื่องแบบนี้เารู้ว่าครั้งแรกของเหญิงสาวจะู้ึ่าไราุ่ใ้มือปาดน้ำตาี่ไหลมาของเ้ั้บอกกับหญิงสาว่าอ่อนโยนให้เได้มั่นใจว่าเาจะเบามือกับเพร้อมพรมูเรียกอารมณ์สวาทให้เทุเลาความเจ็บลงแล้วเาก็ดำเนินกิจกรรมสวาทของเาต่อจนพอใจ
02.00 .
“ฮึก..ฮือๆๆ..”
หลังาเสร็จสิ้นกิจกรรมสวาทของทั้งเหนือเมฆก็นอนกอดหญิงสาวไม่ยอมปล่อยแต่หญิงสาวเองนั้นก็ัหลับไม่ลงทั้งี่ัเจ็บและเพลีย่ามาก
“เป็นอะไรของเนักหนา”
เหนือเมฆงัวเงียตื่นขึ้นมาอารมณ์เสียเล็กน้อยี่ัได้ยินเสียงร้องให้กระซิกๆของหญิงสาวอยู่ข้างหู
“ฉั..อยาก..ก..กลับ..บ้า..ฮือๆ”
าัญตอบไปสะอื้นไปน้ำเสียงเแผ่วลงมากเพราะไม่มีเรี่ยวแจะพูด
“เดี๋ยวเช้าแล้วฉันจะไปส่ง”
เหนือเมฆตัดรำคาญว่าเช้าแล้วเาจะไปส่งเถึงบ้านเองเพราะตอนนี้เาัอยากพักผ่อนอยู่
“ไม่..จะไปตอนนี้”
าัญัยืนยันว่าเจะกลับตอนนี้ถึงเาจะไม่ไปส่งเขอแค่เาปล่อยเให้ออกไปาห้องนี้ก็พอแล้วเจะหาทางกลับเอง
“ถ้าเัพูดไม่รู้เรื่องและัสะอึกสะอื้นฉันจะไม่ปล่อยให้เนอนรู้เอาไว้ด้วย”
เหนือเมฆพ่นคำขู่ี่ข้างๆหูของหญิงสาวเพราะตอนนี้เาต้องการพักผ่อน
“ฮึก..อือ..ฮึบ”
าัญถึงกับต้องรีบกลั้นเสียงสะอื้นพร้อมนอนนิ่งอยู่ข้างๆเา่าว่าง่ายเไม่อยากให้เหตุการณ์เมื่อครู่มันเกิดขึ้นซ้ำอีกเพราะร่างเคงพังแน่นอน
เช้าวันต่อมา
“นี่ของเอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะเดี๋ยวฉันจะไปส่ง”
เหนือเมฆสั่งให้คนของเาไปซื้อเสื้อผ้าให้เตั้งแต่เช้าเมื่อขงมาถึงเาก็สั่งเไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะเห็นเตื่นรอกลับบ้านมานานแล้ว
“อืมม”
าัญเดินเข้าห้องน้ำไป่าทุลักทุเลเพราะเัู้ึระบมไปทั้งตัวแต่เก็ต้องรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า่ารวดเร็วี่สุดเพราะเสิ่งี่เอยากกลับี่สุดคือบ้านและคิดถึงจันทร์เจ้าลูกน้อยของเด้วย
ทางด้านพระพาย
“ทำไมัไม่กลับมาอีกนะขวัญ”พ
เมื่อคืนก่อี่พระพายจกลับบ้านเเองไม่เห็นาัญเพื่อนเจะมาเตรียมตัวกลับเสียทีเพราะเรอี่ห้องแต่งตัวนานแล้วกระเป๋ากับมือถือของเพื่อนเก็อยู่ี่นี่จึงถามคนในร้านว่าเห็นเพื่อนเบ้างหรือไม่
แล้วเก็ได้รู้ว่าเพื่อนของเนั้นถูกหนูนกหลอกให้ไปทำอะไรหญิงสาวโกรธมากพร้อมต่อว่าอีกฝ่ายต่างๆนาๆแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไมู่้ึผิดเจึงโวยวายอาละวาดและขอไม่กลับไปทำงานี่นั่นอีก
เกลับมารอเพื่อนเี่บ้านตั้งแต่เมื่อคืนเพราะไม่อยากลับบ้านคนเดียวให้แม่เสงสัยแต่นี่มันก็สายแล้วเไม่ยักจะเห็นาัญจะกลับมาเสียทีจึงค่อนข้างี่จะร้อนใจและโทษตัวเองี่ไม่ดูแลเพื่อนเให้ดี
“ขวัญ”
พระพายเห็นรถตู้คันหรูมาจอดี่หน้าบ้านเพื่อนของเจึงรีบวิ่งไปดูเมื่อเห็นเพื่อนเเดินลงมาก็รีบกระโดดกอดด้วยความดีใจี่เพื่อนเกลับมาเสียที
.......................................................................
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??