เรื่อง อสูรทลายสวรรค์ [แปลจบแล้ว]
าจริงแ้เย่ชิงหานได้สติับมาตั้งแต่ที่เสว่เอ้อูเ้าสไปโนซอรัสฟาดปลิวลอยออกไป พลังปราณรบที่เสว่อีปล่อยออกมาเปลี่ยนเป็ฝ่ามือโจมตีใส่แม้จะทำให้เขาาเจ็บไปอย่างั อวัยวะภายในหลายแห่งูะแทกจนได้รับาเจ็บ ะดูกสันหลังหลายซี่เกือบจะแตกหัก แต่ว่าเขาไม่ได้รู้สึกัวเลยสักิ เพราะแหวนทองเหลืองที่อยู่นิ้วนางปล่อยะแสพลังสีขาวมหัศจรรย์ออกมารักษาอาการาเจ็บให้เขาตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้รับาเจ็บแ้
ดังั้ หลังจากที่เย่ชิงหานได้สติับมาสิ่งแรกที่เขาทำคือไม่ใช่ห่วงอาการาเจ็บ แต่ทำการสดับฟังสถานการณ์โดยรอบแ้จึงหรี่ตามองเพื่อาแน่ใจีครั้ง
สถานการณ์ยังไม่ถือว่าเลวร้ายา ตอนี้ทั้งสามฝ่ายกำลังต่อสู้กันนัวเนียไม่มีฝ่ายใดให้าสนใจกับ “ซากศพ” ่าเา แต่ตนเองก็ทำได้เพียงแค่หรี่ตามองไม่้าขยับเขยื้อน เพราะสถานการณ์ในตอนี้ไม่เอื้ออำนวยเ่าใดนัก บวกกับร่างาที่ยังไม่หายดี และการต่อสู้ของทั้งสามฝ่ายก็เพิ่งจะเริ่มต้นเ่าั้ยังไม่ถึงกับชุลมุนา หากบุ่มบ่ามพุ่งทะยานออกไปอาจจะายเป็เป้าให้ทั้งสามฝ่ายโจมตีเสียเอง
นึกถึงหางที่ราวกับเหล็ก้าของเ้าสไปโนซอรัสและฝ่ามือพลังปราณรบสีเหลืองของเสว่อี เย่ชิงหานถึงกับรู้สึกังอขึ้นมาในทันที แต่ทันใดั้คล้ายับว่านึกอะไรขึ้นมาได้ เอ๊ะ...ทำไมไม่เห็นราชาหมาป่าเพลิง?
เพื่อหาคำตอบในสิ่งที่สงสัย เขาเริ่มขยับศีรษะทีละน้อยแ้เริ่มหรี่ตามองตรวจสอบไปทั่วทุกทิศทาง ุท้ายเขาพบร่างของราชาหมาป่าเพลิงนอนตายอยู่ด้านบนถัดขึ้นไปไม่ไจากตำแหน่งที่เขาอยู่
ราชาหมาป่าเพลิงเสร็จมันเสียแ้? แถมร่างยังนอนอยู่ไม่ห่างจากตนเอง?
มองดูร่างาที่ใหญ่โตของราชาหมาป่าเพลิง สมองของเย่ชิงหานเริ่มทำงานขึ้นในทันที มารอสูรระดับห้าขั้นสูงุราชาหมาป่าเพลิงที่ตายแ้ ถ้าหากตนเองคิดหาวิธีงัดเอาแก่นผลึกมารอสูรออกมาให้เสี่ยวเฮยกินได้ เสี่ยวเฮยก็จะเลื่อนขึ้นสู่่ระยะเติบโตได้ในทันที?
สัตว์อสูรเมื่อเข้าสู่่ระยะเติบโต สำหรับูหลานตระกูลเย่แ้ถือว่าเป็เส้นแบ่งเขตของาแตกต่างเลยก็ว่าได้ เพราะว่าสัตว์อสูรเมื่อเข้าสู่่ระยะเติบโตสามารถรวมร่างกับผู้เป็เ้าของได้ เมื่อรวมร่างจะเพิ่มพลัง าเร็ว ปะสาทสัมผัสและด้านอื่นๆ ีามายให้แก่เ้าของ หรือะทั่งมีโอกาสปาฏาสามารถพิเศษออกา็เป็ได้
แต่ที่รู้ๆ คือเสี่ยวเฮยเป็อสูรศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่ต้องสงสัย ปาฏการณ์แปลกปะหลาดที่เกิดขึ้นในมิติลับแอสูร ่ระยะอ่อนแอที่ยาวา ยังไม่ข้ามผ่าน่ระยะอ่อนแอแต่ับมีพลังต่อสู้ที่่าัว ีทั้งยังสามารถส่งะแสเสียงผ่านทางิญญาติดต่อกับผู้เป็เ้าของได้ ทั้งหมดทั้งมวลแสดงให้เห็นว่าเสี่ยวเฮยไม่ธรรมดา ถ้าหากได้รวมร่างกับเสี่ยวเฮยพลังฝีมือของตนไม่รู้ว่าจะเพิ่มพูนขึ้นขนาดไหน? เฝ้ารอปรารถนาเป็อย่างยิ่ง?
เย่ชิงหานที่นอนอยู่บนพื้นใช้สมองครุ่นคิดอย่างัว่าจะทำอย่างไรถึงจะเข้าไปใ้ร่างของราชาหมาป่าเพลิงได้แบบไม่เป็ที่สนใจ
ปัง!
ทันใดั้เอง าตาของเขามีปะาของารู้สึกโชคร้ายและอับจนปัญญาวาบผ่าน ูไฟูึ่ลอยมาตกูขากางเกงของเขา ารู้สึกทีูู่ไฟตกะทบั้เขาไม่ได้สนใจแต่อย่างใด แต่ที่เป็ปัญหาคือไฟที่ค่อยๆ ลามไหม้ขึ้นมาเรื่อยๆ ที่ทำให้เขารู้สึกอยากจะะอักเลือดออกมาตรงั้เลยจริงๆ
ตอนี้เย่ชิงหานเริ่มรู้สึกจะเียดชังไอ้พวกูสัตว์หมาป่าที่พ่นไฟได้พวกี้แ้ ดุร้ายไม่พอยังจะพ่นไฟได้ี เออก็ได้! พ่นไฟได้ข้าไม่ว่า แต่ทำไมต้องพ่นออกมามั่วๆ ด้วย? ต้องเข้าใจสิว่าแม้จะไม่ได้พ่นใส่ใครแต่พ่นออกไปูต้นไม้ใบหญ้ามันก็ทำให้ทัศนียภาพเสียหายรู้ไหม? โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนี้พวกแกพ่นออกมาูคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยอย่างข้า! พวกเ้าอยากสู้ก็สู้กันไปสิ ข้านอนอยู่นิ่งๆ ตรงี้ไปเกี่ยวอะไรด้วย?
รู้สึกได้ถึงไฟที่กำลังไหม้ลุามอย่างต่อเนื่องและิ่นเนื้อไหม้ที่โชยมาจนแสบสมูก เย่ชิงหานตัดสินใจว่าจะไม่ทนีต่อไปแ้ หากยังทนอยู่อย่างี้คงได้ายเป็หมูย่างอย่างแน่นอน
ในขณะที่เขากำลังเตรียมจะทำการิ้งไปมาเพื่อทำการดับเปลวไฟ ด้านหลังพลันมีร่างของหมาป่าเพลิงร่างึ่ลอยตรงมา มันเป็ร่างที่ส่วนหัวูโจมตีจนแหลกเละเลือดสีแดงสดไหลหยดออกมาเป็ทาง!
สวรรค์ช่างเมตตาข้าจริงๆ!
เมื่อสัมผัสได้แรงปะทะที่ใ้เข้ามาทางด้านหลัง เย่ชิงหานดีใจจนแทบจะบ้าคลั่ง ทั่วทั้งร่างาผ่อนคลายลงไม่สร้างแรงต่อต้านใดๆ ยืมแรงส่งจากร่างของหมาป่าเพลิงิ้งออกไปอย่างเป็ธรรมชาติ จะมีก็เพียงแค่เท้าเ่าั้ที่ออกแรงิหน่อยเพื่อบังคับทิศทางในขณะที่ิ้งออกไป
ิ้งไปิ้งมา ุท้ายิ้งไปูร่างของราชาหมาป่าเพลิงที่ขวางอยู่ทำให้ไปต่อไม่ได้ จากั้เย่ชิงหานิ้งขึ้นไปนอนคว่ำอยู่บนส่วนหัวของร่างราชาหมาป่าเพลิงอย่างเป็ธรรมชาติ เปลวไฟที่ไหม้อยู่ที่ขาก็ดับลงปาฏให้เห็นเนื้อส่วนทีู่ไฟไหม้จนดำเกรียมและกางเกงที่ขาดรุ่งริ่ง
โอกาสมาถึงแ้!
เย่ชิงหานไม่สนใจต่อารู้สึกแสบร้อนที่ขาหรือูไฟที่ลอยมาอย่างต่อเนื่องอยู่ไม่ขาดั้ เขาเริ่มทำการติดต่อกับเสี่ยวเฮยผ่านทางิญญา ผ่านไปไม่าด้านล่างหน้าอกที่นอนคว่ำอยู่ปาฏะแสพลังสีดำค่อยๆ พวยพุ่งออกมา มันค่อยๆ รวมักันขึ้นเป็สัตว์อสูรัน้อยที่มีขนาดเ่าหัวของเด็กทารก
เสี่ยวเฮยเมื่อออกา็รีบมุดเข้าไปภายในเสื้อของเย่ชิงหานโดยทันที มันทำเพียงแค่ยื่นอุ้งมือน้อยๆ ของัา “ขุด” ลงไปยังส่วนหัวของร่างราชาหมาป่าเพลิงอย่างช้าๆ แม้กรงเล็บที่อุ้งมือของมันจะไม่ได้แหลมคมและแข็งแกร่งเหมือนเขี้ยวฟั แต่ก็ไม่มีปัญหาใดๆ ที่จะขุดลงไปภายในส่วนหัวของราชาหมาป่าเพลิงที่ตายไปแ้เช่นี้ จะัวก็เพียงแค่การทำจนเตะตาเกินไปเ่าั้เอง ดังั้เสี่ยวเฮยจึงปฏิบัติตามที่เย่ชิงหานบอกทำการขุดอย่างระมัดระวังอย่างทีุ่
.................................
ตอนี้สถานการณ์ของสนามรบเข้าสู่่ที่ชุลมุนทีุ่ แม้ว่าเสว่อีจะสามารถควบคุมตำแหน่งการต่อสู้ของเขากับสไปโนซอรัสให้ค่อยๆ ขยับเคลื่อนไปทางซ้ายได้ แต่ว่าหางอันใหญ่ยาวของสไปโนซอรัสก็ยังมีโอกาสที่จะฟาดกวาดมาทางี้บ้างเป็บางครั้ง ส่วนเสว่อู่ได้นำเส่วเอ้อมามัดไว้บนหลังของตนเองเรียบร้อยแ้ ดังั้จึงะโดดเข้าร่วมมือกับเสว่ซานและเสว่ซื่อช่วยกันฆ่าฝูงหมาป่าเพลิง
หมาป่าเพลิงแม้จะเป็มารอสูรระดับสี่ แต่พวกเสว่ซานล้วนมีพลังฝีมืออยู่ในระดับขอบเขตยอดุ์จึงไม่ได้รู้สึกัวพวกมันแต่อย่างใด ขอแค่เพียงสามารถหลบูไฟและเข้าใ้ัพวกมันได้ก็จะสามารถฆ่าได้อย่างง่ายดาย
หมาป่าเพลิงที่นอนตายอยู่บนพื้นในตอนี้มีจำนวนปะมาณยี่สิบกว่าัเห็นจะได้ ทางด้านฝ่ายมนุษย์มีเพียงแค่เสว่อู่ที่ต้องปกป้องเสว่เอ้อที่อยู่ด้านหลังด้วยจึงููไฟไหม้เข้าที่หน้าท้องและบริเวณอกเป็รอยดำได้รับาเจ็บ ส่วนเสว่ซานและเสว่ซื่อมีเพียงแค่าแผลเล็กน้อย สถานการณ์โดยรวมค่อยๆ อยู่ในการควบคุมของพี่น้องเสว่ทั้งสาม
ส่วนเสว่อีที่อยู่ทางั้ยิ่งสู้รบยิ่งห้าวหาญ าคับอกคับใจที่เกิดขึ้นกับภารกิจที่่าเบื่อห่ายเดือนกว่าๆ ี้ บวกกับอารมณ์โกรธที่เสว่เอ้อูเ้าสไปโนซอรัสใช้หางฟาดจนสลบหมดสติไป ตอนี้อารมณ์เหล่าั้ได้ายเป็พลังที่้าแกร่ง พลังฝีมือระดับขั้นที่สองของขอบเขตเยี่ยมุ์ที่ผ่านศึกเป็ตายมานับไม่ถ้วน ทำให้พลังของเขาในตอนี้แข็งแกร่งอย่างทีุ่ พลังของสไปโนซอรัสจากเดิมที่สามารถเทียบได้กับระดับขอบเขตเยี่ยมุ์ แต่หลังจากผ่านการต่อสู้กับราชาหมาป่าเพลิงและูการโจมตีครั้งุท้ายก่อนตายของราชาหมาป่าเพลิงจนได้รับาเจ็บ ทำให้เสว่อีค่อยๆ เริ่มาได้เปรียบขึ้นทีละน้อย เริ่มทำการโจมตีเข้าใส่สไปโนซอรัสอยู่ฝ่ายเดียว
“เสี่ยวเฮย...เร่งมือให้เร็วกว่าี้ี!”
เสียงูไฟหวีดหวิวลอยผ่านอากาศดังอยู่ข้างหู เย่ชิงหานรู้ได้ทันทีว่าสถานการณ์ในสนามรบตอนี้ชุลมุนเป็อย่างาแ้ หากเสี่ยวเฮยยังขุดอยู่อย่างเชื่องช้าเช่นี้ ไม่แน่ว่าวินาทีถัดไปอาจจะมีูไฟใหญ่ลอยมาตกใส่ร่างของตนเองีก็เป็ได้ แผนการแ้งตายก็จะูเปิดโปงออก ดังั้ ควรรีบฉวยโอกาสตอนที่ชุลมุนกันอย่างันี่แหละ เสี่ยงเร่งาเร็วในการขุด่าจะดีกว่า
“รับทราบูพี่!”
เสี่ยวเฮยขานรับด้วยายินดี แม้ะดูกส่วนหัวของราชาหมาป่าเพลิงจะแข็งแกร่ง แต่เมื่อูกรงเล็บอันแหลมคมที่อุ้งเท้าของเสี่ยวเฮยขุดอยู่สองสามทีก็ูเปิดออก เให้เห็นมันสมองสีขาวและแก่นผลึกมารอสูรสีเขียวเม็ดึ่ เสี่ยวเฮยดวงตาเป็ปะาคว้าหมับโยนเข้าปากืนลงไปในทันที จากั้มันหลับตาปี๋แ้ก็นอนลงไป
“ูพี่ ีหน่อย แก่นผลึกมารอสูรเม็ดี้มีพลังงานมหาา ่าจะเพียงพอให้ข้าข้ามผ่าน่ระยะอ่อนแอไปได้ แต่ต้องใช้เวลาในการย่อยสลายพลังสักพัก”
เสี่ยวเฮยส่งะแสเสียงเสร็จก็เข้าสู่สภาพของการนอนหลับีครั้ง เย่ชิงหานอกตามองบนในใจัดุ้มเป็ทีุ่ ยังจะใช้เวลาย่อยสลายีรึ? เมื่อก่อนไม่ใช่ว่าืนลงไปก็ย่อยเลย? เ้าเด็กคนี้มันอย่างไรกันบอกว่าจะนอนก็นอนไปเลย! ตอนี้ร่างาของเขารู้สึกเริ่มจะเป็เหน็บชาขึ้นมาแ้ แม้ว่าเวลาจะผ่านมาได้ระยะึ่แ้และอาการาเจ็บภายในก็ดีขึ้นเจ็ดถึงแปดส่วน แต่ถ้าร่างาเริ่มเป็เหน็บชามันก็ทำให้รู้สึกไม่สบายไปทั่วทั้งร่างได้เช่นกันพ
“อิ๋ง!” “ู๊” “โฮก”
ข้างหูแว่วเสียงเห่าหอนร้องคำรามดังมาเป็ระยะๆ และยังมีเสียงูไฟลอยแหวกผ่านอากาศกับเสียงคำรามของพวกเสว่ซาน แสดงให้เห็นว่าสถานการณ์การสู้รบในขณะี้ดำเนินมาถึง่เวลาที่ดุเดือดทีุ่แ้ ยิ่งทำให้เย่ชิงหานไม่้าที่จะขยับั ทำแค่เพียงอาศัยแรงจากร่างของหมาป่าเพลิงัึ่ที่ลอยมาะทบร่างของราชาหมาป่าเพลิงทำการขยับร่างาเล็กน้อย ตอนี้เขาไม่ได้นอนคว่ำอยู่บริเวณส่วนหัวของราชาหมาป่าเพลิงแ้ แต่เลื่อนไปนอนขาคู่กับส่วนหัวของมันีด้านฝั่งแทน พอดีใช้ร่างของมันเป็เกราะกำบังูไฟที่พุ่งเข้ามา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??