เรื่อง อสูรทลายสวรรค์ [แปลจบแล้ว]
หลังจากที่ร่างเงาของอสูรืนวิญญาณปรากฏให้เห็น เสว่ซื่อเริ่มใช้สครุ่นคิดอย่างหนักไม่หยุด แม้่าเจ้าเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าจะเรียกสัตว์อสูรที่ดูอันตราย่าัวมาแต่เขาก็ไม่กังวลแต่อย่างใด ฝ่ามือของเสว่อีที่ซัดใส่แม้เป็เขาก็ยังต้องบาดเจ็บสาหัส ต่อมายังถููกไฟของหมาป่าเพลิงที่พ่นไปโจมตีใส่ี ดังั้ จึงสรุปได้เลย่าเย่ชิงหานใตอนี้ไม่มีแม้แต่แรงที่จะขัดขืนถึงแม้จะรวมร่างกับสัตว์อสูรก็าม
แต่ใขณะที่เขากำลังจะยื่นมือไปสกัดจุดชีพจรเพื่อปิดกั้นพลังปราณรบของเย่ชิงหาน ดวงาของเขาับเห็นแสงที่เจิดจ้าลานาสองสายกับเงาสีดำเลือนรางสายหนึ่ง
อันตราย!
เขารีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว แต่เงาเลือนรางสีดำที่พุ่ง่าั้รวดเร็วเกินไปจนสุดท้ายรู้สึกเย็นวาบที่ลำคอ จากั้จึงสูญสิ้นสติานึกคิดแล้วค่อยๆ ทรุดตัวล้มลงบนพื้นอย่างช้าๆ แต่ดวงายังคงเบิกกว้างอยู่เช่นั้ เขาไม่อยากที่จะเชื่อ่าเจ้าเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าทำไมถึงได้รวดเร็วขนาดั้? รวดเร็วเสียยิ่งก่าระดับาเร็วของี่ใหญ่เสียี...
เย่ชิงหานไม่สนใเสว่ซื่อที่นอนล้มอยู่กับพื้น ตอนี้เขาั้ตกใและตกตะลึง แม้่าพลังที่อยู่าใร่างทุกๆ ส่วนที่ถ่ายทอดมาทำให้เขารู้่าตนเใตอนี้แข็งแกร่งอย่างที่สุด แต่พลังโจมตีและระดับาเร็วเื่สักครู่ที่ใช้ไปมันทำให้เขาตกตะลึงยิ่งก่า
เสว่ซื่อที่ล้มลงไปเื่สักครู่ก่อนหน้าี้ยังแสดงฝีมือที่้าแกร่งใการล้มหมาป่าเพลิงแปดตัวมาให้เห็นอยู่ แม้จะเทียบไม่ได้กับเสว่อีที่สามารถปล่อยพลังรบมาานอกได้ แต่ก็นับเป็ผู้มีพลังฝีมือใระดับขั้นสูงสุดของขอบเขตยอดยุทธ์คนหนึ่งเหมือนั
พลังฝีมือระดับขั้นสูงสุดของขอบเขตยอดยุทธ์ับไม่สามารถหลบการโจมตีเพียงแค่การตวัดกริชไปของตนเ? ถ้าอย่างั้ก็แสดง่าตนเใตอนี้บรรลุถึงระดับขอบเขตเยี่ยมยุทธ์ที่่าัวแล้วสิ? ารู้ที่ได้เรียนจากห้องเรียนสัตว์อสูรยังคงจำได้ดี่า สัตว์อสูรระดับสูงของตระกูลเย่ที่อยู่ใช่วงระยะเติบโตเื่รวมร่างกับเจ้าของจะเพิ่มพลังฝีมือให้เจ้าของึ้ีหนึ่งถึงสองระดับ เช่นเย่ชิงขวงที่ตอนี้อยู่ใระดับสองของขอบเขตเยี่ยมยุทธ์ หากรวมร่างกับสัตว์อสูรคุณภาพระดับเจ็ดหมีคลั่งพลังฝีมือจะเพิ่มึ้เป็ระดับสามของขอบเขตเยี่ยมยุทธ์
แต่่าพลังฝีมือของเย่ชิงหานใตอนี้คือระดับแรกของขอบเขตยอดยุทธ์ แต่หลังจากรวมร่างกับสัตว์อสูรแล้วพลังฝีมือับบรรลุถึงระดับขอบเขตเยี่ยมยุทธ์ และยังไม่แน่ชัด่าเป็ระดับขอบเขตเยี่ยมยุทธ์ขั้นที่เท่าไร! แสดงให้เห็น่าเย่ชิงหานหลังจากที่รวมร่างแล้วพลังฝีมือจะเพิ่มสูงึ้อย่างน้อยที่สุดสามระดับขั้น
่าัวที่สุด! มันจะบ้าเกินไปแล้ว!
“ี่สี่...! ี่ใหญ่ ี่สาม ี่สี่ายแล้ว!”
เย่ชิงหานอารมณ์ปีติยินดีเป็อย่างา แต่เสว่อู่กับไม่ได้มีาสุขด้วย ดูเสว่ซื่อที่ราวกับกองดินโคลนที่อ่อนปวกเปียกนอนกองอยู่ที่พื้น รวมั้รอยเลือดที่่าขนลุกบริเวณลำคอกับสีหน้าที่ายาไม่ั เสว่อู่้ตะโกนึ้มาใทันทีอย่างรู้สึกหวาดัว
“หืม?”
“น้องสี่?”
เสว่อีและเสว่ซานได้ยินเสียง้ตะโกนอย่างเศร้าเสียใของเสว่อู่ใบหน้าพลันเปลี่ยนสีไปใทันทีพร้อมกับหันหน้าับมา เื่พวกเขาเห็นเสว่ซื่อที่นอนล้อมอย่างคนหมดแรงอยู่บนพื้นกับดวงาั้คู่ที่ายาไม่ัั้ ั้สอง้คำรามมาพร้อมๆ ั เสว่อีเพิ่มระดับาเร็วพุ่งเข้าหาสไปโนซอรัสที่ดิ้นรนกระเสือกกระสนก่อนาย ส่วนเสว่ซานหันหลังับวาดดาบไปมาพุ่งทะยานไปหาเย่ชิงหานราวกับราชสีห์ที่กำลังโกรธแค้นบ้าคลั่ง
“น้องสามอย่าวู่วาม ปกป้องน้องรองกับน้องห้าให้ดี”
เสว่อีหลบกรงเล็บที่ตอนี้เชื่องช้าลงไปาของสไปโนซอรัส จากั้ปล่อยหมัดไปยังแผ่นหลังของมันอย่างหนักหน่วงครั้งหนึ่งก่อนที่จะหันหน้าับไป้ตะโกนไปอย่างเดือดดาล
เสว่ซานที่กำลังพุ่งทะยานตรงเข้าไปหาเย่ชิงหาน เื่ได้ยินเสียง้ของเสว่อีร่างกายหยุดชะงักเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็พุ่งทะยานเข้าไปหาเย่ชิงหานดังเดิม
เหอะๆ! มาได้ถูกเวลาจริงๆ!!
เย่ชิงหานกำลังอยากที่จะทดสอบพลังฝีมืออยู่พอดี เห็นเสว่ซานพุ่งทะยานเข้ามาหาอย่างโกรธแค้นดวงาของเขาหรี่ึ้ใทันที
“ไอ้ลูกหมาไร้ค่าบ้านตระกูลเย่ วันี้ข้าจะเอาชีวิตเจ้า!”
เสว่ซานกระโดดลงมาจากอากาศพร้อมกับอารมณ์โกรธเดือดดาลอย่างที่สุด เสียงดาบฟันแหวกอากาศเล็งมายังางศีรษะของเย่ชิงหานราวกับ่าจะผ่าเขาให้ขาดจากัเป็สองซีกาใดาบเดียว
“คิดจะฆ่าคนอื่นก็ควรระวังจะโดนคนอื่นฆ่าด้วย พวกเจ้าั้ห้าคนวันี้นอนพักอยู่ที่นี่ตลอดกาลไม่ต้องไปไหนแล้ว...ส่วนเจ้านายของพวกเจ้าสักวันข้าจะ่มันไปอยู่รวมักับพวกเจ้าเ”
หลังจากรวมร่างเย่ชิงหานไม่เพียงรู้สึก่าพลังฝีมือเพิ่มพูนึ้เป็อย่างา แม้กระทั่งการได้ยินการเห็นล้วนบรรลุถึงระดับที่่าัว ดาบที่เสว่ซานฟันลงมาดูคล้ายกับ่ารวดเร็วรุนแรงดุดัน แต่ใสายาของเขาับดูเชื่องช้าและมีช่องโหว่ปรากฏมาให้เห็นามาย
ใขณะที่คมดาบห่างจากศีรษะของเขาประมาณหนึ่งเมตร เขาถึงค่อยเริ่มขยับตัวโดยใช้การก้าวเดินใระดับารวดเร็วอย่างคาดไม่ถึงหลบดาบของเสว่ซานที่ฟันลงมา จากั้กระโดดหมุนตัวึ้ไปบนอากาศยกขาขวาึ้แล้วกระแทกกดลงมายังแผ่นหลังของเสว่ซาน และกริชที่อยู่ใมือขวาก็พลอยเสียบปังไปาม
ปัง!
ฝุ่นลอยคลุ้งตลบอบอวล เลือดสดไหลเป็ทาง เสว่ซาน...าย!
ัหารใพริบา! เป็ยอดฝีมือระดับขอบเขตยอดยุทธ์ีคนที่ถูกัหารใพริบา เย่ชิงหานเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนเอย่างรู้สึกตื่นเ้ พลังฝีมือที่แข็งแกร่ง ารู้สึกของการมีพลังฝีมือที่แข็งแกร่งี้ช่างไม่เลวเลยจริงๆ ฆ่าคนไปสองครั้งติดต่อัับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกตื่นตกใหรือหวาดัวแม้แต่น้อย ใฐานะที่เป็ผู้ที่มีชีวิตมาแล้วถึงสองหน ่าประสบการณ์การายมาแล้วครั้งหนึ่ง และยังมีการ่อมเาเป็สิบๆ ปีจากทวีปมังกรเพลิง่าผู้แข็งแกร่งคือผู้ล่า ผู้อ่อนแอคือเหยื่อ ทำให้การฆ่าคนสำหรับเขาแล้วไม่ใช่เรื่องอะไรที่จะทำใยอมรับไม่ได้ แถมตัวเขาเยังรู้สึก่าารู้สึกเช่นี้ก็ไม่เลวเหมือนั...
“ี่สาม!”
เสียง้ที่โศกเศร้าเสียใด้วยาสิ้นหวังของเสว่อู่ดึงอารมณ์ใการคิดของเย่ชิงหานับมา ใสถานการณ์เช่นี้ตนเับเผลอสติ? หน้าผากพลันมีเหงื่อเย็นไหลซึมมาเม็ดหนี่ง จากั้หันไปทางเสว่อู่ที่กำลังจ้องด้วยาโกรธแค้นที่อยู่ไม่ห่างไป เย่ชิงหานไถลตัวพุ่งไปหาเสว่อู่ใทันที
ปัง!
สไปโนซอรัสที่แต่เดิมมีบาดแผลเต็มตัวและอยู่ใอาการร่อแร่เต็มที ถูกเสว่ีระหน่ำโจมตีใส่อย่างบ้าคลั่งีครั้งจนใที่สุดก็นอนลงไปกองกับพื้น แต่่าเสว่อีไม่ได้รู้สึกยินดีแม้แต่น้อย เื่ได้ยินเสว่อู่้มาอย่างโศกเศร้าเสียใีครั้งมันราวกับ่ามีคนเอามีดมาปังางหัวใของเขา ตอนี้รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอย่างที่สุด ดวงาที่แดงก่ำไปด้วยเลือดหันับไปเห็นเสว่ซานที่กำลังร่วงลงไปนอนกองกับพื้นและเย่ชิงหานที่กำลังพุ่งทะยานเข้าใส่เสว่อู่ ตอนี้เขาไม่มีเวลาให้คิด่าทำไมเป้าหมายที่มีพลังฝีมือเพียงแค่ระดับขยะอย่างขอบเขตขั้นสูงถึงได้สามารถัหารี่น้องของตนเที่มีพลังฝีมืออยู่ใระดับขอบเขตยอดยุทธ์ได้ถึงสองคนติด เสว่อี้ตะโกนมาด้วยสัญชาตญาณ
“เจ้าลูกพันธุ์ผ เจ้า้า?”
้า? ข้าฆ่าไปตั้งสองคนแล้วยังจะถาม่า้าีรึ? ลูกน้องของเสว่อู๋เหินเหล่าี้ไม่เพียงฝีมือก็แค่งั้นๆ แถมสติปัญญายังต่ำี! เย่ชิงหานไม่สนใไอ้หน้าโง่ั้ีรีบพุ่งทะยานไปอย่างรวดเร็ว หลังจากกระโดดอยู่ไม่กี่ทีก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าของเสว่อู่
หลังจากหลบดาบที่เสว่อู่ฟันมามั่วซั่วอย่างง่ายดาย เย่ชิงหานก็จัดการเสว่อู่ที่บาดเจ็บหนักอยู่แล้วและเสว่เอ้อที่ครึ่งเป็ครึ่งายที่อยู่ด้านหลังของเสว่อู่ ่คนั้สองลงไปรวมกับสองคนก่อนหน้าในรก
อย่างที่คนเขาพูดไว้ ตัดรากต้องถอนโคน ใเื่ได้ลงมือแล้วก็ไม่ต้องใส่ใกับการที่จะต้องฆ่าเพิ่มีสักคน ตรวจดูจนแน่ใ่าั้สองคนายอย่างแน่นอนแล้วเย่ชิงหานถึงค่อยหมุนตัวับมาอย่างช้าๆ เห็นเสว่อีที่กำลังจะบ้าคลั่ง รู้สึกได้ถึงาโกรธเดือดดาลที่อัดอยู่าใ แต่เย่ชิงหานับบิดคอไปมาอย่างไม่สนใ แบมือแล้วพูดมาเฉื่อยๆ ่า “ขอโทษที เจ้าช้าเกินไป...หรือไม่ก็ เอาอย่างี้แล้วั เจ้าลงไปอยู่รวมเป็เพื่อนกับพวกั้เป็อย่างไร?”
“ไอ้ลูกพันธุ์ผ ข้าจะบดขยี้เจ้า!”
เสว่อีหน้าาดุร้ายเร่งระดับาเร็วใการวิ่งึ้ไปี าใใั้รู้สึกเสียใและโกรธแค้น เสียใที่ตนเประมาท โกรธแค้นหน่วยข่าวกรองของตระกูลเสว่ สำหรับเย่ชิงหานเขามีเพียงาคิดที่อยากจะบดขยี้มันผู้ี้ให้แหละเอียดไปเพียงเท่าั้
“เจ้าจะมีหรือไม่มีาสามารถบดขยี้ข้าหรือเปล่าข้าไม่รู้...แต่ที่รู้ๆ คือี่น้องของเจ้าั้สี่คนถูกข้าบดขยี้ไปเรียบร้อยแล้ว”
เย่ชิงหานพูดเยาะเย้ยมาีครั้ง าจริงแล้วเขาไม่มีนิสัยชอบเยาะเย้ยคนอื่น เพียงแต่...ถ้าหากสามารถพูดยั่วยุทำให้ศัตรูโกรธจนถึงกับขาดสติสัมปชัญญะใการใช้เหตุผลได้สักหน่อย เขาก็ยินดีที่จะพูดให้เยอะึ้
ดวงาเย่ชิงหานหรี่ลง สัมผัสถึงระดับาเร็วของเสว่อีรวมั้นึกคิดไปถึงภาพเหตุการณ์ที่เสว่อีฆ่าสไปโนซอรัส าใใลอบถอนหายใมาเบาๆ เื่สักครู่เสว่อีสูญเสียั้พลังกายและพลังปราณรบไปามายไปกับการต่อสู้ แต่ดูจากระดับาเร็วใการวิ่งพุ่งทะยานเข้ามาของเขาใตอนี้ยังพอๆ กับตนเ ดูท่า่าหากคิดจะฆ่าคงเป็ไปไม่ได้ งั้นก็ลองดู่าจะสามารถเอาชนะได้ไหม? ถึงอย่างไรตอนี้ตนเั้พลังกายและพลังปราณรบยังมีอยู่เต็มเปี่ยม หากสู้ไม่ไหวจริงๆ ก็แค่หลบหนีไปก็แค่ั้พ
มาแล้ว!
เสว่อีไม่ใช้อาวุธ เย่ชิงหานคิด่าผู้ที่ไม่ใช้อาวุธเลยมีอยู่สองแบบ แบบแรกคือคนสามัญธรรมดาทั่วไป ส่วนีแบบคือคนที่มั่นใใพลังฝีมือของตนเอย่างที่สุด เชื่อมั่นเฉพาะพลังร่างกายของตนเ
ดังั้ เื่เห็นเสว่อีที่พุ่งทะยานเข้ามาอย่างดุร้ายบ้าคลั่งแต่ับยื่นฝ่ามือที่ขาวผ่องมาอย่างอ่อนโยนฟาดลงมายังตำแหน่งของตนเ เย่ชิงหานเกิดารู้สึก่ามือสวยงามข้างี้อันตรายเป็อย่างยิ่ง ด้วยเหตุี้เขาจึงรีบเก็บกริชับมาแล้วขยับตัวหมุนไปทางด้านขวา จากั้รีบเอียงข้างถอยร่นไปทางด้านหลังอย่างรวดเร็ว
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??