เรื่อง ทัณฑ์รักนายหัวร้าย (ซีรีทัณฑ์รักขังใจ ภาค1)

“ก็ช่วยคุณพิมก่อนไง”

แจ็คไม่สนว่าจะเสียเงินเยอะเท่าไรตอนนี้เขาคิดอย่างเดียวว่าหากพาพิมดาวกลับไปได้เจ้านายของเขาก็จะเลิกหัวฟัดหัวเหวี่ยงได้เสียที

“แล้วเงินล่ะ”

เจมส์รู้ว่าเพื่อนของเขามีเงินแต่ก็ไม่คิดว่าจะใจถึงขนาดนี้

“เงินนายไงบัตรอยู่นี่..นายไม่ว่าหรอกได้คุณพิมกลับไปยังไงนายก็โอเค”

ใครว่าแจ็คจะใช้เงินตัวเองบัตรของเจ้านายเขาก็อยู่ที่เขาในเมื่อเจ้านายของเขาอยากได้ผู้หญิงคนนี้กลับไปนักก็ต้องยอมแลกและเขาก็รู้ว่าถึงเจ้านายเขาจะไม่พอใจนิดหน่อยแต่ก็ต้องยอมอยู่ดี

“ห้าล้านครับ”

เมื่อทั้งสองกำลังซุ่มเถียงพรางปรึกษากันนั้นก็มีคนอื่นที่อยากได้แพรวาแย่งกันประมูลกันขึ้นมาอีกแล้ว

“แกสู้มัน”

เจมส์เห็นว่าไหนๆจะสู้แล้วก็สู้มันให้สุดเขายุยงคู่หูของเขาเต็มที่จะโดนนานด่าก็พร้อมจะโดนด่าด้วยกันแล้ว

“เออ..6ล้านครับ”

แจ็คยกป้ายสู้ดูซิว่ามีคนอื่นที่จะให้แพงกว่านี้มั้ย

“6ล้านนับ...1...2...3...คุณแจ็คได้แม่สาวสวยคนนี้ไปครอบครองเป็นที่เรียบร้อยแล้วคร้าบบบ”

และแล้วคนชนะก็เป็นแจ็คคนของเสี่ยเกรียงเมื่อเห็นว่าคนชนะประมูลนั่งอยู่ตรงไหนก็รีบพาหญิงสาวลงไปส่งให้ถึงที่

“นี่ครับคุณแจ็คกรุณาจ่ายเงินมาด้วยครับ”

เมื่อของถึงมือคนประมูลของซื้อของขายแบบนี้จะต้องจ่ายเงินเลยไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย

“อืมม..”

แจ็คหยิบบัตรของเจ้านายของเขาให้ชายชุดดำอย่างรวดเร็ว

“ฉันจำคุณได้...คุณจะซื้อฉันไปทำไม”

แพรวาเห็นแจ็คก็รีบถามว่าตกลงเขาซื้อเธอมาเพื่ออะไรเพราะเธอรู้ว่าหากเป็นเสี่ยคนอื่นคงไม่พ้นเรื่องตัณหาแต่ชายคนนี้ไม่น่าจะใช่

“ผมแค่จะช่วยคุณพิมเท่านั้นเองครับแล้วไปทำยังไงถึงได้โดนเสี่ยเกรียงจับมาขายล่ะเนี่ย”

แจ็ครีบตอบกลับหญิงสาวอย่างรวดเร็วถึงแม้เธอจะทำเป็นจำพวกเขาไม่ได้เขาก็ไม่ได้ถือสาอะไรเพียงแค่อยากรู้เท่านั้นว่าทำไมถึงได้โดนจับมาขายได้

“เอ่อ..เรื่องมันยาวน่ะแต่ว่าคุณช่วยฉันแล้วช่วยน้องที่ฉันเพิ่งรู้จักอีกคนก็แล้วกันนะ”

แพรวาไม่ปฏิเสธที่อีกฝ่ายจะเรียกเธอพิมแล้วเธอคิดว่าหากเขาช่วยเธอได้ก็อยากจะให้ช่วยเด็กสาวอีกคนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกับเธอ

“อะ..เอ่อ..”

แจ็คมีท่าทีชะงักงันเล็กน้อยหากเรื่องเงินที่เสียไปของเจ้านายเขาเป็นการช่วยพิมดาวเขาคิดว่าเจ้านายของเขาคงเข้าใจได้แต่หากจะช่วยอีกคนเขาต้องคิดอีกที!

“ฉันขอร้องล่ะ...นั่นไงออกมาแล้ว”

แพรวาชี้ไปบนเวทีที่มีเด็กสาวถูกคุมตัวออกมาให้ชายหนุ่มที่ช่วยเธอเอาไว้ได้ดูว่าให้เขาช่วยเธอด้วย

“หืมม...”

เจมส์มองไปยังบนเวทีการประมูลเขารู้สึกถูกชะตากับเด็กสาวคนนี้เสียเหลือเกินแต่ก็ต้องเก็บอารมณ์เอาไว้เธอดูสวยน่ารักจนเขาหยุดมองไม่ได้แต่ไม่รู้ว่าเด็กสาวคนนี้เป็นอะไรกับพิมดาวเธอถึงต้องให้พวกเขาช่วย

“แต่คุณพิมต้องสัญญาก่อนนะครับว่าคุณพิมจะไปกับพวกผมไปหานายแล้วพวกผมจะช่วยน้องคนนั้น”

แจ็คเห็นว่าหากช่วยเด็กสาวแล้วจะเป็นข้อต่อรองกับแพรวาได้เขาก็ต้องยอมแลก

“โอเคๆ..ฉันตกลงค่ะ”

แพรวารีบตกลงทันทีก่อนที่ทุกคนจะประมูลเธอไม่รู้หรอกว่าทำไมพวกเขาต้องให้เธอไปหาเจ้านายของพวกเขาด้วยแต่ดูท่าลูกน้องใจดีขนาดนี้เจ้านายก็คงจะไม่ต่างกันอันนี้เธอตกลงได้

“เอาไงดีเจมส์”

แจ็คหันไปปรึกษาเจมส์เพื่อความแน่ใจอีกทีว่าจะช่วยเด็กสาวคนนี้ดีหรือไม่

“งั้นคนนี้เดี๋ยวฉันจ่ายเอง”

เจมส์เห็นส่าคนนี้หากใช้เงินของเจ้านายเขาอีกคงไม่ดีแน่งั้นเอาเป็นเงินของเขาเองก็แล้วกันนอกจากพวกอสังหาที่เขาซื้อเก็บไว้ก็ยังมีเงินที่เก็บอยู่เป็นสิบล้านเหมือนกันถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยใช้เงินแต่เด็กสาวคนนี้ทำให้เขาต้องยอมยื่นมือเข้าไปช่วยเธอจริงๆ

“ห๊า...แกนี่ก็ป๋าว่ะ”

แจ็คเห็นว่าแม่สาวน้อยคนนี้คงจะถูกชะตาเพื่อนของเขาเป็นแน่เพราะคนที่ใช้เงินทีละเยอะๆเพื่อซื้อที่ดินเท่านั้นแต่วันนี้มาซื้อคนได้วันนี้เขาต้องยอมเรียกเพื่อนของเขาว่าป๋าเสียแล้ว

“น้องคนนี้อายุพึ่งจะ18มีใครอยากจะรับน้องไปเลี้ยงบ้างน้า..ราคาเริ่มต้นเพียงแค่ห้าแ๱๞เท่านั้นครับ”

“8 แ๱๞”

หนูดีจะโดนตีราคาขั้นต่ำน้อยกว่าแพรวาหน่อยเพราะเธอยังดูเด็กมากและไม่ได้เป็นความต้องการทางตลาดนี้เท่าไรเมื่อเปิดประมูลน้อยคนที่จะแย่งซื้อเธอ

“เร็วๆสิคุณมีคนประมูลแล้ว”

แพรวาเห็นว่าชายหนุ่มอีกคนจะเป็นคนจ่ายค่าตัวหนูดีเธอจึงรีบให้เขาประมูลแย่งเด็กสาวมาให้ได้

“หนึ่งล้านครับ”

เมื่อมีคนประมูลก็จะต้องมีเสี่ยที่ไม่ชอบหน้ากันแย่งกันเป็นธรรมดาทั้งที่ก็ไม่ได้ถูกใจเท่าไรแต่อยากจะเอาชนะกันเท่านั้น

“สองล้านครับ”

เจมส์คิดว่าหากเขาประมูลไปเลยสองล้านคงจะไม่มีคนแย่งเพราะเห็นว่าคนในที่นี้ไม่ค่อยให้ความสนใจกับเด็กสาวคนนี้เท่าไร

“สองล้านครั้งที่1...ครั้งที่2....ครั้งที่3...คุณเจมส์ได้น้องคนนี้ไปครองแล้วครับแหม่..สมกับเป็นแขกวีไอพีเสียจริงๆเลยนะครับ”

และแล้วเจมส์ก็ชนะการประมูลครั้งนี้ไปจริงๆตามที่เขาคิดเสียด้วย

“นี่หนูดี..รีบขอบคุณเค้าสิเค้าช่วยหนูเอาไว้”

เมื่อจัดการเรื่องเงินเสร็จแพรวาก็รีบให้หนูดีขอบคุณคนที่ช่วยเจ้าตัวเอาไว้ทันที

“ขอบคุณนะคะ”

หนูดีไหว้อีกฝ่ายอย่างรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจเธอเพราะในความโชคร้ายของเธอก็ยังมีคนดีๆคอยช่วยเหลือเธออยู่

ชั่วโมงต่อมา

หลังจากที่ช่วยแพรวากับหนูดีออกมาจากคลับได้แล้วแจ็คและเจมส์ก็ต้องพาหญิงสาวทั้งสองไปหาซื้อเสื้อผ้าใหม่ก่อนจะพามาทานอาหารไม่เช่นนั้นคนที่ผ่านไปมาคงมองกันเป็นตาเดียวแน่

 “หื้มม.อร่อยที่สุดเลยเกิดมาก็เพิ่งจะได้กินอาหารดีๆแบบนี้นี่แหละ”พ

“หนูก็เหมือนกันค่ะพี่แพร”

สองสาวนั่งทานสเต็กกันอย่างเอร็ดอร่อยในร้านอาหารร้านดังในห้างหรูทั้งยังทานหมดเกลี้ยงภายในเวลาไม่นานด้วยความหิวโซอีกต่างหาก

“..นี่ตกลงคุณพิมเค้าจะเล่นว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนชื่อพิมไปถึงไหน....”

แจ็คกุมขมับไม่รู้ว่าพิมดาวจะบอกคนอื่นว่าตัวเองไม่ได้ชื่อพิมไปถึงเมื่อไรเขามั่นใจว่าคนที่ทานอาหารอยู่คือพิมดาวล้านเปอร์เซ็นถึงจะดูไม่เรียบร้อยเหมือนที่เคยเจอก็เถอะ

“เธอจะบอกว่าชื่ออะไรก็ช่างให้เธอไปคุยกับนายเอาเองก็แล้วกัน..แล้วติดต่อนายได้ยัง”

.............................................................