เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บทที่10 ป่าไ่ดำ
เื่การต่อสู้ลงาและะี่ประทับู่บน่าของีฝ่าย ออกมาเั
การต่อสู้ครั้งนี้เี่ฟงใช้พลังวิญญาณแค่ระดับหนึ่งเท่านั้นเพื่อไม่เป็นจุดเด่นเกินไปีอย่างหากเกิดอี๋เฟยเป็นอะไรไปตระกูลเี่คงแย่
สายตาคนนับพันต่างตกตะลึง นี่คือการต่อสู้ของเด็กอายุสิบปีจริงๆหรือมันช่างทรงพลังอะไรเช่นนี้ไม่อยากคิดเลยว่าต่อไปเขาจะก้าวหน้าเพียงใด
"ดี!!!!! ดีมาช่างยอดเยี่ยม”เสียงโหร้องด้วยความตื่นเต็น. “อ่าๆๆ เป็นการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมมาก" จูเก๋อกล่าว "วันนี้ข้าได้ลูกศิษย์ที่น่าทึ่งอะไรอย่างนี้ อี๋เฟยข้าจะำใ้เจ้าเป็นยอดคนในอนาคต"
"ลูกข้า !!!! เจ้าเก่งถึงขั้นนี้แล้วหรือ. ฮ่าๆๆๆๆ พรุ่งนี้ตระกูลหารขอเชิญทุกท่านข้าจะเลี้ยงฉลองให้ลูกชายข้า ไปลูกไปพักกัน"
อี๋เฟยและเี่ฟงลดอาวุธลงก่อนจะำใ้มันหายไปในอากาศ
"เี่ฟงเจ้าเก่งขึ้นรึเปล่า”เย้หวิ๋นและหลี่หมิงคงพูด "พวกเจ้ากล่าวเกินไปแล้วข้าแค่ได้ประสบการณ์ในการู่ในป่าคนเดียวมันสอนหลายอย่าง "
"ลูกแม่เราเองก็ไปพักเถอะพรุ่งนี้เจ้าต้องไปสำนักแล้วนี่" หยูทรวงพูดทั้งน้ำตาไม่คิดว่าลูกต้องจากบ้านไวขนาดนี้
"ลูกพ่อเจ้าเก่งขนาดนี้ได้อย่างไรพ่อไม่คิดเลยเห็นเจ้าฝึกแค่กระบวนท่ากับอ่านหนังสือ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะศึกษาวิธีใช้พลังวิญญาณด้วย "
"ท่านพ่อข้าค้นพบโดนบังเอิญในตอนที่ข้าหลงไปในป่าระดับสาม". "อะไรนะป่าระดับสาม เจ้ารอดมาได้อย่างไร"
เี่ฟงเล่าถึงวินาทีเอาตัวรอดให้ทุกคนฟัง.
"เจ้าเจออสูรระดับสาม5ตัวไล่ล่า" เหม่ยตู้ซาไม่อยากเชื่อ "หนุ่มน้อยเจ้าไม่ธรรมดาจริงๆ ขนาดระดับวิญญาณเทวะสู้ตัวต่อตัวยังยากเลยเจ้าหนุ่มน้อยนี่เห็นทีข้าต้องใส่ใจเขาเป็นพิเศษต่อไปเขาจะเป็นยอดคนที่เหนือกว่า อัจฉริยะทุกคน"
“เขายังใช้ธาตุได้ทันทีที่ตัดผ่านขั้นก่อกำเนิดยังมีทักษะธาตุมืดี บางทีข้าอาจจะได้ผู้สืบทอดแล้ว ฮ่าๆๆๆ”
“หนุ่มน้อยเจ้าไปอาบน้ำก่อนดีกว่าดูตัวเจ้าสิยิ่งกว่าอสูรเสียี “
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปพัก!
ในค่ำคืนที่แสงจันทร์สว่างสวยงาม เหม่ยตู้ซายืนมองดูจันทร์ด้วยความเหม่อลอย ในยามแสงจันทร์ต้องใบหน้าทำใหนางยิ่งดูสวยยิ่งนัก
"ท่านคงคิดถึงใครกระมังพี่สาว" ... "นางหันมาช้าๆหนุ่มน้อยเจ้าไม่นอนรึ" "พี่สาวข้านอนไม่หลับพรุ่งนี้ข้าต้องจากบ้านไปหลายปีำใ้ข้าคิดหลายเรื่อง "... "เจ้ากังวลรึที่จะออกไปโลกภายนอก" "พี่สาวจ้าฝันว่าจะได้ท่องโลกกว้างู่ทุกวัน เหตุใดข้าต้องกังวลเรื่องนั้นเช่นนั้น” “เจ้ากังวลเหตุได้กัน" "ข้าแค่ห่วงท่านแม่เท่านั้น"
“เป็นเช่นนั้นเจ้าก็สบายใจได้ครอบครัวเจ้าเป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ ข้าเชื่อว่านางคงมีความสุขระหว่างรอเจ้ากลับ”
ขณะที่เย่หวิ๋นและหลี่หมิงคงเดินมา เห็นเี่ฟงยืนู่กับเหม่ยตู้ซาจึงเดินเข้ามา "เี่ฟง" หมิงคงเรียก
เี่ฟงหันมา้ัยิ้ม ิ้ของเขำใ้หญิงั่้าใจสั่นไว. "เจ้าจะไปป่าไ่ดำพรุ่งนี้เลยใช่หรือไม่" "ถูกแล้วข้าจะไปพรุ่งนี้” “พวกเจ้าเข้าสำนักไนกัน"
“ข้าใช้หอกคงเข้าผาสวรรค์ ส่วนเย่หวิ๋นยังไม่รู้ว่าจะเข้าสำนักไนเพราะนางใช้ธนู”
“เจ้าใช้ธนูรึ” เหม่ยตู้ซาตกใจ. “หายากนักที่มีคนใช้ธนูเป็นอาวุธวิญญาณ”นางคิด.
“สำนักป่าไปดำมีอาจารย์ธนูที่เก่งมากู่ ถ้าเจ้าสนใจข้าจะลองคุยกับเขาให้”
เย่หวิ๋นยิ้มด้วยความดีใจ “ถ้าเจ้าเข้าสำนักป่าไ่ดำเราคงได้พบกัน” เี่ฟงพูดแล้วมองนาง
“งั้นข้าไปก่อนหนุ่มน้อยพวกเจ้าคุยกันเถอะ” จากนั้นนางก็กระโดดเบาๆแล้วหายไป
“จากกันครั้งนี้ไม่รู้เราจะได้พบกันีไม"เี่ฟงถาม... "เราต้องได้พบกันีแน่นอน สำนักทั้งสามจะจัดงานแข่งขันขึ้นทุกสามปี ถ้าเจ้าลงแข่งอาจจะได้พบกันหลี่หมิงคงพูด". "ข้าไม่ค่อยได้สนใจการแข่งเท่าไรข้าแต่อยากฝึกวิชาเท่านั้น"
ภายในใจของเี่ฟงต้องการที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งเพื่อชดเชยสิบปีทีู่่อย่างขมขื่นโดนดูถูกว่าไร้ความสามารถและเขายังคงคาใจเรื่องของราชาเต่าเรื่องนิมิต
“เอาล่ะพวกเราไปพักผ่อนกันดีกว่าพรุ่งนี้ต้องเดินทางกลับ และหวังว่าพวกเราจะปลอดภัย"
เช้าวันรุ่งขึ้นเี่ฟง เตรียมตัวเดินทางไปสำนักป่าไ่ดำ เขาอำลาพ่อและแม่
สำนักป่าไ่ดำแม้จะเป็นสำนักใหญ่แตู่่หางไลจากเมืองหลวงมากสำนักต้องู่บนภูเขามีป่าไ่สีดำล้อมรอบ และมีป่าอสูรล้อมรอบีทีสำนักป่าไ่ดำเป็นที่ ที่เต็มไปด้วยอันตราย รอบสำนักมีอสูรระดับหนึ่งถึงหก
กฎของสำนักไม่ให้ลูกศิษย์ลงจากเขาจนกว่าจะการศึกษาเป็นเวลา7ปี หากใครจะลงเขาจะต้องได้รับอนุญาตจากอาจารย์ใหญ่ ทางที่จะเข้าออกจากสำนักมาสองวิธีคือ 1 ขี่สัตว์อสูรข้ามป่าไปยังสำนักหรือเดินขึ้นเขา ฝ่าป่าสัตว์อสูรหลายกิโล
"หนุ่มน้อยพร้อมหรือไม่” “ข้าพร้อมแล้วพี่สาว" เหม่ยตู้ซาหยิบขลุ่ยเล็กๆขึ้นมา เป่า เสียงแทบจะไม่ได้ยินจากนั้น
สัตว์อสูรรูปร่างคล้ายนกตัวมันสูงสองเมตรยาวสามเมตร สีฟ้าที่หัวมีขนสีฟ้าอ่อน หางยาวพริ้ว สวยงามบินลงมาและยืนข้างๆเหม่ยตู้ซา ลมจากปีกทำเขาถอยไปสองก้าว “หนุ่มน้อยเราไปกันเถอะ”
พ
"ท่านพ่อท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยี7ปีลูกจะกลับมาและนำความรู้มาช่วยตระกูลเี่"
ฟิงหาร และ หยูทรวง น้ำตาซึม
เข้านั่งบนคอนกสีฟ้าสวยเหม่ยตู้ซานั่งข้างหลังเขาบังคับสัตว์อสูร ชื่อว่านกยูงฟ้า
เสียงนกร้องแล้วก็บินหายไปบนเมฆ.....
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??